Een op zijn minst zéér interessante weblog is die van Jan Bauwens: www.bloggen.be/tisallemaiet . Deze week trok een artikel op dat blog mijn bijzondere aandacht. Aanvankelijk was ik zinnens er slechts enkele zinnen uit te citeren, maar na het lezen van de “noot” onderaan heb ik wijselijk besloten het hele stuk te citeren. En dat is waarschijnlijk maar best zó: het zijn immers alle wijze woorden, van een wijs man.  xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik het met de schrijver volkomen eens ben dat absolute vrije meningsuiting – “om ’t even wát mogen zeggen over om ’t even wie of wát” – ongetwijfeld nefaste gevolgen zal hebben. En dat geldt natuurlijk ook voor het ontkennen van feiten of personen, d.i. het beweren dat historische figuren of dito gebeurtenissen nooit hebben bestaan. Zo herinner ik mij uit mijn lagere schooltijd dat er in mijn dorp een jongeman was die verkondigde dat de grote Mahatma Ghandi slechts een hersenspinsel was van de politici en dus nooit écht heeft bestaan. Alles wat over Ghandi geschreven werd in de kranten – televisie was er toen nog niet – deed hij af als larie, opgezet spel. Haal nu maar die meewarige glimlach van uw gezicht weg, waarde lezer: niemand minder dan mijn moedertje zaliger was door die man geïndoctrineerd en tot het einde van haar dagen heeft zij er wel degelijk aan getwijfeld of “de Mahatma” écht bestaan heeft, en toen was de “ontkenner” al lang geïnterneerd. Ze hebben hem inderdaad in een gesloten instelling geplaatst omdat bleek dat hij aan schizofrenie leed…

Terwijl ik deze regels schrijf zit ik in de trein naar Brussel. Op dit eigenste ogenblik stopt de trein in Waregem, de stad waar Briek Schotte woonde toen hij op het hoogtepunt van zijn carrière was. Ik mag er niet aan denken dat er op een dag iemand opstaat, een “ontkenner”, die urbi et orbi verkondigt dat… Briek Schotte nooit bestaan heeft. IJzeren Briek, de laatste der Flandriens, tweemaal wereldkampioen wielrennen geweest en onlangs nog verkozen tot de grootste Westvlaming aller tijden! Ik heb hem persoonlijk gekend, niet zeer intiem natuurlijk, maar toch. En dan komt iemand beweren dat Briek enkel maar een mythe is, dat alles wat er in de media over hem gepubliceerd is, pure verzinsels zijn! “Wie, mijn beste vriend, mag dan in 1948 wel wereldkampioen wielrennen geweest zijn?” “Apo Lazaridès” antwoordt de “ontkenner” zonder aarzeling. “En wie in 1950?”  “Theo Middelkamp” klinkt het zelfverzekerd.

Iedereen zal het met mij eens zijn dat hier de grenzen van de vrije meningsuiting overschreden zijn. Dat de bewering dat Briek Schotte nooit heeft bestaan, intolerabel is voor mij en voor honderdduizenden Westvlamingen, en dat de “ontkenner” zwaar dient gestraft te worden, geen redelijk mens die het zal betwisten. Anders ligt het misschien wanneer de “ontkenner” enkel maar zou beweren dat hij “denkt” dat Briek Schotte nooit heeft bestaan en zich verdraagzaam opstelt tegenover degenen die daar anders over denken. Ik zeg “misschien”: laten de wettenmakers zich daar nu maar eens over uitspreken.