De geschiedenis van Dwars door Grijsloke en Loopclub Grijsloke.

Deel 16: Levenslied, avondschemering en… generatieloop.

In 1988 werd er gelopen voor de medaille “Levenslied”. Dat jaar zegevierde Carlo Desaever uit Koksijde op de korte afstand en Gino Braekeveldt uit Deinze op de lange afstand. Dat jaar ging misschien nog meer aandacht uit naar de vrouwelijke winnaars. De flamboyante Zeelse Katja Merlin wekte met haar 26’51” op de 7km – en niet alleen dáármee – aller bewondering, en deed menig mannenhart sneller kloppen. Absolute topper was Francine Peeters uit Borgloon, die toen zowat de beste afstandloopster van het land was en een fenomenale tijd neerzette op de 20 km, die later nooit meer benaderd werd: 1.09.45.

Het jaar 1989 (’t jaar van de laatste Levensloopmedaille “Avondschemering”) was er een van vernieuwingen.

Er waren belangrijke wijzigingen in het bestuurscomité: een aantal waardevolle elementen waren de ploeg komen versterken en er werd een nieuwe voorzitter aangesteld, mevrouw Dejonghe, zijnde ons aller Claudine, die het bijna twee decennia zou uitzingen en wier naam onlosmakelijk verbonden blijft met “Dwars door Grijsloke”. Zij volgde Robert Forêt op die zich in alle stilte teruggetrokken had in Kerkhove, alwaar  voor hem een grote carrière als café-baas lag weggelegd.

Er werd voor steeds meer variatie gezorgd in de wekelijkse trainingen. Zo lees ik in het infoblad van de Loopclub dat de wintertrainingen van januari tot maart telkens plaatsgrepen op een andere locatie: Kluisberg, domein de Ghellinck, Wortegem-bos, Ronse (deel van de WK-omloop), Beukenhof Vichte, Gaverdomein Harelbeke, Heirweg (oriëntatietocht), Vichtsesteenweg (voetbalvelden), Lozer-bos…  De “motor” van die trainingen, Gilbert Terras, tevens verantwoordelijk uitgever van het clubblad, werd dat jaar overigens weer laureaat van de Sportverdienste in Anzegem.

En er was de eerste bedevaartloop naar Kerselare. Wie op ’t idee is gekomen is mij ontgaan, maar een succes was het zeker en… het werd een blijvertje, een jaarlijkse traditie (dit jaar dus reeds de vijfentwintigste keer!). Willy Depraeter schrijft daarover in Het Nieuwsblad, anno 1989: “Als de zon in het land is krijgen de sportievelingen van Dwars door Grijsloke telkens de kriebels en voelen ze zich verplicht om te stunten. Deze keer trokken ze met zeventig man lopend op bedevaart naar Kerselare … Zondagochtend om acht uur woonde men daar de mis bij die opgedragen werd door deken Jozef Beel, die samen met zijn parochianen terugliep naar Grijsloke”. Voor een goed begrip: Jozef Beel was recentelijk lid geworden van het bestuurscomité van Dwars door Grijsloke, maar “deken” was iets te hoog gegrepen – er diende te staan “diaken”…

Een andere innovatie – dat idee kwam weer van Lucien Vanlancker – was de Generatieloop. Ziehier wat daarover te lezen staat in de folder van dat jaar: “Met de medaille AVONDSCHEMERING bereiken we de laatste episode van de LEVENSLOOP, waarbij de oudere mens het moment gekomen acht om de levenstaak en levensboodschap door te geven aan een nieuwe, prille generatie. Om dit op een aanschouwelijke manier voor te stellen, hebben we gekozen voor een Generatieloop, bestaande uit een trajekt van 900 m, dat de ouderen (vanaf 40j.) in gesloten groep afleggen om dan te worden afgelost door hun ‘opvolgers’, de nieuwe, jeugdige generatie (tot en met 12j.) die een afstand van 3 km (de eerste 2 km in groepsverband, de rest in hun eigen gewenst tempo) dienen te overbruggen”. Die “Generatieloop” zou de daaropvolgende jaren vervangen worden door een heuse wedstrijd over 3 km (voor jongeren tot 12 jaar) en later door de verschillende jeugdreeksen over 500, 1000 en 1500 meter, zoals we ze nu nog steeds kennen.

Het aantal inschrijvingen bleef gestaag stijgen, mede dank zij de buitenlandse deelneming, hetgeen we te danken hadden aan de Europajoggingcup, dewelke ook in 1989 op het programma stond. Maar nog werd het streefcijfer van 2000 deelnemers niet gehaald: dat zou pas het volgend jaar bereikt worden….

De 20 km-wedstrijd werd gewonnen door de tamelijk onbekende Dendermondenaar Leo Brusselmans in de nochtans uitstekende tijd van 1.00.58. De 7 km was voor Gerdy Roose uit Wevelgem in 20’15”, vóór Carlo Desaever, de winnaar van ’t vorig jaar. De nummers één bij de vrouwen, Marleen Triest uit Vilvoorde (20 km in 1.19.08) en Kathy Declerck uit Waregem (7 km in 27.20) konden de “vrouwelijke prestaties” van ’t vorig jaar niet doen vergeten. Een grootse prestatie werd geleverd door Henri Bastien (uit Tilly bij Charleroi): na eerst de 7 km gelopen te hebben, liep hij ook nog de 20 km, dewelke hij beëindigde in 2u10’34”. Niet slecht voor… een 80-jarige!

Voor de negende en laatste keer werd er in 1989 een diploma uitgereikt aan iedere loper die de zware Dwars door Grijsloke onder de knie had gekregen. Slechts enkelen (waaronder ikzelf) hebben daarom getreurd. Hoe die diploma’s uit de pionierstijd eruitzagen kunt u zien op www.bloggen.be/kris.