Vanmiddag naar de Botanical Desert Garden geweest. Vorig jaar ook al maar dit jaar was de tuin ingenomen door de glaswerken van de kunstenaar Dale Chiluly. ( exposities in de Metropolitan in New York en het Smithsonian) De harmonie tussen de natuur en de kunstwerken was magisch. Naarmate de zon verder achter de horizon zakte werden de kleuren steeds dieper. De cactushaters hoeven dus hun stekels niet recht te zetten want de nadruk ligt dit jaar op de kunst.
Ondertussen 2de boek uit: Het verdriet van een Amerikaan - van Siri Hustvedt. Voor Sonja gekocht maar had het ook voor mezelf kunnen kopen. Verbazingwekkend hoeveel dingen ik las die ik net zo goed zelf had kunnen zeggen ( gezegd heb?) of iemand anders mss beter wel gezegd had.
Taal is vaak oppervlakkig, een zwakke oprisping van algemeenheden zonder enige werkelijke betekenis, maar wanneer we overmand zijn door emotie, kan praten een marteling zijn. We willen de woorden niet uitspreken, want dan zullen ze ook van andere mensen zijn, en dat kunnen we niet riskeren.
Verder nog een aantal uitspraken die door dit verslag zullen zweven als de vriendelijke vlinders van vanmiddag.
Zondag vertrekken we naar Vegas voor 3 dagen. Van de absolute rust naar het krijgsgewoel. Gereed voor de laatste strijd? Tegen mezelf?
Zelfs wie k het innigst liefheb en het best Zijn vreemd ja, vreemder zijn zij dan de rest.
Waarschijnlijk heb ik in Vegas geen internet dus mss nog zaterdag fotos en dan is het tot woensdag zonder mail en skype.
Welke ik en welke jij? Er zijn er te veel.
Een liedje ( Boudewijn de Groot) suitable in many ways
VERDRONKEN VLINDER
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier Zomaar drijven, na het vliegen in de wolken drijf je hier Met je kleuren die vervagen Zonder zoeken zonder vragen Eindelijk voor altijd rusten En de bloemen die je kuste Gleuren die je hebt geweten Alles kan je nu vergeten Op het water wieg je heen en weer Zo te sterven op het water met je vleugels van papier
als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemen , blaren vliegen maar zo hoog kan ik niet komen dus ik vlieg maar in mijn dromen altijd ben ik voor het leven op de vlucht als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht
Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn Om te vliegen heel ver weg van alle leven? alle pijn Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder Als zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven Ik kan zonder vliegen leven Wat zou ik nog langer geven Om een vlinder die verdronken is in mij Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn
Amerika - USA
