Ons laatste weekje in de eerste kleuterklas zit erop.

Maandag had juf een rups mee die ze aan zee gevonden had.

Toen we dinsdag naar de rups keken zagen we ze bijna niet meer, ze was zich al aan het verpoppen. Vandaag hebben we ze tussen de plantjes op de speelplaats gelegd. Hopelijk wordt het een heel mooie vlinder.

Gisteren vierden we de verjaardagen van alle vriendjes die jarig zijn in de vakantie : Ode, Milla , Céleste en Julie.

We wensen hen allen alvast een leuke verjaardag toe.

Klik op de kroon voor de foto’s

Alle vriendjes van de eerste kleuterklas en de juffen  wensen jullie een prettige vakantie toe… en tot in september.

gr  juf Sabien

Beste allemaal,

De voorbije twee weken hebben wij geleerd over de bijen. 

Wist je dat bijen alleen prikken als ze zich bedreigd voelen.  En als ze prikken gaan ze ook dood. 

We keken naar leuke filmpjes over bijen waar ze de nectar van de bloemen gaan halen om dan in de honinggraten honing te maken.

We maakten verschillende denkoefeningen rond bijen.  Als er één bij minder is, wat moet je dan doen?  Eén bij bijleggen, of één bij wegnemen.  Waar vliegt de laatste bij, de middelste bij,  …

We leerden nieuwe woordjes kennen, zoals: de imker, de angel, de bijenkast, ….

We mochten ook zelfstandig een bij in elkaar knutselen.  We kregen een stappenplan en dan moesten we alleen aan de slag.  Dat was niet zo gemakkelijk, maar iedereen heeft een mooie bij.

Vrijdag bakten we ook een honingcake met echte honing in.  Jammer genoeg waren de batterijen juist leeg van juf haar fototoestel, zodat we er niet veel foto’s van hebben.

We hebben er allemaal van gesmuld en iedereen vond het echt heel lekker.

 Het is bijna zover,  de grote vakantie lonkt.  Maar toch gaan we nog even genieten van ons laatste weekje samen in de klas.  De derde kleuters gaan even een kijkje nemen in het eerste leerjaar.  We vieren ook nog twee jarigen, en we krijgen ook nog een heuse afscheidsreceptie.

Dus volgende week is het thema: “vakantie”.

Op maandag vierden we de verjaardag van Zahra. Heel trots ging ze op de verjaardagsstoel zitten en genoot van alle aandacht.

Aan de werktafel knutselden we een grote Jules voor ons feestvarkentje.

(zie smilebox )

Dinsdag speelden we een spelletje :

Op het tapijt lagen allemaal vlindertjes in verschillende kleuren. Telkens lagen er 2 dezelfde tussen . Je moest goed kijken want soms was het enkel de versiering die anders was.

Aan de werktafel mochten we stempelen met verschillende kleurtjes. Daarna strooiden we er glinstertjes over zodat ons vlindertje zal schitteren in het zonnetje….

Op woensdag werkten we verder aan ons vlinderlampionnetje : we bekleefden onze meegebrachte plastic fles met zijdepapiertjes.

Donderdag was de grote dag waar we al zolang naar uitkeken : onze schoolreis naar Hoeve Ter Kest.

We werden in 4 groepjes verdeeld : konijnen, koeien, schapen en kippen. In elk groepje zaten kleuters van de 4 verschillende klassen. Ik was verantwoordelijk voor de koetjes.

Voor sfeerbeelden klik bovenaan en geniet mee…

Vandaag hebben we alles afgewerkt en onze werkjes verzameld.

Onze papieren tas mag nu thuis blijven.

De vlindertjes moeten nog wat in elkaar gestoken worden dus die krijgen we volgende week mee.

Volgende week zullen we nog de verjaardagen vieren van de 4 kleuters die jarig zijn in de grote vakantie, we gaan mogen helpen speelgoed afwassen met sponsjes en veel schuim en we  zullen nog een afscheidsfeestje houden met een lekker aperitiefje en hapjes…

Alvast een prettig weekend .

Gr  Juf Sabien

Verhaal van Kenyaanse oorsprong  door Marleen Vermeulen

"De Bavianen en de honingbijen"

Uit Forest Tales from Far and wide

Wij beroven de bijen van hun honing. Maar een goede imker geeft na de honingoogst suiker aan de bijen, zodat de bijen met een voedselvoorraad kunnen overwinteren.

In Afrika leven ook zeer veel insecten, waaronder honingbijen. Dus  daar komen ook vaak mensen of dieren hun honing stelen.

Je weet ongetwijfeld dat beren  verlekkerd zijn op honing, zoals  in de verhaaltjes van Whinnie De Pooh. Dat ook bavianen honing lusten, kom je snel te weten wanneer je dit verhaal leest:

Ik vertelde het verhaal met het boek aan de kleuters en samen hebben we er een toneeltje van gemaakt.

Picture slideshow generated with Smilebox

In een bos in Kenya woonde een familie bavianen. Ze waren verlekkerd op het eten van groene bladeren, bessen en noten die in het wild groeiden in  het woud.

Ze leefden gelukkig samen tot het rampzalige jaar waarin geen regen viel.Het land en het bos werden droger, de dieren kregen het warmer en kregen erge dorst door gebrek aan water, De planten stopten met groeien en bloeien en er groeiden ook geen vruchten meer.

De bavianen voelden zich ziek, uitgeput en hongerig.

De leider van de bavianenfamilie voelde zich verantwoordelijk  en wilde zijn familie in leven houden en zocht naar oplossingen.

Hij ging alleen op pad, op zoek naar voedsel. Na dagen van klimmen en klauteren, hoorde hij tussen het gebladerte een gezoem. Hij ontdekte een bijenzwerm.

"Eten!" dacht de baviaan onmiddellijk."Want bijen maken honing en dit betekent voedsel voor ons !" Hij volgde de bijen om hun voorraad te vinden. Na een lange achtervolging zag hij een boomstam met een holte waarin de bijen verdwenen.

"Daar is het", lachte de baviaan opgelucht. Algauw zonk de moed tot in zijn tenen .Hij kon onmogelijk de honing uit de holte halen, laat staan de honing tot bij zijn familie brengen.

Hij besloot terug te keren en zijn familie mee te brengen tot aan de honingboom.

Ze wachtten het ogenblik af waarop de bijen ' s morgens vertrokken, op zoek naar nectar en stuifmeel.  Zodra de bijen uit het zicht waren verdwenen, klommen de bavianen in de boom  en stalen de honing. Zo snel ze konden aten  de hongerige bavianen een deel van de de honing op en namen de rest mee .

Zoals gewoonlijk, bleef er één bijtje steeds de wacht houden en die had alles gezien. Helaas kon het op het moment van de overval niets doen. Tegen de avond, wanneer alle bijen terug binnenvlogen, vertelde de kleine bij wat er die ochtend gebeurd was.

De bijenkoningin riep haar volk toe: " vlieg en zoek de dieren die onze oogst gestolen hebben !"

Het viel de kleine bij moeilijk om een beschrijving te geven van de honingdieven: " precies als honden met een mensengezicht", was het beste wat de bij als beschrijving kon geven.

Ze vlogen en zochten, uur na uur , maar telkens schudde de kleine bij haar hoofd: " neen, deze zijn het ook niet", sprak ze hoofdschuddend toen ze een kudde buffels zag. Ze schudde ook ontkennend toen ze een giraf, een leeuw, een tijger, een zebra, een slang, een krokodil en een antilope zag.

Vermoeid en teleurgesteld vlogen de bijen huiswaarts. Plots hoorden ze schreeuwen en bespeurden een zoete geur...Het was de bavianenfamilie die zich luid lachend  tegoed deed aan de honing.

Als een bliksem bestormden de bijen de bavianen en staken hen in de oren, wangen, vingers en billen .Wat de bavianen ook probeerden om de bijen van zich los te schudden, niets hielp.

Wanhopig liepen  ze steeds verder het woud in en sprongen in een poel waar de bijen hen niet meer konden lastig vallen. De modder verlichtte de pijn en de jeuk.

" Wij zijn een veel kleiner volk dan jullie , maar toch kunnen we jullie vinden en straffen voor de honing die jullie gestolen hebben", riep de koningin de bavianen toe.

"Het spijt ons ", zei de leider van de bavianen, " we willen de rest van de honing teruggeven, als jullie beloven ons geen steken meer te geven. We hebben de honing gestolen omdat we dreigden te sterven van de honger."

De koningin antwoordde: " Mijn volk zal jullie een plaats in het woud tonen waar bloemen en vruchten groeien, en  waar voldoende water is. Dan kun jullie je kinderen terug voeden."

Dankbaar volgden de bavianen de bijenzwerm en vonden inderdaad, ver weg in het woud noten, water en groene planten.

Ze wisten nu dat ze gered waren van de hongerdood en vredevol verder konden leven.

Daarom stelen bavianen nooit honing van de bijen. Want die keer was de eerste maar ook de laatste keer in de geschiedenis.

Daaag!

juf Kris

 

Photo slideshow created with Smilebox

;

Na het verlengde weekend zijn we op dinsdag van start gegaan met ons laatste thema van dit schooljaar : rupsen en vlinders.

We keken naar de video van rupsje nooitgenoeg

Daarna gingen we zelf aan het werk : we schilderden een deel van een eierdoos. Hiermee gaan we een rupsje maken.

In de namiddag vertelde juf het verhaal : Op zoek naar rups.

Woensdag schilderden we een andere soort rups :

Het hoofdje stond getekend, het lijfje moesten wij eraan schilderen.

Donderdag leerden we een versje over een rups dat een vlindertje wordt ( sorry, tekst heb jullie tegoed, vergeten op school )

Vandaag vertelde juf het verhaal van rupsje nooitgenoeg nog eens opnieuw. Daarna moesten we 5 prentjes in de juiste volgorde kunnen leggen : eitje – rups – dikke rups – cocon en vlinder.

Aan de werktafel mochten we knippen en kleven : van eitje tot vlinder. Juf stond versteld dat de meeste kindjes dit zo vlot konden!!!!

Volgende week werken we nog een weekje door aan dit thema. Het vlindertje zal dan  centraal staan.

En maandag starten we reeds met het vieren van de verjaardag van Zahra.

Is het mogelijk om voor ons laatste werkje een grote lege petfles mee te geven met uw kleuter.

Alvast bedankt

Een prettig weekend 

Juf Leen en juf Sabien