Bij deze hebben jullie dan eindelijk mijn adres, je kan altijd een kaartje of zo sturen en bellen wordt hier ook vaak gedaan. Vraag me wel niet hoeveel dat jullie gaat kosten.
National Resource Centre for Inclusion Spastics Society of India K.C. Marg Bandra Reclamation Bandra West Mumbai - 400050 Phone: 022-2644366 dit is het nummer van de security hier daarnaar kan je bellen na 5u 's avonds Naar dit nummer kan je bellen tussen 9 en 5: 022-26443688 Als je belt zal je ook het exstention number 315 moeten geven en mijn room number 314
Als je graag zou bellen spreken we best eerst een dag en uur af zodat ik zeker op mijn kamer ben.
Vandaag ben ik dus gaan zwemmen en Katrijn en Tine zijn ook meegekomen, het was echt niet gemakkelijk en de zware aanpak raakte ons diep. Na de middag hebben we nog wat films van de school bekeken, wat geslapen en rondgelopen in de straatjes. Naast onze school hebben ze vandaag een prachtig huwelijksfeest georganiseerd met een eigen catering, heel veel bloemen, fonteinen, een springkasteel, vuurwerk, een podium, enzovoort. Echt alles er op en er aan, en het is vreselijk om te zien hoe de straatkinderen daar rond hangen. Normaal slapen op dit plein de armsten en doen ze er daar hun behoefte en zo. Nu is dit vuile veld dat anders vol afval en uitwerpselen ligt omgetoverd tot een sprookje. Wij gingen even kijken aan de poort en toen Katrijn een koekje gaf aan 1 kind stonden we in een mum van tijd ingesloten. Kinderen kwamen van overal, ze waren echt met heel veel, een 30 tal denk ik. Ja dan begon het weer met do you want sex, can I see your boobs, enzovoort. De vuile praat kan er wel nog door maar ik kan er echt niet tegen als ze overal aan je lijf zitten. We konden ook niet weg omdat we ingesloten waren. Het raakte me echt, handen aan mijn borsten, tussen mijn benen, aan mijn achterste, echt overal. Vreselijk gewoon. Ik moest mijn kleren vasthouden want die werden gewoon van mijn lijf gerukt. Het was een hele verademing als we toch door de massa aan onze school geraakt waren. Ik ben er nog steeds van onder de indruk en als ik daarnet op straat liep kon ik niet veel meer verdragen. Ik denk als ze nu nog 1 vinger naar me gaan uitsteken dat ik er ook eens ga opvliegen denk ik.
Miljard het is zooo frustrerend als je hier net een heel lang bericht geschreven hebt en dan alles wegvalt, ik had net een mooie tekst geschreven maar heb nu eigenlijk echt geen zin meer om opnieuw te beginnen. Nu ja ik had gewoon gezegd dat maandag avond super was want dan was er iemand jarig van bij ons. Er stelde ons iemand voor om haar mee te verassen en dan stonden we daar met de indische jeugd op het balkon op haar te wachten. Echt die jeugd is hier zooo grappig en ze hebben ons beloofd ons dit weekend mee uit te nemen. Mumbai rocks in the weekend they said, dus dat gaan we zeker proberen. We aten chocoladetaart, dronken wijn en zongen nederlandstalige liedjes.
Vandaag bezochten we nog wat scholen hier in de buurt, dat was al heel wat andere koek dan gisteren. De slums zijn echt vreslijk maar toch ben ik zo blij dat ik ze bezocht heb. Je kan u echt niet voorstellen in wat voor omstandigheden ze er les krijgen. Ze zitten op de grond tussen het afval in een donker kamertje van 3 op 4 met een 50 tal kinderen. En overal waar je binnenkomt springen ze allemaal recht en roepen ze tegelijkertijd hello miss! Wat een discipline! De kinderen zijn ook zooo klein, bij ons zouden ze nog amper lopen maar hier leren ze zo snel hun plan trekken. Op de leeftijd van 3 jaar leren de kindjes al engels en rekenen.
Na ons bezoek hebben 2 indische vrouwen ons meegenomen om te shoppen, zaalig! We hebben leuke spulletjes gekocht en daarna zijn we samen naar een supergezellige bar getrokken waar we lekkere shakes dronken en een waterpijp rookten. We hebben ook gemerkt dat we nog heeeel veel van het land moeten ontdekken en de grootste armoede hebben we vandaag ook wel gezien, kinderen lopen er zelf zonder kleren aan en de stank is soms echt niet te dragen. We namen ook voor het eerst een richa, super! We staan er ook dagelijks van versteld hoe vriendelijk, behulpzaam en geduldig de mensen hier zijn.
Morgen geef ik zwemles, ongelofelijk! Dat die hier een zwembad hebben, en wat doe ik dan aan? Ik zal gewoon met kleren en al in het water moeten springen met 2 klassen van ongeveer 30 kinderen, ik heb dan nog geluk dat ze er niet allemaal zijn anders zouden het er nog zo veel meer zijn. Ze verwachten blijkbaar veel van me want de kinderen van de spastics society hebben nog nooit eerder gezwommen. Ik start een nieuw project met hen en the staff komt mee om me te observeren. Ik weet bij god nog niet hoe ik deze kinderen met een beperking ga begeleiden maar dat zie ik morgen dan wel. De komende zeken ga ik ook 2 keer in de week kinderen buiten onze school begeleiden met sport, ik ben benieuwd hoe dit zal verlopen. En zeker in deze hitte hier!
Nu ja ik ga het hier niet zo uitgebreid maken als daarnet, tot de volgende!
Gewoon even kort vermelden dat de eerste schooldag heel goed meegevallen is, ik verlang er naar om zelf voor een klas te staan. We kregen een rondleiding in alle klassen en staken hier en daar een handje bij, ik mocht vandaag ook helpen bij de kine, echt grappig sleuren aan armen en benen van die bollekes. Het zijn echt allemaal zulke mooie kinderen, zoals alle mensen hier trouwens. En wie zei dat de mannen hier niet mooi zijn? Nu bij deze wil ik dit toch even tegenspreken, ze vallen echt heel goed mee haha. Maar ja ik heb blijkbaar altijd een zwak voor buitenlandse mannen, bij ons doen ze me gelijk niet veel want zit al lang zonder en dat lijkt me niet te deren. Haha, maar niet denken dat ik er met 1 thuis kom hoor, nog altijd liever niet. En met de aandacht en bedelende kinderen die voortdurend aan je kleren trekken en achter je lopen kan ik heel goed omgaan. Het negeren lukt me al perfect.
Ik sta er ook versteld van hoe vriendelijk iedereen hier is, ze dragen allemaal zo goed zorg van ons. Dit kan je bij ons echt niet inbeelden dat mensen zoveel voor je over hebben, ik besef nu nog meer hoeveel egoisme er bij ons is en daar jaag ik me wel in op. Nu heb je dit probleem hier zeker niet, ik kom hier volledig tot rust en voel me hier al helemaal thuis. Haha zal best wel moeilijk worden om terug naar huis te gaan.
Nu ja ik ben weer te veel aan het zeggen, maar ik kan het echt niet laten want ik geniet van ieder moment hier. Gisteravond had ik het wel behoorlijk moeilijk, ik ben zo graag op mijn eentje en kan er moeilijk mee omgaan dat wanneer ik even rust wil dit hier niet kan. Ik had zo graag een kamer gehad waar ik alleen kan zijn, ik heb dit ook al gevraagd hier maar dat is volledig uitgesloten. Bij ons kan je nog eens buitenshuis gaan en genieten van de rust en de stilte van de natuur maar hier heb je dit uiteraard niet. Mensen gunnen je die rust ook niet en een stille plek in het bruisende mumbai vind je da zeker al niet. Dit zal het moeilijkste voor me zijn want ik hou wel van mijn zelfstandige leventje. Dit spreekt mijn openheid en behulpzaamheid natuurlijk wel wat tegen. Ik ben er zeer graag voor iedereen maar heb ook momenten nodig waarop er niemand om me heen is.
Morgen en overmorgen gaan we andere scholen in mumbai bezoeken daar kijk ik echt al naar uit, want de school waar wij werken is echt wel 1 van de betere hier. We gaan dan private scholen en scholen in de slums bezoeken. De slums zullen wel hard zijn want daar zie je de grootste armoede. Voor diegenen die niet weten wat slums zijn, je kan ze vergelijken met krottenwijken.
Als laatste wil ik nog zeggen dat er bij me dus geen cultuurshock is zoals de meesten denken van wel. Het raakt je wel maar ik kan er mee leven, al de dingen die ik zie zijn meestal zoals ik ze verwachte want ik wist wel al vrij veel van de cultuur.
Ja dit zou een kort bericht worden maar het is weeral veel te lang. Ik hoop dat jullie genieten van mijn verhalen, dit zal wel niet dagelijks gebeuren maar nu geniet ik wel nog van het schrijven. Het is ook altijd leuk reactie te krijgen, en je kan op ieder bericht rechtstreeks antwoorden. Geen verplichting natuurlijk, hehe.
Nu ga ik weer lekker pikant gaan eten, ze zeggen dat ze het helemaal niet pikant maken voor ons maar amai voor mij is het al straf genoeg ze. Ik ben wel nog heel moe met momenten maar voor de rest voel ik me super, geen maag-of darmklachten en dergelijke. Gelukkig maar hopelijk blijft het zo.
Mumbai
