Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elk punt te krijgen.
Over mijzelf
Ik ben Meurs Jonas
Ik ben een man en woon in Herenthout (België) en mijn beroep is Pestkopje eerste klas.
Ik ben geboren op 13/08/1999 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Film, boeken. Ik ben gek van de film Cars .
GOEDE DOELEN:
Betekenis Jonas
Babynaam:
Jonas
Geslacht:
Mannelijk
Oorsprong:
Hebreeuws
Betekenis Jonas:
Duif, geschenk van God
Afgeleide namen:
Jona, Jonah
Een vrijdagskind is aangenaam en gul
Jonas
Werd geboren op een vrijdag, 13 Augustus, 1999 onder het Chinese teken van de kat Katten zijn gevoelig en tactvol
Zijn sterrenbeeld is Leeuw Een leeuw is grootmoedig
Zijn geboorte bloem is de zonnebloem Zijn geboorte steen is de robijn Zijn kleur is oranje
Mijn Leven, de single van Andy Sierens aka Vijvenveertig Feat. Hooverphonic is nieuw binnengekomen op nummer 1 in de Ultratop.
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
Andy Sierens kreeg op zijn 21e verjaardag te horen dat hij non-hodgkinlymfoon had, een zeer agressieve kanker... Ondanks zijn ziekte bleef Andy vechten en zette hij zich in voor zijn grote passie: muziek maken. Het was de zus van Andy die Hart voor Mekaar inschakelde om Andy's grote droom waar te maken. Samen met Hooverphonic kreeg de rapper de kans in een professionele studio de single Mijn Leven op te nemen.
Het ontroerende verhaal krijgt nu dus een bijzonder vervolg in de Vlaamse hitlijst.
Op de website van VTM kan je zijn hit downloaden. De opbrengsten van deze single gaan integraal naar vzw OIGO (Opgeven Is Geen Optie) die zich inzet voor hoger patiëntencomfort op de afdeling Hematologie/B.M.T. van het UZ Gent.
Mijn maatje Arjen op de drums !!
Omdat ik Seppe* NOOIT wil en zal vergeten !!!
De mooiste reclamespot
Een van de meest hilarische sketches van Gaston & Leo !!! Het is en blijft geweldig !!! Kijken maar:
Bij onze jongste spruit wordt Non-Hodgekin T-lymfocyten kanker vastgesteld. Wij geven jullie hier de kans om z'n verhaal een beetje te volgen:
16-06-2008
Dag 195 maandag 16 juni
Hallokes,
na een "het was me het nachtje wel" nacht ben ik opgenomen in Gent. Ik heb vannacht zeer slecht geslapen. Last van m'n mondje gehad. Om 1 uur wakker geworden van de pijn. Snel dafalgan ingenomen en dan weer wat proberen te slapen. Om 3.30 uur was ik alweer wakker en nadien heb ik niet meer geslapen. Ons mama heeft dan maar snel terug naar Gent gebeld (ze had dat vannacht ook al gedaan) en we moesten binnenkomen. Nu gaan ze onderzoeken van waar die pijn komt. Hopelijk hebben ze snel resultaat en kunnen ze me helpen. Ik hou jullie op de hoogte. Tot straks voor het vervolg.
Groetjes,
Jonas
Hier het vervolg van vandaag:
in de voormiddag hebben ze hier niet zo veel zin om te werken precies. Het is bijna 12 uur eer de dokter er is, maar allez hij is er dan toch hé. Hij kan niets speciaals vinden in m'n mondje, geen blaasjes,geen wondjes,... Vanwaar dan die pijn? De dokter denkt dat het van de vincristine komt. Dit veroorzaakt spierspanning en spasmen. Ook zou het werken op slijnvliezen ed in de mond. Door m'n voorgeschiedenis zou ik hier ook veel gevoeliger aan zijn. Wat nu? Ze veranderen van pijnbeleid en schakelen over op tradonal. Hopen dat het helpt. Ja hoor,in de namiddag begin ik minder last te hebben en lijkt het tij te keren. 's Avonds kan ik al terug een beetje eten en drinken. In de vooravond komt de tandarts nog even kijken om eventuel tandproblemen uit te schakelen. Maar neen hoor, ook daar geen problemen. Ik krijg zelfs een dikke 10/10 voor de verzorging van m'n tandjes!!!!! Morgen mag m'n kuur gewoon doorgaan en dus blijf ik vannacht hier slapen. Dat lijkt voor iedereen de beste oplossing. Hopelijk blijft vannacht de pijn ook weg en kan ik eens goed doorslapen. En als alles goed blijft mag ik morgen terug naar huis, kan ik donderdag met juf Ann lekker koken en mag ik mee op kamp. JOEPIE !!!!!!!! Duimen in de lucht hé!!!
Dag 193 & dag 194 zaterdag 14 juni & zondag 15 juni
Hallokes,
zaterdag weer niet zo goed opgestaan. Veel pijn, misselijk, algemeen ziek gevoel. Dus weer snel m'n medicijnen en hopen dat het wat beter gaat gaan. Ontbijten,middageten, niet aan mij besteed. Avondmaal probeer ik wel wat te eten, maar dat lukt me niet zolas het moet zene. Ondertussen rammelen m'n darmen ook enorm en heb ik ook nog eens last van diarree. Het beloofd dus een leuk dagje te worden , amai zene. 's Namiddags moet ons mama nog naar den brouwer en naar de winkel. Ik wil graag mee, dus hup de auto in en overal met de papa wachten in auto totdat de rest terug is. Maar ja liever dat,dan weer een hele dag thuis te zitten kniezen. 's Avonds ben ik moe van dat dagje afzien en wil ik op tijd gaan slapen. Hop naar de zondag.
Zondag ben ik op tijd wakker, want ik moet naar Gent om te kuren. M'n laatste Erwinia normaal gezien, hopelijk toch. Ik ben die stomme prikken meer dan beu. Ik heb daar altijd diarree van, bah. Om 8.30 uur zijn we in Gent en tegen 9 uur is m'n bloed al in't labo. Nu wachten op de resultaten. De eerste resultaten zijn goed, wittekes zijn goed en m'n neutrofielen ook. M'n stolling is maar kantje boordje. Ze beslissen in Gent om me toch te laten kuren, maar ik moet wel plasma bijkrijgen. Dit wil zeggen dat ik weer langer daar mag zijn. Pffffffff. Omdat ik zo klaag van pijn in m'n mondje starten ze ook nog nilstat op. Een plaatselijk verdovend middeltje dat de pijn in de mond tijdelijk wat remt. Nog maar eens een medicijn bij. Tegen 15.30 uur zijn we klaar om te vertrekken richting Herenthout. Daar aangekomen probeer ik nog wat mee te eten, maar dat lukt me niet zo goed. Verder speel ik nog wat mee op Ketnet Kick en dan ga ik maar slapen. Hopelijk gaat het morgen wat beter.
Dag 191 & dag 192 donderdag 12 juni & vrijdag 13 juni
Hoikes,
donderdag flink opgestaan, maar wel veel last van pijn en misselijkheid. Dus snel al m'n medicijnen en hopen dat het snel beter gaat. Maar nee hoor, die stomme pijn in m'n been wil maar niet beteren. Wat zal ik blij zijn als die vincristinebehandeling (= chemo) stop is. Dit vies goedje is verantwoordelijk voor al die spierpijnen. Als de kinesisite komt, probeer ik zo goed mogelijk mee te werken, maar dat valt me toch zwaar hoor.
Verder kijk ik nog even film in de voormiddag. 's Middags komen broer en zus thuis eten en juist na de middag komt juf Ann langs. We werken m'n ridderpak af, zodat dat klaar is om op kamp te vertrekken. Nadien heb ik nog wat gerust omdat ik zo moe was.
Na een beetje avondeten (als ge dat eten kunt noemen wat ik doe) ben ik op tijd in m'n bedje gekroepn, want vrijdag moet ik vrieg uit de veren om naar Gent te rijden.
Vrijdagmorgend ben ik zeer vroeg wakker, want ik moet naar Gent om te kuren. Wonder boven wonder heb ik vanmorgend geen last van misselijkheid en spierpijn. Goed hé!! Ik ben zelfs zeer goed gezind vandaag.
Wij dus naar Gent om te kuren. Daar aangekomen, word ik direct "ontvoerd" door Sabine van de spelbegeleiding. Zij komt gelijk met ons aan en neemt me al mee naar boven terwijl ons mama me inschrijft. Van service gesproken. Boven wordt er snel bloed genomen. Tegen 11 uur weten we dat ik mag kuren. Om 12 uur krijg ik m'n Erwinia toegediend, dat wil zeggen dat we tegen 14.30 uur naar huis kunnen. Vandaag waren ook Robbe, Seppe en Britt in de dagzaal, jaja alleen was ik niet zene.
Teurg thuis gekomen heb ik nog wat gespeeld met m'n zus,daarna gegeten en dan wat op m'n bedje omdat ik zo moe was. Terwijl ik op m'n bedje lag, is ons mama met broer en zus naar de makro geweest. Ze hadden er voor mij een mooie K-way gekocht om mee te nemen op kamp. Tof hé!!!! Als ze terug waren, hebben we samen nog wat boeken gelezen, een ijsje gegeten en dan ben ik gaan slapen.
Dag 189 & dag 190 dinsdag 10 juni & woensdag 11 juni
Hoikes,
hier zijn we weer.
Dinsdag op tijd uit m'n bedje gemoeten,want ik moet naar Gent voor het vervolg van m'n kuur. Na een lange autorit (al die files hé) komen we eindelijk aan in Gent. Daar doen ze onmiddelijk een bloedname en een kleine twee uur later lig al aan't infuus. Jaja, m'n bloed is goed en ik mag verder kuren, oef niet voor niets zo lang in de auto gezeten. Het kuren op zich verloopt vlotjes hoor. Ik voel me wel niet echt goed. Last van misselijkheid en van spierpijntjes, maar ja dat moet ik erbij nemen zekers. Tegen 16.15 uur ben ik klaar met m'n kuur en mogen we nadat ik afgekoppeld ben en m'n ontslagblad heb teurg richting Herenthout rijden. Terug in Herenthout, voel ik me helemaal niet zo goed,ik ben moe, misselijk, wil niet eten,... Ik ben dan maar snel in m'n bedje gekropen en hoop dat het morgen beter gaat.
Woensdag ben ik weer vroeg wakker, want ik voel me misselijk en heb last van m'n benen. Ons mama geeft me dan maar snel m'n medicijnen in de hoop dat het snel wat beter gaat. Maar echt veel verschil maakt dat niet hoor. De kinesiste is deze voormiddag ook langsgekomen en die zegt toch ook dat ik gespannen ben hoor. Deze namiddag moeten we op controle bij Dr. Fabry, ik ben benieuwd wat die te zeggen heeft. Daar valt alles nog goed mee hoor M'n heupje is nog goed, dat knobbeltje daar moeten we ons ook geen zorgen om maken. Gewoon omdat ik "te mager" ben aan m'n beentjes valt dat zo fel op, oef. Het kan wel zijn dat ik er pijn aan heb omdat m'n spieren over die plaat wrijven (ja ik heb daar geen vetlaag hé), maar zolang er geen infecties ofzo optreden kan dat geen kwaad. Als ik volgend jaar wat beter ben, bestaat de mogelijkheid dat ze plaatjes eruit gaan halen en dan zou dat ongemak ook moeten verdwenen zijn. Verder heb ik niet meer zo veel uitgezet vandaag. Het ging me echt nog niet zo goed af. 's Avonds is er dan nog bezoek geweest en daarna ben ik snel gaan slapen. Hopelijk gaat het morgen wat beter.
Weer een slechte dag achter de rug hoor. Opgestaan met enorm veel spierpijn en wenen,wenen en nog eens wenen. Ons mama heeft me dan maar snel iets gegeven tegen de pijn in de hoop dat het snel betert. En ja hoor als de pijnmedicatie werkt, gaat het een beetje beter,maar nog niet zoals het moet.
In de voormiddag is juf Ann langsgeweest en hebben we samen geknutseld aan m'n "ridderkostuum". Jaja, volgende week vertrek ik op kamp en het thema is ridders. Dus moet ik toch een kostuum hebben om mee te nemen hé. En vermits er in de winkel nergens nog zulk een kostuums te vinden zijn, knutsel ik er zelf maar één met juf Ann (ze foto's). 's Middags moet ik weer even op m'n bedje om te rusten. 's namiddags komt de kinesiste langs, maar dat gaat ook niet zoals ik wil hoor.
Verder heb ik vandaag niet zo veel meer uitgespookt zene. Nog wat film gekeken, geprobeerd te eten en op tijd m'n bedje in want morgen is't weeral zover. Morgen komt er een nieuwe kuur aan.
nog even het verslag van het voorbije weekend neerschrijven.
Zaterdag was er thuis niet zo veel te beleven hoor. In de voormiddag moest ons mama met ons Sien naar de orthodont voor het plaatsen van een "blokjesbeugeltje". Terwijl zij weg waren, is de moeke komen babysitten en heb ik me wat moeten bezighouden. Je kent dat hé. 's Namiddags was het hier in Herenthout zo'n slecht weer, dat we mar thuis gebleven zijn. Lekker binnen en samen met broer en zus heb ik leuke dingen gedaan. 's Avonds op tijd m'n bedje in,want ik moet zondag op tijd uit m'n bedje om te gaan kuren.
Zondag op tijd opgestaan en naar Gent vertrokken om te kuren. M'n bloed is oké, dus ik mag kuren. Tegen 14 uur ben ik klaar en kunnen we huiswaarts keren. Nog snel even langs Eline gaan om dag te zeggen, want die haar kuur zit erop en die zal ik dus niet zo vaak meer zien. Dag Eline, het ga je goed thuis, hard aansterken en niet meer ziek worden hé.
Als we thuis aankwamen, zijn we terug vertrokken voor een wandeling, terraske en een etentje. Kei plezant! Maar 's avonds had ik prijs hoor, diarree, diarree en nog eens diarree. Last van spierpijn en dan natuurlijk serieus wenen hé. Ik heb van mama snel een doucheke gekregen, m'n medicijntjes en dan ben ik gaan slapen. Hopelijk is het morgen wat beter.
Dag 181 t/m dag 185 maandag 2 juni t/m vrijdag 6 juni
Hallokes,
de maandag is goed verlopen. Juf Ann is geweest en de kinesist. Alhoewel ik me niet al te best voelde heb ik toch m'n best gedaan om mee te werken. Ja hoor, ik heb nog steeds last van m'n cortisonen. Ik hoop dat het toch wel snel betert zene. De kinesiste vond ook dat ik enorm hard gespannen was. Ons mams heeft nadien snel naar m'n neuroloog gebeld en m'n baclofen mag wat opgedreven worden, zodanig dat m'n spiertjes wat meer kunnen ontspannen.
Dinsdag moet ik terug naar Gent voor een nieuwe kuur. 's Morgens op tijd uit bedje dus en dan snel vertrekken. Na twee uur rijden (file, file en nog eens file) komen we aan in Gent. Ze nemen snel bloed en nog een echo van m'n hartje om te zien of ik kan starten met m'n kuur. Alles is goed en ik mag starten aan m'n kuur. Het begin van de kuur verloopt vlotjes. Niets aan de hand. Toen ze m'n bewaakte kuur toedienden , waren er in't begin ook geen problemen. Maar toen ze er bijna volledig ingelopen was, ben ik beginnen reageren op de paronal. Uitslag over m'n ganse bovenlichaam en gezwollen lippen. Snel een antidotum dus zodanig dat ik snel beter ben. Dit helpt goed, de uitslag trekt weg en m'n lippen ontzwellen. Maar nadien moest ik nog braken ook hoor. Het wilde niet echt meer lukken. Ik voel me misserabel. Rond 19.30 uur is het wat beter en kunnen we uiteindelijk naar huis vertrekken.
Woensdag voel ik me nog steeds niet goed en dus komt de juf niet. Zo kan ik wat langer blijven vandaag. Het gaat me echt niet af. Tegen de middag komt de kinesist en deze sessie wil ook weer niet lukken. Ik voel me echt niet goed. Maar ja, morgen beter zekers. In de loop van de namiddag zet ik niet veel meer uit hoor, want ik heb echt nergens zin in.
Donderdag gaat het nog steeds niet goed. Ik voel me nog steeds misselijk. In de loop van de voormiddag ga ik met ons mama even langs bij de kapper om m'n haartjes wat te fatsoeneren. Zalig, nog eens naar de kapper gaan. 's Namiddags hou ik me wat bezeig met film kijken, want de papa en mama zijn weg en de moeke komt babysitten. 's Avonds ga ik op tijd slapen, want morgen weer naar Gent voor een nieuwe kuur.
Vrijdagmorgend weer op tijd uit bedje en vertrekken naar Gent. We komen aan tegen ongeveer 9 uur. Ze doen direct een bloedname en deze is weer goed, dus ik mag kuren. Omdat ik een dinsdag een reactie gedaan heb op de paronal, krijg ik vandaag een vervangproduct. Dit wordt gegeven via een spuitje in m'n bil. Brrrrr, wat een vies gedacht. Ik hoop dat het wat meevalt, maar nee hoor. Het was enorm pijnlijk. Na de toediening van de spuit moet ik nog 2 uur in't ziekenhuis blijven om te zien hoe ik nu reageer op deze medicatie. Alles loopt goed nu en tegen 14.30 ur ben ik klaar om naar huis te vertrekken.
Dag 175 dinsdag 27 mei t/m dag dag 180 zondag 1 juni
Hoikes,
de voorbije week is goed verlopen. Op dinsdag flink gestart met cortisonen en deze alle dagen flink ingenomen. Dit wil ook zeggen dat m'n eetlust serieus op dreef is. En dat ze me in moeten tomen of ik et alles op wat op m'n pad komt. Gelukkig zeggen papa & mama wanneer ik moet stoppen, want met die pillekes is m'n hongergevoel precies nooit ver weg. Ook vinden papa & mama het nu een voordeel dat ik een handicap heb en niet zelf naar de kast kan voor eten, want anders zou het nog een pak erger zijn . Maar ja, dat is van voorbij gaande aard en almaar goed ook.
Sinds de zaterdag ben ik ook serieus aan't zwellen, ik hou weer enorm wat vocht op (ook door die pillekes) en ik heb het daardoor enorm lastig. Ons mama zegt ook dat ik de laatste dagen niet te genieten ben. Slecht karakterke op de moment, yep dat komt weer door die pillekes. Ik zal blij zijn dat die pillekes gestopt worden, want daar heb ik niets dan last van.
Verder heb ik deze week genoten van het goede weer dan wanneer het goed was. Lekker gaan wandelen als we konden en een terraske gaan doen. Als het weer wat minder was, hebben we thuis leuke dingen gedaan. Kortom, het was weer een week om "U" tegen te zeggen en niet snel te vergeten.
Veel liefs,
Jonas
P.S.: Aan m'n lieve meter die de voorbije week jarig was, nog eens een gelukkige verjaardag en dikke kus van mij. En kika, ook nog eens merci voor mijn nieuwe T-shirt, het is een kei toffe en ik heb hem graag aan. Merci hé m'n beste maat.
Gisteren op controle geweest en alles was OK. Voorlopig ben ik genezen verklaart. Alles was zuiver, nergens tumorweefsel meer te zien. JOEPIE!!!!!!!!
Nu nog kuren tot 14 juli. Alle weken 1 maal naar Gent voor chemo en vanaf 1 augustus ga ik op onderhoud en moet ik 's avonds nog medicijnen innemen via mijn mondje (dit mag dan thuis gebeuren). Nu hopen dat alles zo blijft en dat ik niet herval, maar daar gaan we van uit hé. Alles moet gewoon goed blijven, die vieze beesten kan ik wel missen hoor.
hier ben ik weer hoor. Fijn weekend achter de rug. Geprobeerd om er ondanks de zenuwen voor de maandag er het beste van te maken. Jaja, zenuwachtig dat zijn we hoor. Hopelijk valt het vandaag allemaal een beetje mee.
De zaterdag zijn we naar Lier geweest om te gaan wandelen en een terraske te doen. Dat was echt genieten hoor met het ganse gezinnetje. 's Avonds was het verjaardagsfeestje van m'n meter "Kika", maar omdat ik niet onder de massa mag komen en het weer niet zo denderend was ben ik met papa & mama thuisgebleven. En zijn broer en zus alleen geweest. Maar ja, dat zijn we ondertussen al gewoon.
De zondag heb ik wat langer geslapen zoals iedereen hier. Lekker gegeten, gespeeld met broer en zus (vooral met zus ). In de namiddag zijn die weeral vertrokken met¨Paul & Rita. Ze zijn naar Scherpenheuvel geweest om voor mij een "GROTE' kaars te branden. Ik ben dan maar met m'n mama gaan wandelen (papa moest gaan werken) en wij hebben ook genoten hoor.
Zo tot straks of tot morgen om m'n uitslag mee te delen.
Dag 170 & dag 171 donderdag 22 mei & vrijdag 23 mei
Hoikes,
de voorbije twee dagen zijn weer goed verlopen hoor. Lekker genoten van het "droge" weer. Alle dagen gaan wandelen en buiten zijn. Veel meer moet een mens niet hebben om gelukkig te zijn hé. Ook alle dagen flink gegeten en geslapen, dus braaf manneke geweest. Donderdag is de moeke met mij gaan wandelen (met broer en zus natuurlijk), want de papa en mama waren plasma gaan geven en hebben nadien enkele uurtjes voor zichzelf genomen. En gelijk hebben ze hoor. Altijd en alleen maar zorgen voor dat houd een mens ook niet vol hé.
De vrijdag is de mama met mij gaan wandelen. We wandelden tot bij ons in't dorp en hadden daar met ons Greet afspraak op het terras van de Kroon om iets te gaan drinken. Of ik er graag bij was??? Daar moet ik niet op antwoorden zekers. Verder is er niet veel speciaals gebeurt de voorbije dagen. Wel wil ik nog eens snel van de gelegenheid gebruik maken om al de mensen die de laatste tijd nog steeds brieven schrijven, kaartjes sturen, cadeautjes kopen,... te bedanken. Het doet echt ongelooflijk veel deugd om te zien hoeveel mensen er om mij geven. Al die kleine attenties, telkens heb ik er weer plezier aan. Ik weet nu al wie ik voor goed in m'n hartje gesloten heb. Als je ziek bent en het even moeilijk is, dan leer je maar pas de mensen kennen aan wie je echt iets hebt. Merci allemaal!!!
Dikke kus en groetjes,
Jonas
Hey Greet, nog eens n'en dikke schol voor gisteren hé. En Brent, de afspraak voor een terraske samen, daar hou ik je aan hoor. Als ik beter ben en terug bij kindjes in de buurt mag, dan zal het er zeker eens van komen. Nog bedankt voor je cadeautje hé!!!
gisteren naar Lier geweest voor een nieuwe bloedname. M'n wittekes zijn weer gedaald. Van 3400 vorige week naar 2600 deze week. Voor 61% aan neutrofielen. M'n bloedplaatjes en hemoglobinegehalte zijn oké. Deze waarden zijn nog niet heel slecht, maar veel verder moeten ze niet dalen hoor, laat ze nu maar terug beginnen stijgen.
Verder heb ik gisteren een leuke dag gehad. Het zotteke uitgehangen met broer en zus. Lekker gegeten en gedronken en gaan wandelen. Natuurlijk hoorde er bij die wandeling een terraske zoals jullie wel hadden verwacht van mij zekers. Alles zat dus voor 100% mee.
Duimen jullie mee voor het terug stijgen van m'n bloedwaarden tegen volgende week?
Gisteren weer een goede dag gehad. 's Morgens op tijd uit bedje ,want juf Ann kwam met mij werken!! PURE FUN: spatten, "plakken", boeken lezen en nog wat oefenen op de kleuren. In de namiddag is de kinesiste nog langs geweest en dat lukte ook zeer goed. Nadien ben ik met de papa en mama nog even naar de winkel geweest en heb ik film gekeken.
's Avonds kwam onze Paul langs en hebben we aan de laptop van Wannes gewerkt. Een lekker ijsje gegeten en nadien moe en voldaan gaan slapen.
weer een dag gepasseerd. Alles weer tiptop in orde gisteren. Leuke momenten gehad, varkentje uitgehangen,.... 's Avonds zijn we gaan wandelen, maar het was wel koud hoor buiten. Toch heb ik genoten.
In de namiddag is Rita nog eens op bezoek geweest en dan kan de dag natuurlijk niet meer stuk hé. Verder flink gegeten en gedronken , dus thuis zijn ze vree content.
Weer een leuke dag geweest. In de voormiddag genoten van m'n ontbijt,wasbeurt en de aanwezigheid van broer en zus. We hebben samen leuke spelletjes gespeeld. We speelden verstoppertje en dat is gieren en gibberen hé.
's Middags weer flink gegeten en dan ben ik samen met papa alleen thuis gebleven. Het was schoolfeest bij broer en zus, aangezien ik niet tussen de grote menigte mag en we geen oppas haden voor mij is de papa thuisgebleven van het schoolfeest om mij op te passen. Best gezellig zo met z'n tweetjes hoor. Als de rest van ons gezin thuis kwam hebben we samen gegeten en dan zijn we nog een wandeling gaan maken en een terraske gaan doen. Wilt da toch lukken dat Rita, Paul, Lief & Rudy daar ook zitten zekers, dus dat was helemaal in orde. Mijn avond kon niet meer stuk.
Na de wandeling was het tijd om te gaan slapen, maar daar was ik niet boor om hoor. Ik was oh zo moe.
gisteren was het zaterdag en een rotdag. at een weer zeg. We kunnen niet buiten, want het heeft hier constant geregend. Dus we meoten ons binnen bezig houden. Ik kijk met zus wat film in de namiddag en we spelen wat samen, maar veel meer hebben we niet gedaan. Broer en zus moesten ook nog werken voor school omdat het schoolfeest is dit weekend en ze dus zondag geen tijd hebben om iets te doen voor school.
Maar ja, rustige, luie en ontspannende dagen moeten ook kunnen hé.
een donderdag naar Lier geweest voor een nieuwe bloedname. Deze was op zich niet zo slecht, hoewel m'n aantal witte bloedcellen, neutrofielen en bloedplaatjes sterk gedaald zijn. Maar we moeten nog niet panikeren, ik blijf in C-isolatie. En moet niet naat Gent vertrekken.
Verder heb ik een donderdag nog wat leuke dingen gedaan met papa & mama. 's Avonds met broer en zus. Eten was weer niet aan mij besteed den donderdag, maar ja..
De vrijdag heb ik helemaal niet zo veel uitgezet zene. Ik ben in de voormiddag mee naar Turnhout geweest met de mama. Zij moest op m'n schooltje zijn en ik mocht mee. Ik moest dan wel in de auto blijven zitten, maar ik was dan toch eens buiten hé. Nadien heb ik thuis wat film gekeken omdat de mama nog weg moest;
's Avonds heb ik wel terug wat gegeten (wie laat er nu frieten staan?). Na het avondmaal hebben we genoten van een mannenavond, dwz playstation, TV, computer, .... KEI COOL. De vrouwen des huizes waren samen weg, dus....
Dag 160 t/m dag 162 maandag 12 mei t/m woensdag 14 mei
Hoikes,
hier nog eens eenverslag van de voorbije dagen. Deze waren ongelooflijk fantastisch. Alhewel ik van den dinsdag af niet zo flink meer heb gegeten, is de rest wel goed verlopen. Alle dagen gaan wandelen en een terraske gaan doen met dat warme weer. Zalig!!!
Dinsdag heb ik thuisonderwijs gehad van juf Ann, maar ik was wat in vakantiestemming en heb er niet zo veel van terecht gebracht. Volgende keer beter.
dag 157 t/m dag 159 vrijdag 9 mei t/m zondag 11 mei
Hallokes,
hier nog wat leesvoer van de voorbije dagen. Deze zijn zoals verwacht beter verlopen dan de voorbije dagen in het ziekenhuis. Wat wil je als je naar huis mag. Ze zeggen toch altijd oost,west thuis best hé. Ik heb de voorbije dagen enorm veel gewandeld, want het was toch wel goed weer hé. Het was dus genieten, genieten en nog eens genieten. Een terasje mocht niet ontbreken en dat hebben we er dus maar bijgenomen. M'n misselijkheid was ineens over en m'n eetlust was ook terug. Zou het aan het eten, de omgeving, de medicatie liggen? Wie zal het zeggen? Het kan me ook niet schelen. Ik voel me een heel pak beter en dat is wat telt.
weer eens even de tijd gevonden om wat nieuw leesvoer toe te voegen aan m'n blog. De voorbije dagen in't ziekenhuis waren niet zo denderend hoor. Ik heb enorm veel last gehad van misselijkheid en het ging me echt niet goed. Maar goed dat dat van voorbij gaande aard is. Morgen als ik naar huis mag, dan zal het wel veel beter gaan waarschijnlijk. Allez, laat ons hopen hé.
Verder heb ik de voorbije dagen flink gewerkt met de juf. We knutselden iets mooi voor moederdag, speelden spelletjes en lazen boeken. Veel meer spectaculairs is er niet te vertellen van die dagen, want ik heb verder niet veel uitgezet omdat het me niet af ging. Hop naar betere dagen.
2 x 6 ml Zantac 2 x 5 ml Bactrim 1 capsule Puri-nethol
Donderdag - Zaterdag - Zondag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol
Vrijdag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol 1 capsule Ledertrexate
Iedere woensdag bloedname in Lier. Elke vijfde week naar Gent op controle. Elke tiende week vier dagen naar Gent voor een grote Methotrexate kuur. Vanaf nu elke zondagavond voor aanvang van de kuur 1/2 Temsta (om de angst weg te nemen) en als dat lukt waarschijnlijk alle avonden tijdens die week kuren!
Deze liedjes hebben een speciale betekenis voor mijn papa & mama !!!
Mama is gek van:
grey, blue-nosed...tatty teddy
Sommige mensen weten wel waarom!!
Official Story. Written by Miranda. Actual book illustrated by Steve Mort-Hill
The oldest, smallest house you can imagine was about to be knocked down. All the things that once made the house nice and cosy had been thrown outside and piled up in the front garden, from the soft springy bed the owners slept in, to the old wooden floorboards they used to walk on...and even...surely by some mistake...a little brown teddy bear.
He was trapped amongst all the other unwanted things, and couldn't move. Then, one day...a very, very cold day, something fell from the sky... ...a little snowflake. It landed on the teddy bear's little nose and was then followed by many more. He began to get cold, very cold indeed.
More and more snow fell, heavier and heavier. The little bear was now so cold that his nose started turning blue... ...so cold that his brown fur started turning grey.
He was cold, unloved and all alone in the world, and felt very, very sad. Winter finally passed and the weather got warmer, and, one beautiful spring day, a little girl was playing near the old house, when she spotted the grey bear in the pile of unwanted things.
He was like no other bear she had ever seen, and she pulled him out from where he was trapped. She dusted him down and lifted him high in the sky to look at him. "A grey bear...with a blue nose?" She thought. "How strange!" The teddy bear wanted to cry. He thought she didn't like him and would throw him back with the other unwanted things. "But he's lovely!" she continued and she fell completely in love with him.
She ran home as fast as her little legs would carry her to see if her Grandma could patch him up, as a lot of his stuffing had fallen out, and he was very much in need of repair.
She looked on has her Grandma replaced his stuffing and patched up his holes. His stitches has started showing where his fur had worn away, but little girl thought he looked perfect.
It was all cosy and warm in the little girl's house and the bear now felt cosy and warm in his heart. However, his nose was still blue and his fur was still grey, and they would never return to brown. He was unique amongst teddy bears.
The little girl gave him a great big hug. She loved him more than anything else in the world...her little, grey, blue-nosed...tatty teddy.
Mannelijk 
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
, amai zene.
