Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Heerlijk zijn de velden,
zacht is de zee, zoet is het strand,
zalig lang de dag, aanhalig de vrouwen,
welig de kudden,
haast opgedroogd het moeras,
God schept vreugde in kalmte,
de duivel stookt graag onrust,
iedereen snakt naar eerbetoon,
maar de machtige -
zijn einde is onmacht.
een jonge grote afstand wandelaarster (Zotte mie)
31-08-2010
Oxfam trailwalk
Hey,
Zaterdag morgen om 7u was de start van de Oxfam Trailwalk. Dit is een 100km wandeling in de Hoge Venen. De start zelf was te Eupen en de aankomst ook. De groepen moesten vrijdag al opgaan om zich daar aan te melden als groep en daarna konden ze nog genieten van een barbeque. De volgers konden mee genieten van de barbeque maar moesten wel een 15 euro betalen er voor. De groep genieters bestaat uit Jos, Wim, Steven en Kristof en zij hadden als volgers Dirk en ik. Wim en Dirk zijn met de auto opgereden samen met een deel van de bagage. De rest is met de trein op gegaan. De overnachting van vrijdag op zaterdag gebeurde op een camping in een tent. We hadden een tent van iemand kunnen lenen waar we met 6 in konden slapen. De tent opzetten heeft wat moeite gekost. Niet alleen wat moeite. Mijn pull en schoenen zager er zeer proper uit. Na dat de tent van 6 opstond werd er nog een klein tentje opgezet. Dan rap de auto leeg maken en op een parking iets verder verzetten. De parking aan de camping was niet groot dus was het alles afzetten en auto op een parking iets verder zetten zodat er iemand anders zijn auto kon leegmaken. Als iedereen er was en we waren aangemeld dan konden we naar de barbeque gaan. Daar ontmoeten we nog ander bekent volk. Buiten de genieters kennen we ook nog de groepen de doetjes en de fairfoxes. Op de barbeque heb ik nog nooit zoveel groenten gegeten in een maaltijd. Na de barbeque zijn we terug naar de tent gegaan en nog samen genoten van een drankje. Toch lag iedereen optijd in hun slaapzak op de zaterdag om 5u30 terug uit te kunnen. Ik zen 's nachts effe wakker geweest om naar de sanitair te gaan en als ik terug in de tent kroop hing ik toch wel ni met mijn haar in de ritsluiting. Terwijl de wandelaars genoten van hun ontbijt werden Dirk en ik aangesproken door iemand van de organisatie. Ze was op zoek naar volgers die wouden antwoorden op enkele vragen terwijl het gefilmd werd. Ik heb daar geen probleem van gemaakt en vroeg ze me enkele vragen. Op sommig moets ik toch goed nadenken want was niet gewoon van zo vroeg op de morgen al zo nadenkers voor geschotelt te krijgen. Dan werd het toch tijd om in te pakken, de auto te gaan halen en alles terug in te laden. Terwijl Dirk en ik achter de auto gingen, vertrokken de genieters richting start om zich aan te melden en te wachten op het startschot. De volgers kregen ook ontbijt en dit wel op CP1 te Raeren. Je kon sandwichen nemen zoveel als je er op kon en je mocht kiezen tussen koffie en verschillende frisdranken. Tijdens het ontbijt begon het 4 mans orkest te spelen en konden wij wachten tot onze mannen toekwamen. Op CP1 was eigenlijk alle deelnemers nog samen. Dus was het drummen om te laten scannen en voor de volgers om een goeie plek te vinden om ze te zien toekomen. Samen met de doetjes en de fairfoxes kwamen de genieters aan op CP1 (checkpoint) en dit na een kleine 9km gestapt te hebben. Nog iets eten en rusten aan de auto en dan doorgaan voor het volgende stuk. Wij zagen de wandelaars pas terug op CP2. Deze bevond zich net op Duits grond gebied in namelijk het dorpje Mützenich. Hier hadden de wandelaars 27,9km afgelegd. Het stuk tussen CP1 en CP2 was 19km. Deze was opgesplits in 2 delen. Tussen de 2 CPs was er een WP (waterpoint) voorzien. Wij als volgers hebben dus meer als genoeg tijd om ons te verplaatsen en de omgeving beetje te verkennen. Dat hebben we ook gedaan. Terwijl wij ons verplaatsten van CP1 naar CP2 zijn we gestopt. De eerste keer dat we stopte was aan het stadion van A.S. Eupen. Want niet groot is maar was me later pas opgevallen dat we daar stonden. Ons oog viel eerder op een autotje dat vol stond met bloemen voor dat stadion. We hadden toch tijd genoeg dus ma effe gestopt. Na een paar fotookes getrokken te hebben zijn we dan maar verder richting CP2 gereden. De weg die we moesten volgen ging door een groot bos. Van zodra we de auto konden parkeren konden we ook een wandelingtje maken. We hebben een uurtje rond gedartelt in het bos een weggetje om te volgen hadden we niet maar hebben wel paar mooie foto's zo kunnen maken. Dan was het tijd om verder te rijden en CP2 te zoeken. Buiten dat was het ook om iets te zoeken achter eten want het was al bijna middag. Ver moesten we niet zoeken want op de CP zelf werd wat teten verkocht. Het was niet veel maar het is toch iets. Hier kregen de deelnemers ook een lunch. Deze bestond uit brood met beleg, drankje, fruit. We rekende steeds wat uit om wat uur de genieters gingen toekomen op de CP maar telkens zaten we er een tijdje naast omdat het een zwaar parkour was. Op CP2 ben ik ze te gemoet gegaan. We waren niet ver meer van de CP toe het begon te regenen. Na wat rusten aan de auto en wat gegeten te hebben zijn ze terug vertrokken en dit weer voor een stuk van ongeveer 19km. Ik kon het me niet laten om toch ook een stuk mee te gaan. Een stuk meegaan is zacht uitgedrukt natuurlijk want het was minstens 19km. De volgers konden de wandelaars alleen maar zien bij de CPs dus als ik meestapte dan moest ik van de ene CP naar de andere stappen. Na dikke 9km stappen kwamen we aan de 2de waterpoint, dan nog eens dikke 9km stappen en we waren aan de 3de CP in Botrange. Hier heb ik de mannen terug verlaten en ben ik Dirk terug gaan vergezellen in de auto. De wandelaars moesten van CP3 naar CP4 32km afleggen. Deze was verdeeld door 2 waterpoints in stukken van 11, 8 en 13km. Op CP4 hadden de wandelaars al 78,7km afgelegd. Wij waren van CP3 direct door gereden naar CP4 zonder ergens te stoppen. Op CP4 konden de volgers pasta kopen. De wandelaars kregen pasta. De 4de CP bevond zich aan het meer Lac de la Gileppe. Dit is een prachtig uit gestrekt meer aan een stuwdam. Midden op die stuwdam stond een groot standbeeld van een leeuw. Na ons avondmaal zijn we wat rond gaan wandelen, naar die leeuw gaan zien en kijken hoe die stuwdam in een zat en zo. Een maal terug boven aan de CP zijn we in de auto gaan zitten, wat gelezen en dan wat proberen te slapen. Dat is wel gelukt maar eigenlij maar voor anderhalf uur want dan was het weer tijd om op te staan. Tja moesten zien dat we wakker waren voor de mannen er waren natuurlijk. Van de auto zijn we in de tent gaan zitten. Daar was het eigenlijk net iets te warm maar het was wel beter dan buiten. Buiten was het wel koud. Onder tussen wisten we dat de mannen in aantocht waren en ben ik hun bagage gaan halen in de auto zo dat ze in de tent konden blijven zitten. Daar aten ze dan hunne pasta op en moesten er blijkbaar toch enkele voeten gesoigneerd worden maar veel was er niet aan. De voeten waren natuurlijk week door al het water dat ze te verduren krijgen. De mannen waren dan terug vertrokken en wij laadde dan alles terug in om dan verder te rijden naar CP5. Maar klein probleem de auto wou ni meer starten want de batterij was plat. Dan daar wat rond gevraagt en bij het rode kruis beland. Zij wouden ons helpen maar de auto moest dan wel tot aan de post geduwd worden. Daar geprobeerdt maar hielp ni. Ook moest ik mijn beste kennis van talen boven halen omdat ik het meetse van talen kon. Dan was het rondbellen om de nummer van touringwegen hulp vast te krijgen en de jongens te verwittigen. Dan daar naar bellen dat was gelukkig in het Nederlands. Wat later werd ik opgebeld door de mecaniekers zelf maar dat was volledig in het Frans te doen. Het was niet gemakkelijk maar ze hebben het toch verstaan waar we stonden in mijn Frans. Die mannen waren er rapper dan we dachten en zo konden we nog net optijd zen op volgende CP om de mannen effe te zien. De mannen zijn voort gegaan en wij zijn wat rond gaan rijden met de auto zodat de batterij wat kon opladen. We hielden de tijd goed in het oog maar door een beetje verkeerd te rijden in die klein baantjes waren we dan toch nog wat te laat op de laatste CP om de mannen daar te zien toekomen. Zij waren namelijk voor ons. Vandaar reden wij door naar de camping om de tent af te breken. Op dat moment was het 4u zondag morgen. Een uur later waren de mannen binnen. We hadden ze iets later verwacht maar toch niet. Ze waren ons voor weeral. Na dat dutje aan CP4 hebben we niet meer geslapen, we konden zelfs niet meer slapen. De tent zo vroeg op de morgen afbreken was niet gemakkelijk want je zag eigenlijk bijna niks maar het is gelukt. We waren bezich aan 2de tent af te breken en op het laatste moment heeft het nog een bui gedaan. Op dat zelfde moment kwamen ook die mannen binnen. De genieters hebben over deze zware 100km 22u en 5min gedaan. De doetjes waren net voor hen en de fairfoxes kwamen na 26u en ... binnen. Aan iedereen ne proficiat. Bij ons had Dirk nog voor een kleine verrassing gezorgd voor die mannen. Hij had een fles cava voorzien. Samen hebben we op deze oxfam geklingt. Kristof, Jos, Steven en ik moesten de trein halen van 6u12. Dit was de eerste trein die daar voor bij reed en stopte die morgen. In Leuven was het overstappen naar de trein naar Mechelen. Kristof moest er als eerst af. De rest was Mechelen. Ik moest daar overstappen maar moest wel 55min wachten op de trein die naar Gent reed en in Buggenhout stopte. Tot in Mechelen kon ik me wakker houden alhoewel ik het op het laatste moment toch effe lastig kreeg. In het station te Mechelen heb ik de tijd benut om al een verlopig verslag te schrijven, zo bleef ik ook wakker. Dan om 9u naar het juiste perron gegaan om op de juiste trein te zitten. Nu kwam het moeilijkste deel. Ik moest maar 25minuten op de trein zitten maar zat er alleen dus is de kans eens zo groot dat ik in slaap val. Al slaapknikkend is het me gelukt om toch wakker te zijn als de trein toekwam te Buggenhout. Daar was het dus uitstappen en wachten op mijn moeder want zij moest me komen ophalen. Ik moest normaal gezien naar huis gaan met de fiets maar aangezien ik mijn huissleutels, fietssleutel en oortjes van mijn gsm in de auto was vergeten moest ze me wel komen halen. Dan was er nog een klein probleemke door daar 's nachts rond te bellen had ik geen belwaarde meer. Dus in Mechelen nog met Steven zen gsm mijn moeder wakker gebeld blij was ze ni maar ik had geen keuze. Ik ben thuis gekomen, daar ontbeten, de batterijen van gsm en fototoetsel opgeladen en ik was terug met de fiets naar Hamme. Ik was doodop maar thuis blijven kon ik niet. Dus rap met de fiets naar Hamme gereden, daar wat gebabbeld, me ingeschreven en aan men wandelingetje vertrokken. Daar dacht ik 15km te doen maar op de controlepost waar de 15 een lusje maakte hoorde ik dat die uit alleen asvalt bestond. Dan maar besloten om het bij 10km te houden en naar binnen te gaan. Ik was nog maar net vertrokken van op de controlepost of Linda kwam daar binnen. Ik ben dan nog effe gebleven en samen zijn we dan naar binnen gewandeld. Op de startzaal was het dan overal goeiendag gezeggen en af en toe nog een babbeltje slaan. Om iets voor 17u ben ik terug naar huis gereden. Thuis nog iets gegeten en dan maar in mijn bed gekropen want was dood dood dood dood op. Ik heb wel een tof weekend gehad.
Mijn volgende wandeling is op 5 september te Buggenhout namelijk de Kwaktocht.
Ik weet niet hoeveel mensen het al weten maar ik ben dit jaar verandert van wandelclub. Ik ben 12 jaar bij Horizon Opwijk geweest maar nu sinds dit jaar ben ik lid geworden van 'T Wyngaerttreintje Antwerpen. De club behoort tot aktivia en heeft clubnummer 333. De club bestaat al 15 jaar maar ni snog niet overal bekent. Wij organiseren ook een wandeling. Deze gaat door op 17 oktober. Met dit bericht wil ik dan ook iedereen uitnodigen om bij ons te komen wandelen. Ik zelf kan die dag niet wandelen maar ik help mee op de wandeling.
De dodentocht 2010 is nu al iets meer dan een week geleden. Nu ik heb nog niet de tijd gehad om een verslagje te typen maar bij deze wil ik dat dus weer een beetje in orde maken. Zit zeker 5 verslagen achter. We zullen gemakkelijkheid zelven beginnen met dat van de dodentocht en de wandeling te Betekom.
Vrijdag 13 augustus ben ik in de voormiddag nog gaan werken. 's Middags thuis gekomen en dan was het wachten tot 18u en zak klaarmaken. Nu terwijl ik thuis wat zat te wachten en me met vanalles en nog wat bezig hield. Ik hield het niet uit om tot 18u te wachten en ben dan maar met fiets naar Bornem gereden. Normaal gezien kwamen ze me tussen 17u30 en 18u ophalen. Ik kon zo lang dus niet meer wachten. Ik was rond 16u te Bornem en het was er nog rustig. Er liepen wel al wat wandelaars rond maar het was nog niet druk. Maar naar mate de tijd voorbij ging kwamen er steeds meer wandelaars toe. En net zoals de voorbije 2 jaar dat ik al deelnam zaten de mensen die ik wel wou tegen komen op het zelfde terras als altijd. Ik kon het niet laten om dan ook ginder goeiendag te zeggen en er te blijven plakken. Maar toch liep ik optijd eens rond om te zien dat ik niet nog meer bekend volk tegen kwam. Tegen de mensen dat ik tegen kwam overal ne goeiendag tegen zeggen en veel succes wensen voor de tocht van 100km hoewel het voor de meeste wel zonder problemen die aan kunnen. Voor anderen waarvan ik weet dat hun eerste keer was is dat natuurlijk iets anders. Voor de rest was het wachten tot 21u wanneer er het startschot gegeven wordt. Rond half 20 zijn we dan naar de startplaats gegaan. Wel was het aan schuiven en wat later drummen door al dat volk. Ik en Sarah Hals zijn samen vertrokken. Onderwegen zijn we dan bij Dimitri en Rebecca geraakt en we zen een tijdje samen gestapt. Hier en daar kwamen dan nog mensen tegen die dak kende. Op een gegeven moment kwamen zelfs de Drie Musketiers voor bij gestapt. Ik had niet gedacht ze te zien maar blijkbaar waren die als een van de laatste vertrokken en ze hadden er goed de pas in. In Friesland hebben we een half uurtje vertoeft en daar hebben Sarah en ik ons aangesloten bij Jos, Sara, Dirk en Gert. Met dit groepje was het de bedoeling om binnen te komen. Helaas heeft er 1 iemand opgeven te Buggenhout. Ik ben wel een paar keer de groep kwijt gespeeld maar telekens op nieuw heb ik ze ingehaald. Ik moet eerlijk toegeven dat ik wat heb afgezien met men voet maar al bij al viel het goed mee. Voet wat ingetaped en het ging weer goe. Van af Steenhuffel de Brouwerij de Palm kwamen Linda en Charel ons groepje volgen. Het was ook zo Sara en Gert deden voor de eerste keer mee met de dodentocht en voor de eerste keer zo'n lange afstand. De nacht verliep voor mij goed en alleen was ik zo stom om een lange broek te vergeten thuis. Ik liep daar in short en kan je verzekeren tussen 4u en 7u in de vroege morgen was het frisjes. Nu geluk had ik nog dat ik mijn kniebanden mee had en die heb ik dan voor die paar uurtjes aangehad. Tussen de Duvel en de Palm ben ik ergens effe in de kant gaan zitten. Daar kniebanden uit gedaan en voet verzorgt. Ja had toen nog een wondje op mijn ene voet. Door dat het weer goed was heb ik in Buggenhout bij mijn Nonkel thuis van outfit verandert. Maar als ik terug naar de plek ging waar de volgwagen stond was die toch al niet weg zekers. Dus mocht ik weeral voor de zoveelste keer een inhaal maneuver doen. Maar al bij al had ik ze rap ingehaald vond ik. Er zen nog een paar keer geweest dat ik effe alleen liep maar de groep net iets voor mij of net achter mij. We zijn met 5 samen binnen gekomen om 20u30. Het was voor mij de plezantste dodentocht van alle 3 de edities maar ook wel de editie waar ik tot nu toe het langs over gedaan heb. Maar die tijd maakt niks uit. Wat wel uitmaakt is de manier waarop je binnen komt. Buiten dat vind ik ook dat je bij de dodentocht niet te vroeg moogd binnen zijn want daar moet je de sfeer mee hebben. Hier onder ga ik nog een lijstje meegeven van plaatsen waar we controleposten hadden en op hoeveel km we zaten. Ik heb er totaal met rusten en al 23u15min over gedaan en had een gemiddelde van 4,3km. * Bornem Start * Weert Kerk 7,4 * Roddam Friesland Foods 17,3 * Wintam Parochiezaal 24,4 * Kalfort 't Fixke 33,1 * Breendonk Duvel 39,8 * Steenhuffel Palm 49,1 * Merchtem Sporthal 56,3 * Buggenhout Sporthal 65,5 * Lippelo School 74,9 * Puurs Sporthal 80,4 * Oppuurs Mispel 84,7 * Sint-Amands Sporthal 89,7 * Branst Zates 94,6 * Bornem Aankomst 100,0
Ik had zaterdag dan nog geluk dat ik niet met de fiets naar huis moest. Ik werd met de auto naar huis gebracht en de fiets ging natuurlijk ook mee. Dan was het in mijn bedje kruipen en een dikke 5u later moest ik al terug opstaan voor trein te halen. Ik moest de eerst trein nemen naar Mechelen en vandaar werd ik opgepikt om door te rijden naar Betekom. Daar werd een euraudax georganiseerd. Je kon kiezen tussen 25 of 50km. Ik had nooit kunnen denken dat ik de zondag ging wandelen. Maar als ik 's morgens op stond was voet al stukken stukken beter en zijn we dan maar vertrokken voor de eerste lus van 25km. Die lus ging beter dan ik dacht en heb dan maar besloten om de laatst lus er ook nog bij te doen. Ik heb dus totaal van 50km gewandeld de zondag. Het was een mooi parkour. Afwisselend natuur en asvalt. De bevoorrading wasdik in orde. De meeste snacks dat we kregen op de wagenrusten waren zelf gemaakt. En wat je zelf maakt smaakt altijd beter dan dat van uit de winkel. Helaas was het weer ons niet al te goed gezint. De eerste lus hadden we goe weer. Het was over en ni te koud maar helaas werden we niet gespaard tijdens de 2de lus en kregen we regen over ons. Van in Betekom ben ik dan met iemand anders mee naar huis kunnen rijden. Het was een geslaagd weekend voor mij. Hup naar het volgend weekend.
Blijkbaar had ik in het berichte van 16/07 Euraudax Zelzate het verkeerde startnummer getypt van de dodentocht. Ik heb het in dat berichtje al gewijzigd. Nu wil ik het bij deze nogmaals zeggen. Mijn nummer is 3844. Sorry voor het mistypen van mijn startnummer. Missen is menselijk. Voor de gene die deelnemen aan de dodentocht veel succes en misschien tot daar. Mensen die deelnemers volgen ook veel succes aan hen. De dodentocht wandelen is een prestatie maar buiten dat is het ook een prestatie voor de mensen die hen volgen. Men mag dit niet onderschatten.
Zondag 1 augustus was het te wandelen te Vlinderhoute. Ik ben daar geraakt omdat iemand van de groep de Goededoelstappers me heeft komen ophalen thuis. Ik had in Lebbeke ook kunnen wandelen maar heb daar al veel gewandeld. Als er de gelegenheid is om verder weg van huis te wandelen wil ik dan ook met beide handen grijpen. Om iets voor 9u zijn we dan in Vlinderhoute toegekomen. Daar ontmoete ik Lucia die aan haar wandeling al vertrok. We moesten nog wachten op al de rest van de groep die kwam delen nemen aan de oefenwandeling van de Goededoelstappers. Rond 20 na 9 zijn we aan onze wandeling vertrokken. De bedoeling was dus 2x23km te doen, dat maakt dus een wandeling van 46km. Ja we hebben 2 keer de zelfde toer gedaan. Na de eerste tour van 23km hebben een paar gezegd dat ze stoppen voor vandaag. Ik was nog ni moe dus bleef ik maar mee gaan. Wel was het al vermoeiend die eerste 23km want bleef vaak plakken bij mensen dak kenden en dan moest ik maar lopen op heel de groep terug in te halen. In de 2de ronde dacht ik dat ni meer te doen en mooi braaf te zijn en telkens met de groep mee te starten maar dat is me niet gelukt. Als we aan de 2de ronde starte mocht ik al lopen om ze in te halen. Soms nadeel van iedereen te kennen. Maar wil niemand voor geen geld van de wereld missen die dak ken van te wandelen. De wandeling was afwisselend. Echt mooie stukken gedaan. Voor wat beeld materiaal moet je maar naar http://picasaweb.google.be/zottemie6/0108Vlinderhoute# gaan. Rond half 18 zijn we dan binnen gekomen van de wandeling. Terwijl we daar dan buiten zitten zag ik op gegeven moment iemand staan van ATB De Natuurvrienden Deinze staan. Het waren namelijk Mieke en Erwin, zij waren mee op reis naar Oostenrijk. Het was blij weer zien met hen.
Volgende wandeling dat ik doe is in de namiddag en dat is namelijk vrijdag te Puurs. Buiten het wandelen doe ik deze week het eerste oefenmatchke van dit nieuw voetbalseizoen. Zaterdag is het dan terug zwemmen en dit mijn eerste recreatief wedstrijdje te Charlerloi. Zondag wandel ik dan in de namiddag terug te Puurs.
De maand juli is voorbij. Voor mij is ze voorbij gevlogen. Mijn eerste maand werken zit er op. Daarbij ook mijn weekje vakantie Oostenrijk ook. Het verslag daarvan heb je al kunnen lezen en de foto's al kunnen bezien. Deze maand heb ik maar 3 wandelingen gedaan. Amai dacht dat ik er meer had maar blijkbaar niet. Tja dat komt omdat ik op vakantie geweest zen. Nu de maand augustus staat voor de deur. Dit betekent voor mij dat ik de marching nog eens moet open trekken om te zien waar het overal te wandelen is. Ma genoeg. Tijd voor planning van komende maand. Deze maand zit er 1 grote van 100 bij namelijk de Dodentocht. Ik ben al op voorhand ingeschreven en heb nummer 3844.
Zaterdag 07/08/10 Deze dag kan ik in Puurs niet gaan wandelen want moet in de voormiddag nog werken. Daarna is het maken dat ik thuis ben met de fiets om dan de auto in te springen en door te rijden naar Charlerloi. Ik heb in een eerder bericht wat gezegd over de sporten die ik doen. Wel dit heeft er mee te maken. Te Charlerloi doe ik voor het eerst mee aan een recreatief wedstrijdje zwemmen in open water. Ik moet om 15u30 het water is en dat voor 1km crawl te zwemmen. Het is te hopen dat dat goe verloopt. Hoe het was geweest dan zal ik nog wel laten weten.
Vrijdag 13/08/10 en Zaterdag 14/08/10 V.Z.W Dodentocht - Kadee 100km Dodentocht Start: Tent, Kardinaal Cardijnplein, Centrum Bornem 100km 21u
En de gene die willen kunnen op zaterdag 14/08/10 deelnemen aan de Mini-Dodentocht je kan daar kiezen uit volgende afstanden: 6-12-18-25km en starten tussen 08u00 en 15u00
Zondag 29/08/10 W.S.V. 'T Hoeksken Hamme 36ste Internationale Mars Omloop 'T Hoeksken Start: Zaal Familia, Petrus Van der Jeugdlaan, Hamme 4-6-10-15-21-30km 07u00 - 15u00
Ah kan jullie ook medelen dat dees de kaap van 10000km gehaald heeft in de maand juli. Dus als alles goed gaat zal ik eind dit jaar nog de 11000km halen of nog meer. Dat is natuurlijk afhankelijk van hoe alles verloopt de komende 6 maand.
In 2007 rees tussen 2 vrienden het idee om de 100km dodentocht van Bornem te wandelen ten voordele van een goed doel. "KOM OP TEGEN KANKER" werd toen uitgekozen als eerste steunproject en nog andere wandelaars sloten zich bij hen aan. De Goededoelstappers waren geboren ...
In 2008 werd het project herhaald en werd als goed doel het steunen van "FINADO" uitgekozen, en meer bepaald het financieel helpen bij de renovatie van een kleuterschool in Addis Abeba (Ethiopië).
In 2009 wandelden we de Dodentocht ten voordele van de inrichting van een "SNOEZELRUIMTE" voor gehospitaliseerde kinderen in het UZ van Brussel waar nu met behulp van licht en muziek de kinderen even kunnen ontspannen weg van alle onderzoeken.
Dit jaar konden we echter niet kiezen en daarom wandelen we op vrijdag 13 augustus en zaterdag 14 augustus de 100km voor 2 projecten die best een steuntje in de rug kunnen gebruiken en verdienen. Jullie hebben dit jaar de mogelijkheid om een goededoelwandelaar te steunen voor enerzijds het "VIDES" project in Mexico waarbij Vlaamse jongeren in samenwerking met Don Bosco als vrijwilliger helpen in een tehuis voor straatkinderen en wezen, of anderzijds voor het "CROSE" project in Haïti waar de plaatselijke bevolking geholpen maar ook zelf betrokken wordt bij de heropbouw van het land na de aardbeving.
Voor alle info omtrent deze 2 projecten zie http://www.goededoelstappers.be/doel.html en f anderzijds voor het "CROSE" project in Haïti waar de plaatselijke bevolking geholpen maar ook zelf betrokken wordt bij de heropbouw van het land na de aardbeving. Voor alle verder info omtrent deze 2 projecten zie http://www.goededoelstappers.be/doel.htm
Hoe werkt de sponsering ? Een wandelaar kan zich per kilometer laten sponsoren door familie, vrienden, bedrijven .... De sponsors kunnen zich inschrijven via onze website of door bijgevoegd formulier in te vullen en terug te sturen. Na afloop van de dodentocht zijn de afgelegde kilometers per wandelaar gekend en ontvangen de sponsors een overschrijvingsformulier met het verschuldigde bedrag (persoonlijk, via mail of per post). Het zo bij elkaar gewandelde bedrag wordt aldus rechtstreeks aan het goede doel gestort.
De Goededoelstappers 2010, Filip Cnudde, Bieke Vanbeirs, Donald Van Neste, Alain Gysels, Tracy Van Maercke, Lieven Vanderghote, Raf Bosmans, Alex Impens, Luk Vanroy, Sandrina Egerickx, Chris Aerts, Els Van Sinay, Kurt Ruysschaert, Marc De Sutter
Ik heb het verslag van mijn wandelvakantie te Oostenrijk al gepubliceert. Ik ben er alleen iets vergeten bij te zetten. Namelijk heb ik foto's getrokken en een paar filmkes gemaakt. Bij de filmkes moet je niet te veel voorstellen. Dat was een probeersel. Nu wat ik vergeten te vermelden ben is de link naar de foto's. Bij deze wil ik u die dan medelen: http://picasaweb.google.be/108775397858811678736
Nog iets extra voor 2 mensen bepaalt. Ik hoop dat ze het lezen. Namelijk voor An en Dirk die mee waren op reis. Zouden jullie mij een mailtje willen sturen dan.
Mijn wekker liep al af om 3u30, ja ik weet dat vroeg is. Maar op moest ik want om kwart over 5 kwam een metgezel me al oppikken om door te rijden naar Lebbeke. Met de busmaatschappij Reizen De Vriendt vertrokken we met de bus naar Holzgau. Dat is een dorpje gelegen in het Lechtal te Tirol. De bus zat met 48 mensen vol, 30 er van komen van uit Deinze van de wandelclub ATB De Natuurvrienden Deinze. De andere 18 vertrokken vanuit Lebbeke. Dit waren mensen van verschillende clubs en individuele. Te Lebbeke is de bus met een beetje vertraging om 6u15 kunnen vertrekken naar Groot Bijgaarde. Daar stapten wij over op de bus die de mensen van Deinze is gaan halen. Met de mensen van Deinze was het voor mij met iedereen een blij weerzien. Na mekaar bijna een jaar niet meer gezien te hebben. Vandaar uit reden we verder naar Oostenrijk. Om streeks 8u30 hebben we België verlaten en reden we Duitsland binnen. Voor overgroot stuk rijden we door Duitsland. De eerste stop die we maakte was rond half 10. Daar kregen we een goeie 3 kwartier voor ontbijt. Rond half 1 kregen we bijna een uurtje voor ons middag eten en was dus onze voorlaatste stop. Dan rond half 5 zijn we nog eens een 30 tal minuten gestopt. De volgende keer dat we stopten waren we aan ons Gastenverblijf Birkenhof te Holzgau van de Familie Lumper. Het dorpje Holzgau is gelegen op een 1114m hoogte. In ons gastenverblijf kregen we dan ons avond maal. Dat bestaat telkens uit een 3 gangen menu. Tijdens het eten kregen we ook onze sleutel van de kamer. Iedereen kreeg een sleutel met daar hun nummer aan maar dees niet. Bij mij hangt er gewoon een sleutelhanger aan. Na het eten was het valies naar boven dragen en voor mij betekende dat naar het 3de verdieping. Alle geluk dat er een lift was. Daar mijn valies in gestompt en ik te voet met de rest naar boven. Daarna zijn we nog een klein wandelingetje gaan maken hier in het dorpje. Niet ver maar zo hadden we al iets van het dropje gezien. Dan nog gezellig een terrasje doen en daarna was het dus tijd om terug te keren en te gaan slapen.
Maandag 19/07/2010
Om 6u20 werd ik wakker. Eigenlijk veel te vroeg maar denk dat voor de rest van de vakantie zal zijn dat ik zo vroeg wakker zijn. Het is nog een mooi uur om op te staan. Om 8u konden we gaan ontbijten en om 9u moesten we voor ons verblijf verzamelen. We vertrokken voor een verkenningstochtje door het dorpje met daarna een wandelingetje tot aan Simmswatervallen. De weg er naartoe was redelijk goed. Dan konden we kiezen de zelfde weg terug of via een wegje door het bos maar dat was wel iets langer terug naar het verblijf. We hebben gekozen voor het tweede dus de weg door het bos. Het was al een goeie wandeling. Terug van die wandeling waren we vrij tot 13u15. Dan moesten we weer verzamelen aan de bus. Vandaar trokken we met de bus naar het dorpje Bach. De wandeling die we daar deden leidde ons naar de hut Madau Gastof Hermine. Deze hut ligt op een 1308m hoogte. We zijn maar een 250m gestegen van Bach tot aan de hut. De weg naar de hut was geasvalteerd, dus met andere woorden goed begaanbaar en moesten we niet zien waar we onze voeten zetten. Wel moesten we oppassen voor de autos die passeerde. Boven aan de hut wat genieten met een fris pint of een goe ijsje. Dan werd het tijd om terug te keren. Net als in de voormiddag kon er gekozen worden. Dezelfde weg terug of via een andere weg door de natuur. Ook hier werd voor de ander weg gekozen. In het begin was de weg nog breed maar naarmate we verder stapte werd het pad smaller. We zijn een paar keer enkele meters over keien moeten gaan. De laatste keer dat we zon stuk kregen was het moeilijk om over te gaan. De reden was dat het padje dat er moest lopen eigenlijk bijna zo goed als weg was. Er waren al wat over gestoken maar enkele durfde niet. Toen werd er besloten dat de groep dat nog niet over was zich terug keerde en via de baan die we opkwamen terug gingen naar Bach. Nu ik was nog niet over maar ben toch nog over gestoken samen met nog 8 andere mensen. Het was wel zo 1 keer uw voet verkeerd zetten en je lag beneden. Kan je garanderen dat was een eind naar beneden. Maar daarna viel het pad mee. Het bleef smal met veel boomwortelen. Dus het bleef uitkijken waar we onze voeten zetten. Het was een mooie wandeling. Beneden in Bach konden de gene die toch overgestoken waren genieten van een drankje. Maar daar op het terras was het wel frisjes. Voor de gene die iets mee hadden geen probleem maar er waren toch mensen die niks meer bij hadden en die hadden wel koud. Ik had toch een t-shirt mee met lange mouwen. Terwijl de andere die terug gekeerd waren toekwamen konden we dan vertrekken terug naar Holzgau. Het was wel zo dat ons avondmaal verlaat was. We zijn om 20u aan tafel kunnen gaan. Na het eten dat goe was zijn er nog enkele naar de Dorf alm getrokken. Natuurlijk kon ik het me niet laten om mee te gaan. De Dorf alm was gezellig. Het is binnen volledig van hout en er hangen oude werktuigen op van vroeger. Echt een toffe bar om s avonds na de wandeling nog even na te praten van de dag.
Dinsdag 20/07/2010
Net als de dag er voor was ik weer iets na 6u wakker en was het ontbijt om 8u. Om 9u was het verzamelen aan de bus. We reden naar het dorpje Elbigenalp. Daar is de enige hout snijd school van heel Tirol. We parkeren dan ook aan die school, daar was meer als plaats genoeg. Voor we eigenlijk aan de wandeling vertrokken hebben we daar nog wat rond gelopen en de grote beelden die uit hout gesneden zijn bezichtigt. Het was echt de moeite. Dan was het vertrekken aan de wandeling. Eerst gingen we naar de Pestkapelle. Dat is een klein kapelletje van de tijd dat de ziekte de pest uit brak. Van de Pestkapelle gingen we door naar de Griebbachalm. Deze hut lag op 1475m hoogte en we kwamen van 1040m hoogte. We zijn een goeie 430m gestegen. Het eerste stuk was redelijk omhoog, dan een stukje zo goed als plat en dan was het terug goed stijgen. Ik en Harry waren de eerste die boven kwamen. Maar voor we door de poort gingen moesten we bellen en wachten. De baas kwam dan met schnaps die je dan kreeg. Van onze groep wist iedereen het maar er zijn mensen die dat niet weten en gewoon door gaan en dus geen schnaps krijgen. Dan was het uitrusten van de klim, wat drinken en iets eten. Ik heb niet lang gewacht om te bestellen maar andere die bij de eerste boven waren wel. Ik had rap mijn eten en zij moesten wel wat wachten. We waren niet de enige die er boven kwamen om te eten, te genieten van uitzicht, Op het laatste stuk naar boven kwamen we koeien tegen. Ik zat nog niet lang buiten op het terras of de boer gevolgd door zijn kudde koeien passeerde. Bij ons moet de boer achter de koeien zitten en hier volgen ze gewoon. Van aan de hut kon iedereen kiezen wat ze deden. De keuze was: * terug tot Elbigenalp stappen en daar de bus * tot in Bach stappen en daar de bus * gewoon te voet tot in Holzgau naar ons Gastenverblijf stappen. Ik heb natuurlijk gekozen samen met nog 8 andere mensen om te voet tot in Holzgau zelf te stappen. We deden dat niet in een keer maar zijn nog eens gestopt te Bach om iets te drinken. Het laatste stukje naar Bach was het al asfalt en in de plakke hete zon en van in Bach tot in Holzgau was dat ook zo. Verschil was wel dat laatste stuk was het al iets afgekoeld ook al voelde het niet echt en hadden we een klein stukje te bos. Dat stukje naar Bach op asfalt trokken we door een klein dorpje. Om kwart voor 18 zijn de laatste 9 mensen in Holzgau aan gekomen en dat waren de mensen die het volledige traject te voet aflegde. De rest had een stuk de bus genomen. Van die 9 liep ik op kop en konden ze me op laatste niet meer volgen. Dan was het opfrissen en gaan eten. Om 20u30 werden we inhet gemeentezaal verwacht voor een Tirolavond. Men was niet verplicht en ook niet iedereen is geweest. Ik ben geweest en was wel eens tof om te zien maar een tweede keer moet ik het niet zien. Na die voorstelling was het tijd om te gaan slapen.
Woensdag 21/07/2010
Vandaag gingen we in het hooggebergte wandelen daarom reden we via Warth naar Lech. Daar namen we de kabellift. Het dorpje Lech behoort niet meer tot het Lechtal en is gelegen op een 1450m hoogte. Met de lift gingen we tot 2350m en vandaar begon onze wandeling. Eerst tegen we tot ongeveer een hoogte van2500m en dan was het terug dalen tot 2310m hoogte waar de Stuttgarterhut gelegen is. Het was na 13u dat we daar toekwamen maar toch nog iets gegeten en dan was het door gaan. We daalden verderaf naar het dorpje Zürs dat gelegen is op 1716m. Dit is een dorpje verder dan Lech. Dus te Zürs namen we de lijnbus om terug in Lech te geraken. Op weg van de Stuttgarterhut naar Zürs hebben we gedurende een klein halfuur regen gehad. Buiten dat hoorden we nog donder en zagen we bliksem. Op moment dat de eerste zoveel beneden waren was er al een bus. Een deel is daar al mee meegegaan en de rest moest nog wacht op de volgende bus. Te Lechnog iets gedronken en daarna was het busje zoeken om terug naar het gastenverblijf te gaan. Het was de mooiste wandeling al van de wandelingen die we al gedaan hebben. Prachtige panoramas, veel beplantingen langs de bergwanden. Als afsluiter van een goeie dagzijn we nog eens naar Dorf alm getrokken. Ik ben om half 23 wel door gegaan want was super moe.
Donderdag 22/07/2010
Normaal gezien was het rustdag. Men mocht kiezen wat je vandaag deed. Vele hebben een fiets gehuurd. Ik had geen goesting om te fietsen. Samen met nog 5 andere mensen zijn we gaan wandelen. We hebben de Jöchelspitze beklommen tot een 1900m. Daar zaten we nog niet op de top. De top was nog een 300m hoger. Iemand van ons groepje is tot op de top geweest. Neen ik was het niet, ik vond die 800m die we gestegen waren al genoeg.Vanaf daar moesten de rest nog een halfuurtje dalen tot aan de Sonnalm die zich op 1800m bevind. De klim naar 1900m was prachtig maar zwaar. Het was echt zoeken naar het pad dat er ergens lag en dan nog redelijk stijl omhoog. Af en toe voelde ik het goed in mijn kuiten. We zijn zeer regelmatig gestopt dat iedereen op adem kon komen. Op de bewijzering stond dat we van Holzgau naar de Sonnalm er 3u over gingen doen. Wij hebben daar een klein half uurtje bij gedaan. Om iets na 13u15 zijn we aan de hut toegekomen. Daar wat gedronken en gegeten. Normaal gezien zouden we niet wachten op Dennis, de gene die naar de top was gegaan. Op de bewijzering stond dat je heen en terug er 2u over ging doen, hij deed het in een dik uur. Dan hebben we maar gewacht. Zo konden we dan toch nog samen naar beneden gaan. Ik moest wel op tijd terug binnen zijn want wou nog wat doen voor dat we gingen eten. Het eten was met een uurtje vervroegd. Al alle dagen hebben we om 19u gegeten nu was het dus 18u. De reden om het vroeger te doen was dat we een barbecue kregen. Na het eten zijn er nog enkel een wandelingetje gaan doen en ik kon het me niet laten om toch nog eens mee te gaan. Nu ik had een kleedje en open schoenen aan. Eigenlijk niet echt ideaal voor in de bergen te wandelen. Nu bijna elke weg die we gedaan hebben was op asfalt maar er zat een klein stukje bij op losse stenen in de natuur. Na een dik uurtje te wandelen waren we al terug aan het gastenverblijf.
Vrijdag 23/07/2010
Vandaag zouden we een zware wandeling doen. Te voet tot aan de Kemptner Hütte van aan ons gastenverblijf. Die hut bevind zich op 1844m hoogte, dan moesten we een 800m stijgen. Het eerste stuk tot aan Café Uta via de Simmswarervallen hadden we maandag al gedaan maar nu gingen we nog een eindje door. Daar zaten we al op 1236m vandaar gingen we door naar hoogte van 1329m en zaten we aan de Robgumpenalm. Aan deze hut hebben we allemaal iets gedronken en moest men beslissen of je volledig mee tot boven ging of niet. Van aan deze hut kon je nog een andere wandeling doen dan die gepland stond. Een goeie 20 mensen hadden besloten om tot aan de Kemptner Hütte te gaan. De weg was goed stijgen en via rotsen. Op zich geen probleem als het droog blijft. Daar zat de grote adder onder het gras. s Morgens als we opstonden was het nog goed bewolkt en hingen de wolken laag. Ze bleven ook hangen. De meeste dachten dat het kouder was maar als we vertrokken was het nog warm genoeg in een topje. Maar tussen Café Uta en Robgumpenalm is het beginnen druppelen. Dat is nog niet erg. De 20 mensen die van daar uit voort zijn gegaan en niet alleen de die hoor iedereen eigenlijk. Na een half uurtje al gestapt te hebben richting Kemptner Hütte hebben we toch moeten beslissen om terug te keren. Het was tegen dan al zo hard aan het regen dat het niet verantwoord was om eigenlijk verder over die rotsen en stenen te klauteren naar boven. Naar boven gaan zou nog gegaan zijn maar we moesten dezelfde weg terug dalen ook en dat zou zeker al niet meer gegaan zijn. Iedereen vond het zeker niet erg om in die weersomstandigheden terug te keren. In de Robgumpenalm hebben we dan nog gestopt om wat te drinken, te eten, te drogen en op te warmen. Op een gegeven moment was het terug over maar niet voor lang. Ik ben nog droog kunnen vertrekken maar nog geen kwartiertje later moest ik mijn ponchoke terug aandoen want begon weer goed te regenen. Deze bui heeft wel zekers 3u geduurd. En geen moment dat je dacht van nu mindert dat en zal stillekes overgaan. Neen neen het bleef even hard regen als het begon. Om 13u was ik terug in het gastenverblijf en dan was het toch rap een goed warm bad pakken. Daarna moesten we ons met iets zien bezich te houden. Ik had mijn laptop mee en heb daar wat op gewerkt. Namelijk alle fotos bezien, de slechte wegdoen en verslagen typen van alle dagen. Iets van rond 17u ben ik op het balkon geweest aan onze gang. Alleen stond ik daar niet, we waren met 5 die daar stonden en op een gegeven moment waren een eekhoorntje aan het observeren. We moesten toch iets doen om de tijd wat te laten voor uit gaan. Na die lange namiddag konden we dan om 19u gaan eten. Na ons gevecht met het dessert werden we getrakteerd op muziek. Onder ons gezelschap zat een Dj en die heeft heel de avond muziek gedraaid. We moesten wel even wachten vooral eer hij kon beginnen ma het was toch gelukt. Met de mensen waar mee ik aan tafel zit hebben wat gekaart en daar na nog wat gaan pingpongen. Eigenlijk zitten we met 4 aan tafel en het zijn denk ik wel de jongste van heel de groep. Wij zijn niet gebleven in de eetzaal. Rede was dat muziek daar echt wel luid stond en wij allemaal niet super graag dansen. We konden wel meegenieten van de muziek in de kelder waar de pingpongtafel stond. Wij zijn dan ook als een van de eerste gaan slapen en dan nog op tijd ook. Het was nog geen 12u s nachts.
Zaterdag 24/07/2010
Door het slechte weer zijn we iets later mogen gaan ontbijten en zijn we ook later aan onze wandeling vertrokken. Met de bus tot in Stockach van daar te voet naar Sulzlalm hut. Het dorpje Stockach is gelegen op 1070m hoogte. Vandaar stegen we tot 1466m hoogte naar de Sulzlalm Hut. Op een gegeven moment ging onze weg door een tunnel. Deze was voorzien dat men op bepaalde punten een panoramisch zicht hadden over heel het dal. Door het slechte weer zag je wel wat maar niet zoveel als bij goed weer natuurlijk. Nu door het slechte weer zagen we wel overal kleine watervalletjes. Vaak moesten we er ook een over steken. Dus was het springen en hopen van er over te zijn anders was het natte voeten. Maar je kon ook doen zoals ik en er los door stappen en zich niks aantrekken van natte voeten te hebben. Blij dat ik terug in Holzgau was want kreeg het wel koud van de regen en zeker als je effe hebt stilgestaan. Samen met nog 2 anderen personen zijn we het kerkje daar nog gaan bezichtigen en bij het buiten komen van de kerk konden we zien hoe een helikopter lande en terug opsteeg. Daarna was het toch rap naar mijn kamer voor een goed warm bad om terug te ontdooien en daarna was het tijd op valiezen terug te pakken om naar huis te gaan. Om 16u werden we in de eetzaal verwacht. Daar werden we getrakteerd op een taartenbuffet. Er waren 4 zelfgemaakte taarten en zelfgemaakte appelflap. Iedereen kreeg zeker 2 stukken en als er nog over was mochten de gene die wouden nog eens halen. Ik had meer als genoeg met die 2 stukken. Dan daarna was het toch nog effe naar de winkel lopen voor nog wat koeken te kopen voor morgen op de bus. Dat is goed koper dan in de wegrestaurants te eten. Dan tegen 19u werd het avond eten geserveerd. Na het eten terug naar de kamer en dan ben ik al gaan slapen. Het was nog maar half 22 maar ik was doodmoe en morgen is het weer vroeg opstaan.
Zondag 25/07/2010
Ik was al wakker voordat mijn wekker afliep om 6u. Tijd om de laatste paar zakens in de valies te stoppen en de valiezen naar beneden te dragen. Alle geluk moesten we die valiezen niet via de trappen naar beneden sleuren maar er was een lift. De gene die op het derde verdiep zaten moesten wel een kleine 70 treden doen. Als je die al elke dag een paar keer doet kruipt en dan de wandelingen er nog bij in de bergen. Dan zitten die trappen wel rap in je benen. Zelfs bij mij zat het in de benen tegen het einde van de week. Na dat die valiezen in de bus waren was het wachten tot we binnen mochten in de eetzaal voor ons laatste ontbijt. Om 7u37 zijn we vertrokken met de bus naar huis. Een hele dag op de bus zitten met regelmatig een stop. In de voormiddag, met de middag, ne keer in de namiddag en dan nog eens in de late namiddag voor avondmaal voor sommige. Om 19u30 ongeveer waren we te Groot Bijgaarden en was het afscheid nemen van de mensen die naar Deinze moesten. Wij die naar Lebbeke moesten daar overstappen op een andere bus. Om 20u zijn we te Lebbeke toegekomen.
Het was een toffe week. Weer gelachen, gezeverd, geamuseerd en veel gewandeld. Denk dat als ik zeg dat we een 100km gestapt hebben dat ik er niet ver naast zal zijn. Dan komt er nog bij dat we in totaal een 26u onderweg zijn geweest naar Oostenrijk en terug.
Zaterdag morgen was ik al om 4u wakker. Ja zovroeg ookal kon ik slapen tot 5u30. Tent nog afgebroken, me klaar gemaakt en dan was het al terug tijd om fiets te pakken en naar mijn werk te rijden. Tot 11u30 heb ik moeten werken en dan was het terug rap naar huis koersen zodat we op tijd konden vertrekken naar Zelzate. Ik werd om 12u10 opgepikt door Sarah om dan samen verder te rijden naar Zelzate. Daar hebben we beide ingeschreven voor 100km wandelen. Om 14u was het start van 100km. De eerste lus was nog goe warm, de zon scheen nog goe. De tweede lus hadden we wat pech en hebben we regen over ons gehad. Al bij al viel da nog mee want qua temperatuur was het nog goe en die regen deed wel deugd. De derde lus was het donker maar voor de rest goe. Als laatste hebben we de vierde lus daar konden we genieten van de dag die opkwam en de zon die de temperatuur de hoogte in joeg. Over het parkoer kan ik maar zeer weinig zeggen. Het was eigenlijk niet goed. Veel asvalt en veel op het zelfde gelopen wat jammer was. We hebben 2 zeer kleine stukken in de natuur gelopen. Buiten dat waren er af en toe wel super lange stukken bij en zeker op het laatste wat dus nog een tegenvaller was. Qua bevoorrading, verzorging was het wel inorde. Daarover mag er ni overgeklaagd worden. Voor de 100km waren we met in de 40 wandelaars om die te doen. Dat is niet slechte en dan waren er nog een kleine 20 wandelaars die 75, 50 of 25km deden. Om 10u zondag morgen zijn we dan terug binnen gekomen. Dan was het inpakken, nog iets drinken en terug naar huis rijden. Ik ben rond kwart voor 12 thuis gekomen. Dan was het wat eten, me opfrissen en fiets pakken en terug vertrekken. Ja je leest het goed, ik ben niet thuis gebleven voor wa te slapen maar ben nog gaan fietsen. Ik ben namelijk tot in Tisselt gereden. Daar organiseerde de Vaartlandstappers Willebroek hun 28ste vriendschapstocht. Eerlijk gezegd dacht ik daar toch nog de 6 of 11km te doen maar daar werd toch nog een stokje voor gestoken. Kwaad was ik daar ZEKER niet om maar eerder blij mee. Ik kwam daar toe en zag Willy en Jan zitten. Daar omtrent zaten dan ook nog enkele van De Lachende Klomp. Dus allemaal mensen dak ken. Ik ben bij Jan en Willy gaan zitten en ben er een beetje blijven plakken. Om 16u ben ik dan naar huis gereden. Ik ben thuis gekomen maar nog niet gaan slapen. Het was half 21 wanneer ik in mijn bed kroop dus ben 40u wakker geweest. Dat is lang en verschoot er van dak er zondag ni zo last had van die slaap.
Nog een kleine mededeling. Ik ben ingeschreven voor de dodentocht dus ja ik doe er aan mij. Ik heb nummer 3844. Al de geen die me via internet willen volgen dan is het gemakkelijk met dat nummer. Alle steun is welkom. Ah nog iets. Ik ga eens omgekeert te werk gaan. Dus in plaats van mijn best te doen om vroeg binnen te zijn. Ga ik juist mijn best doen om laat binnen te zijn. Het moet niet elkaar het zelfde zijn he. Vele doen hun best om telkens vroeger te zijn of om het zelfde uur. Maar ik daar en tegen doe het juist omgekeerd. Heb nu al 2 keer deelgenomen en mijn eerste keer was ook de keer dat ik vroegste binnen was. En denk dat het nog effe zo zal blijven. En trouwens veel vroeger das diene tijd wil ik ni binne zen.
Ah nu de komende 2 weekend zal ik niet wandelen dus zijn er ook geen verslagen te typen. De reden er voor is dak weg ben op reis naar Oostenrijk. Dus zal er na meer als tijd genoeg nodig hebben om daar verslagen van te maken zodat jullie een klein beetje meekunnen genieten van mijn klein reisje. Foto's zullen er ook zijn. Dus de volgende keer dat ik jullie spreek is als ik terug ben van Oostenrijk.
Ik weet niet wat jullie weten over mij en al mijn sporten. Ja al mijn sporten. Ik hou het niet alleen bij wandelen. Ik hou van afwisseling en die heb ik ook. Ik speel damesvoetbal, ik ga zwemmen, ik wandel en ik fiets dan nog eens overal naar toe. Dus das al een hele bezigheid op zich. Dan komt er nu nog partime werk bij. Voetbal speel ik te Opwijk bij de damesvoetbalclub De Vlugge Meisjes Opwijk. Op moment ligt dat nog stil maar vanaf augustus beginnen de trainingen terug en in september de competitie. Ja wij spelen competitie, zelfs ook voor de beker. De reeks waar wij in spelen is liefhebbers. Het is dus een reeks waar we niet kunnen stijgen of kunnen dalen. We spelen altijd tegen de zelfde ploegen, af en toe valt wel voor dat er ploegen stoppen maar er komen dan ook weer bij. Af gelopen seizoen zijn we halverwege de rangschikking geëindigt, wat goed is. Als ik het niet vergeet zal ik op tijd wel eens iets vermelden hier over. Naast voetballen en wandelen dan ga ik ook nog zwemmen. Dit doe ik te Londerzeel bij club Lorelei. Dit is zowel in zwembad als in open water. De maanden juni, juli en augusts is het buiten zwemmen in Hazewinkel te Willebroek en de rest van het jaar is het in het zwembad zelf. Tijdens de maanden juli en augustus worden er ook over het land openwater wedstrijdjes gehouden. Ook daaraan neem ik deel. Dit jaar is het de aller eerste keer dat ik in open water zwem en dak aan zo'n wedstrijdjes meedoe daarom doe ik nu maar aan 2 mee. Gisteren dinsdag 6 juli heb ik voor het eerst in open water gezwommen en het was tof. Nu nog wat trainen en dan mijn eerste wedstrijd op 7augustus. De afstand dak dan moet zwemmen is 1000m, ook deze afstand zwem ik op mijn 2de wedstrijd op 4 september. Dus is het hoog tijd dak train op die 1000m. Dat zijn de 3 sporten die ik doen. Maar om daar aan te kunnen deelnemen moet ik me ook kunnen verplaatsen en dat doe ik hoofdzakelijk met de fiets. Eigenlijk fiets ik overal naar toe wat binnen een straal van 30km van mijn deur ligt. Oke dit jaar heb ik al een paar keer verder gereden dus kan je eigenlijk zeggen binnen straal van 40km. Dat is een dikke 2u fietsen. Valt nog mee he, alle ja het is wel 4u van je dag dat je fiets maar ja. Je moet iets doen om conditie op peil te houden he. Als ik het niet vergeet zal ik jullie over de voetbal en openwater zwemmen wel een beetje op de hoogte houden maar verwacht er niet veel van want zou het wel kunnen vergeten. Ja ik ben af en toe een grote vergeet kous. Nu wete weer iets meer over mij en vooral over de sporten die ik doe. Ja over wandelen heb ik nu wel ni direct iets te schrijven. Buiten dat mijn volgende wandeling eentje van 100km gaat zijn te Zelzate.
's Morgens vertrokken met de fiets naar mijn werk daar dan 4u gewerkt. Het veel deze keer nog mee qua warmte maar af gelopen week was het van 10u al dat het zweer van mijn rug liep. Om iets na 13u ben ik dan terug thuis gekomen en onderweg naar huis dacht ik dan toch te gaan wandelen. Thuis gekomen, rap andere kleren aan gedaan en gezien hoe ik moest rijden en hoe ver het was. Blijkbaar was het maar een dikke 20km dus op een uurtje zou ik daar zijn geweest. Rond ongeveer 13u30 ben ik dan naar Lokeren vertrokken met de fiets en een dikke 50 minuten later was ik in Lokeren in de Kerkhofstraat. Daar in de Basisschool was de startplek van de wandeling. Ik werd door de voorzitter en zijn vrouw hartelijk ontvangen. Buiten hen kende ik ook nog ander mensen dus vooral eer ik aan mijn wandeling kon vertrekken was het overal goeiendag gaan zeggen. Om 15u05 ben ik dan op mijn sandalen vertrokken aan mijn wandelingske van 11km. Het eerste stuk van 5,2km heb ik alleen gelopen terwijl ik wat luisterde naar muziek. Maar van aan de controlepost had ik gezelschap. Ik werd aan gesproken door mensen en heb mijn laatste stuk dus niet meer alleen moeten wandelen. Die mensen zijn sinds mei ergens terug aan het trainen voor de dodentocht te kunnen doen. Zij wandelen de dodentocht voor het goede doel. Een voor een hebben ze mij moeten laten gaan maar na de wandeling hebben we nog gezellig samen wat gedronken. Blijkbaar hebben ze ook een website namelijk http://www.goededoelstappers.be/. Voor de rest was de wandeling goed de omgeving was prachtig niks anders dan natuur en water om je heen. Dat water was eigenlijk zeer aantrekkelijk om in te springen met dat warm weer. De ondergrond waar we op liepen was groot stuk geasvalteert en een stuk natuur. Maar da geasvalteert was dijk en natuur gebied Molsbroek. Ik heb een drukke dag gehad (60km fietsen, 4u werken en 11km wandelen) maar wel een toffe dag, heb er van genoten.
Volgende wandeling is euraudax te Zelzate en zal eentje worden van 75km. Dan afhankelijk van hoe het gaat en wat uur ik thuis ben ga ik nog effe naar Tisselt. Dat is een wandeling georganiseert door De Vaartlandstappers Willebroek.
Nog iets dak eigenlijk in het vorige bericht ben vergeten te zeggen. Op dinsdag 29/06/2010 ben ik na mijn werk ook nog gaan wandelen. Dit te Hingene daar organiseerde Kwik Bornem hun Sporteltocht. Het was een wandeling die bestond uit 3 lussen. Elke lus was rond 6,5km lang. Ik zelf heb alleen lus 3 gedaan. Ten eerste wist ik dat die het mooiste was, ten tweede was het warm, ten slotte ik had juist bottinnen om te wandelen geen kousen. Die bottinnen verslijt ik op mijn werk anders doe ik die niet meer aan en kousen had ik niet mee. Vandaar een lusje was al meer als genoeg en zeker met dat warme weer. Kwik mocht een goeie 180 wandelaars verwelkomen. Eerlijk gezegd veel is het niet maar het is toch iets.
Vandaag ben ik eerst gaan werken voor 4u te Sint Amands. Vandaar reed ik dan door naar Wolvertem. Daar organiseerde 'T Fluitekruid hun 30ste Wolventocht. Ik ben daar om iets na 13u toe gekomen. Rond 13u30 ben ik dan eindelijk aan mijn wandeling kunnen vertrekken. Op dat moment was het aan het regen en er was natuurlijk iemand aan het juichen. Een verfrissende douche door de regen. Kan je wel zeggen dat het deugd deed die regen. Heb 4u gewerkt terwijl het zweet zo van mijn rug liep en dan die regen. Dus was 2 keer nat vandaag. Maar de regen deed het meeste deugd en het was nog warm ook. Ik had geen goesting om poncho aan te doen ook al had ik hem mee. Dus was het gewoon nat laten regen en er van genieten. Ik heb een wandeling van 15km gedaan. Het was verdeeld in 3 stukken (7,6 - 3,9 - 2,9). De eerste controle die we hadden was te Bouchout Wemmel in een school. De andere controlepost voor ons was te Meise aan het zwembad. De wandeling zelf qua parkour was goed, het was afwisselend. Ik werd op de eerste controlepost goed ontvangen. Alle werd eigenlijk overal wel goed ontvangen maar daar net iets beter. Buiten dat allemaal kan ik ook weer zeggen dat mijn kring van kennisen weer is verruimt met enkele wandelaars. Keer op keer leer ik nog steeds nieuwe mensen kennen wat plezant is.
Morgen kan ik helaas niet naar de wandeling te Lokeren gaan. Ik moet onverwachts gaan werken en daarna ga ik rustig naar huis en van mijne namiddag genieten. Dus deze week waren het 2 wandelingen: een te Hingene van 7km en een te Wolvertem van 15km. De volgende wandeling dak doe is dus die euraudax te Zelzate.
Vandaag was het een 75km euraudax te Hamont Achel. Net als vorige week had ik deze week geluk en werd ik thuis opgepikt en terug thuis afgezet. 's Morgens iets na 8u stond Eddy aan mijn deur om vandaar verder te rijden. Na ander half uur rijden en paar keer verkeerd te rijden waren we dan aan gekomen aan de startzaal namelijk zaal aan de statie. Ja die zaal noemt zo. In de zaal zaten toch al wat wandelaars dus was het bij iedereen goeiendag gaan zeggen. Dat is gewoonte bij euraudax dat je binnenkomt en iedereen een hand geeft. Das minsten en trouwens meestal kende toch zogoed als iedereen dat er is. Rap nog de rest van mijn ontbijt op eten en terwijl ook nog de mensen dat na mij aan kwamen een hand geven. Dan was het al ver tijd om me klaar te maken voor te starten aan de eerste lus. Start van eerste lus was om 11u. Vraag me niet waar we overal gezeten hebben maar kan je wel zeggen dat we vaak de grens hebben overgestoken naar Nederland. Het parkour voor de eerste 60km was natuur natuur nauur en tussen door af en toe asvalt maar dat viel goe mee. Nadeel was wel maar dat pakken we er bij. Dat was dat je in zand loopt en dus constand in stofwolk loopt natuurlijk. Iedereen zag er zeer proper uit. Iedereen was van kop tot teen onder het stof bedekt. Zowel na de eerste en tweede lus ons buiten wat kunnen wassen met emmers met wat water er in. Dat water zag in geen tijd direct zwart. Washandjes tja die waren ook zwart. Buiten dat was het toch amuseren en met vele wat bij praten. Tijdens de eerste lus hadden we een caférust en dat was ook de enige van heel de tocht. Deze was taverne De Kluis. Normaal gezien drink ik zovroeg op lange afstand geen bier maar hier maakte ik een uitzondering. Ik heb hier geproeft van het bier Achel. Je kon kiezen tussen blond of donker. Ik koos voor ne donkere en daarbij heb ik nog een ijsje gegeten dat met dat trappisten bier gemaakt is. Allebei waren goe, alleen jammer dat dat ijsje rap smelte. Om iets voor half 22 ben ik en de rest ook aan de derde lus vertrokken maar voor mij samen met nog 2 andere was het onze laatste lus. Om kwart voor 2 's nachts zat er onze tocht op. Het eten dat we na elke lus kregen was goed. Na de eerste lus was het koude macaroni met hesp en nog vanalles bij. Na de tweede lus was het soep, dan kroketjes met vlees en groetjes en saus en om dan af te sluiten een desert (ijsje). We hadden besloten (de mensen waar ik mee meereed) om toch nog iets te eten na 75km en je kon kiezen tussen soep en brood of hamburger. Ik had gekozen voor de hamburger. Het eten in het algemeen was simpel maar goed, meer moest het echt niet geweest zijn. Ik zelf heb geen foto's getrokken maar kon je al een link meegeven waar er foto's op gaan komen. Ik weet niet wanneer ze er op verschijnen maar ik hoop rap. De link is: http://picasaweb.google.com/euraudax.mol.achel
De afgelopen maand was een maand met veel grote afstanden (2x75 en 2x100) en dan nog enkele gewone tochtjes. Voor deze maand zit ik weer al aan een 400km voor heel de maand. Heb nog niet elke maand van dit jaar zoveel gewandeld maar het zal niet ver naast zitten. Het jaar is al weer half weg. Even bekijken wat we al gedaan hebben. Ik zit al aan 2028 km en 53 wandelingen. Voor mij is dat al super goe. Heb een super jaar waarom omdat ik eigenlijk nog nooit zoveel bijeen gewandeld heb op een jaar wat ik nu op een half jaar doe. En kan je ook zeggen dat ik in de loop van de maand juli mijn 10000km wandel. Had eerder gedacht dat ik het op het einde van dit jaar eventueel ging kunnen halen maar het is eigenlijk 6 maand eerder dan ik eigenlijk gehoopt had. Deze maand ga ik ook een weekje op verlof. Ja ik zen een weekje weg maar wel op wandelvakantie. Zelfs als ik op vakantie ga kan ik het niet laten om toch te wandelen. Ik ga niet alleen. Het is met de wandelclub ATB De Natuurvrienden Deinze dat ik naar Oostenrijk trek. Dit is al het 3de jaar dat ik met hen op verlof ga en heb het me nog geen enkele keer beklaagd. Buiten dat komt er nog bij dat ik deeltijds werk heb gevonden. Dit voor zeker 3 maand en dit 6 dagen van de 7 van 8u tot 12u. Dus wandelen zit er nog wel in maar zal inderdaad wat minder zijn. Lange afstanden die zullen er ook nog zijn. De dodentocht kan ik zeker meedoen, dit heb ik al kunnen regelen dat ik dat weekend vrij ben. En nu is het nog iets proberen uit te werken zodat ik 10 juli op tijd in Zelzate kan zijn om toch mee te doen aan de 100km anders is het 75km. We zullen wel zien hoe het verloopt dan. Hier onder vinden jullie een planning van waar ik zou wandelen deze maand.
Zaterdag 03/07/10 W.S.V. 'T Fluitekruid Wolvertem 30ste Wolventocht Start: Gemeentelijke Fusieschool, Hoogstraat 40, Wolvertem 5-10-15-20-25-30km 07.00u - 15.00u Deze
wandeling was normaal gezien voorzien op zondag 04/07/2010 maar doordat
de koers in Meise-Wovertem paseert moest de wandeling verschoven
worden. Daarom dat het nu op zaterdag is.
Ik heb eigenlijk een paar vraagjes. Wat is er eigenlijk plezant aan wandelen? Waarom wandelen we? Nog straffer zelfs waarom 100km wandelen? Ja dat zijn nog maar een paar vraagjes die soms in mijn hoofdje rond spoken. Er zijn nog enkele vraagjes die rond spoken maar die spoken alleen rond als ik een 100km wandel. Een er van is wat doen we ier eigenlijk terwijl we nog in ons bed hadden kunnen liggen.
Nu 2 van al deze vragen heb ik ook op facebook gezet en heb er toch enkele reactie op gekregen. Deze reacties wil ik jullie niet onthouden en als je zelf wilt reageren hou je zeker niet in. Want elke reactie is plezant om te lezen. Hier volgen enkele:
* wij wandelen om gezond te blijven.waarom 100km wandelen,ik denk katrien om heeeeel gezond te blijven * om goed te kunnen slapen misschien !!! ik zou het in ieder geval niet kunnen maar als je het graag doet waarom niet * Die vraag heb ik mij ook al meermaals gesteld, vooral wanneer ik dan door wind en regen loop terwijl andere mensen binnen gezellig zitten uitgebreid te dineren of nog in hun bed liggen !! Het antwoord heb ik echter ook nog niet gevonden ! * Katrien, zou een goede vraag geweest zijn voor een programma van Jambers. Wat drijft hen, wat bezielt hen.... Maar ik denk dat ieder mens in zijn hobby altijd het ultieme il bereiken en doen. * Prettig gestoord zijn helpt een pak denk ik * goe zot zijn helpt, maar volgens mij vooral het kicken op de uitdaging van het weeral gedaan te hebben en natuurlijk het getater met de collega wandelaars, alhoewel het kan soms toch best stil worden op een 100. tanden op elkaar, niet vergeten te ademen en doorgaan...... * volgens mij doen we dat omdat we 2 hersencellen missen * Ik ook niet. We zijn allemaal een beetje zotte mies zeker ? * Ik denk: de uitdaging, Maar we hebben al enkele keren 100-km-tochten gestapt, Dus waar ligt dan nog de uitdaging? * Ach, als dit onze ergste verslaving is...
Zondag morgen 7u tijd om op te staan. Das eigenlijk wel vroeg na een 100km. Maar toch zen we opgestaan, me op mijn dooi gemak klaar gemaakt en naar Opwijk vertrokken met de fiets. De start was in hof ten hemelrijk te Opwijk. Dat is het cultureel centrum van Opwijk. De wandeling werd georganiseerd door W.S.V. De Hopbelletjes Opwijk en het was hunne wisselbekertocht en ze mocht toch meer dan 1000 wandelaars ontvangen. Ik kon direct heel de zaal rond gaan om overal goeie dag te zeggen. Heb er dan geen uur rond gehangen maar het scheelde ook niet veel. Maar toch zen ik eindelijk aan mijn wandeling kunnen vertrekken. Hoeveel dak heb gedaan zal ik straks wel zeggen. De controleposten waren te Mazenzele en Droeshout. Afhankelijk van welke afstand je deed kwam je 1 of 2 keer op de controlepost. Daarnaast was er nog een kleine extra rustpost voorzien in de Brouwerij. Iedereen kreeg daar een gratis affligem. De wandeling was goe, het parkour was veel natuur. Na de wandeling geraakte ik daan ookweer niet naar huis. Ik ben een beetje blijven plakken om nog een paar mensen goeiendag te zeggen. Ah ja ik heb 24km gedaan. Sommige dachten dak ni zoveel ging doen maar toch. De benen en voeten waren goe dus waarom niet zoveel als het gaat. Natuurlijk was het wel zo dak ni te snel moest gaan. Het was namelijk de bedoeling om wat uit te wandelen na de nacht.
Mijn volgende wandeling gaat er eentje van 75km zijn te Hamont Achel. Het is een euraudax wandeling maar een rustige wandeling. Zo weet ik dak zeker niet te snel ga op mijn wandeling.
Vrijdag 11 juni werd ik om 15u opgepikt door Chris. Samen trokken we door naar Torhout. Om 16u30 zijn we daar dan eindelijk aangekomen nadat we een 3tal keer verkeerd gereden waren. We waren daar niet als eerste, er waren nog wandelaars eerder dan wij. De zaal vulde zich geleidelijk aan met wandelaars. Vele die ik kende dus braafjes op ne stoel blijven zitten kon ik dus niet. Ik moest overal een klapke gaan doen, fotokes trekken. Ergens 17u30, dat kan wat later geweest zijn ook maar dan zen Marc, Paul, Chris en ik gaan eten. Het was ma een klein spaghettike hoor. Terwijl we aan het eten waren zagen we wandelaars toekomen die van het station kwamen. Daarna gingen wij terug naar de startzaal die nu al veel voller zat dan een uurtje geleden. Heb tegen vele iets gezegd maar had er nog vele niet gezien. Tja het zag er ook zwart vant volk dan ist onmogelijk om iedereen te zien. Vanaf half 20 begon iedereen zich klaar te maken en gingen stilleks aan naar de startplaats. Om 20u20 zijn we dan eindelijk van start kunnen gaan. Je kon niet alleen maar 100 doen, op dat zelfde uur vertrokken ook de 10km en 42km. Net voor ons zen de lopers vertrokken. Ja het was niet alleen voor wandelaars maar ook voor lopers. Voor lopers kon je ook kiezen uit 10, 42 en 100km. Ik ben alleen gestart en alleen binnen gekomen maar volledig alleen gewandeld heb ik niet. Ik heb met jan en alle man zouk ma zeggen gewandeld. 's Nachts moest ik hoe dan ook zien dak bij mensen liep, eerst met Jef en zijn zus Chris en daar na met Steven, Gaston en Tom. Deze laatste 3 heb ik helaas moeten laten gaan. Dit was de eerste maal dat ik mij echt effe in de gras kant hebben moeten neer zetten. Hoe dat het kwam dak me ni zo goe voelde wist ik niet omdak het ni wist heb ik toch maar wat cola gedronken en chocolade gegeten. Dit heb ik daar na nog een paar keer gedaan. Buiten dit en dat ik 's nachts last had van slaap verliep de toch redelijk goed. Telkens dak in de graskant zat werd ik opgepikt door andere wandelaars die me dan een tijdje meepakte. In de laatste 20km heb ik meer alleen gewandeld dan ik gezelschap had. Maar toch kan ik zeggen dat het een geslaagde tocht was en heb met geamuseerd. De tijd dak er over gedaan heb was niet zo snel als de week er voor in Binche maar toch nog een goed resultaat voor mij. Na 19u20min gewandeld te hebben ben ik binnen gekomen en ik kon het niet laten om de laatste 3km te lopen, alle te joggen. Echt lopen ging niet echt meer maar joggen nog wel. Ik was nu wel binnen maar op ne stoel gaan zitten kon nog niet. Eerst nog effe bij iedereen nog langs gaan om ze te feliciteren met hun 100km en natuurlijk feliciteerde ze mij ook. Dan was het mijn bagage halen zodanig dak me kan omkleden. Blij dak na een half uur dak binnen zen toch effe op een stoel te kunnen zitten. Dan was het omkleden en effe binnen springen bij het rode kruis. Ja het rode kruis, mijn voeten moesten dringent afgekoeld worden en kan je zeggen dat deed deugd. Buiten dat was het ook laten controleren op bleinen. Het antwoord was ja ik heb bleinen maar het waren zo'n kleine dat je ze wel zag maar je had er al bijna een vergrootglas voor nodig. Dus advies dak kreeg gewoon zo laten, niet open prikken of zo. Dat zal zo wel genezen. We zullen dan mar naar de gouden raad luisteren. Dan was het nog juist wachten op Anita, Jean Paul en Danny die nog moesten binnen komen. Ik reed namelijk met Anita mee naar huis. Dus was het nog een opgaven dak heel de weg naar huis wakker moest blijven. Das minstens wak kon doen omdat ze me thuis wou afzetten.
Nu heb ik eigenlijk nog ni echt iets gezegd over dat parkour ginder. Dat was wel inorde. Het was afwisselend, vond juist een beetje jammer dat we veel natuur 's avonds en 's nachts gekregen hebben. Overdag ook nog hoor maar wat minder. Maar ik mag eigenlijk niet klagen alles was goed in orde. Op elke controlepost kon je kiezen uit een paar dranken en kreeg je iets om te eten. Wat moet ne wandelaar meer hebben. Hier onder volgt een lijstje van waar we overal iets gekregen hebben en wat.
4,8 km Groenhove tent Bosdreef, Torhout (startstempel, aquarius, water) 6,6 km Groenhove na splitsing Ventweg (vondelmolen peperkoek) 11,4 km De Stapsteen Kon. Astridlaan Veldegem (banaan, water) 16,6 km Hoeve Stragier Rijselstraat 156 Loppem (cola, water, suikerwafel) 23,8 km Café Vogelzang Kortrijksestr. 222 Oostkamp (water) 24,9 km Hulppost Rode kruis: zaal Nieuwvliet (koffie, thee, water, gebak) 30,0 km zaal WARA Beekstraat Waardamme (grany, ice-tea, water, sinaasappel) 35,5 km 'T Buvertje Rapaertstr. 11a Hertsberge (appel, water) 43,1 km de Zande Bruggesteenweg 130 Ruiselede (yoghurt, water) 50,6 km cc De Kleine Beer Marichalstr. 5 Beernem (Bagage, koffie, thee, belegde broodjes) 56,7 km zaal Zuidleie Oedelemstraat Moerbrugge (cola, water, suikerwafel) 62,9 km zaal Sparrenhof Daverlostraat Assebroek (fruityoghurt, water, sinaasappel) 70,1 km Boudewijnpark (ijspiste) A. De Baeckestraat 12 Sint-Michiels-Brugge (Bagage, koffie, thee, water, belegd brood) 77,1 km Het Anker Beisbroekdreef St-Andries-Brugge (banaan, water) 83,9 km sport- cultuurcentr. De Groene Meersen (Chocolademelk, water, koek) 91,3 km voetbalkantine VV Aartrijke Aartrijkestr. (coca-cola, water, chocoladebonbon) 95,9 km Parochiezaal Wijnendale, Kloosterstraat (Ice-tea, water, sinaasappel) 100,0 km zaal DE MAST TORHOUT
