Toegegeven, zondagochtendmatchen zijn niet echt ons ding. Om deze toch wat aantrekkelijker te maken is enige tijd geleden een stilzwijgende traditie ontstaan om bij deze gelegenheden keek te voorzien. Des te meer omdat dit dé uitgelezen kans is voor vrouwlief en nakomelingen om met hun eigen ogen de volleybalprestaties van respectievelijk hun man en papa te kunnen bewonderen en dan is een zoetigheidje leuk meegenomen.
De knusse houten chalet t Veerleveld was deze zondagochtend hét mekka van het recreatievolleybal. 3 terreintjes, 3 volleybalmatchen.
Onze supporters waren goed vertegenwoordigd en hadden ook al grote honger, maak konden de cake niet vinden.
Er was dus IETS aan de hand met de cake, maar wat? We hadden al te horen gekregen dat onze favoriete kokkin een heel druk weekend had, dus misschien was er wel gewoon GEEN cake.
Foto 1: De mandie alles wist, maar vóór de match niets wou prijsgeven.
Over de match zelf dan maar:
Lochristi wou wel, maar kon niet en Vanheïer kon wel, maar wou precies niet.
De eerste set konden we binnenhalen, maar niet zonder slag of stoot. Set twee moest zelfs aan een enthousiaste thuisploeg gegeven worden. Ontwaakt van alle feestjes de avond voordien, konden we gelukkig set 3 en 4 ook binnenhalen.
Enkele fotos:
Foto 2: De tegenstander even imponeren.
Foto 3: topoverleg in set 3.
Foto 4: The Black & white army in action.
Foto 5: Beiden de nacht voordien weinig geslagen (lees: veel gefeest), maar toch present.
Foto 6: Weeral gewonnen!
En wat met de cake? Awel, die was er niet, maar het alternatief heeft eveneens super gesmaakt! Bedankt Marijke!!!
Abacus Burst A - Pandas Vanheïer (20/11/2014: 0-3 winst)
Haiku
Met het verdwijnen van Herman Achille Van Rompuyvan het politieke toneel, vond ik het niet meer dan gepast om ook eens een paar haikus te schrijven.
Haiku (俳句; meervoud: haiku of haiku's) is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.De haiku drukt, in de klassieke vorm, een ogenblikervaring uit, soms gelinkt aan en geïnspireerd door zen. De haiku is een vingerhoed vol emotie, waarin weinig ruimte is voor ontledingen en benaderende omschrijvingen. Maar oordeel vooral zelf:
De sportieve strijd tusschen de twee volleybal-grootmachten Plus en Vanheïer was al menige keren ge-escaleerd, maar nooit eerder klonk den lokroep naar den titel zoo luid en lag deweg naar 1ste Vobog voor beiden kampen zoo in t verschiet.
En zo gebeurde het, op den dertienden dag van den elfde maand in het jaar tweeduizend en veertien, dat Plus zich verzaamelde op onze velden en dat het alarm voor de grooten volleybalwedstrijd zou weerklinken.
Op de radio klonk het aldus: De spelers van Plus zijn op onzen terrein en het signaal voor opwarming is gegeven. De geruchten van een topmatch te Lokeren isgeen valsch gerucht. Men smste ons dat de spelers van Plus over de grens tussen terrein 1 en 2 zouden komen, en ook dat nieuws werd niet geloochenstraft.
Nadien volgde ook snel de volgende kennisgeving:
Openbare kennisgeving - Oproepingstelegram
De Vanheïer-voorzitter voor het leven
Ontvangen hebbende van den Volleybalbond onderstaand telegrafisch bericht:
Alle Vanheïers met spoed opkomen. Datum van opkomst: 13/11/2014
Roept dientengevolge alle speelklare Vanheïers van alle leeftijden en in alle gemeentes verblijf houdende, op, om zich op bovengenoemde datum op de wijze als voor opkomst voor een topmatch met spoed is vastgesteld, naar de voorgeschreven plaats van opkomst, de Durmehal te Lokeren, te begeven.
Zij worden voorts opmerkzaam gemaakt, dat deze openbare kennisgeving rechtens voldoende is en dus den speler bij niet opkomst in verzuim stelt.
Wat alle supporters moeten doen: Moedig zijn gedurende den wedstrijd. Vertrouwen hebben in het verbonden team. Hoop hebben op de eindzege.
Samenstelling van het team
De Voorzitter Patrick, aan de zijlijn bijgestaan door Joris en gelegenheidscoach Koen V. konden beroep doen op passeur Tom V.M., opposite Tom W.,de middenmannen Bert en Stefan en de hoekmannen Bart en Wim M.. Als ondersteuning op de achterlijn werd Wim O.als gelegenheidslibero aangesteld. Koen C. werd als reserve stand-by gehouden.
Veldslag 1
Veldslag 1 kende een succesvol verloop. Onzen geslooten organisatie verhinderdePlusin onze linie openingen te vinden. Set1 werd aldus gewonnen.
Veldslag2
Veldslag 2 werd gestart in dezelfdenformatie. Nauwelijks begonnen viel een zwaare 10-17 tussenstand te noteren. Koen C werd opgeroepen, maar kon het tij niet gekeerd krijgen. De 2deset werd gewonnen door Plus.
Veldslag3
Vanheïer niet onder den indruk van dit machtsvertoon. Precisie en bekwaamheid van t vak zorgen voor het eersten punt.
Veldslag4
Veldslag 4 werd alweer vol versschen moed ingezet. Plus werd onder de nodigen druk gezet. Een kill-block door onzenKoen C.sloeg in als een bom en was den druppel teveel. Een definitieve volleybalstilstand werd ingeroepen.
Volleybal29-03-2015, 22:07
Geschreven door KCLE Reageren (0)
Vanheïer - VK De Kouter Lede (16/10/2014: 3-0 winst)
Bespreking wedstrijd Pandas Vanheïer VK De Kouter Lede (3-0)
1. Inhoudsopgave
Inhoudsopgave2
1. Korte samenvatting:3
2. Leerdoel3
3. Dankwoord3
4. Disclaimer3
5. Lede, waar ligt dat?4
5.1. Methode 14
5.2. Methode 25
6. Sporthal Durmehal, hoe geraakt ge daar binnen?6
7. Scheids, kunt gij nie wa meer licht voorzien?6
8. of niet?7
8.1. Voetfout of niet?7
8.2. Netfout of net niet fout ?7
9. Besluit9
Korte samenvatting:
Deze bespreking probeert de match Pandas Vanheïer VK De Kouter Lede van 16 oktober 2014 op een objectieve manier analytisch te ontleden en bevat ook enkele tips voor elk nuttig gevolg.
2. Leerdoel
Na het lezen van dit verslag heb je kennis over volgende onderwerpen:
Ligging van Lede.
Magnetisch veld van de aarde (basiskennis).
Afschakelplan Lokeren.
Netfouten en net niet fouten
3. Dankwoord
Mijn ongelooflijke dank gaat uit naar alle volleybalspelers van Vanheïer voor hun sportieve en verbale inbreng, spontaniteit en creativiteit voor, tijdens en na deze match. In willekeurige volgorde zijn dit: Wim O, Tom VM, Tom W, Stefaan, Bart, Bert en Koen C.
Ook de Voorzitter voor het leven, Dhr. P. Broeckhove, wens ik te bedanken, meer bepaald voor de speelkansen die hij mij heeft gegeven. Het feit of ik hiervoor al dan niet was uitgenodigd via sms wordt niet besproken in dit verslag.
De heer Leo, optredend als arbiter, ben ik eveneens heel erkentelijk. Zijn deskundige en neutrale manier van fluiten is gewoon onnavolgbaar en een inspiratie voor ons allen.
Tenslotte wens ik de spelers van VK De Kouter Lede te bedanken om tegen wil en dank de protagonisten in deze match te willen zijn.
4. Disclaimer
Dit verslag is opgesteld door uw trouwe verslaggever, op verzoek van uzelf. De erin vervatte informatie en aanbevelingen zijn met de grootste zorg verzameld. De auteur kan evenwel niet garanderen dat alle informatie in dit document volledig, juist of up-to-date zijn. De auteur kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud van deze informatie of voor de gevolgen van het gebruik ervan. De aanbevelingen worden louter ter informatie gegeven zonder enige contractuele verbintenis of garantie.
5. Lede, waar ligt dat?
De positiebepaling van Lede kan gebeuren aan de hand van verschillende methoden.
Methode 1
De eerste methode is de meest gebruikte en start vanuit het centrum van de wereld (Sinaai). Trek hiervoor 1 lijn door het centrum van Zele en 1 lijn door het centrum van Lokeren, beiden tot ongeveer de E40. Zie hiervoor onderstaande figuur.
Charles Darwin schreef er in 1859 al een boeksen over, maar de evolutie staat natuurlijk nooit stil. Zo ontstond rond 1880 het voetbal en bedacht de Amerikaan William G. Morgan in 1895 voor een groep zakenlieden een nieuwe sport, meer bepaald een sport die de spelregels van maar liefst 3 sporten (tennis, basketbal en honkbal) combineerde: volleybal. Tot op heden kan de evolutietheorie dus als volgt visueel weergegeven worden.
Maar soit, dit verslag gaat noch over voetbal, noch over de evolutietheorie.
JATV Zele
Zoals gewoonlijk zoek ik altijd eens op het internet naar leuke weetjes over onze tegenstander. En jawel, ook deze keer duurde het niet lang of ik vond iets terug over JATV Zele, namelijk een krantenartikel van 07/03/2014 in Het Laatste Nieuws met als titel VOLLEYBALCLUBS ORGANISEREN VOOR HET EERST SCHLAGERFESTIVAL -Vlambiance strikt topartiesten.
Ik bespaar jullie de details, maar opmerkelijk is toch de volgende paragraaf:
Het idee voor dit schlagerfestival kwam van enkele vrienden van volleybalclub JATV Vobog Zele. "Afgelopen zomer waren we een kijkje gaan nemen op Polifonics in Lokeren. Daar stonden De Romeo's op het podium, en die brachten heel wat ambiance. Als zoiets in Lokeren kan, dan moet het ook in Zele kunnen", zegt organisator Davy Herrebaut.
Dit verklaart misschien waarom we bij onze aankomst te Zele getrakteerd werden op vuurwerk. Een beetje dankbaarheid voor het stelen van goede ideeën is het minste wat ze konden doen.
De match
Met 7 spelers (Tom W, Tom VM, Wim M, Wim O, Stefaan, Joris en Koen C) en onze voorzitter Patrick begonnen we vol goede moed aan de opwarming. De tegenstanders, in zwart-gele uitrusting en de helft ook met fluogele schoenen, waren net iets talrijker.
In de eerste set waren we een beetje te braaf. Er werden aan onze kant net iets teveel individuele fouten gemaakt, zowel in receptie, blok als aanval. Logischerwijs ging deze set dan ook naar Zele.
Vanaf de tweede set werd er vooral zwaarder geserveerd, waardoor de spelverdeler bij Zele niet meer naar hartenlust kon verdelen. Hierdoor begon onze receptie en verdediging ook beter te draaien. Enkele langere opslagreeksen brachten een kloof die door Zele niet meer kon gedicht worden.
Hetzelfde scenario in de derde set. Ondanks het feit dat de Pandas hier en daar soms punten maakten voor de tegenstander, was op het einde van de set al zeker één punt binnen.
Dit smaakte naar meer. De 4de set begon dan ook furieus. Onze passeur begon deze set met een opslagreeks van welgeteld 9 punten. 9 is ook het totaal aantal punten dat Zele kon verzamelen in deze set (u leest het goed: 9-25).
Your Majesty Patrick, dear members of Pandas Vanheïer, I'm honored to be here today. Thank you for welcoming me to Aalter.
To the staff of this sports centrum, thank you for your devotion, watching over those who come sporting here and preserving these wooden sport floor for all of us.
As His Majesty Patrick mentioned, we just spent some memorable moments watching this quarter final.
And it is impossible not to be awed by the profound sacrifice the players of Vanheïer made so that we might stand here today.
In this place, we remember the courage of Brave Little Lokeren.
The players, Tom V.M., Tom W, Stefaan, Joris, Wim M, Koen V and Koen C, dont live in the same village or has the same background, these players who manned the positions on the volleyball court were united by something larger, a willingness to fight for victory.
When looking at the match we talked about Tom V.M., a young Pandas player, who didnt have sport shoes to play with, but insisted to play with his best Sunday shoes.
Our enemy, JOVO from Oostakker (First VOBOG), was too strong today, although we fought until the bitter end. With a lot of dropballekes they managed to break our defence.
But remember, long after the loss of this quarter final, the Vanheïer bond will be endured.
The citizens of Lokeren have stood shoulder-to-shoulder with their allies from Sinaai, Klein-Sinaai, And today, Pandas Vanheïer is one of the closest teams in the world - a strong and capable team. And thanks to the extraordinary alliance between those players, Vanheïer will know a level of victory that those who played with Vanheïer before could scarcely have imagined.
And so this match, this hallowed game, reminds us that Vanheïer must never, ever question His Majesty Patrick when it comes to the starting hour of a game. If His Majesty Patrick says that Vanheïer has to play against Move at 20:00 hours, it is 20:00 hours and not 21:00 hours.
May God bless you.
May God bless the memory of all who played and will play for the Pandas.
Kgoa eu mee eu moile tegen de Dampuurte plakke (juust omdat da en schuun zinneke es)
Mee de Gentsche Cobras (Ertvelde) vandoage op bezoek moeste wulder beetse den op uit d'orlooze kaaken.
Ne match moe toch altaat gespeeld worden, niewaor? En oas ek 't goe veure en eet Cobra nog moar iene match loaten schieten. Nie slecht vuur en topploegsken, zoals da op uldere website stoat geschreven.
In den eerste set moe onze vuurzitter gepeisd en wa vurte boel es da d' iere, want wulder nament nie al te naawe. Gelukkig adde wulle den Tom Waterschoot, nog mee en stuk in zaane gielee van zijn verjoardagsfieste, die de panne van tak spielde (al was da vooral in den vierden set). 't schol nie veele of den ierste set was toch vuur de Pandas (24-26). Tsjuu toch.
In den twiede set èng wulle wa meer buzze gegeven. t Spel ging nie meer wig en weere, want mee wa opslagreekskes en goeie oanvallekes èng wulle ne kier poerdruuge loaten zien wie dater ier den boas es. De komfiance was were! 't spel was terug èspe!
In den derden set eet onze Stefaan Vervaet van tiene nege gepeisd 'k goa ne keer iemand een suuke op zoan spekkewinkel geve daddem stuikt gelêk een schelle pénse en mee nen smash vanop de viere et em iemand nen trôk in zij cabine gêven. Da moe toch een bietje zeere gedoan en. Change dat nen kloekoard was.
En nen set loater hadde zullet echt oan under kluute: 25-9 en 3-1 vuur de Pandas.
Kastaars Heusden - Vanheïer (13 oktober 2013: 0-3 winst)
Filip Albert, Koning der Belgen,
Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze Groet.
Waarde landgenoten,
Mijn vrouw Paola en ik zijn vereerd om nog altijd Koning en Koningin te mogen zijn in de sporthal te Heusden. Ondanks de geringe sportieve successen van de Kastaars, ben ik trots dat onze afbeeldingen nog steeds aan de muur van deze sporthal prijken.
Eveneens ben ik vereerd over de talrijk opgekomen supporters bij de thuisploeg, die in alle nederigheid en zonder verbaal protest hun ploeg steeds weer blijven aanmoedigen, weliswaar in absolute stilte en met een biertje in de hand. Het is ook mooi om te zien dat deze spionkop steeds samen met hun spelers van kant wisselt.
Ik houd deze toespraak omdat ik het nodig vind om jullie te informeren over de invasie van deze avond en het matchverloop: De eerste twee Koninklijke verkenners van deze ploeg (Pandas Vanheïer uit Lokeren) waren reeds een half uur voor de start van de opwarming ter plaatse. Om ons te misleiden begonnen ze zowaar te voetballen. Het betrof de Heren T. Van Mieghem en W. Ongena.
Toen een derde speler, de Heer K. Cleemput, dit tweetal kwam vergezellen werd prompt overgeschakeld naar basketbal. Hierbij dient opgemerkt te worden dat de Heer Van Mieghem een magistrale 3-punter scoorde van op een bijna onmogelijke afstand. Dat deze Heren op dat moment nog weinig sympathie voor de volleybalsport toonden, werd nog meer duidelijk toen ze één van hun eigen volleyballen probeerden op te pompen.
Een telefoontje van een 4de speler, de Heer J. Van De Velde, met de vraag in welke vallei onze sporthal lag (Damvallei, nvdr), gaf aan dat er nog versterking op komst was.
Uiteindelijk waren de indringers in mijn Koninklijke sporthal met 7, waaronder de 4 hierboven vernoemde Heren en de Heren S. Vervaet, T. Waterschoot en S. Arryn.
Op het laatste moment werd een tactische wissel van libero en bijhorend truitje doorgevoerd: W. Ongena in plaats van J. Van de Velde.
Vanaf set 1 werd het meteen duidelijk: de heren aan de overkant waren duidelijk gekomen om te veni, vidi, vici-en. Tegen hun opslag-, receptie- en aanvalsgeweld was geen Heusdens kruid gewassen. Vooral de middenmannen konden naar hartenlust met kracht en precisie vanuit verschillende posities (kort voor en achter, steek voor) afwerken.
De gelegenheidslibero met het witte truitje met opschrift Jorre leverde college-recepties af, hoewel het merendeel van de recepties uitstekend werden gepareerd door de enige echte Jorre. De eindstand van set 1 stond al gauw op het scorebord.
Met frisse moed en opgeheven hoofd werd aan set 2 begonnen. Dit bracht echter niet veel zoden aan de dijk. Lange opslagreeksen van de Pandas zorgden alweer voor een vroege voorsprong die systematisch verder werd uitgebaggerd. Een klein beetje concentratieverlies bij de bezoekers bracht nog een sprankeltje hoop, maar die werd opnieuw door uitstekend aanvals- en blokwerk de grond in geboord.
In set 3 waren de bezoekers opnieuw heer en meester, ondanks een wissel van spelverdeler bij de thuisploeg. Een setstand van 7-25 spreekt boekdelen. Een illustratie van deze suprematie: Vanheïer probeerde diverse malen om staffel te spelen. Toen de voorbereiding hiertoe perfect verliep en de middenman 2 blokkers aan het lijntje hield, had de oppositie, euh excuseer, opposite, de baan vrij. Toch werd gekozen om de 4-aanvaller aan te spelen. Merkwaardige situatie die toch resulteerde in een punt. Dat de opposite ook in blok werd gesteund door de middenman die letterlijk over hem heen kwam blokken, etaleerde alleen maar de pure klasse en samenhang van deze ploeg.
Waarde landgenoten, Vanheïer bleek een maat te groot voor Kastaars Heusden en zal nog vele sportieve successen boeken. Hun samenhang en talent mogen een inspiratie zijn voor iedereen die de volleybalsport beoefent of wenst te beoefenen.
Ik wens tot slot eenieder van jullie te bedanken voor deze sportieve match.
Ga nu allen heen in vrede en mogen eenieder een fijne werkweek hebben.
VC Eligius wél hadden willen spelen tegen 5 spelers van Plus?
+ al niet op - stond in de rangschikking?
Jan Waterschoot en Stefaan Vervaet niet bij Vanheïer waren gekomen?
Vanheïer geen vertrouwen had getankt uit de oefenmatch tegen Plus?
Onze opslagen van een laag niveau waren?
De meeste recepties niet op het hoofd van onze passeur waren terecht gekomen?
Jorre niet onze gelegenheids-libero was geweest?
Fellaini (het nummer 9 van VC Eligius) receptie kon pakken?
De coach van VC Eligius nog meer time-outs had mogen nemen?
De coach van VC Eligius nog meer wissels had mogen doorvoeren?
Koen C geen 4 bloks had gezet? (Sorry gasten, maar dit moest ik echt wel vermelden [Symbool])
Awel, dan had VC Eligius misschien wel gewonnen.
Maar zover is het dus duidelijk niet gekomen.
Met onze eerste match van het seizoen uitgesteld, kwamen 9 Vanheïertjes vol goesting naar Lokeren voor de feitelijke 1ste match van het seizoen:2 Stefaan-en, 2 Tom-en, 2 Koen-en, Joris, Patrick en Bart. De 2 Wim-en waren afwezig, evenals onze 3de Koen.
De eerste set ging in het begin gelijk op. Door tactische opslagen, secuur receptie- en verdedigingswerk en een gevarieerde spelverdeling stond er geen maat op Vanheïer.
In de tweede set ging de Vanheïer-motor wat sputteren, waardoor de tegenstander meer in de match kon komen. Uiteindelijk werd deze set met het kleinste verschil binnen gehaald.
Set 3 was eentje voor de statistieken. VC Eligius had toen al begrepen dat er niets te doen was aan onze overmacht.
De kop is er af. De start van het seizoen hebben we in ieder geval niet gemist.
Kunnen de Black Pandas de successen van de Red Dragons en de YellowTigers evenaren?
21 december 2012 zou de laatste dag zijn van de laatste b'ak'tun van de lange telling. De b'ak'tun is de vijfde eenheid van de Mayakalender, na de dag, de winal (20 dagen), de tun (18 winals, 360 dagen) en de k'atun (20 tuns, 7200 dagen). En b'ak'tun telt 20 k'atun, dus 144.000 dagen (394 jaar). De telling van b'ak'tun ging tot dertien, dus de periode van het begin van de eerste tot het einde van de laatste b'ak'tun telt ongeveer 5.125 jaar. Uit inscripties is bekend dat de Maya's de schepping van de wereld stelden op 13.0.0.0.0. (13 b'ak'tun, 0 k'atun, 0 tun, 0 winal, 0 dagen), 11 augustus 3114 voor Christus volgens onze jaartelling. De 13e b'ak'tun loopt af op 21 december 2012; 20 december 2012 is 12.19.19.17.19 en op 21 december staat de kalender weer op 13.0.0.0.0.
Omdat dit allemaal veel te moeilijk is (het kan ook aan mij liggen hoor), zijn wetenschappers gaan zoeken naar anderespraakmakende fenomenen (zie hieronder).
Het 2012-fenomeenvan Vanheïer
Vergeet dus de voorspellingen van de Mayas; Het is Vanheïer die er voor gezorgd heeft dat een vallende Sterre in de sporthal van Lokeren de volleybalwereld bijna op zijn kop zette.
Ondanks verwoede pogingen van onze trouwste supportster om iemand van Vanheïervóór dit intergalactisch duel een hernia aan te smeren en ondanks onze voetballerdie wat te laat was, kon Vanheïer toch rekenen op volgende winnende combinatie, namelijk 6 trekkies en 1 uiterste reserve trekkie, zijnde Wim O, Stefan, Joris, Koen V, Koen M en Koen C en als reservegetal Patrick.
De voorsprong van 2 punten per set waren we in set 1 al snel kwijt. Al gauw stonden we op achtervolgen tegen een net iets betere tegenstander. Set 1 ging dan ook de sterrennevel in met 18 (lees: 16)-25.
Na deze kennismakende ronde besloot Vanheïer om zonder complexen te gaan spelen (t is maar Beker hé ) en dat resulteerde direct in:
Meer opslagdruk;
Betere recepties;
Een spelverdeler ad interim die nog meer kon variëren en snelle maar niet-te-dicht-op-het-net passen kon afleveren;
Aanvallers die naar hartenlust konden scoren.
Hierdoor konden we uiteindelijk de volgende drie sets naar ons toetrekken. Dit wel ondanks enkele dipjes, zijnde:
Een middenman die enkele keren receptioneel de bal in een baan rond de aarde afschoot;
Een doserende middenman die, ondanks het feit dat onze oppositie met een sprongpas het blok aan de overkant helemaal naar zich toetrok, niet kon scoren;
Het ontbreken van duidelijke regels wie de pas overneemt als de passeur de bal heeft verdedigd;
Een opslagmisser van onze opposite op de 1ste matchbal;
Het feest kon uiteindelijk rond 23u beginnen (voor ons is dit een warme douche, gevolgd door een gezellig samenzijn in de cafetaria) en het aftellen naar middernacht kon beginnen.
Gelukkig zit ik hier nu (2u30 s nachts) nog gezond en wel op mijn computer dit verslag te typen.
Gezond en wel moeten jullie wel met een korreltje zout nemen, want mijn frieten en pizza van voor de match beginnen ondertussen te reageren met de Vedett, cola en salami met mosterd van na de match.
Gelukkig heb ik enkele dagen verlof (in tegenstelling tot de riante 3 maanden die leerkrachten hebben) en kan ik morgen wat recupereren.
Enig opspeurwerk op het internet leert mij dat het ook niet zo goed gaat met de wereld. Getuige daarvan enkele krantenkoppen:
Argentijnse trouwt met moordenaar van haar tweelingzus;
Kleuter broedt eieren van uiterst giftige slangen uit;
Alessandro Ballan verliest milt na zware val op training;
Relatie van Britney Spears staat op springen;
Maradona bijna bondscoach van Irak;
Diefstal en brand in frituur van Miss Bambi in Hasselt;
Sneller internet dankzij riool.
Soit, hét 2012 fenomeen is zonder twijfel de goede prestatie van Vanheïer.
Het is het verhaal van een groep vrienden die ondanks blessures, leeftijd, andere hobbys, drukke werkschemas, vrouw en kinderen, enz. telkens weer het beste van zichzelf geven en gezorgd hebben voor een indrukwekkende reeks overwinningen en die bovendien Europees overwinteren via de beker.
VV Zoem1 â Vanheïer (Woensdag 17 oktober 2012: 3-0 verlies)
Hard, maar rechtvaardig
VV Zoem (vroeger: Smash & Go en VC Messink) is alweer een niet alledaagse naam voor een volleybalploeg en is de afkorting van VolleyVriendenZOmergemEx-Messink.t Is maar dat ge het weet.
Wat voorafging: De communicatiefout
De mannen van Snoa en Klein-Snoa hadden om 19u15 afgesproken bij Wim O. thuis om samen naar Zomergem te rijden. De speler uit Klein-Snoa belde echter om 19u15 naar Wim Os gsm om te melden dat hij rechtstreeks zou rijden en dat ze dus niet hoefden te wachten op hem. U bent verbonden met de voice mail van . De voice-mail boodschap werd echter nooit gehoord, waardoor 3 spelers (Wim O, Wim M en Tom) pas op het veld verschenen als de overige 4 Vanheïers (Pat, Stefaan, Joris en Koen C) al aan het inslaan waren.
De match zelf
Lag het aan de heel beperkte opwarming van sommige spelers of was er gewoon weinig aan te doen? Feit is dat VV Zoem vanaf het eerste tot en met het laatste fluitsignaal een heel uitgebalanceerde machine bleek die op een heel hoog niveau volleybalde en in alle onderdelen heer en meester was.
Toch kon Vanheïer de score in de eerste set tot 24-24 in evenwicht houden, maar moesten we toch deze set laten aan de ongeslagen leider in onze reeks.
Het gebrek aan opslagdruk (volgens de eigen achterban omwille van de lichte bal en de kleine zaal) en enkele storende fouten werden vlot afgewisseld met enkele keiharde bloks, mooi verdedigend werk en bij momenten mooi aanvalswerk.
Toch liet de tegenstander geen enkele zwakte optekenen en werd het voor Vanheïer een verhaal van 3x net iets te weinig.
Een droge 0-3 stond dan ook snel op het bord. Het is een harde, maar terechte uitslag. Een 1-3 stand zou misschien ook gemogen hebben, maar extra punten zou dit niet opgeleverd hebben.
Pluim van de dag
De Pluim van de dag gaat naar de spelers van VV Zoem 1 voor hun sportief gedrag. Alle door de arbiter niet geziene touchéballen werden steeds eerlijk toegegeven door de tegenstander. Dit is een mooie eigenschap die we helaas te weinig zien bij sommige andere ploegen.
Tussentijdse evaluatie
Verhouding tussen het aantal punten te verdienen en de verdiende punten:
Een paar conclusies op basis van de huidige rangschikking:
2 topploegen met nog allebei het maximum van de punten (12 op 12)
Een breed middenveld met 7 (8) ploegen die sterk aan elkaar gewaagd zijn.
3 staartploegen (hoewel De Dol-fijntjes eerder tot het middenveld mogen gerekend worden).
Vanheïer scoort met een 5 op 12 (42%) niet echt uitstekend, maar uiteraard kan dit snel wijzigen (positief of negatief).
Een 0-3 verlies tegen een topploeg zoals VV Zoem 1 moet kunnen ingecalculeerd worden.
2x een tiebreak verliezen tegen rechtstreekse concurrenten (Oemtata 1 en VC Eligius) kan en moet beter.
Drie punten pakken tegen De Dol-fijntjes is mooi meegenomen.
Het resultaat van onze twee volgende wedstrijden (tegen Plus en VOM) kan ons percentage doen dalen tot 28% of doen stijgen tot 61%.
Maar zoals het een echte Vanheïer kenmerkt gaan we ons hier niet al te veel druk om maken en kijken we vol goesting uit naar de stadsderby tegen Plus.
Vanheïer â VC Eligius (Donderdag 11 oktober 2012: 2-3 verlies)
Eligius, of E-li-gis zoals de tegenpartij riep Nooit van gehoord. Blijkt één of andere christelijke heilige te zijn die ergens rond het jaar 600 gevaarlijke dingen uitstak(wat ik als preventieadviseur uiteraard niet kan goedkeuren). Zie één van de legendes hieronder (Donttrythis at home).
Eligius wandelde langs de wegen en gebruikte daarbij een stok. Maar toen hij een greppel over moest, brak deze bijna door. Eligius zocht naar een smederij waar men er een ijzeren band omheen kon leggen, zodat hij de stok weer gebruiken kon.
Toen hij een smid gevonden had en hem vroeg het karweitje voor hem op te knappen, kreeg hij een nors antwoord. Voor zulk prutswerk had de smid geen tijd. Eligius verliet de smidse en trof buiten een stokoude vrouw die hem vertelde dat de smid altijd al een verwaande en hovaardige man was geweest, maar dat het zou helpen als ze hem zou aanspreken met de titel Baas boven baas.
Eligius volgde de raad op, de smid deed het karwei en Eligius dankte hem. Maar alvorens weg te gaan, riep Eligius de oude vrouw naar binnen, greep haar rond het middel, hield haar even boven het laaiende smidsvuur en zette haar als jonge maagd weer op de grond. Eligius ging met haar naar buiten en ieder ging zijn eigen weg.
Nu had de smid een vrouw, die zó lelijk was dat hij haar aan niemand durfde laten zien. Na het vertrek van Eligius haalde hij haar uit het huis waar hij haar opgesloten hield en deed met haar wat hij de heilige met de oude vrouw had zien doen. Maar haar kleren vatte vlam, zij jammerde verschrikkelijk en tenslotte was zij aan een kant al helemaal verkoold. De smid wist in zijn wanhoop niets anders te doen dan haar over het aambeeld te leggen om er met zijn hamer nog enig model in te slaan, maar daarmee maakte hij alles nog erger dan het al was. Toen vloog hij naar buiten om de vreemdeling te zoeken die hij had willen na-apen en zag in de verte nog juist zijn hoofd boven het gewas. Eligius ging op zijn verzoek met hem terug, maar toen hij de smidsvrouw zag schudde hij het hoofd en zei dat het ook voor hem onmogelijk was daar nog iets goeds van te maken,
Later is aan dit verhaal nog toegevoegd dat Eligius in een luide lach schoot en de smid de raad gaf uit zijn vrouw maar een aap te smeden.
Terug naar de orde van de dag: De match.
Volgende afwezigen waren op voorhand aangekondigd: Pat, Tom en Wim O.
Wim O. bleek op miraculeuze wijze genezen (een schietgebedje tot Eligius gedaan waarschijnlijk) en vond net als Stefaan, Joris, Bart, Wim M, Koen V en Koen C de weg naar het vernieuwde sportcomplex te Lokeren. Bleek daar nog een 8ste man rond te lopen: Koen Maes (broer van én van ). Geen idee wie deze keer deze toptransfer heeft geregeld.
Genoeg spelers dus aan onze kant, waardoor de verhoopte wij spelen niet tegen 5 oppepper uitbleef.
Bovendien werden we ook uit onze vertrouwde omgeving gehaald (3de plein ipv 2de plein).
De eerste set startte vrij aardig. De Pandas hielden de druk hoog door o.a. zwaar opslagwerk naar de zwakke libero. Hierdoor werd de middenaanval bij Eligius lamgelegd en konden we af en toe eens zwaar uitpakken met een op zijn sloefen blok op de hoeken.
In set twee kwam de grootste tegenstand van binnenuit. Storende opslagmissers, iets minder secuur receptioneel werk en te weinig afwerking aan onze kant typeerden deze set, waardoor Eligius de score in evenwicht kon brengen.
Set drie was dan weer een kopie van de eerste set. Zelfs een opslag van de tegenstander die op aangeven van Wim O. niet werd gepakt door onze receptiespeler van dienst en daarom zo duidelijk binnenviel dat zelf Leo niet anders kon doen dan te bevestigen dat dit om een ace ging, kon setwinst niet verhinderen.
In set vier konden we deze positieve lijn niet doortrekken en begon het vertrouwen bij Eligius te groeien. Vanaf dan ging het bergafwaarts bij Vanheïer. Set 4 ging rond 22u55 naar de tegenstander. We zouden nog vlug een 5de set spelen En of deze vlug gedaan was. Na luttele minuten stond al een heuse achterstand op het scorebord. Bij het wisselen van kant was het kalf al lang verdronken en was het wachten op het eindsignaal van Leo alvorens we konden douchen en de nieuwe cafetaria konden uittesten (in deze discipline zijn we nog steeds kampioen!).
Omdat we toch in de religieuze sfeer zitten, sluit ik af met twee gebedjes.
Onze Leo die op de stoel zit, geheiligd zij Uw Naam.
Uw fluitsignaalkome, Uw Wil geschiede op het veld als ernaast.
Geef ons heden ons af en toe een puntje
en vergeef ons onze netfouten,
gelijk ook wij vergeven aan onze arme tegenstanders.
En leid ons niet in verwarring, maar verlos ons van het drinken.
Vanheïer â De Dol-fijntjes (do 27 september 2012: 3-0 winst)
Enkele dagen voor de match...
Pat: Hallo, spreek ik met de Beue Venten?
Stem aan de andere kant van de lijn: De Beue Venten? Ja, maar we noemen ondertussen De Dol-fijntjes. Na verschillende klachtenbrieven en een rechtszaak tegen VOBOG moest ons imago wat opgepoetst worden.
Pat: Ah ja, das waar. Zeg, voor onze match van donderdag kan ik niet beloven dat we met 6 spelers gaan zijn. Is dat geen probleem voor jullie.
Stem aan de andere kant van de lijn: Neen hoor. Tot donderdag.
Dag van de match, 21u00, in de kleedkamer van de sporthal van Lokeren.
Pat zijn gsm gaat af.
Pat: Maar allee, wie zou dat nu nog kunnen zijn. Hallo, met Patrick.
Stem aan de andere kant van de lijn: Ja hallo, met De Dol-fijntjes. Waar zijn jullie?
Pat: Euh In Lokeren.
Stem aan de andere kant van de lijn: Ja zeg, wordt die match hier nog gespeeld? Of geven jullie forfait?
Pat: Natuurlijk wordt de match gespeeld. Wij komen er aan.
Dag van de match, 21u01, op het plein in de sporthal van Lokeren.
Kennismaking met de zeezoogdieren.
Pat: Zeg, is da een probleem dat wij met 5 spelen?
[En dan komt nu de titel van mijn verslag:]
Neen, wij spelen niet tegen 5 (uit te spreken op een Watervlietse zagentoon).
En toen zat het spel op de wagen natuurlijk. Gelukkig zag Pat het zitten om in zijn rol van reservespeler nog eens mee te doen.
Aan onze kant dus 6 geprikkelde Pandas: Pat, Koen V, Tom, Wim O (top-transfermanager en nog maar 40 jaar. Man, man, dat gaat nog vonken geven in de toekomst!), Stefaan en Koen C.
Nog voor de opwarming kwam de vraag van de Reus en de 7 dwergen wie nu onze 6de man was en of deze wel officieel was ingeschreven.
Na het vakkundig negeren van deze vraag en ondanks het feit dat we al onder stoom stonden, konden we aan onze opwarming beginnen.
Dat we de nethoogte nog eens moesten controleren, verbaast mij nu niet meer (na wat lezen van nuttige info bij Schandalen op hun website):
[ Met de match 't Kelderken - De Dol-fijntjes was het nog erger gesteld... Het net hing maar op 2.35 meter (bij de heren!), en op de stoel zat een 13-jarige als arbiter.Als je dan een opmerking maakt krijg je direct als antwoord:" 't is maar VOBOG".
Nogmaals we zijn veel te braaf geworden!
Maar... VOBOG heeft voor de zoveelste maal zijn reglementen aangepast! Er staat dit jaar duidelijk vermeld dat je minstens 16 jaar moet zijn om te mogen arbiteren.]
Ik moet eerlijk toegeven dat ze geen vragen stelden over de leeftijd van onze arbiter.
Het beloofde een dolfijne match te worden!
De eerste set begonnen we furieus met een 8-0 voorsprong, mede dankzij uitstekende recepties en verbluffend aanvalswerk van Stefaan door het midden. De dolfijnen snakten naar lucht (lees: water). Het andere zeezoogdier (het begint met p en het eindigt op vis en neen, het is niet platvis) zag dat het niet goed was.
Dolfijnen blijken slimme dieren te zijn, dus toen ze beseften dat het met aanvallen niet zou lukken, begonnen ze talrijke dropballen en toetsballen naaralle hoeken van ons terrein af te vuren. Hierdoor werdde set toch nog wat spannend. Nooit echt bedreigd wonnen we deze eerste set.
De tweede set was een dubbeltje op zijn kant. Een iets hogere foutenlast bij Vanheïer deed de set gelijk opgaan. Eventjes wat harder doorduwen op het einde bezorgde ons de verdiende setwinst. Dit werd ook beaamd door onze 4 supporters:
Hij die niet mocht meedoen (Luk)
Hij die niet kon meedoen (Joris; elleboogblessure)
Hij die niet meer kan meedoen (Franky)
Zij die niet mocht en kon meedoen (Eva, voet in het gips).
In de derde set was de veer duidelijk gebroken (heeft een dolfijn eigenlijk wel veren?). Enkel de passeur scoorde net zoals in de andere sets regelmatig met plaatsballen. Verder dan dat kwamen De Dol-fijntjes niet meer. De enige bedreiging voor set- en matchwinst was onze opgefokte manier van spelen. Eens dat onder controle stond de 25-13 eindstand snel op het bord.29-03-2015, 21:15
Geschreven door KCLE Reageren (0)
Een Yves-ke doen =Bij receptie de bal direct over het net spelen, meer bepaald naar de plaats waar de opslaggever naartoe moet gaan. Vooral populair op training bij 3 tegen 3 of 4 tegen 4.
Een Vervaet-je doen = Direct na een training naar huis gaan, al dan niet als rechtstreeks gevolg van een Yves-ke doen.
Over de eerste twee sets kunnen we vrij kort zijn. Oemtata maakte heel weinig fouten en vond op bijna elke Vanheïer-aanval een verdedigend antwoord. Bovendien was het bij momenten 7 tegen 6
Vanaf dan kwamen de gebroeders Maes op volle kruissnelheid. Bart vond na 7 jaar geen volleybal en 2 opwarmingssets zijn goede vorm van weleer terug.
Wim Maes sprong boven alles en iedereen uit en sloeg de bal waar hij maar wou. De grootste verbazing stond hierbij te lezen op de gezichten van de Vanheïer spelers: Is dit nog steeds dezelfde Wim die vorig seizoen na elke aanval naar zijn pijnlijke schouder greep? Kwam het door de aanwezigheid van vrouwlief en de 4 kinderen of had de nieuwe passeur (ad interim) hier iets mee te maken?
Deze derde set eindigde op een duidelijke 9-25 voor Vanheïer. Ook in set 4 werd brandhout gemaakt van Oemtata, die zich duidelijk al aan het voorbereiden waren op de 5de set.
In deze beslissende set ging het gelijk op tot money-time. Een paar individuele fouten bij Vanheïer deden deze set helaas kantelen in het voordeel van Oemtata (15-13).
Een punt uit de brand slepen na een 2-0 achterstand, op een zondag en tijdens de eerste match van het seizoen is verdienstelijk, maar vooral de vechtlust en de goede sfeer bij Vanheïer schept mooie verwachtingen voor de rest van het seizoen.
Spelers komen en spelers gaan, maar Vanheïer blijft altijd bestaan
Spelen in een topploeg heeft zo zijn voornamelijk fysieke, maar ook mentale gevolgen. Bij Vanheïer is dit niet anders.
Zo moesten we afscheid nemen van:
Franky (knieproblemen)
Yves (vertrokken naar een ploeg in 3de Vobog)
Frederik (eigenlijk vorig seizoen ook al niet meer gezien)
Onze beste scouting-managers werden daarom aangesproken om voor versterking te zorgen.
Een eerste versterking werd gevonden in de persoon van Tom Waterschoot (Heren Divisie). Hij zag het volledig zitten, maar werd uiteindelijk voor onze neus weggekaapt door Heren Provinciale.
Een volgende kandidaat was Bert De Mulder (Heren Divisie). Hij zou ons middencompartiment versterken, maar liet ons uiteindelijk via een surrealistische mededeling weten dat hij naar PNV (Liga A!) ging. Ongelijk kunnen we hem niet geven, wetende dat hij moest kiezen tussen 4de middenman bij Vanheïer en 3de middenman bij PNV.
Ook Tom Selis (ex Sibok) konden we niet overtuigen om bij ons te komen.
Gelukkig kunnen we wel terug rekenen op Jo Haentjens en realiseerde Wim O. een toptransfer met Bart Maes.
Over de match kunnen we vrij kort zijn: tegenstand was er niet echt (op enkele individuele acties van de arbiter en de bediener van het scorebord na). Feit was wel dat de 7 spelers van Pandas Vanheïer een super dag hadden.
We hebben langer in de auto gezeten van en naar Zomergem, dan dat we op het plein hebben gestaan.
Dik tegen mijn goesting zal ik ook iets vertellen over de training de dag nadien.
Was het vooraf afgesproken of was het spontaan ontstaan, feit was dat iedereen die met mij volleybalde plots spectaculair minder zijn best deed, waardoor ik geen enkele set kon winnen.
OK, ik moet toegeven dat ik wel beloond ben met de prijs van slechtste blokker. Deze wisselbeker, die blijkbaar al lang in het bezit is van Jorre, moet ik wel nog ontvangen.
Gelukkig deden uitspraken als één zwaluw maakt nog geen zomer mijn niveau even opflakkeren (lees: een verdrievoudiging van het aantal succesvolle blokacties: 3 in totaal).
Gelukkig duurde deze kwelling maar 1 uur, t is te zeggen, drie kwartier, aangezien enkele spelers het aandurfden om een beetje te laat te komen.
Na een half uur kwam onze arbiter ad interim ook opdagen, beter gekend als de man die tegenwoordig terug met scherp schiet (niet te verwarren met de eeuwige scherpschutters in onze ploeg).
Nog vergeten te vermelden:
Waren aanwezig:
De man die tegen gsms was, tot wanneer hij in panne viel met zijn BMW op de Brusselse ring;
Een vermoedelijke wanbetaler;
De S-man;
De man die thuis nooit vedett drinkt, maar op een ander des te meer;
De kersverse blokkenkampioen.
Over naar de nieuwjaarsreceptie .
Na een wilde achtervolging in de straten in Lokeren, kwamen Patrick en ik als eerste aan bij Jorre thuis. Althans dat dachten we, want we hadden geen rekening gehouden met de badkamer-man, die zijn plekje aan tafel, samen met de gastvrouw Eva, al opgeëist had.
Over de hapjes wil ik het volgende zeggen: ze waren super, super, super lekker! Wat ik mij nog herinner zijn ingrediënten als faux gras de gaia, pijnboompitten, sla, tomaten (helaas niet door iedereen geapprecieerd), feta kaas,
Ik kan mij toch moeilijk voorstellen dat onze voorzitter, zoals hij zelf trots beweerde, dit allemaal zelf klaargemaakt heeft. Ik vermoed dat zijn vrouw daar toch voor iets moet tussen zitten. Had ik mijn gsm bij gehad, ik had Marijke onmiddellijk een vriendschapsverzoek via Facebook gestuurd.
Dat ze bovendien nog alles voorzien had voor 12 man, was echt bijzonder attent van haar.
De geïmporteerde schuimwijn uit Frankrijk kon blijkbaar niet lang stand houden tegen het aantal aanwezigen. In een mum van tijd was de roze frigobox helemaal leeg. En zeggen dat er niet zolang geleden schuimwijn-koopjes konden gedaan worden in Lokeren
Sorry aan de kindjes van Joris en Eva: we hebben namelijk de helft van jullie eten van morgen opgegeten.
Het is een avond geworden vol nostalgie. Ik heb alleszins veel bijgeleerd over mijn volleybalvriendjes, gaande van het feit dat ze graag houten balken gooien naar rijdende autos, tot het feit dat enkelen nog bij Plus gespeeld hebben (stel je voor). Sommige zaken, zoals goede vrienden komen langs achteren en iets van 1,60 meter heb ik niet volledig begrepen. Ik heb blijkbaar nog veel te leren (dus niet enkel blokken).
Vanaf nu mis ik geen enkele nieuwjaarsreceptie meer.
De sfeer is goed, we staan voorlopig op de 4 de plaats en kunnen weer een beslissende rol spelen inzake wie over kan en mag gaan naar 1steVobog, een rol die ons op het lijf geschreven is, zeker als je weet dat we over 2 weken tegen Plus moeten spelen (of was het nu Pandas Plus?).
Het zal volgend seizoen voor velen weer drummen worden om geselecteerd te geraken als speler bij Vanheïer. Velen zijn geroepen, slechts weinigen zijn uitverkoren!
Sportieve groeten van uw verslaggever die (tijdelijk) terug van weg is geweest.
Pervol (G)old â Vanheïer (24 februari 2011 â 3-0 verlies)
"De hygiënische fluit"
Er waren 8 Vanheïers bereid gevonden om de verre verplaatsing naar Ruiselede (West-Vlaanderen) te maken
(Pat, Yves, Franky, Stefan, Tom, Wim, Koen V en ikzelf).
Inzet voor Pervol (G)old was een eerste plaats in de rangschikking en een
serieuze optie op promotie naar 1steVobog.
We zijn unaniem overeen gekomen om over de match (die
er eigenlijk geen was) niets te vertellen. Toch kan ik het niet laten om enkele
zaken te vermelden:
Het lag zeker niet aan de 10 minuten langer durende opwarming van
Vanheïer
Misschien lag het wel aan de asymmetrische inplanting van het veld
ten opzichte van de beschikbare ruimte
De man aan het scorebord maakte alles alleen maar erger: Als je 2-0 in sets voorstaat en in de derde set
ongeveer 10-0 voorstaat, moet je niet discussiëren over een bal die al dan niet
binnen is.
Het lijkt mij voor iedereen beter dat Pervol naar 1ste gaat:
Ze horen daar misschien wel thuis
De verplaatsing naar daar is toch veel te ver
De cafetaria is een museum uit de jaren 50
Bavik-pils tappen is blijkbaar niet
evident,
het drinken ervan is een marteling
We hebben kennis gemaakt met de peervormige hand
knijp fluit
Enig opzoekingswerk op t internet heeft het volgende opgeleverd:
Het is een uniek en zeer degelijke handfluit. In deze
knijp peer zit een felle sportfluit geïntrigeerd. I.p.v. blazen op de fluit
knijpt u in de peer om te fluiten.
Enkele voordelen zijn:
U zult uw fluit niet snel kwijt raken
Het fluiten door verschillende personen wordt een stuk
hygiënischer
U hebt uw mond niet vol met fluit als u eigenlijk
een aanwijzing of opmerking wilt toeschreeuwen
Fluiten is beter voor uw gehoor, daar de decibellen
wat verder van uw oren worden geproduceerd dan met een fluit waar u op blaast
Uw fluit kan in verschillende kleuren worden geleverd.
Toch allemaal wat dubbelzinnig als je het mij vraagt
Vanheïer â Cobra: BEKER (17 februari 2011 â 1-3 verlies)
Einde van het bekeravontuur
Cobra stond op het moment van deze confrontatie net zoals Vanheïer op de 6de plaats, weliswaar een reeks hoger.
Dat een bekermatch toch altijd iets speciaal is bleek al voor de aanvang van deze match, met dank aan Anderlecht - Ajax (0-3, nvdr).
In onze 1/8 bekerfinale speelden we wel vlot mee met de op papier veel sterkere tegenstanders. Helaas wordt op dit niveau elk foutje genadeloos afgestraft, waardoor we in drie van de vier sets op het einde het verschil net niet konden maken.
Uiteindelijk konden we met opgegeven hoofd het terrein verlaten en mogen we terugblikken op een geslaagde bekercampagne.
Vanaf nu kunnen we ons terug volop concentreren op de competitie.
Vanheïer - V-Boys of Europe (15 september 2011 - 3-1 winst)
Tradities zijn er om in ere te houden
Bij Vanheïer is het blijkbaar een traditie om elke eerste thuismatch te winnen (oefenmatchen niet meegerekend ). En vermits tradities in ere moeten gehouden worden...
In eerste instantie zag het er echter niet zo goed uit voor ons. Om 21u05 was ik nog steeds de enige Panda op het plein. Ik ben blijkbaar de enige die nog steeds geloofd dat de training van de dames ooit eens op tijd zal gedaan zijn.
Gesterkt door het intensieve e-mail verkeer als voorbereiding op deze match, was ik echter overtuigd dat we met voldoende spelers zouden zijn. De uiteindelijke aanwezigen: Koen V, Joris, Frankie, Yves, Stefaan, Tom en Koen C.
De eerste set van dit seizoen werd verstoord door de vele zelf gemaakte fouten(opslag en aanval). Hierdoor bleef het verschil in punten minimaal tot op het einde van de set die we gelukkig in ons voordeel konden laten uitdraaien.
In set twee leek het alsof we beter speelden, maar blijkbaar was dit ook het geval bij de tegenpartij. Terug een gelijkopgaande set dus, die deze keer echter in het voordeel van de bezoekers uitdraaide.
Aangezien we steeds uitgaan van eigen sterkte en talent, begonnen we terug vol plezier en vertrouwen aan set 3. In deze set stond er geen maat op Vanheïer. Er ontstonden na enkele mooie punten zelfs spontane feestjes op het plein (professioneel zoals we zijn zonder drank en vrouwen). In geen tijd stond het 2-1 voor Vanheïer.
Set 4 begon moeizaam en twijfelachtig, maar werd na een paar niet omgezette setballen toch door de thuisploeg binnen gehaald.
Direct na de match een smsje gestuurd naar enkele afwezigen, met volgende reacties:
Proficiat!
Proficiat! Het geeft een gerust gevoel dat ge ook zonder mij kunt winnen.
Vanheïer â Oemtata1 (11 februari 2011 â 3-0 winst)
Er is veel meer nodig dan 1 middenman om Vanheïer te kunnen verslaan
Aan de kant van Vanheïer was er ruime belangstelling om deze match te mogen spelen (10 spelers). Dit positief selectieprobleem werd door Pat vakkundig opgelost met de profetische woorden: Is er iemand voor wie het vanavond toevallig past om eens vrij te zijn?. Nog geen 5 minuten later hadden 2 vrijwilligers zich gemeld. Door nog een extra afzegging traden uiteindelijk 7 spelers aan (Pat, Joris, Stefan, Tom, Koen V, Franky en ikzelf).
De eerste set was een triller van formaat, maar werd uiteindelijk gewonnen door Vanheïer met 29-27.
Doordat de receptie op een uitzonderlijk hoog niveau bleef, kon Tom naar hartenlust verdelen en werden de volgende twee sets met groot gemak binnengehaald.
Aan de kant van Oemtata gingen vanaf het midden van set 2 bijna alle passen naar hun aanvankelijk niet af te stoppen middenman. Helaas voor zijn ploeggenoten kon deze zijn niveau niet behouden en belandde op het einde van de 3de set de ene na de andere aanval in het net of buiten.
Vanheïer zet zijn zegetocht verder (4 overwinningen op rij) en nestelt zich terug in het midden van het klassement (voorlopig 6de plaats).
Door een geplande operatie aan de knie was dit voor Joris (waarschijnlijk) zijn laatste match van het seizoen. Toeval of niet, maar net op de dag van zijn operatie (15/02/2011) ben ik bezig met het verslag te schrijven. Eén telefoontje later weet ik dat de operatie goed verlopen is en dat hij ondertussen al rondpikkelt met krukken. Of ze iets aan zijn rood oog gedaan hebben, weet ik niet, maar net zoals die andere krijger met zijn rood oog (the Terminator) zal Joris bij het ontwaken in het ziekenhuis wel gedacht hebben: Illbe back!.
