To cake or not to cake (that was the question)
Toegegeven, zondagochtendmatchen zijn niet echt ons ding. Om deze toch wat aantrekkelijker te maken is enige tijd geleden een stilzwijgende traditie ontstaan om bij deze gelegenheden keek te voorzien. Des te meer omdat dit dé uitgelezen kans is voor vrouwlief en nakomelingen om met hun eigen ogen de volleybalprestaties van respectievelijk hun man en papa te kunnen bewonderen
en dan is een zoetigheidje leuk meegenomen.
De knusse houten chalet t Veerleveld was deze zondagochtend hét mekka van het recreatievolleybal. 3 terreintjes, 3 volleybalmatchen.
Onze supporters waren goed vertegenwoordigd en hadden ook al grote honger, maak konden de cake niet vinden.
Er was dus IETS aan de hand met de cake, maar wat? We hadden al te horen gekregen dat onze favoriete kokkin een heel druk weekend had, dus misschien was er wel gewoon GEEN cake.
Foto 1: De man die alles wist, maar vóór de match niets wou prijsgeven.
Over de match zelf dan maar:
Lochristi wou wel, maar kon niet en Vanheïer kon wel, maar wou precies niet.
De eerste set konden we binnenhalen, maar niet zonder slag of stoot. Set twee moest zelfs aan een enthousiaste thuisploeg gegeven worden. Ontwaakt van alle feestjes de avond voordien, konden we gelukkig set 3 en 4 ook binnenhalen.
Foto 2: De tegenstander even imponeren.
Foto 3: topoverleg in set 3.
Foto 4: The Black & white army in action.
Foto 5: Beiden de nacht voordien weinig geslagen (lees: veel gefeest), maar toch present.
En wat met de cake? Awel, die was er niet, maar het alternatief heeft eveneens super gesmaakt! Bedankt Marijke!!!
Koen C.
|
