De eerste match van dit nieuwe seizoen was al direct op zondagmiddag en op verplaatsing naar Ertvelde (Oemtata1).
Aanwezigen: Patrick, Stefaan, Wim O, Bart, Wim M, Joris en Koen C.
Tijdens de opwarming ontstond het 3de Vanheïer-begrip:
Voor de volledigheid ook de andere 2 begrippen:
-
Een Yves-ke doen = Bij receptie de bal direct over het net spelen, meer bepaald naar de plaats waar de opslaggever naartoe moet gaan. Vooral populair op training bij 3 tegen 3 of 4 tegen 4.
-
Een Vervaet-je doen = Direct na een training naar huis gaan, al dan niet als rechtstreeks gevolg van een Yves-ke doen.
Over de eerste twee sets kunnen we vrij kort zijn. Oemtata maakte heel weinig fouten en vond op bijna elke Vanheïer-aanval een verdedigend antwoord. Bovendien was het bij momenten 7 tegen 6
Vanaf dan kwamen de gebroeders Maes op volle kruissnelheid. Bart vond na 7 jaar geen volleybal en 2 opwarmingssets zijn goede vorm van weleer terug.
Wim Maes sprong boven alles en iedereen uit en sloeg de bal waar hij maar wou. De grootste verbazing stond hierbij te lezen op de gezichten van de Vanheïer spelers: Is dit nog steeds dezelfde Wim die vorig seizoen na elke aanval naar zijn pijnlijke schouder greep? Kwam het door de aanwezigheid van vrouwlief en de 4 kinderen of had de nieuwe passeur (ad interim) hier iets mee te maken?
Deze derde set eindigde op een duidelijke 9-25 voor Vanheïer. Ook in set 4 werd brandhout gemaakt van Oemtata, die zich duidelijk al aan het voorbereiden waren op de 5de set.
In deze beslissende set ging het gelijk op tot money-time. Een paar individuele fouten bij Vanheïer deden deze set helaas kantelen in het voordeel van Oemtata (15-13).
Een punt uit de brand slepen na een 2-0 achterstand, op een zondag en tijdens de eerste match van het seizoen is verdienstelijk, maar vooral de vechtlust en de goede sfeer bij Vanheïer schept mooie verwachtingen voor de rest van het seizoen.
Sportieve groeten,
Koen C.
|
