Zie je dat aankomen? Wanneer weet je dat het zover is? Zijn spontane huilbuien en woedeaanvallen een teken? Het besef dat je doodongelukkig bent in de situatie zoals ze nu is, is dat een teken? Dat niemand je lijkt te begrijpen misschien? Want eerlijk gezegd. Het is zover. Ik zit er mentaal compleet door. Kan niet meer. Op. Helemaal op. En het allerergste is dat niemand in mijn gezin dat lijkt te beseffen!
Misschien eens een grafiekje maken van het aantal uren dat mijn gezinsleden investeren in huishoudelijk werk, ontspanning, slapen, school/werken... Zouden ze dan de rode pieken opmerken? Zijn mijn rode ogen niet voldoende?
Pff. Zware werkdag voor de boeg. Nog 2 dagen na deze en dan heb ik eindelijk een weekend volkomen rust. Zaterdag moet ik nog wat poetsen, wat rommelen en wat winkelen, maar voor de rest is er niets. Zondag heb ik het rijk zelfs voor mij alleen. De deur op slot en de hangbrug voor mijn slotgracht omhoog. Wee diegene die mij stoort !
De leegte leek nog nooit zo zalig.
Reacties op bericht (10)
11-05-2009
zenuwinzinking
ik heb verschillende reactie's gelezen,en ik sta ook op de rand van een zware inzinking ,het enige is dat men me niet begrijpt, en dat er wel een luisterend oor is, maar waar,t'zit in mn releatie, mn familie,alles bij mekaar, en ik wordt niet begrepen
11-05-2009 om 19:42
geschreven door van reeth
29-01-2007
Mutske...
Ik moet het volledig ees zijn met zapnimf; heb het al honderdduizend keer gezegd, veel te goed voor deze wereld, echt eens tijd om het mondje open te trekken. Maar veel belangrijker achteraf ook de daden bij de woorden voegen... X
29-01-2007 om 18:41
geschreven door Joketje
thx
Dank je wel Philouke...
Voel me ondertussen wel beter. Rust gehad in 't weekend en dat helpt wel. Mezelf ook voorgenomen om vlugger mijne mond open te trekken...
Afgelopen zaterdag heb ik gezegd : "gij doet de plastic, 't afwasmachien uitladen en de living stofzuigen." Toen ik terug kwam van de winkel was dat allemaal netjes gebeurd. Ikke content !
29-01-2007 om 11:43
geschreven door kamajavi
Iedereen moet verdorie zijn steentje bijdragen in het huishouden!
Op je strepen staan he meiske! Laat anders hen vuile was maar eens enkele weken liggen. Eens zien hoe flink ze zijn als er geen propere kleren meer zijn! Ga desnoods in kookstaking! Niets zo erg als huisgenoten die geen respect hebben voor andermans werk.
Hopelijk voel je je intussen al wat beter.
29-01-2007 om 11:15
geschreven door Philou
24-01-2007
Er is zeker iemand...
...die jou wel begrijpt. Haal zondag de hangbrug maar op.
24-01-2007 om 21:40
geschreven door Artemis
...
Communicatie is in deze echt wel dé remedie. Gooi het eruit, breng het ten berde, desnoods vergezeld van een stevige vuistslag op tafel, en bespreek het uitgebreid. Maar krop het niet op, denkend dat 'het wel zal overgaan'.
24-01-2007 om 16:15
geschreven door Menck
nee
Het zal niet opgelost zijn met één weekend rust, maar het zal wel helpen om alles eens op een rijtje te zetten. Misschien dat ik door mijn extreme huilbui van gisterenavond toch heb laten merken (onbewust, want we zijn toch o zo sterke vrouwen die alles wel aankunnen...) dat er iets moet veranderen.
Het is nu gewoon aan mij om het op tafel te gooien... En om nog maar eens te proberen om meer dingen te laten liggen en om niet constant achter de rest aan te hollen om alles op te ruimen...
rapper gezegd dan gedaan hè...
24-01-2007 om 15:41
geschreven door kamajavi
Denk je...
dat het met één weekend rust opgelost zal zijn?
Sommig werk loopt niet weg, laat het dan ook gerust nog even liggen of laat het door zeurende huisgenoten doen.
Zelf heb ik last van zulke symptomen als het maandelijks ongemak eraan komt.
Alvast een deugdoend weekend gewenst.
24-01-2007 om 15:13
geschreven door zapnimf
jawel
Ja... Mails gestuurd met verhalen over mijn frustraties. Verteld dat ik het niet meer zie zitten, dat ik niet alles kan en dat ik graag wat hulp zou hebben... Hints en tips gegeven. Concreet hulp gevraagd. Noem maar op.
Gisteren heeft mijn dochter me zien crashen (midden in een huilbui) en ik hoop dat ze nu beseft dat het dringend tijd wordt dat ze het heft mee in handen neemt.
Ach... vanaf vandaag zou het wat rustiger moeten worden... Misschien dat het morgen wel beter gaat.
24-01-2007 om 11:17
geschreven door kamajavi
oei...
Dat klinkt ernstig... Maar zèg jij ook tegen je gezinsleden hoe jij je voelt? Of hoop je dat ze het zelf merken? Als jij niets zegt gaan ze het waarschijnlijk negeren omdat ze niet weten hoe ze het moeten aanpakken. Maar het is een feit dat jij duidelijke boodschappen moet geven en niet stilletjes lijden en hopen dat ze het zien. Zij kunnen niet weten wat jij denkt of voelt als je geen klare uitleg geeft. Probeer, nee, doén! Ik wens je veel sterkte...
24-01-2007 om 11:10
geschreven door speedy
Gastenboek
Zinnige onzin steeds welkom.
e-mail
Het is toegestaan de onderstaande knop in te drukken. Het bestuur is echter niet verantwoordelijk voor gebeurlijke ongevallen.
