LIFE IS THE TRAIN ... NOT THE STATION ..... Op stap in Noorwegen
een nieuwe pelgrimstocht.
21-06-2017
Dag 7 : Veldre - Ringen : 23 km
Of Hyppocrates dat ook nog zou beweerd hebben nadat hij deze laatste 2 uur durende beklimming zou gedaan hebben betwijfel ik ten zeerste. En als zijn bewering dan toch juist zou zijn, dan heb ik vandaag wel een serieuze injectie gekregen.
Overigens is zijn uitspraak hier perfect op zijn plaats. Ik logeer namelijk in een revalidatiecentrum. Dit majestueuze centrum ligt pal op de pelgrimsweg, en als er kamers vrij
zijn, kunnen pelgrims hier overnachten. Oorspronkelijk was ik van plan om beneden aan het meer op een camping te overnachten, maar toen ik dit zag liggen, gans boven op de berg, en ik hier toch voorbij moest en het tenslotte nog maar 3 uur was, heb ik deze toch wel serieuze beklimming er vandaag nog maar bij gedaan. En het loont echt. Mooie kamer met een onovertrefbaar uitzicht, een zwembad!!!!!! EN voor de eerste keer in een week slapen in een kamer die donker zal zijn ( rolluiken) . Het doet wel iets raars, als het 's nachts niet donker wordt, je schiet wakker, het is klaar en je denkt , oei, tijd om op te staan, maar dan blijkt het nog maar 2 uur 's nachts te zijn. Nog 2 rustige dagen richting Lillehammer,waar een goeie schoenmaker hopelijk kan toveren, want met mijn scheve ..... verslijten mijn zolen verschrikkelijk abnormaal , en deze keer geen reserve zolen bij.. dus hopen maar...
Nu nog een wasje doen , en genieten van het uitzicht.
Ursula und Herman, van wie ik morgen afscheid moet nemen, ze slaan namelijk een stuk over, omdat Ursula maar vrij is tot begin juli, ze gaan nog een paar dagen het noordelijke deel stappen. Het waren fijne momenten samen, die voor altijd op mijn harde schijf staan.
Dit is mijn bedstee vanavond... op grond, want bij de andere steken de veren er zo door!!
Als er een plaats is waar je tot rust komt is het hier tussen de enorme boerderijen, de weidse vergezichten, met ergens altijd een prachtig meer rustend in de zon. En daartussen loopt een gelukkige pelgrim. Boerderijen zien er anders uit.. het is een verzameling van grote en kleine gebouwen verspreid, met 1 gebouw in het wit geschilderd ( het woonhuis ) en de anderen meestal in het rood. - vroeger was de witte verf duurder dan de rest... vandaar.
Vandaag begonnen met een uurtje klimmen in het bos, en daarna weidse zichten, golvende "grusvei " , een soort vastgewalste aarde - aangenaam om te wandelen en geëindigd in een pelgrimsherberg, een soort slaapzolder, waar 18 matrassen liggen opgestapeld. We zijn hier als gewoonlijk, opnieuw met zijn drieën, Ursula, Herman en ikzelf.
Overdag zien we elkaar weinig of niet, want iedereen stapt zijn eigen tempo... maar 's avonds zitten we voorlopig nog in dezelfde slaapplaatsen. Het stappen gaat al een stuk beter, alleen vrees ik dat de eerste 4 dagen met een te zware rugzak, mijn achillespees geen deugd heeft gedaan. Nog even wennen,en " geladen "met rust stilaan op richting Lillehammer, voor een eerste tussenstop.
Als er een plaats is waar je tot rust komt is het hier tussen de enorme boerderijen, de weidse vergezichten, met ergens altijd een prachtig meer rustend in de zon. En daartussen loopt een gelukkige pelgrim. Boerderijen zien er anders uit.. het is een verzameling van grote en kleine gebouwen verspreid, met 1 gebouw in het wit geschilderd ( het woonhuis ) en de anderen meestal in het rood. - vroeger was de witte verf duurder dan de rest... vandaar.
