Ik ben Caroline
Ik ben een vrouw en woon in Melsen (Belgium) en mijn beroep is Bediende, .
Ik ben geboren op 18/05/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Joggen, tuinieren, kokkerellen, enz..
DE RECREATIEVE JOGGINGCLUB BIJ UITSTEK Vzw joggingclub de scheldevallei is een recreatieve joggingclub uit Melsen-Merelbeke met meer dan 100 leden. Iedere maandagavond om 20u00 verzamelen we aan het scoutslokaal, Kerkwegel in Melsen. er zijn verschillende afstanden mogelijk, gaande van 5km tot 13km. Alles gebeurt onder begeleiding van ervaren mensen.
01-01-2009
De beste wensen
Langs deze weg wil ik iedereen het beste wensen voor 2009.
Ondanks de vriestemperaturen gisteren, stonden voor ons laatste loopje van 2008 toch nog altijd 45 leden paraat. Voor een keer allemaal hetzelfde tochtje van 5km, en allemaal aan een zeer gezapig tempo. En om 2008 op een gepaste wijze af te sluiten was er natuurlijk ook drank voorzien. Voor 1 keer was er geen water voorzien, maar ghluwein, Ename, en warme chocomelk. Was dat de reden van de grote opkomst? Waarschijnlijk niet, iedereen kwam toch voor het loopje ... of heb ik het mis. In ieder geval, hebben we onze eer van gezellige club gisteren terug alle eer aan gedaan. Het werd ondanks de zeer koude avond (blijkbaar de koudste van 2008) toch een gezellige boel. De vuurkorven maakten het toch nog een beetje warm, en de drank deed de rest. Zo werd een sucsesvol loopjaar afgesloten. Tot diep in de nacht, ik denk dat gans Melsen dan al lang onder de wol lag, werd er nagekaart of werd er vooruit gekeken. Allee op naar 2009 en naar een hopelijk even sucsesvol loopjaar.
Wie was nu de regelmatigste loper of loopster van 2008, wie kwam op maandagavond het vaakst joggen? Met andere woorden, wie wordt de kampioen en kampioene van 2008. Dit zijn de 10 genomineerde dames:
Bij de heren komen de volgende joggers in aanmerking
1. Christian De Groote 2. Marc De Smet 3. Jan Hillewaere 4. Marc Meersman 5. Yvan Stassyns 6. Tom Timmerman 7. Luc Van Haudenhuyze 8. Filip Vandendriessche 9. Yoshi Vandendriessche 10. Patrick Vandevyver
Op 9 januari 2009 tijdens de nieuwjaarsreceptie weten we wie clubkampioen en clubkampioene wordt.
Kerstmannen en kerstvrouwen veroverden gisteren Antwerpen. De run verliep vlotjes, maar er was maar 1 probleem, hoe geraak je in godsnaam tijdig aan de start. Om 15u30 vertrokken in Melsen voor een tochtje van 65 km naar de Q Run. Dus dat leek ruim op tijd. Helaas, de E 17 zat in Kruibeke potdicht, resultaat ruim 1 uur file voor de kennedytunnel. Daar gaat onze kerstrun. Uiteindelijk raakten we toch nog bijna in de buurt van de start. De klok stond op 17u45 en we stonden met de wagen op 2km van de start. Nog 15 minuten dus om er te geraken, wagen aan de kant, loopkledij aangetrokken op het voetpad en dan al lopend met ons 3 de start tijdig trachten te vinden. Het kerstpak moest ook nog worden gevonden en aangetrokken, zonder kerstpak geen run. De eerste km naar de start verliep niet al te snel, en aan dit tempo zouden we het nooit redden. Plan B dan maar, Veronique en Bram dan maar achter gelaten en in spurttempo naar de inschrijving. 17u55 oef ik ben er, met 3 kerstpakken onder de arm terug naar buiten, en daar stonden intussen ook Veronique en Bram. Snel alles aangetrokken en we waren klaar voor de start. Tijd om achteraan aan te sluiten was er niet meer, dus stonden we gewoon op eerse rij met 3000 kerstmannen en vrouwen achter ons. Luttele seconden later weerklonk het startschot en weg waren we voor 5 km door Antwerpen. Door de snelheid van het aankleden stonden we na een paar 100m al terug aan de kant, dus even de tijd nemen om alles keurig aan te trekken en de weg dan verder te zetten. Door die stop hadden er ons natuurlijk al honderden kerstmannen voorbij gelopen, maar daar was het ons nie om te doen natuurlijk. We deden het voor de sfeer en de gezelligheid. Halfweg op de Meir stond het befaamde druppelkot op ons te wachten, dit mochten we niet missen, en na al de stress voordien waren we toch toe aan een opkikkertje. Keurig wachten we onze tijd af, maar aan druppels raakten we niet. Dan maar na een tiental minuten wat beginnen aandringen en uiteindelijk toch aan een schoteltjes met 6 druppeltjes geraakt. Op dat moment kregen we aan het druppelkot te horen dat we direct moesten vertrekken of anders werden we uit wedstrijd genomen. Een verscheurende keuze, druppels of lopen? We kozen zonder tegenpruttelen voor de druppels, en de wedstrijd te verlaten. Na het achteroverslaan van de druppels het samen met nog honderden anderen het opnieuw op een lopen gezet. En wonder boven wonder, na een achtervolging van een kilometer zagen we plots weer de ziekenwagen, de groene vlag en de politie en zo waren we terug in wedstrijd. Wat een toestanden, maar achteraf gezien hebben we er toch van genoten. Alle 3 de aankomst overschreden na ruim 53 minuten. Nadien nog genoten van de kerstsfeer en een lekkere pizza. Alain, die ook deelgenomen heeft, hebben we enkel aan de telefoon gehoord, maar wel aangekomen na 32 minuten. Eind goed al goed denk je dan. Maar op de terugweg was er nog een alcoholcontrole op de E17. Ik mocht verderrijden, maar Veronique, die net jarig was na 00u00 werd getracteerd door de politie op en controle. En gelukkig hadden we niet gedronken en raakten we toch nog veilig terug in Melsen.
Morgen staat normaal de laatste "wedstrijd" van 2008 op mijn agenda. De Q run in Antwerpen. Niet zomaar een wedstrijdje van 5 km, maar wel een ludieke loop verkleedt als kerstman door het centrum van Antwerpen. Tussendoor lopen we voorbij de kerstkraampjes en druppelkoten, wat wel voor wat oponthoudt zal zorgen. Voor 1 keer gaan we niet voor een plaats of tijd maar enkel voor de fun. En achteraf gaan we samen met het vrouwke de innerlijke mens verstevigen en de sfeer opsnuiven. Zo sluiten we een loopjaar toch in schoonheid af. En eindelijk zijn we na maanden zwoegen, aan verlof toe, 2 weekjes om de batterijen terug op te laden en een paar feestjes te bouwen.
Gisteren hebben we met het bestuur eens een poging gedaan om een andere sport te beoefenen. Bowlingen. 1 zaak werd snel duidelijk, sportman of sportvrouw zullen we waarschijnlijk ook in deze sport niet worden. Maar daar was het hem ook niet om te doen. Toch waren er vooraf toch een paar personen die dachten het beter te kunnen dan het gemiddelde. Ikzelf kende vooraf ook mij kunnen in deze dicipline, loopschoenen zijn mij toch beter op het lijf gegoten dan die bowlingschoenen. Dus werd ik in het eerste spel gewoon naar huis gespeeld. Eervol laatste, pffw. Maar goed het eerste spel was maar een opwarming? Dus op naar spel twee, en we moesten vaststellen dat onze secretaris Jan uiteindelijk het beste overweg kon met de ballen. Verrassend was de tweede plaats van Ann en het podium werd compleet gemaakt door Patrick R. En ikke, wel ik overtrof mezelf door 4de te worden. Voor de rest was het een geslaagde avond en dat was ook de opzet van het geheel. En zo kunnen we vol moed uitkijken naar 2009.
Na de dramatische inschrijvingen dit jaar op de 20 km van Brussel hebben ze besloten om voor volgend jaar het een en het ander te veranderen. De deelnemers die dit jaar zijn aangekomen kunnen zich inschrijven van 1 maart tot 1 april, nadien kunnen nieuwe deelnemers zich inschrijven na 1 april. Dat wil zeggen dat wie er vorig jaar bij was zeker is van zijn startbewijs. Voor de nieuwkomers zal het er dus op aankomen om zeer snel te zijn om in te schrijven. Ik vrees dat er niet veel borstnummers zullen overblijven voor nieuwe deelnemers.
T'is waarschijnlijk daarom dat ik zo weinig blog. En niet alleen onze blogactiviteiten staan op een laag pitje. Van lopen komt er ook niet veel meer in huis. Motivatie is een beetje zoek. Een geluk dat we elke maandagavond wel moeten lopen (anders mogen we niet drinken op de bestuursvergadering) of het zou volledig stil liggen. Alhoewel! Deze morgen vroeg opgestaan, loopschoentjes aangetrokken en ondanks de kou en het gure weer eens Melsen en omstreken gaan verkennen. En koud, dat was het wel. Mijn handen en oren gloeien er nog van. En deugd dat dat gedaan heeft. Misschien wel mijn motivatie onderweg opnieuw ergens tegen gekomen, hope so.
Tja, onze blogactiviteiten staan op een laag pitje, hoor ik zeggen. De reden is dat we gewoon niets zinnigs te vertellen hebben. Toch zijn we achter de schermen druk bezig om het joggingjaar 2009 voor de leden voor te bereiden, en daar kruipt ook wel wat tijd en energie in. Zo zijn de loopvestjes reeds in bestelling, zodat we ze tijdig aan onze leden kunnen uitdelen. Het clubkampioenschap gaat zijn laatste maand in, de top 10 in beide lijstjes liggen zo goed als vast, maar binnen die top 10 kunnen zich de laatste maand nog heel wat verschuivingen voordoen. Ook moet ik er nog even de aandacht op vestiggen dat we de laatste maandag van 2008, 29 december opnieuw zullen klaar staan met de nodige warme en koude dranken (voor 1 keer geen water). Dus verwittig ze thuis maar dat het een beetje later kan worden. De ledenlijst voor 2009 is voorlopig nog vrij kort, maar de inschrijvingen beginnen toch ook binnen te lopen. Enne lopen, wel dat hebben we de laatste weken gewoon verder gedaan, dezelfde kilometers als steeds, maar het tempo is een beetje gezakt. De batterijen zijn aan het opladen ( gelukkig zijn ze oplaadbaar, hoop ik toch).
Op vrijdag 19 december om 18u00 gaat voor de 2de maal de Santa run door. Iedereen loopt 5 km in het centrum van Antwerpen. Bij de inschrijving ontvang je een kerstpak waarin je moet deelnemen. Alleen is het aantal deelnemers beperkt en krijgen de deelnemers van vorig jaar voorrang. De overblijvende plaatsen worden dan vanaf 8 december te koop aangeboden voor 10 euro. (kerstpak inbegrepen). Mochten er leden interesse hebben om deel te nemen, kunnen we altijd proberen aan een nummer te geraken. Laat het mij maar weten!!!
Vanavond een toerke gelopen van iets meer dan 12km, ik dacht dat de halve marathon van dinsdag allang verleden tijd was, maar niets was minder waar. De benen droegen nog de gevolgen van de 21 km. Maar goed, er zijn ergere dingen. Morgen staat een andere sportieve uitdaging op de agenda, een mountenbike tocht van 50 km in de buurt van Geraardsbergen. Zondag zal een eerder passieve sportdag worden, pintjes drinken rekenen we niet mee als sport. Dus gaan we gewoon eens naar de superprestige veldrit in Gavere kijken. En nadien verbroederen in de reuzetent....
Deinze - Bellem, de druppel te veel of........het verslag van een geslaagde halve marathon
Vandaag stond dus de halve marathon tussen Deinze en Bellem op de agenda. De op voorhand aangekondigde wedstrijd teveel. Maar goed we waren ingeschreven en de afspraak was gemaakt, dus er was geen weg terug. Een wedstrijd zonder doel .. Maar dat is tegen mijn natuur in. Dus hadden we toch stiekem een doel voor ogen. De kerk van Bellem zien om 15u15 of de wedstrijd lopen in 1u45m. Samen met Koen en Alain dus naar Bellem. Met een ervaren chauffeur (Alain was in een vorig leven chauffeur) kon dit geen probleem zijn. Maar ..Dikkelvenne- Bellem bleek toch nog niet zo evident (details gaan we jullie besparen). Enfin, net op tijd aangekomen in Bellem. Net nog op de laatste bus naar Deinze. Eenmaal op de bus stond al een volgend probleemop de agenda, weerstaan aan cremke zijn fles appeljenever. Neen dus. 1 uur voor de wedstrijd dus een appeljenever achterovergeslagen. Dit komt noooooit goed. Met de ambiebus dus naar het slagveld in Deinze. Daar trakteerde de hemel ons op een donkergrijs schouwspel. Precies om 13u30 namen we dus de start voor iets wat we absoluut niet konden inschatten. Na nog geen 400m gingen de hemelsluizen een eerste en niet een laatste keer open. Na een rondje op de piste wisten we al direct hoe laat het was. We hadden een zeer goed gevoel. Alleen moesten de beentjes dat ook willen. En soms is dat wel eens een probleem. Maaar niet vandaag, de benen deden alles wat ik vroeg. De eerste km liepen we in 4m55, de trend was gezet. Dat was het tempo dat we 21 km wilden lopen. De eerste 14 km liepen we met een lichte wind in de rug, de laatste 7km kregen we de wind op kop en langs zij. Maar hoe harder de wind blies, hoe rapper we liepen. Km 8 werd de traagste km in 4m57s. En ongelooflijk maar de laatste kilometer werd de rapste. Dus de wedstrijd zeer goed kunnen indelen. De kerk van Bellem zagen we dus een beetje voor ons beoogde doel. De 21 km gelopen in 1u43m11s en daarmee werden we 190ste op 365 deelnemers. Ons doel bereikt, en de wedstrijd teveel werd de meest ontspannen wedstrijd van het jaar, met de vingers in de neusgaten liepen we 21.1km, en het werden er uiteindelijk 21.21km, maar die 100m namen we er met veel plezier bij. Koen zijn droom om een halve marathon te lopen in minder dan 1u45 werd vandaag net niet gehaald, maar zijn droom is niet meer veraf. Koen eindigde 234ste in 1u47m11s. Doel in zicht. Alain liep over de afstand 1u58m37s en werd 314de.
De organisatie was dit keer weer dik in orde, alleen moeten we vaststellen dat de accommodatie achterafstilaan te klein begint te worden voor dit aantal deelnemers.
Voila, alweer een ervaring rijker, op naar de volgende, al hebben wezeker nog geen plannen, suggesties zijn steeds welkom.
Ja, ja, de maand oktober is weeral voorbijgevlogen. En van bloggen is er zoals jullie al ondervonden hebben, niet veel in huis gekomen. Al mijn vrije tijd gestoken in het coachen van manlief. Kwestie van prioriteiten te stellen. In april een start to runnerke en ondertussen ook zowat verslaafd geraakt aan het lopen zodat er ten huize van bijna van niks anders meer gesproken wordt.
Verder wens ik aan allen die volgende week dinsdag de 21 km zullen afleggen tussen Deinze en Aalter heel veel courage om dit tot een goed einde te brengen en als ik de weerberichten van de komende dagen goed bekeken heb, zullen jullie dit nodig hebben. We zullen in gedachten bij jullie zijn terwijl we lekker gezellig een dagje thuis voor den open haard zitten.
Toedeloe, tot laters voor een verslagje van de maand november Caroline
Vanavond stond onze laatste stevige training op de kalender, dus de ultieme test voor dinsdag. Eerlijk gezegd, de afgelopen weken liep ik meer achterwaarts dan voorwaarts. De batterijen waren blijkbaar volledig leeg. Maar nooit op voorhand panikeren is de boodschap, na regen komt altijd zonneschijn. En vanavond, vloog ik plots zonder verklaarbare reden over de Merelbeekse en Gaverse wegen. Ik heb er even mijn logboek van 2008 op nagekeken, en wat blijkt, het was vandaag mijn op een na snelste training van 2008. Dat wil dus zeggen dat we dinsdag in Deinze met een goed gevoel aan de start zullen staan. Het startnummer 129 is er klaar voor, samen met nog 353 anderen. En dan maar zorgen dat we zo snel mogelijk in Bellem aan de meet geraken. Maar hoe rap............ dat weten we pas dinsdag
Inderdaad, nog 1 weekje te gaan voor het laatste doel van 2008. Ik heb me er niet echt speciaal op voorbereid, dus zijn onze verwachtingen ook niet hoog gespannen. In plaats van honderden kilometers te lopen, hebben we vele kilometertjes op de fiets gezeten en gefietst door de velden en akkers. Ik vraag me af wat dit gaat geven? We gaan in ieder geval zeer rustig van start gaan, en dan zien we wel verder hoever we geraken. Die halve marathon wordt mijn 21ste wedstrijd dit jaar en waarschijnlijk ook de laatste dit jaar, al is dat natuurlijk nog niet 100% zeker.
Maar er was nog iets dat ik tot doel had gesteld, 2008km lopen in 2008. Wel dat zit er nog altijd in, met nog 2 maanden te gaan staat de teller op 1646km. Dus hebben we nog 362 km te gaan. Dat wordt nog een spannende eindsprint.
Gisteren zijn mijn broer en ik gaan lopen, er was de crosscup in de blaarmeersen in Gent. Na een voorlaatste plaats van Bram vorige week, ging hij vandaag beter proberen te doen, en dat lukte ook. Hij hield er nog 6 achter zich. Ikzelf werd vorige week 6de en ging ook proberen beter te doen. Na een snelle start zat ik in tweede positie en na een 300 tal meter ging ik naar de kop. Slechts 1 iemand kon volgen. Ondertussen werd ik ook aangemoedigd door Bram, mama en papa. Op 300 meter van de streep lag er een strook zand, en daar had ik niet op gerekend. Ik was helemaal op nog voor de sprint. Ik begon op kop maar werd op 25 meter van de streep nog voorbijgesneld. Ik werd 2de dus een heel stuk beter dan mijn 6de plaats van vorige week. Ik mocht het podium op, op het tweede schavotje en mijn medaille in ontvangst nemen. Blij en gelukkig met onze goede prestaties keerden we terug huiswaarts.
Gisteren hebben we ons ingeschreven voor ons laatste doel voor 2008, de halve marathon Deinze - Aalter van 11 november. Daarmee zijn we toch al met 2 van onze club die zich hebben ingeschreven, Alain was mij blijkbaar voor. Ook al heb ik intussen gezegd en geschreven dat we niet echt een tijd voorop stellen, we gaan toch ons best doen om een redelijk niveau te halen. Net als vorige week woensdag vanavond weer naar huis gelopen van't werk, Deinze - Melsen of een stevige 17 km in prachtig herfstweer. Gewoon zalig lopen, en het hoofd en de benen hadden elkaar blijkbaar goed gevonden, joepie 17 km in 1u25m of bijna 12 per uur. Ruim 8 min sneller dan vorige week. Verder echt niets wereldschokkends te vertellen.
Ik kan mij niet meer voor de geest halen wanneer ik voor het laatst heb deelgenomen aan een veldloop. Maar vandaag was het na als die jaren, onder impuls van mijn 2 zonen toch zover. Dus trok de sportieve familie deze namiddag naar Olsene. Bram was eerst aan de beurt, hij zou de 1500 meter beeindigen als 18de van 22 deelnemers. Voor Stijn, na een paar puike prestaties op joggings, keken we wel uit hoe hij het in een cross zou doen. Slecht 9 deelnemers aan de start, maar blijkbaar toch een sterk deelnemersveld, Stijn werd 6de. En dan was het aan mij, na al die jaren toch nog een beetje zenuwachtig en onwennig aan de start. Een cross is totaal anders dan een stratenloop, het tempo ligt een stuk hoger, en 't is verdorie ook lastiger. 41 deelnemers aan de start, voor 5.45km of 6 ronden in het veld. Het ging vrij vlot moet ik zeggen, de afstand gelopen in 24m04s. en een 29ste plaats in de uitslag was mijn inbreng. Het is eens iets anders, maar de stratenlopen liggen me toch een beetje beter. Nog 3 weken en de laatste wedstijd van het jaar zit erop, nog rap een half marathontje lopen van Deinze naar Aalter en dan gaan we de boeken even sluiten. De eenzame trainings kilometers beginnen stilaan door te wegen. We kijken echt uit naar die laatste wedstrijd van 2008.
Voila, het verslag van de marathon van Eindhoven volgens Christian.
Een verslag van onze uitstap in het onbekende. Om toch een beetje de zenuwen te kalmeren, en het ochtendgewoel te ontlopen, hadden we een hotel geboekt om de nacht voor de marathon in Eindhoven door te brengen. Wat achteraf een wijze beslissing van ons bleek te zijn, zondagmorgen was er reeds menig volk in de weer om alles in orde te brengen of aan de marathon deel te nemen.
Na een stevig ontbijt en nog een uurtje rust hebben we ons naar de start begeven, waar we tussen de starthekkens stonden om 10u45. Het weer was perfekt om de marathon te lopen, een beetje bewolkt niet te warm, prima !
Om 11u de start ! Bij controle van de hartslagmeter bleek deze voor ons beiden een beetje zenuwen te verraden. En dan BANG !! En weg waren we het onbekende tegemoet. We besloten om het peacingteam van 4u15 te volgen en halverwege te zien hoe we ons voelden, en dit verliep prima. Op km 21 zijn dan een beetje voorop gaan lopen en een klein beetje versneld. Ondertussen hadden we parcourkennis opgedaan en van de prachtige sfeer rond het parcour genoten, die hollanders ! jawadde die kennen er wat van.
Zoals ik reeds vertelde: de 2de ronde een beetje versneld, dit verliep prachtig tot km 35. Ronny begon last te krijgen van krampen en zijn knie begon een beetje tegen te pruttelen, ikzelf kreeg op dit moment een gevoel van honger waardoor ik toch efkens panikeerde . Aan km 36 zag ik tot mijn vreugde onze supporters staan en kon nog gauw een banaantje binnen werken, en vooruit voor de laatste 6km.Deze lieten zich echt gevoelen, maar niet plooien en nu tot de finisch. De laatste 2 km zijn echt ongelofelijk, een massa volk op sommige plaatsen 3 rijen dik en maar aanmoedigen hup, hup die belgen ! was echt een emotioneel moment om naar de finishlijn te lopen. Maar ja daarvoor doen we het toch !
Het was een prachtige ervaring op een prachtig parcour en een prachtige organisatie, iets wat zeker voor herhaling vatbaar is.
Nu een paar daagskes rusten en we beginnen weer te lopen.
Vandaag was het een belangrijke dag voor twee van onze leden, Christian De Groote en Ronny Van Poucke waagden zich vandaag aan hun eerste marathon. Ze kozen voor de marathon van Eindhoven. Onder een stralende zon namen ze om 11u00 de start. Het grote avontuur lachte hen toe. Hun verhaal van de wedstrijd vernemen we wel binnen een paar dagen. In ieder geval hebben ze de wedstrijd tot een goed einde gebracht. Christian haalde de eindmeet na 4u10min14s en werd daarmee 1243ste op 1505 deelnemers. Ronny deed over de 42,195km 4u11m04s en legde beslag op de 1251ste plaats. Een dikke proficiat voor de prestatie.
Het lidgeld voor 2016 bedraagt 30€. Storten kan op rek. nr. BE83 8904 6402 7015
Over mijzelf
Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Melsen (Belgie) en mijn beroep is Technicus.
Ik ben geboren op 02/04/1966 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en alles wat erbij komt kijken.
 "Very Happy"){kind=icon}
