Gisteren was een topdag voor ons project: in de gebouwen van de DPAE (provinciale overheidsdienst voor de landbouw) organiseerden we ons eerste grote 'atelier de sensibilisation', waarvoor we 150 mensen uitgenodigd hadden.

De voornaamste gasten onder hen waren de vertegenwoordigers van de rijsttelers, melkveehouders, vissers en viskwekers, aangezien het doel van de bijeenkomst was hen de doelstelling van het project volledig uit de doeken te doen, met nadruk op de activiteiten van het CAI (Centre d'Appui aux Initiatives). Daarnaast waren er de gemeentelijke en provinciale landbouwingenieurs en veeartsen, de vertegenwoordigers van alle ngo's actief in de provincie...

... en nog een aantal imposante persoonlijkheden, waaronder de altijd goedlachse gouverneur (links) en Paul Van Impe (rechts), de plaatselijke vertegenwoordiger van de BTC te Burundi.

Justin (de directeur van het CAI, links) en Fabien in volle actie!

Er werd aandachtig geluisterd... zolang het in het Frans was, natuurlijk! Rechts van mij zie je Nestor, onze boekhouder, en daarnaast zit Françoise, secretaresse en administratieve duizendpoot van ons project.

Om het hier heersende overwicht van mannen wat te breken, hadden we ook een 10-tal vrouwen uitgenodigd. En ze lieten zich in ieder geval zien! En af en toe ook horen!

Vervolgens was het Antoines beurt, die in het Kirundi uiteenzette hoe de efficiëntie en impact van het project opgevolgd en geëvalueerd zullen worden. Aangezien ik de projectie in het Frans op de achtergrond diende te verzorgen, was het even overleggen hoelang ik moest doen over een slide. En hoewel ik mijn best deed om het Kirundi te volgen, moest ik er op het einde toch nog snel snel 4 slides doordraaien...

Vervolgens was het aan mij: ik kon, met Antoine als tolk Frans-Kirundi aan mijn zijde, gelukkig in het Frans aan de slag. In mijn uiteenzetting had ik het over 'La protection de l'environnement et le développement durable', een transversaal thema van de BTC dat hier in Kirundo van cruciaal belang is. Geen landbouwontwikkeling zonder oog voor het milieu! Het hele ecologische wel en wee van de provincie draait immers rond de moerassen en de meren van de provincie. De moerassen zijn als grote sponzen die het water dat valt in het regenseizoen lang vasthouden en langzaam vrijgeven. Aangezien zij van nature zowel stroomop- als stroomafwaarts van de meren voorkomen, regelen zij ook het waterniveau ervan. Momenteel zijn de moerassen in grote mate in cultuur gebracht (70 tot 80%), maar vaak worden zij, door ondoordacht te werk te gaan, te intensief gedraineerd. Dit veroorzaakt de teloorgang van de veenachtige structuur van de bodem en dus ook de waterabsorberende capaciteit van het moeras. Wat niet alleen het einde betekent van een goed opbrengend stuk grond, maar ook – als het moeras stroomafwaarts van een meer ligt – een gedeeltelijke tot totale uitdroging van het meer met zich mee kan brengen.

Nu, ik was nadien tevreden, want ik had toch de indruk dat de boodschap goed overgekomen was; hoewel ik nadien van een enkele journalist te horen kreeg dat ik het iets te technisch had aangepakt...

Natuurlijk werd ook de inwendige mens niet vergeten...

Chauffeurs Richard (links) en Patrice (midden) en Josée, directeur van het project PADAP, alle drie in de kleuren van het BTC. Merk ook op dat sommige Vlaamse kranten zelfs in hartje Burundi aan hun publiciteit werken...

Doei*

28-03-2009 om 22:55 geschreven door jeroen