Vermits ik een werkmens ben en dus per definitie moet werken, is er door de week weinig tijd om iets opwindends te doen met de puppy. Dat moet Heidi dus doen. Daarom heeft zij vandaag nog een poging ondernomen om met Jazzie te gaan wandelen hier vlak voor onze deur. De eerste pogingen tijdens de vorige dagen lukten niet, ze had te veel schrik van de auto's, vrachtwagens en tractors die op drie meter van onze voordeur voorbij vliegen.
Vandaag dus nog een poging. De eerste poging was een ramp, ze durfde niet de deur uit. Dan maar terug naar. binnen Effe daarna nog een poging ondernomen en toen ging ze vanzelf naar buiten. Heidi heeft met haar kunnen wandelen tot op het pleintje. Daarna was het dus andersom: bij de terugkeer wilde ze niet meer naar binnen.
De foto's zijn van deze avond.
Een snotneus met een wroeterneus. Uiltje ligt te wachten op de volgende speeltijd.
Gaatjes graven om de bovenstaande wroeterneus te bekomen.
Balletje heeft nu speeltijd, Ultje nog altijd niet.
Gisterenavond een tweede keer op met Zita op wandel geweest. Dat ging heel vlot. Daarna de hondjes weer samen gelaten, onder toezicht. Jazzie is haar angst voor andere honden gelukkig vergeten, want zij wil de hele tijd spelen. Zita echter lijkt nu schrik te hebben om dichterbij te komen, vandaar dat we een beetje waakzaam blijven en ze niet alleen laten.
Er is dus wat heen en weer gesnuffeld, maar samen spelen zit er nog niet in. Dat komt nog wel.
Gisterenmorgen met de kleine gaan winkelen. De autorit
naar Beringen leverde niet zo een goed concert op als dat van de eerste keer,
gelukkig, maar ze was toch af en toe luidruchtig.
Eenmaal aangekomen, hebben we ze in de auto gelaten en
zijn dus allet wee effe gaan winkelen. Toen we terugkwamen, lag ze rustig in de
koffer te wachten. Dus met een stilstaande auto heeft ze niet echt problemen,
ook niet met het alleen achterblijven in de auto. Maar als de motor draait, dan
wil ze blijkbaar soms effe meebrullen.
Tegen de avond zijn we op bezoek geweest bij de
schoonouders en hun chow chow, Zita. Eerst effe neus-neus aan de auto en dan
samen wandelen over het kerkhof. Na de korte wandeling zijn we samen de tuin in
geweest. De kennismaking verliep redelijk goed, maar als Zita wat te dichtbij
kwam, ging Jazzie toch lichtjes in onderdanigheid of ging ze wat uit de weg.
Maar deze keer dus geen vechtscènes.
Onder het avondeten - driesterrenkebab met looksaus -
bleef Jazzie buiten in de tuin en was Zita binnen, kwestie van bij de
nabijheid
van eten ze zeker niet samen te hebben. En: Jazzie kan ook nog niet
bedelen, en dat
willen we zo houden. En liefst geen ander eten dan haar brokken, vandaar
dat we ze buiten gelaten hebben, zodat niemand in de verleiding komt om
haar iets te geven.
Vandaag de hele middag bezoek gehad en bij het afscheid
nemen, hebben we Jazzie mee naar buiten genomen aan de leiband. Ze ging
deze keer zelf de treden af naar de straat toe, dus de angst voor auto's is
zeker geminderd. De wandeling gisteren in een rustige omgeving heeft haar goed
gedaan.
Veel nieuwe mensen op het kerkhof, maar ze zeggen zo weinig....
Jazzie heeft deze nacht bij het slapen gaan slechts enkele keren gejankt. Gedurende de rest van de nacht hebben we haar niet gehoord, dat begint dus te beteren.
Deze morgen zat ze echter weer aan de overkant van de kippendraad. Ze heeft blijkbaar goed geworsteld met de draad. Ze kon er niet meer onder door, dus heeft ze er waarschijnlijk zolang tegen geduwd dat deze aan één zijkant losgesprongen is. Klein maar inventief . Wat gaat dat later geven?
De ingenieur van dienst kan zijn huiswerk dus opnieuw maken.
Druk, druk. Geen moment rust. Enfin toch niet veel. Heidi ziet af, want die is de hele dag thuis met het monstertje .
Jazzie het ondertussen al goed gewoon bij ons thuis. Spelen, bijten, verkennen, bijten, spelen en weinig slapen.
Gedurende de dag wordt het natje en droogje netjes op de wei gedaan. Voor het natje duurt de nacht blijbkaar te lang...
Gisteren heeft ze trouwens diaree gehad, ook haar kussen zat eronder, dus ze had blijkbaar zelf niet voelen aankomen (smakelijk ). Sinds gisterenavond is alles weer normaal. We hebben haar kinderantibiotica gegeven op aanraden van de fokker, we zullen die kuur maar afmaken. Dit omdat puppies nog geen weerstand hebben tegen allerlei bacteriën in muizenkeutels bijv. En die zal ze thuis buiten waarschijnlijk wel gevonden hebben.
De nachten zijn nog altijd lawaaierig vanaf het moment dat ze te slapen gelegd wordt. Kwisnie dat hondjes als apen kunnen krijsen . Ook tegen de morgen wordt ze lawaarerig. Deze morgen zat ze trouwens aan de andere kant van de kippendraad die we gezet hadden, zodat ze niet door de hele veranda natjes en droogjes zou kunnen doen. Ze is er netjes onderdoor geslipt. Dat wordt dus ofwel gewoon weghalen, ofwel de onderkant met iets verzwaren.
. Wat gaat dat later geven? 
Druk, druk. Geen moment rust. Enfin toch niet veel. Heidi ziet af, want die is de hele dag thuis met het monstertje
.
).
. Ook tegen de morgen wordt ze lawaarerig. Deze morgen zat ze trouwens aan de andere kant van de kippendraad die we gezet hadden, zodat ze niet door de hele veranda natjes en droogjes zou kunnen doen. Ze is er netjes onderdoor geslipt. Dat wordt dus ofwel gewoon weghalen, ofwel de onderkant met iets verzwaren.
