De PS wil de lonen van de
overheidsmanagers beperken, maar voor Bellens en Thijs zullen de politici
onmiddellijk een uitzondering maken. Hoelang zal het duren eer er geen enkele van
deze managers niet een uitzondering zal zijn op deze regel.
Johnny Thijs vindt voor hem een loon van 290.000 per
jaar geen rechtvaardig salaris.
Dit heeft toch niets met rechtvaardigheid te
maken, wel met zijn eigen marktwaarde en de prijs die voor een gelijkwaardige of
betere manager zou moeten worden betaald voor deze functie. Ik geef wel toe dat hij blijk heeft gegeven
van een kundig manager te zijn. Hoewel, heeft men ook al eens bekeken
hoeveel er aan vergoedingen voor management consultancy er door Bpost werd
betaald? Wat is dan de intrinsieke waarde van de bijdrage van Johnny Thijs himself?
En Didier Bellens? Deze meneer werd door de PS in zijn functie en loon geholpen en nu komen ze met het voorstel de lonen te beperken en ja, met heel zeker een uitzondering voor hun poulain. Zijn exorbitant loon wordt zgn gerechtvaardigd omdat het zeer moeilijk is om topmanagers te vinden in de telecomsector. Maar Bellens was geen telecom-man, hij kwam uit de luchtvaart!
Duco Sickinghe mag stellen dat Telenet onder zijn bewind een boost heeft gekend. Heeft
men het loon van Bellens ooit vergeleken met dat van Sickinghe?
Naast deze mag ook eens aangestipt dat velen van
deze managers nog tal van bijkomende bezoldigde mandaten bekleden, sommigen zelfs meer
dan 10. Alle mandaten slorpen tijd op! Ik geef toe dat sommige mandaten
een kruisbestuiving vormen ten gunste van de overheidsinstelling die ze beheren, maar dit zal
zeker niet gelden voor het geheel van de tijd die ze eraan besteden. Het zou misschien verstandig zijn
om de prijs per uur van deze mensen voor hun prestatie die ze leveren voor het
overheidsbedrijf in kwestie te berekenen. Eens zien of het loon dan nog in
overeenstemming is met wat gelijkwaardige posities betalen in de privé of het
buitenland.
Droomt minister Vanackere luidop of zal de gewone man zijn spaargeld toch
terug in aandelen beleggen?
Minister Vanackere wil gezinnen aanmoedigen om hun spaargeld terug in
aandelen te beleggen. Is de minister nu alle gevoel met de werkelijkheid aan
het verliezen?
Het spaargeld op het gewone spaarboekje dekt momenteel de
inflatie niet en dus zou een nieuwe wet à la Cooremans-De Clercq het spaargeld
naar de beurs halen.
Wie zal hiermee weer gediend worden? Toch de gewone man
niet!
Zou de minister niet eens eerst kijken waarom de burger
zijn geld op spaarboekjes houdt?
Dat de wet Cooremans-De Clercq in de jaren 80 een groot
succes kende biedt geen garantie voor de situatie vandaag. In de jaren 80 had
de burger nog geen beursval meegemaakt zoals in de beginjaren 2000, was hij
niet getuige geweest van het gespeculeer door de banken met de financiële
crisis als gevolg, was hij niet dagelijks geconfronteerd geweest met de
sluiting van zgn. vaste waarden die in hun kielzog tal van toeleveringsbedrijven
met zich meesleepten
Maak zelf maar eens de rekening en vergelijk een korf
aandelen op basis van de top 20 in België anno 2000 en kijk nu wat die vandaag
waard zou zijn. Wel, het spaarboekje komt steevast als winnaar uit de bus!
Trouwens, welke aandelen moet de brave burger, met zijn
beperkte kennis van zaken, kiezen? Dan wil ik nog zeker niet spreken over Opties,
Warrant, Futures, Turbos of andere derivaten! Zelfs het gewone bankpersoneel
heeft hier weinig kaas van gegeten en de burger zal zich zeker nog de
aanprijzingen herinneren van deze verkopers van financiële producten waardoor
hij nu met het verlies opgescheept zit.
Even misschien er ook nog op wijzen dat de wet
Cooremans-De Clercq toentertijd ook de pensioenfondsen een boost gaf. Dezen die
niet op tijd hun pensioenfonds aangepast hebben naar conservatief (dus weg
van aandelen) weten ondertussen hoe laat het is.
En dan nog de ACV / BACOB getrouwe, die er onlangs nog erg
overtuigend werd op gewezen dat zijn ARCO-spaargelden wel degelijk aandelen
waren en hij die dus kan afschrijven (in het beste geval zal hij nog zijn nominale
inschrijvingswaarde terugkrijgen vergeleken met een spaarboekje over dezelfde
periode eigenlijk een schamele troost).
Mijnheer de Minister, zorg eerst voor uw achterban en
zoek een oplossing voor de ARCO-gedupeerden. Herstel het vertrouwen en zorg dat
de belastingen omlaag kunnen, zodat we weer werkgelegenheid kunnen stimuleren.
Met minder kosten en een goed businessplan zal het kapitaal zoekende bedrijf
beter gediend zijn.
De regering heeft nog snel voor het jaareinde de regeling
voor de pensioenen getroffen. Werklozen en steuntrekkenden zullen (na een
overgangsfase) inboeten op hun pensioen. Dit moet bijdragen tot een hoger
pensioen voor dezen die werken tot hun 65 of langer en er ook voor zorgen dat
we langer aan het werk blijven in dit land (dixit Alexander Decroo).
Maar waar is al dat werk om de oudere werknemers aan de slag
te houden?
Mijnheer Decroo: de crisis is nog lang niet voorbij en
België scoort zeker niet spectaculair goed op vlak van herstel.
Dagelijks komen er berichten over personeelsreducties en bedrijfssluitingen.
In bedrijven waar het nog redelijk gaat komt de jongere garde zich aanbieden.
Voor de toekomst van deze bedrijven is het zeker normaal, dat ze de voorkeur
geven om jongere mensen een kans te bieden en ouderen te laten afvloeien en dit
niet enkel omwille van de loonkost.
Mijn opinie is, dat de regering beter eerst werk zou maken
van een reductie van de belastingen door een reductie van de overheidsuitgaven,
zodat bedrijven hier een toekomst zien.
Doe zoals de bedrijven in crisistijd: snoei in de uitgaven!
Snij nu eerst eens in de lonen en pensioenen van de ambtenarij. Daarnaast mag ook eens
gekeken naar de verdiensten (niet enkel hun loon, maar ook alle supplementen
daarnaast) van onze politici en vergeet daarbij de overheidsbedrijven en hun statutaire medewerkers niet.
Een kleine besparing op deze massa kan al voor een
aanzienlijke reductie tekenen. Geld dat kan aangewend om de werkgelegenheid aan
te zwengelen en aldus zal bijdragen tot het gezond maken van onze
overheidsfinanciën.
De volgende besparingsronde: begin bij de ambtenarij
Met zon 803.000 ambtenaren en een 345.000 ambtenaren die van een rustpensioen genieten, zou een relatief lage "crisis belasting" in functie van het inkomen een serieuze bijdrage leveren voor het delgen van onze overheidsschuld.
Met meer dan 40% van de ambtenaren en meer dan 15% van de gepensioneerden trekken maandelijks meer dan 4.000 euro. Een bijdrage die leidt tot een jaarlijks gemiddelde van 500 euro per ambtenaar moet kunnen.
Dit kan gezien worden als een rectificatie t.o.v. de bedrijfswereld, de financier van het staatsbestel.
Voor wanneer de structurele hervormingen binnen de ambtenarij?
Ambtenarenbestand in België telt zon 803.000 personen
hetzij zon 5,5%van de totale bevolking op arbeidsleeftijd. De loonmassa dat
dit vertegenwoordigt beloopt zon 46.487,1 miljoen euro per jaar of meer dan
10% van het BBP.
Daarnaast genieten zon
345.000 voormalige overheidsambtenaren van een rustpensioenen en zon 90.00 van
een overlevingspensioen. (cijfers van minister van Pensioenen - Michel Daerden,
PS).
De federale overheid met
een 185.000 gepensioneerden is goed voor een jaarlijkse kost van zon 345
miljoen euro, de Vlaamse Gemeenschap met 11.000 is goed voor een 20 miljoen, de
Waalse Gemeenschap en het Waals Gewest met 9.000 pensioenen voor een 19
miljoen, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met een duizendtal voor een goede 2
miljoen.
Het netto-uurloon van de werknemers uit de
overheidssector ligt zon 1,7% hoger dan voor gelijkwaardige verantwoordelijkheden
in de privésector. Met het hogere ambtenarenpensioen (levenslang
ondersteund door de perekwatieregeling) en werkzekerheid geniet het
overheidspersoneel bovendien nog eens van een extra voordeel.
De kost van ons overheidsapparaat wordt ondraaglijk voor
dit land, een kost die uiteindelijk wordt gedragen door het bedrijfsleven. De ongelijkheid
in vergoedingen kan nooit in het voordeel van een ambtenaar. Zo wordt de staat
de concurrent van de privé: je moet toch gek zijn, als je met alle voordelen van
een ambtenarenstatuut dan nog meer verdient dan met een onzekere job in het
privé!
Daarom is het meer dan nodig dat deze regering werkt
maakt van echte structurele hervormingen.
Als een ambtenaar evenveel wil verdienen als zijn
evenknie in de privé, dan moet hij of zij er ook de gevolgen bijnemen:
- Gedaan
met het statuut van statutaire tewerkstellingen en enkel nog contractuelen (die
indien niet voldoen kunnen worden ontslagen).
- Stop
met het ter beschikking stellen van overbodige ambtenaren. Zet die in op
andere departementen met openstaande betrekkingen.
- Hervorm
de loonpolitiek voor ambtenaren.
- Hervorm
de pensioenen naar het model van de privé: een geplafonneerde eerste pijler,
een tweede pijler volgens stortingen tegen een vast percentage).
(bron cijfergegevens: Nationale Bank & Alain Mouton in Trends)
Zonder veel heisa heeft Arco beslist de lening van 25
miljoen euro aan de eigen VDK-bank terug te betalen. Wat er verder nog overblijft
gaat grotendeels (zo niet alles) naar Belfius.
Schande in t kwadraat!
Had Arco niet bijgesprongen met het geld van de coöperant, wat
was er dan gebeurd met Dexia (dus ook met Belfius), DVV en met Ethias?
Waarom moet dezelfde coöperant meebetalen aan de redding van
Fortis, Dexia, Belfius, Ethias, Kaupthing en zelf blijft hij in de kou?
Deze coöperant is in vele gevallen een gewone arbeider of
lagere bediende, dus zeker niet de persoon die of gezin dat een dergelijk
verlies gemakkelijk kan verteren.
Neem nu dat een pensioenfonds door de crisis eronder door
gaat. Zal dan ook gezegd worden dat de intekenaars hierop maar hadden moeten
weten dat er een risico vastzat aan deze producten? Want dat zit er zeker aan!
En banken en verzekeringsinstellingen die deze aanbieden, kopen er aandelen mee
van bedrijven of andere fondsen, dus ben je als intekenaar in principe aandeelhouder.
Als de overheid
de coöperant van Arco laat vallen, zou ik elke Arco-coöperant die ook Belfius-klant
is, aanraden de bank vaarwel te zeggen. Voor de Arco-coöperant mag die dan failliet gaan, hij heeft er toch niets meer aan, maar al die schreeuwlelijks zullen dan wel meebetalen aan dit debacle. Trouwens, hebben niet alle huidige regeringspartijen ingestemd met het nu betwiste wetsvoorstel? Het nu laten vallen zou een vorm zijn van woordbreuk of anders genoemd: volksverlakkerij.
Het advies van de Auditeur van de Raad van State over de
staatssteun voor de Arco-aandeelhouders, heeft onlangs opnieuw gezorgd voor een aantal ontstellende commentaren.
Vooreerst was er
de glunderende Paul Huybrechts,
voorzitter van de VlaamseFederatie van Beleggingsclubs en beleggers, die eigenlijk de molen op
gang heeft gebracht. Nu ik snap niet wat die daarmee wil bereiken: zijn
aandelen in Dexia worden er geen cent beter van, integendeel. Zonder staatsteun
was zijn aandeel Dexia en Fortis nu zelfs geen toiletpapier meer.
Jan Jambon en N-VA-kamerlid Peter Dedecker hebben ook gezorgd
voor een aantal ontstellende commentaren. Voor hen moet het ACW maar uit zijn
pijp komen, goed wetend dat dit betekent dat de spaarder-aandeelhouder zijn
centen dan kwijt is. Maar zijn ze vergeten dat de kamer ingestemd heeft om België
te laten meebetalen voor de spaarcenten van onze landgenoten, die de dupe waren
van de Finse Kaupthing bank in Luxemburg. Spaarders die ook wisten, of hadden
moeten weten, dat ze bij een buitenlandse bank zaten, niet gedekt door de
Belgische staat. Maar ja, de lokroep van de rente en het winstbejag hé (doet
dit nu geen belletje rinkelen?).
Wellicht willen geen van deze heren nog hieraan worden
herinnerd, want er bestaat veel kans dat ze er zelf van hebben genoten, maar
ja, ze zijn zelf geen slachtoffer van Arco, dus zeker hier geen geld naartoe.
Veel van de politieke
stellingen van de NVA kunnen op veel begrip rekenen bij de bevolking, maar
indien dit de houding zou zijn van de NVA-partij dan is dit zeker geen
beleidspartij voor een Europees sociaalvoelende regio.
Daarnaast vind ik
wel dat het ACW er ook niet zomaar vanaf kan komen. Enkel de verliesposten naar
Arco doorschuiven kan niet. Ze beschikken wel nog over andere rendabele
aandelen en die moeten ze dan ook maar overdragen naar de staat. Ik denk
daarbij aan de participaties in de VDK-spaarbank (sponsor van AA Gent), DVV (De
Volksverzekering), EPC, VEH, Socofe, SPGE en wellicht nog andere minder bekende
namen.
Loonhandicap & indexfixatie - wat bezielt de socialisten toch?
Waarom zijn de socialisten mordicus gekant tegen een indexsprong om de loonhandicap van onze bedrijven weg te werken?
Een indexsprong, indien de laagste lonen hiervan worden uitgesloten, is toch een der meest sociale oplossingen.
Het helpt de loonkloof tussen de grootverdieners en de allerlaagste lonen te verminderen.
Of hebben we te maken met pseudo-socialisten: het socialisme van de beterverdieners?
De oplossing die Vandelanotte dit WE de lucht instuurde, om de indexsamenstelling te wijzigen (solden en de verhouding witte producten aanpassen in de verrekening ...) is toch een puur lachertje.
Andere voorstellen houden steeds weer een nieuwe belasting (al of niet verdoken) in, waarbij de armsten en minstverdieners weer mee opdraaien (zie o.a. BTW verhoging).
de Vlaamse Administratie: Wat we zelf doen, doen we beter ????
Vlaamse Administratie moet besparen en wil dit doen door onderdelen
van bestaande IT-outsourcing contracten terug door ambtenaren te laten
uitvoeren.
Wil dit zeggen, dat er nu zoveel IT-ers bij de Vlaamse Overheid met
hun vingers zitten te draaien?
Eerst peperdure contracten afsluiten omdat er zgn. te weinig IT-competentie in de administratie is en om te besparen op de IT-uitgaven en nu zullen we de contracten deels opzeggen (en opzegvergoedingen betalen) omdat we het plots met ons bestaand eigen personeel zelf kunnen.
