Beste supporters,

Aan de tweede wedstrijd van het seizoen houden we een beetje een gemengd gevoel over.

Zaterdag tijdens de vrije trainingen onder een stralend zonnetje liep het voor geen meter.  Onze piloot miste focus en scherpte, de kart liep niet goed, kortom, de hele dag gesleuteld en afgesteld zonder echt een topprestatie te kunnen afklokken.

Zondagmorgen en de weergoden hebben er echt zin in.  De hele dag wordt een spelletje van stralende zon afgewisseld met bakken regen.  Om het met de woorden van een bekende songtekst te zeggen “Panic in the box”.  De keuze voor slicks of regenbanden wordt uitgesteld tot de allerlaatste minuut, twijfel alom bij alle teams.  De chrono wordt uiteindelijk gereden in de kletsende regen.  De afstelling van onze kart is niet optimaal, maar we moeten er voor gaan.  Hoewel Arnaut een goeie regenpiloot is, zet hij pas de 25^e tijd neer van de 35 deelnemers.  Met de input van Arnaut wordt de afstelling verder geoptimaliseerd en we staan klaar voor de wedstrijd.  Ook hier weer de twijfel wat de dreigende wolken van zin zijn.  Een paar minuten voor de start nemen ze alle twijfel weg.  Het woord “regen” is hier niet meer van toepassing, het lijkt wel een zondvloed. 

De start is altijd weer een spannend moment, Arnaut voelt zich, bijna letterlijk, als een vis in het water en komt zeer goed weg.  Hij rukt na de start op van plaats 25 naar plaats 13.  Hij vecht voor wat hij waard is maar komt op het einde toch nog wat fysieke kracht en koelbloedigheid te kort om die plaats te behouden.  Hij verliest in de laatste ronde nog een plaats wanneer hij ingehaald wordt onder de gele vlag, iets wat absoluut verboden is, maar de baancommissarissen hebben niets gezien.  Hij finisht als 18^e, gezien het deelnemersveld en de uitgangspositie een sterk resultaat.

Het is echt kermis in de hel en voor de tweede race ligt het circuit droog en kunnen de piloten starten onder een stralend zonnetje.  We bouwen de kart om naar droog weer en Arnaut is heel beslist hoe hij de afstelling wil hebben.  De start is opnieuw spectaculair en Arnaut weet zijn kart handig door het pak heen te laveren naar zowaar een 10^e plaats.  Hij gaat als een speer weg en zit goed mee in de kopgroep.  Maar na twee ronden slaat het noodlot toe.  De piloot achter Arnaut probeert een gewaagd inhaalmanoeuvre, gaat te laat in de remmen en knalt vol boven op onze kart.  Arnaut tolt rond en kan met een ultieme ruk aan zijn stuur zijn kart uit de bandenmuur houden.  De motor draait nog en de schade lijkt mee te vallen.  Hij krijgt zijn bolide terug op de track en zet de achtervolging in vanuit een verloren positie.  Ik zie vanuit de pits dat hij de meeste moeite heeft om zijn kart op de goeie lijn te houden.  Wanneer hij voorbijkomt wijst hij vertwijfeld naar zijn stuur.  Ik moedig hem aan om door te gaan en zie de verbeten blik in de ogen achter zijn vizier.  Na een paar bochten lukt het hem aardig om opnieuw tempo te maken en de goeie lijn te houden.  Hij rukt terug op door het pak en kan nog een paar plaatsen pakken met een aantal hele knappe inhaalbewegingen.  Tot op de aankomstlijn vecht hij voor zijn plaats en wordt uiteindelijk 27^e.  

Wanneer hij de pitlane binnen komt blijkt dat de stuurstang helemaal verbogen is waardoor het stuur alleen met heel veel kracht nog te draaien is.  Arnaut is bekaf en heeft krampen in zijn bovenarmen.  Gezien de omstandigheden heeft hij een absoluut prachtige prestatie neergezet.  Ook de aanwezige supporters zijn het er over eens dat dit het beste is wat Arnaut ooit heeft laten zien heeft op een circuit.

Zondagavond, we zijn moe maar kunnen terugkijken op een heel mooi weekend.  Het vertrouwen is daar, hou de 99 in het oog bij de volgende race !

Met sportieve groeten,

Het Intrasys Racing Team.

Beste Supporters,

De eerste wedstrijd van het seizoen zit er alweer op.  Het werd een symfonie van geplooide stuurstangen en verwrongen chassis in de gietende regen.

Op zaterdag hadden de weergoden er echt zin in, regen, droog, regen, zon, … en maar sleutelen en opnieuw afstellen.  In de namiddag waren we de wanhoop nabij, onze kart stuurde voor geen meter en de motor klonk als een aftandse vaatwasser.  Na heel wat ingrijpende veranderingen door een kart specialist ging het plots stukken beter.  Arnaut kwam zowaar de pits binnen met een lach op zijn gezicht.  Vol vertrouwen keken we uit naar de wedstrijddag.

Zondagmorgen viel de regen met bakken naar beneden.  Dat betekende chassis terug helemaal omstellen, maar Arnaut voelt zich kiplekker bij regenweer, dus met veel moed begonnen we opnieuw te sleutelen.  De vrije training verliep vlot.  Arnaut gaf aan dat hij misschien nog iets meer power kon gebruiken onderin om vlotter weg te komen uit de haarspeldbochten.  Dus snel nog ander kettingwiel gemonteerd en op naar de chrono.  Al snel bleek dat we te enthousiast geweest waren.  De kart had nu zoveel power onderin dat hij moeilijk te bedwingen was en het gaspedaal met fluwelen schoentjes moest bediend worden.  Bij de minste beroering brak de kart achteraan uit.  Resultaat, een twintigste plaats op 33 rijders.  Niet echt goed, maar we konden nog wel eea rechtzetten tijdens de race. 

Voor de eerste manche, kettingwiel achteraan terug wat verminderd, links en rechts nog wat afstellingen verbeterd, daarmee moet het lukken om bij de eerste helft van het pak te raken.

Na een eerdere valse start stuift het jong geweld weg in een regengordijn.  Daar komen ze de eerste maal voorbij de pits, Arnaut zit goed in de wedstrijd en heeft een aantal plaatsen goed gemaakt.  Hij gaat de bocht in en … tolt rond.  Hij zwaait wild met zijn armen, maar toch is er een achterligger die dat niet gezien heeft en die er vol op knalt.  Arnaut probeert weg te komen, maar moet ontgoocheld uitstappen en de race staken.  De frustratie knalt van zijn lichaam vanaf.  Na de wedstrijd brengt hij zijn kart binnen, ketting van het kettingwiel gelopen.  Fout van de teammanager (ik dus).  In alle haast de motor niet goed vastgezet…  Ik kan mezelf wel voor de kop slaan.

We moeten de tweede manche dus helemaal achteraan starten.  Arnaut vecht zich een weg naar voor, maar vooraleer hij een aantal tragere rijders voorbij is, is het pak natuurlijk al uit het zicht.  Hij knokt zichzelf nog naar een 23^e plaats, maar in de totaalstand wordt hij 28^e. 

Ontgoocheld en heel erg vermoeid rijden we terug naar huis.  Het is duidelijk, Kerpen ligt ons niet.  Maar we kijken uit naar de volgende wedstrijd, een top 10 plaats is ons doel dit jaar !

We rekenen terug op jullie massale steun.

Met sportieve groeten,

Het Intrasys Racing Team.

De voorbereiding voor de wedstrijd van 21 maart zit in zijn finale fase.  Zaterdag hebben we de hele dag kunnen test rijden op het circuit van Kerpen.  Het circuit is niet alleen zeer belastend voor de piloten, maar misschien nog wel meer voor het materiaal. 

Verbogen assen, kromme stuurstangen, ze sneuvelden bij bosjes.  Ook deze keer werden wij niet gespaard.  Vorig jaar maakten we hier een stevige crash waarbij ons chassis totaal verbogen werd.  Dit jaar was het gelukkig alleen een zijspoiler die er moest aan geloven.

Een lokale piloot die zijn kunnen wilde meten met de ervaren competitierijders ging dwars bij het insturen van een snelle bocht.  Arnaut ging vol in de rem, probeerde zijn kart nog in het gras te sturen maar kon een botsing niet meer vermijden.  Hij knalde zijwaarts tegen de andere kart aan.  Resultaat, zijbak helemaal opgeplooid, een dikke elleboog en wat dikke schrammen.

Na wat sleutelen hebben we de kart voldoende rijklaar gekregen om de testsessies af te werken.  Onze piloot bewees andermaal dat hij geen kleinzerig watje is, met de tanden op mekaar ging hij terug de baan op.  De eerste rondjes vielen de tijden wat terug, maar al snel evenaarde hij terug zijn beste rondetijden.

Dat de training veel gevraagd had van de piloot bleek tijdens de terugrit.  Al heel snel lag Arnaut naast mij te knorren.

Deze week elleboog goed verzorgen zodat de stramheid eruit is en we kunnen zondag in topconditie aan het seizoen beginnen !