Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist. Hierbij ontvang je iedere week een citaat in je mailbox!
Zoeken in blog
Het zesde zintuig
Alles over het mystieke
17-08-2018
Minotaurus: Griekse mythologie
Minotaurus
Volgens de Griekse mythologie was de Minotaurus een legendarisch monster, half man en half stier. De zoon van Pasiphae en de stier die Poseidon aan Minos had geschonken. Na zijn geboorte sloot Minos de Minotaurus op in zijn labyrint, waar hij later werd gedood door Theseus. Androgeus (één van de zonen van koning Minos) was vermoord in Athene. Als wraak besloot Koning Minos dat de stad Athene elk jaar zeven jongens en zeven meisjes naar Kreta zou moeten sturen, waar zij in het labyrinth bij de Minotaurus werden opgesloten en zo als voedsel voor de Minotaurus zouden dienen. Aegaeus, de koning van Athene, had een zoon, Theseus, die sterk was en vooral erg moedig.Theseus liet zich vrijwillig naar Kreta brengen, met als doel de Minotaurus te doden. Vlak voordat Theseus vertrok vroeg koning Aegaeus zijn zoon om op de terugweg de zwarte zeilen op het schip te vervangen door witte. Dan zou hij van grote afstand kunnen zien dat zijn zoon het overleefd had en dat hij de Minotaurus had verslagen. Theseus beloofde dit te doen. Theseus kreeg bij zijn avontuur in het labyrinth hulp van Ariadne, de dochter van Koning Minos, die verliefd op hem was geworden. Ariadne gaf Theseus een bol wol om de weg in het labyrint terug te vinden. Toen Theseus het labyrint binnenging, rolde hij Ariadnes draad af, zodat hij later de weg terug zou kunnen vinden. Theseus doodde de Minotauros met het zwaard dat hij van zijn vader Aegeus had gekregen, en kon het labyrinth verlaten met behulp van de draad van Ariadne. Op de terugweg zou Theseus met zijn schip met witte zeilen terugvaren, maar Theseus vergat de zeilen te verwisselen. Toen zijn vader het schip met zwarte zeilen zag aankomen, dacht hij dat zijn enige en zeer geliefde zoon dood was. Overmand door verdriet en wanhoop sprong de koning in zee en verdronk. Theseus die koning van Athene werd, besloot de zee, waarin koning Aegaeus verdronken was, de Egeïsche zee te noemen.
Het verhaal van Lucifer (vanuit katholiek perspectief)
Het verhaal van
Lucifer Zijn oorsprong
Om de oorsprong van Lucifer te kunnen vinden, richten we ons tot het Oude
Testament. De naam Lucifer is vertaald uit het Hebreeuwse woord "helel",
wat "helderheid" betekent. Deze aanduiding, die dus op Lucifer
betrekking heeft, is de uitlegging van de "morgenster" of "zoon
des dageraads" die in Jesaja wordt voorgesteld. "O morgenster, zoon
van de dageraad, hoe diep ben je uit de hemel gevallen. Overwinnaar van alle
volken, hoe smadelijk lig je daar geveld. Je zei bij jezelf: Ik stijg op naar
de hemel, boven Gods sterren plaats ik mijn troon. Ik zetel op de toppen van de
Safon, de berg waar de goden bijeenkomen. Ik stijg op tot boven de wolken, ik
evenaar de Allerhoogste" (Jesaja 14:12-14).
De context van deze passage slaat op de koning van Babylon zoals hij in zijn
trots, zijn pracht en zijn val wordt voorgesteld. Maar de tekst is feitelijk
gericht aan de macht die achter de boosaardige Babylonische koning steekt. Geen
enkele sterfelijke koning zou beweren dat zijn troon zich boven die van God
bevindt of dat hij de Allerhoogste evenaart. De boze macht achter de
Babylonische koning is Lucifer, de "zoon des dageraads".
Het verhaal van
Lucifer Zijn geschiedenis
Lucifer is gewoon een andere naam voor Satan, die als hoofd van het boosaardige
wereldbestel de werkelijke, maar onzichtbare macht is achter de opeenvolgende
heersers van Tyrus, Babylon, Perzië, Griekenland, Rome en alle andere
kwaadaardige heersers die we in de geschiedenis van de wereld hebben zien komen
en gaan. Deze passage gaat verder dan de menselijke geschiedenis en markeert
het begin van de zonde in het universum en de val van Satan in het reine,
zondeloze firmament vóór de schepping van de mens.
We zien ditzelfde thema in Ezechiël: "De HEER richtte zich tot mij:
'Mensenkind, hef over de koning van Tyrus een dodenklacht aan: "Dit zegt
God, de HEER: Eens was jij een toonbeeld van perfectie, vervuld van wijsheid en
volmaakt van schoonheid. Je leefde in Eden, in de tuin van God, en je was
bekleed met een keur van edelstenen: met robijn, topaas en aquamarijn, met
turkoois, onyx en jaspis, met saffier, granaat en smaragd, gevat in gouden
zettingen. Op de dag dat je geschapen werd lagen ze klaar. Je was een cherub,
je vleugels beschermend uitgespreid, je was door mij neergezet op de heilige
berg van God, waar je wandelde tussen vurige stenen. Je was onberispelijk in
alles wat je deed, vanaf de dag dat je was geschapen tot het moment dat het
kwaad vat op je kreeg. Door al het handeldrijven raakte je verstrikt in onrecht
en geweld, en je zondigde; daarom, beschermende cherub, verbande ik je van de
berg van God en verdreef ik je van je plaats tussen de vurige stenen. Je
schoonheid had je hoogmoedig gemaakt, je had je wijsheid en luister verkwanseld.
Daarom heb ik je op de aarde neergeworpen, als een schouwspel voor andere
koningen. Door je grote schuld, door je oneerlijke handel, waren je
heiligdommen ontwijd. Daarom liet ik een vuur in je oplaaien dat je heeft
verteerd, ik maakte van jou een hoop as op de grond, voor ieder die het wil
zien. Alle volken die je kenden staan verbijsterd; je bent een schrikbeeld
geworden, tot in eeuwigheid zul je er niet meer zijn."'" (Ezechiël 28:11-19).
Deze passage lijkt gericht tot de "koning van Tyrus". In werkelijk is
het echter gericht aan degene die achter de boosaardige koning van Tyrus
schuilgaat. Deze passage bevat tevens profetieën - op zowel de korte als de
lange termijn - over Lucifer/Satan, omdat zijn laatste einde nog niet heeft
plaatsgevonden en pas na het laatste oordeel zal plaatsvinden (Openbaring 20:7-10), ook al
is het zeker dat dit einde op deze manier zal plaatsvinden. Deze passages in
Jesaja en Ezechiël hebben beide niet zozeer betrekking op Lucifer/Satan zelf,
maar op zijn werk en zijn planning via aardse koningen en heersers die zichzelf
een goddelijke eer toekennen. Zij heersen, bewust of onbewust, feitelijk in de
geest van Satan en voor de doelen van Satan. "Onze strijd is niet gericht
tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de
duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen" (Efeziërs 6:12). Satan is de
vorst achter de machten van dit bedorven wereldbestel.
Let vooral eens op de volgende uitspraak in de passage uit Ezechiël: "de
gezalfde cherub" (Statenvertaling). Een dergelijke uitspraak zou nooit van
toepassing kunnen zijn op een menselijke koning. Nee, deze heeft betrekking op
Lucifer/Satan die achter de menselijke koning zit. Deze engel is het hoogste
wezen dat de HEER ooit heeft geschapen. De HEER zegt over hem: "Eens was
jij een toonbeeld van perfectie, vervuld van wijsheid en volmaakt van
schoonheid". Satan was het meest wijze schepsel dat God ooit had
geschapen. Geen enkele andere engel en geen enkel ander wezen werd geschapen
met de intelligentie die God aan dit schepsel had gegeven. God zegt dat dit
schepsel "volmaakt van schoonheid" is. Na de Heilige Drie-eenheid -
de Vader, de Zoon en de Heilige Geest - is dit wezen tegenwoordig het hoogste
wezen.
In Ezechiël 28:14 lezen
we: "Gij waart een gezalfde, overdekkende cherub". Dit vertelt ons
dat we het niet over een menselijke koning hebben. Het woord cherub is
enkelvoud voor cherubim. De cherubim zijn een symboliek voor Gods Heilige
aanwezigheid en Zijn onbereikbare grootheid. Deze cherubim nemen een unieke
positie in. De "gezalfde, overdekkende cherub" is het beeld dat in de
Hof van Eden voor ons geschetst wordt, nadat Adam en Eva waren weggestuurd en
God de cherubim had opgesteld om de weg naar de levensboom te bewaken. Ook toen
Mozes de verzoeningsplaat maakte en deze in het Allerheiligste van de
tabernakel plaatste, kwam Gods heerlijkheid er naartoe en ontmoette Hij Mozes
tussen de cherubim. Zij "overdekten" de verzoeningsplaat met hun
vleugels. We zien dus dat Satan een cherub was en dat zijn taak bestond uit het
bewaken van de troon van God Zelf. Zijn taak was de bescherming van Gods
heiligheid. Satan nam de hoogste van alle posities in, een positie die hij
verachtte en verloor. We zien hier in Ezechiël een beschrijving van de hoogste
van Gods schepsels, een musicus met perfecte wijsheid en onbeschrijflijke
schoonheid, en bovendien met een verheven functie. Maar, dit schepsel met al
zijn prachtige eigenschappen had ook een vrije wil. Op een dag zei God tegen
dit schepsel: "Er is ongerechtigheid in jou gevonden".
Het verhaal van
Lucifer Zijn status
Wat voor ongerechtigheid werd er in hem gevonden? In het boek Ezechiël laat God
ons in het prille begin als het ware over Zijn schouder meekijken, zodat we de
oorsprong en de schepping van Satan kunnen zien. Maar waarom zegt God dit? Wat
is deze ongerechtigheid? We moeten naar Jesaja 14:13-14 teruggaan,
de verzen die ons over de keuze van Lucifer/Satan vertellen. "Ik stijg op
naar de hemel, boven Gods sterren plaats ik mijn troon. Ik zetel op de toppen
van de Safon, de berg waar de goden bijeenkomen. Ik stijg op tot boven de
wolken, ik evenaar de Allerhoogste." Heb je gemerkt hoe vaak Satan in deze
passage eigenlijk "ik zal" zegt? Hij zegt dat hij
zijn troon boven Gods sterren zal plaatsen. Het woord "sterren"
verwijst hier niet naar de sterren die we 's nachts kunnen waarnemen. Hiermee
worden de engelen van God bedoeld. Met andere woorden: "Ik zal de hemel
overnemen, ik zal God zijn". Dat is de zonde van Lucifer/Satan en dat is
de ongerechtigheid die er in hem werd gevonden. Hij wil geen dienaar van God
zijn. Hij wil de dingen niet doen waar hij voor geschapen werd. Hij wil zelf
gediend worden en er zijn miljoenen mensen die ervoor gekozen hebben om juist
dat te doen: hem dienen. Zij hebben naar zijn leugens geluisterd en ervoor
gekozen om hem te volgen. Eva geloofde de leugen dat zij net als God zou zijn.
De reden dat Lucifer/Satan haar met die leugen verleidde was dat dit precies
datgene is wat hij zelf wil: God zijn.
Deze demon kan de lust
beheersen. Vaak komt deze demon in de vorm van een vrouw die er nooit
genoeg van krijgt mannen in de verleiding te brengen.
Volgens de mythe ging een jong meisje het bos in, overgehaald door een meneer
die in het rood was gekleed, er elegant uitzag en goedgemanierd was. Het was
eigenlijk een vleesgeworden Satan die haar in dat bos de
ergste duivelskunsten heeft bijgebracht.
Naar verluid was Dahut verantwoordelijk voor een goed deel van de dood
van mannen aan het hof van de koning Gradlon van Cornwall. Ze zou hen
hebben vermoord door hen seksueel uit te putten.
2. Muroi
Aangenomen wordt dat hij de
eerste demon is met het uiterlijk van een vampier die ooit
zijn opwachting heeft gemaakt. Volgens de legende begonnen maagden die leefden
in de Middeleeuwen spontaan tranen van bloed te huilen als het wezen in de
buurt kwam.
3. Abezethibou
Het verhaal gaat dat deze demon
voorkwam in de dromen van corrupte Egyptische farao's die Joden
vervolgden. Abezethibou had voordat hij naar aarde kwam de passie
en begeertes van de mens bestudeerd zodat hij deze volledig kon beheersen.
4. Abrahel
Deze demon verscheen voor
meestal dommige boeren, in de vorm van een welgevallige vrouw. Met haar
vleierij kon ze hen allerlei dingen laten doen, waaronder het plegen van
moorden.
Het geloof in het bestaan van deze demon was vooral
wijdverspreid gedurende de Middeleeuwen toen men van vrouwen dacht
dat zij een band met Satan zouden hebben.
5. Belial
Deze
demon stond ook wel bekend als "de wilde." Volgens de overlevering
zou hij aanbeden worden door homoseksuelen van Sodom omdat hij in het bijzonder
was toegelegd op het verbodene en zondigen.
Interessant is ook het verhaal over zijn vangst: zijn geest werd gevangen in
een fles die werd verzegeld en in een put werd gegooid. Het waren de
Babiloniërs die de fles opnieuw openden, ze dachten dat het een schat was, en
lieten zo de demon weer vrij.
6. Alouqua
Het is een van de eerste
vampieren die voorkwam in de Joodse verhaaltraditie. Deze demon had als doel om
mannen naar het plein te brengen en zelfmoord te laten plegen.
7. Baël
Deze kwaadaardige geest zou
volgens de vertellingen de betere exorcisten (geestverdrijvers) in
moeilijkheden brengen. Kundig en sluw zou hij ervoor zorgen dat de mensen die
hem gehoorzaamden onzichtbaar zouden worden, zodat zij de
ergste misdaden konden begaan zonder gepakt te worden.
8. Behemoth
Behemoth werd vaak afgeschilderd
als een diabolische olifant of grote stier. Dit dier werd verantwoordelijk
geacht voor de plotselinge sterfte van veedieren en verorbering van
akkervelden, allemaal opgegeten door dit onverzadigbare wezen.
9. Barbatos
In vergelijking met anderen had
deze demon het op vrouwen voorzien. Hij benaderde hen in de vorm van een
welgeklede (jonge)man en verleidde haar.
Men dacht dat de interessantste mannen hun ziel hadden verkocht aan Barbatos.
10. Andras
De specialiteit van deze demon was dat hij mensen
de hand aan zichzelf kon laten slaan. Dit deed hij door in dromen te
verschijnen met een androgyn lichaam (vrouwelijk/mannelijk uiterlijk)
zittend op een gezadelde wolf en een zwaard in zijn hand. Wie over
hem droomde 's nachts had geen hoop meer om de zon de volgende dag zien op te
komen.
Vijf mantraâs voor meditatie om zeker eens uit te proberen
Er bestaan vijf mantras die mensen al duizenden jaren gebruiken. Dit zijn ze:
1) OM. Dit is de meest universele mantra. Eigenlijk zegt men dat deze mantra het geluid van het universum vertegenwoordigt. Het is het geluid van het begin, het fundamentele geluid, het geluid dat alle andere geluiden bevat.
2) OM AH HUM. Wanneer we deze mantra uitspreken, reinigen we de ruimte waar we onze meditatie zullen doen. Bovendien helpt het geluid van deze mantra om onze concentratie te verbeteren.
3)OM TARE TUTTARE. Deze mantra helpt om onze innerlijke kracht te focussen. We gebruiken het om innerlijke obstakels te verwijderen. Het moedigt ook moed en vertrouwen aan.
4)OM NAMAH SHIVAYA. Deze mantra is afkomstig van de hindoes. We spreken het uit voor welzijn en gelukkig zijn.
5)OM MANI PADME HUM. Dit is één van de krachtigste mantras. Het roept essentiële wijsheid en verbinding met het universum aan.
Het belangrijkste aspect van deze mantras is hun geluid. Boeddhisten dringen erop aan dat we niet te veel nadenken over wat ze betekenen. De essentie van dit alles zit hem in de klanken en de effecten die ze op ons bewustzijn hebben.
het tegenover gestelde van 'Leegte' zijn de conditioneringen. Normaal' gesproken leven wij op basis van gewoontepatronen, structuren, regels, aangeleerd gedrag en de-regels-van-de-samenleving. Dit wordt binnen de tantra als geconditioneerd gedrag gezien: sillã. Deze sillã hanteren wij omdat we het idee hebben zodoende binnen de lijntjes te tekenen, het zo goed te doen, ofwel op de manier in balans te zijn. Dit is onjuist. Balans is een individueel gegeven en dat is niet te omschrijven met een collectieve regel. Een bepaalde situatie kan mij in balans brengen en jou uit balans, toch heeft geen van ons beide gelijk als we zeggen: "deze situatie is goed c.q. slecht voor je". Als iets goed voor je is dan kan je dat opmerken omdat de prana veelvuldig aanwezig is én goed stroomt. Als iets niet goed voor je is zal een andere energie (boosheid, verdriet, angst) veelvuldig aanwezig zijn én goed stromen. Als we boos zijn dan merken we dat op, ons gehele lichaam reageert op deze boosheid (ademhaling, hartslag, adrenaline, gedachten, attitude, etc...). Boosheid is een gemakkelijk herkenbare energiestroming in ons lichaam net als verdriet of angst. Prana is ook een energiestroming in ons lichaam en ook deze kunnen we opmerken; we voelen geluk, gelijkmoedig, compassie en mededogen, we zitten dus "lekker in ons vel". Het is niet zo heel moeilijk onszelf boos te maken, maar hoe zorg je ervoor dat je in prana komt, tantra is een methode die hier helemaal op gericht is. Tantra begint als de prana veelvuldig aanwezig is én goed stroomt.
Het thema leegte (sûnyatâ) is de basis voor de opkomst van tantra zowel in het hindoeïsme als in het boeddhisme en de benaming voor de belangrijkste groep geschriften, de Tantra's, binnen het vajrayaìta-boeddhime (Tibetaans-boeddhisme, tantristisch boeddhisme, diamanten voertuig).
De meditatie technieken beschreven binnen de Tantra's kenmerkt zich door de aanwezigheid van een vaste drie-éénheid:
de persoon die mediteert
de wegen die de mediterende volgt
de gevolgen die de vrucht vormen van de meditatiepraktijk.
Deze drie zijn kenmerkend voor de manieren waarop tantra tot uitdrukking komt. In de woorden van de Boeddha wordt de leegte omschreven als volgt:
afhankelijk van de olie en van de lont brandt het licht van de lamp.
het brandt niet door het ene, of door het andere alleen. of door iets uit zichzelf.
de verschijnselen (om ons heen) bestaan op dezelfde wijze evenmin uit zichzelf.
alle dingen zijn niet-bestaand, en zijn waanvoorstellingen.
Nibbanna (nirvanna) is de enige waarheid. (Pali-canin: Majjhima-nikãya III 140).
Uiteindelijk bestaat alles uit leegte, is er alleen leegte. Een persoon of individu is inherent ook leeg, alleen door het geloof in een identiteit ontstaat er vorm in de leegte welk niet reëel maar gemaakt is. Dit is het begin van de dualiteit, die dus ook niet reëel maar gemaakt is:
leegte versus vorm
zelf versus niet-zelf
samsãra versus nirvãna
onwetendheid versus wijsheid
De werkelijkheid is niet te vergelijken als een leeg vast, want ook het vat zelf bestaat uit leegte. De dingen zijn leeg want ze zijn van elkander afhankelijk (pratïtya-samutpãda). Leegte is de bestaansvoorwaarde voor alle zijn en tegelijk voor de vergankelijkheid daarvan; leegte maakt ook de bevrijding uit samsára mogelijk. Leegte begrijpen door wijsheid is verwezenlijking van de verlossing. De Indiase wijsgeer Nàgârjuna (2e eeuw na Chr.) formuleerde dit als volgt:
De conventionele waarheid (samvríti-satya) wordt door de doorsnee mens beschouwd als zijnde werkelijkheid. In wezen existeert zij niet, maar is alleen door het afhankelijk ontstaan naar voren getreden.
De hoogste waarheid (paraìnartha-satya) is onuitsprekelijk en alleen intuïtief te ervaren. Daartoe behorende technieken zijn onder andere yoga en meditatie en de tantra heeft gespecialiseerd in deze intuïtieve technieken. De meer scholarische boeddhistische stromingen, zoals de Theravada, verklaren 'leegte' door uit te leggen wat het niet is. De tantra kiest een meer positievere benadering door uit te leggen wat het wel is, en dit ook te laten ervaren middels intuïtief zelfonderzoek.
"Het is de taak van elke beoefenaar om in balans te komen
"en in balans te blijven.
Dit antwoord heeft hij gedurende zijn leven meerdere keren gegeven en vormt de kern van de boeddhistische tantristische visie. Daarnaast onderwees hij een scholastieke boeddhistische visie. De scholastieke boeddhistische visie heeft een hele duidelijke structuur waar middels onthoudingen de beoefenaar zichzelf behoedde van bepaalde omstandigheden die hem in onbalans zou kunnen brengen. Zo mocht een monnik geen vrouwen ontmoeten en geen werk of bezit hebben. Door zich te houden aan de regels ontstond er een kunstmatig veld van rust en balans waarin grote groepen beoefenaars konden gedijen in hun tantra-Yoga. De tantristische visie richtte zich niet op regels en structuur, maar op de energie. Rust en balans komt namelijk voort uit de prana-energie en deze is voelbaar. Als je je volledig richt op het ervaren van deze energie heb je geen enkele regel of structuur nodig. Elke handeling voortkomend uit prana is namelijk een handeling voortkomend uit balans en zal nooit lijden kunnen veroorzaken.
Gautama de Boeddha wist dat de beste manier om iets te leren het eigen ondervinden is. Tijdens het eigen ondervinden worden hindernissen en valkuilen ervaren en deze maken deel uit van het leerproces namelijk; als iets je hindert wil je dat deze stopt. Deze leermethode wordt cinta-mayã pañña genoemd; 'wijsheid door ervaring verkregen'. Pas als de beoefenaar vanuit eigen ondervinden geen vooruitgang boekt krijgt hij specifiek onderricht van zijn leraar; suttã-mayã pañña; 'wijsheid ontvangend verkregen'. Tantra is dus een manier van leven waarbij er een focus is op de balans om te zorgen dat deze balans continu aanwezig is. Voorts is het belangrijk om je te vertrouwen op deze balans zodat je je steeds minder hoeft te vertrouwen op structuur en conditioneringen.
Een mantra is
een gedicht, woord, uitspraak of
een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk
met magisch effect en een gebed.
In
sommige gevallen wordt hij herhaald en is hij bedoeld als een continue
recitatie (chant). Voor de herkomst van het woord mantrazijn er verschillende verklaringen. Volgens velen
is het een combinatie van de Sanskriet woorden manasah (geest) en tra (bevrijding
door beheersing van die geest). Zoals reeds boven verklaard is een mantra een
reeks woorden, die samen een gedicht vormen. Deze mantras worden veelal
gezongen tijdens meditaties, offerplechtigheden of trouwceremonies door de
Pandits, Brahamanas en soortgelijke heiligen.
In
vroegere tijden zoals het saty-yuga (de gouden tijd), duizenden jaren geleden
konden brahmanen de mantras op zon perfecte manier uitspreken, dat er direct
een effect waarneembaar was. Mocht één van hen een mantra fout ten gehore
brengen, dan waren er overpriesters, die de fouten ter plekke corrigeerden.
Maar dat wil niet zeggen dat mantras oude begrippen zijn, die enkel effect
hebben op de vroegere personen uit het verleden. Dagelijks groeit het aantal
personen, dat zich naar één of andere vereniging wendt om daar over yoga te
horen. Want het chanten van mantras is een belangrijk onderdeel van
yogabeoefening.
Door
mantras te chanten zoals AUM TAT SAT of OM NAMO BHAGAVATE VASUDEVAYA of HARE KRSNA HARE KRSNA KRSNA KRSNA HARE HARE,HARE RAMA HARE RAMA RAMA RAMA HARE HARE zou de
ziel gereinigd worden van alle stoffelijke besmettingen.
Hoewel
het woord mantra uit het Sanskriet komt, worden in feite in alle
religies vele, telkens verschillende, mantras gebruikt voor verschillende
doelen. Bijvoorbeeld om een status van trance of om geestelijke
zuivering te bereiken, voor het verkrijgen van siddhis (mystieke
vermogens) of om de genade de van God (kŗpa) te verwerven.
In
het hindoeïsme wordt Aum of Om (uitspraak: ōm) algemeen als de
basismantra beschouwd. Het woord Om heeft echter een veel diepgaandere
betekenis. Het is niet alleen de betekenis van het woord dat hierbij van belang
is. Men gelooft dat de trilling van deze klank een verheffende werking op de
trilling van het lichaam heeft, waardoor een hoger bewustzijn bereikt wordt.
Vandaar ook dat vaak belang gehecht wordt aan de juiste uitspraak. Volgens
sommige theorieën geeft deze klank ook een opstijgende lijn langs
de chakras weer.
Een
andere belangrijke mantra is de aloude gayatri mantra uit
de Rig Veda (10:16:3)
Aum
Bhuh Bhuvah
Svah
Tat Savitur
Varenyam
Bhargo
Devasya Dheemahi
Dhiyo Yo nah
Prachodayat
Er
zijn verschillende vertalingen van deze mantra in omloop, aangezien elk woord
diverse betekenissen heeft:
·
Om:
een mystieke klank, de klank der klanken. Uit deze klank is het hele universum
ontstaan.
·
Bhur:
De fysieke wereld die de vitale spirituele energie belichaamt, ofwel pran.
·
Bhuvah:
De mentale wereld en vernietiger van al het lijden.
·
Swah:
De hemel en de spirituele wereld die geluk belichaamt.
·
Tat:
Verwijzing naar Parmatma (de Superziel)
·
Savitur:
De heldere Zon of de Schepper en Onderhouder van de Wereld.
Kattenkruid is een geslacht van 250 soorten uit de lipbloemenfamilie (Labiatae/Lamiaceae). De stengels groeien op de knopen en vormen vaak bodembedekkende tapijten. De bladeren zijn vaak grof getand en zachtbehaard.
De recht opstijgende stengels dragen de kleine, buisvormige bloemen in paren. De plant geeft de voorkeur aan volle zon of halfschaduw en verlangt die een humusrijke droge grond.
Kattenkruid bevat verschillende biologisch actieve inhoudsstoffen en heeft uitgesproken helende eigenschappen. De bladeren en jonge scheuten van dit kruid bevatten heilzame mineralen, essentiële oliën, verschillende groeppen vitaminen, tannines, flavonoïden, suiker, alsook glycosiden, looistoffen, bitterstoffen en ursolzuur.
De plant stabiliseert en versterkt het immuunsysteem, aanzienlijk vermidert de slechte invloed van milieufactoren op de menselijke gezondheid.
In de volksgeneeskunde wordt kattenkruid al lang gebruikt als galafdrijvend, eelust verbeterend en als antiseptisch middel, maar ook wordt deze plant gebruikt bij de behandeling van hartneurose.
Bloedzuiverende eigenschappen van kattenkruid zijn onmisbaar bij de behandeling van zweren en steepuisten. Dankzij antibacteriële eigenschappen, wordt de plant gebruikt om de insecten en parasieten te bestrijden, alsook om de huidinfecties te behandelen.
De plant heeft een kalmerend effect, het is ook beter om in te nemen voor het slapen gaan.
In combinatie met andere kruiden, wordt kattenkruid gebruikt bij de behandeling van gastrointestinale aandoeningen. Deze geneeskrachtige plant helpt bij de behandeling van bronchitis, hoest en verkoudheid. Het heeft ook gunstig effect op het zenuwstelsel bij hysterie.
Kattenkruid heeft volgende eigenschappen: zweetafdrijvend, ontstekingswerend, slijmoplossend, pijnstillend, koortsverlagend, wormafdrijvend en wordt gebruikt in de volksgeneeskunde tegen hoofdpijn, bij hoesten, bloedarmoede, geelzucht, leveraandoeningen.
De infusies van kattenkruid helpen de stress te verlichten, maar ook bij sterke kortademigheid, bij krampen en ademhalingsmoeilijkheden.
Bij slapeloosheid: neem in gelijke delen kattenkruid, kamille (bloemen), valeriaan (wortels), hop (kegels) en meng het goed, schenk over 3 eetlepels van het mengsel 2 kopjes water en laat dit gedurende 5 minuten lichtjes koken, zeef het vervolgens. Voor een effectieve behandeling moet je een half kopje infusie drinken voor de maaltijd. Duur van de behandeling 3 weken.
Contra-indicatie: het is nog niet helemaal vastgesteld door de wetenschap of er zijn nadelige gevolgen, daarom vermijd het gebruik van kattenkruid tijdens de zwangerschap en de periode van het geven van de borstvoeding. Gebruik de plant niet bij individuele intolerantie of allergie voor de plant. Voor het gebruik van kattenkruid raadpleeg je een arts.
Jeneverbes groeit in gematigde klimaat van het noordelijk halfrond (Europa, Azië, Noord-Amerika), groeit ook in Noord-Afrika en de tropische regios van Azië (Nepal, Pakistan).
Het groeit op heidevelden, kalksteen, droge heuvels, op droge hellingen, rivieroevers, loof-en gemengde bossen en vormt een struikgewas bij bosranden, zelden in de moerassen, op verschillende bodems, vaak op zandige, met een matige vochtigheid die het meest gunstig is, komt ook voor op te natte moerassige gronden.
Jeneverbes is een groenblijvende struik 1-3 m hoog, zelden boom 8-12 m hoog conische of eivormig boomkroon met soms opknoping op het einde van de takken. De schilferige schors is donkergrijs of grijs-bruin. Scheuten zijn roodachtig bruin.
Bladeren zijn 1-1,5 cm lang, 0,7-7,5 mm breed, zittend, hard, puntig en stekelig, bijna driehoekig, dichte, ondiep gegroefde top, met een soms onverdeelde tot medio verdeeld witachtig strip, aan de onderkant briljant groen met een stompe kiel.
De bladeren zijn ringvormig gerangschikt, per drie in elke ring. De mannelijke vruchtkegels zijn gelig, vrouwelijke kegels zijn talrijk, 5-9 mm in diameter, langwerpig-ovaal of sferisch, lichtgroen, mature zwart en blauw met rijping op de tweede of derde jaar in de herfst, bestaande uit drie of zes schalen, zitten op zeer korte steeltjes. In een vruchtkegel (soms 1-2) zaden, langwerpig-ovaal of eivormig-conisch, geel-bruin.
Jeneverbes heeft sterke phytoncide eigenschappen. De Indianen in Noord-Amerika gebruikten deze voor de behandeling van tuberculose van de huid, botten en gewrichten, ze plaatsten patiënten in een struikgewas van deze plant, waar de lucht verzadigd was met vluchtige stoffen.
Voor medicinale doeleinde worden gebruikt de vruchten van jeneverbes. Om de bessen te oogsten, schud de struik, rijpe bessen vallen gemakkelijk op de mat onder een jeneverbes struik, de rijpe bessen bruin of paars-zwart, glanzend, soms met een blauwe wasachtige laag worden verzameld en gedroogd.
In de geneeskunde jeneverbes wordt gebruikt als diureticum, als ontsmettingsmiddel van de urinewegen, de plant is slijmoplossend, galafdrijvend en verbetert de spijsvertering.
Jeneverbes is een goede remedie tegen diarree en winderigheid. De vruchten zijn onderdeel van diuretica (vochtafdrijvende) kruidenmengelingen.
Etherische olie van jeneverbes naalden hebben een sterke desinfecterende eigenschap, ze zijn effectief in behandeling van trichomonas vaginitis.
In de volksgeneeskunde jeneverbes wordt gebruikt bij de behandeling van oedeem, malaria, nierziekte, cystitis, witte vloed, jicht, reuma. De plant maakt deel uit de mengsels tegen metabole artritis.
Uitwendig als een een pijnstiller in de vorm van spoeling bij gingivitis, herpes, schurft. De wortels werden gebruikt tegen tuberculose, bronchitis, maagzweren, huidziekten.
Het afkooksel van takken wordt toegepast bij allergieën.
Contra-indicaties: Vermijd het gebruik van jeneverbes bij een nierontsteking, het kan verorzakken een verschijning van bloed in de urine, en ernstige vergiftiging en een verergering van het ontstekingsproces.
Ginseng behoort tot de klimopfamilie (Araliaceae) en is een overblijvende heester van ongeveer 50 cm hoog. De donkergroene bladeren zijn vingervormig geveerd, de kleine witte bloemen en de rode bessen verschijnen pas in het derde jaar.
De kronkelige wortel, die vaak menselijke vormen aanneemt, wordt pas na zeven jaar of later geoogst. De ginseng komt oorspronkelijk uit de bossen van Noord-Korea, Mantsjoerije en het kustgebied van de Grote Oceaan.
De Chinese naam ginseng betekent manwortel en doelt op het menselijk uiterlijk van de wortelstok. De geslachtsnaam Panax is afgeleid van het Griekse panacea de de wonderdoende godin. In de Chinese farmacologie werd de plant al 5000 jaar geleden genoemd. Omdat hij moeilijk te telen is en maar langzaam groeit, is de ginseng heel waardevol. Het gebruik ervan was lange tijd uitsluitend voorbehouden aan koningen en keizers.
De toepassing van ginsengwortel wordt geadviseerd om aan te sterken bij vermoeiheid of zwakte, verminderd prestatie- en en concentratievermogen of bij herstel na ziekte.
De afzonderlijke ginsenosiden hebben vele verschillende, maar ook tegenstrijdige effecten. Het vermogen van ginseng om de natuurlijke weerstand te vergroten, is heel groot niet alleen tegen ziekteverwekkers, maar ook tegen vele fysische, chemische, psychische en emotionele stressfactoren. Daarbij worden licht verstoorde functies genormaliseerd, maar het gezonde organisme wordt niet beïnvloed.
De gedroogde wortel wordt medicinaal gebruikt. Voor de verwerking wordt deze voor het drogen met zwaveldioxide (witte ginseng) gebleekt of ter conservering behandeld met waterdamp (rode ginseng). De inhoudsstoffen van beide soorten zijn dezelfde. Farmacologisch effectief is een ingewikkeld mengsel van triterpeensaponinen, de ginsenosiden.
In de volksgeneeskunde wordt ginseng gebruikt bij koude ledematen, gebrek aan eetlust, vermageren, paniekreacties, impotentie, onvruchtbaarheid, lage bloeddruk, maar ook bij zenuwpijnen en slapeloosheid.
Zuivere verpulverde ginsengwortel of alcoholisch-waterig droog extract wordt gebruikt. Beide zijn als kant-en-klaar preparaat in de vorm van capsules, zuigtabletten of druppels in de handel. Aanbevolen dagelijkse dosis is 1 tot 2 gram wortelpoeder, bij extracten naargelang het concentraat.
Een langdurige therapie wordt geadviseerd.Bereiding van de ginseng thee: schenk 150 ml kokend water over 1 theelepel wortelpoeder en laat dit 5 tot 10 minuten trekken. Drink gedurende ten minste 3 tot 4 weken elke dag 3 koppen.
Onderzoek. Gezonde volwassenen kregen ginsengpoeder, een placebo of een vergelijkbaar preparaat en moesten daarna hun hand kort in ijswater dopen. In de placebogroep steeg de bloeddruk, daalde toen weer, na het innemen van het vergelijkingspreparaat daalde de bloeddruk meteen en bleef laag; in de ginsenggroep bleef de bloeddruk onveranderd. Gezonde vrijwilligers kregen naast een griepinjectie twaalf weken lang ginseng of een placebo. De deelnemers in de ginsenggroep kregen beduidend minder last van griep of verkoudheid, hadden meer antilichamen in het bloed en bij hen hadden de killercellen een hogere activiteit.
Beperkingen in gebruik: ginsengwortel mag niet worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, omdat er niet voldoende wetenschappelijke informatie over bestaat. Wie diabetes heeft of bloedverdunnende middelen (anticoagulantia) gebruikt, moet zijn arts raadplegen voor hij tegelijkertijd ginseng gaat gebruiken. Voor een operatie moet het gebruik van ginseng gestopt worden.
Bijwerkingen: ginseng kan de bloedsuikerspiegel verlagen. Er zijn vrouwen die een spanningsgevoel in de borst melden. Bij grote overdosering kunnen zich slapeloosheid, hoge bloeddruk en oedeemvorming voordoen.
Gember behoort tot de familie (Zingiberaceae) en is een kruipende meerjarige plant op een dikke, knolvormige wortelstok. Daaruit groeit in het voorjaar een groene, rechtopgaande stengel van ongeveer 60 cm hoog met smalle bladeren, die elk jaar afsterven. Rond de bloeitijd komt er direct uit de wortelstok een aar, die een witte of gele bloem draagt.
De medicinaal gebruikte gember en de specerij worden gekweekt. Daarvoor wordt in het voorjaar een stuk rhizoom in de grond gelegd, waarna een klein jaar later geoogst kan worden.
Het Latijnse woord Zingiber kan herleid worden naar de oude Indische naam shringavera. Inderdaad dook de gemberwortel als geneeskrachtige plant al op in de vroege Sanskritische geschriften, maar ook in de oude Chinese teksten en later in de Griekse, Romeinse en ook Arabische medische literatuur van de oudheid.
In Midden-Europa werd de plant bekend door de kruisvaarders. De koloniale zeevarende machten dreven intensief handel met het vooral als specerij waardevolle product. In de 16de eeuw kostte een pond gember net zoveel als een schaap.
Vandaag de dag wordt gember in tropisch en subtropisch Azië, in delen van Afrika, in Brazilië en in Jamaica verbouwd. In de teelgebieden wordt het gebruikt als middel om de spijsvertering te bevorderen.
Gemberwortel wordt geadviseerd bij maag-darmklachten, ter voorkoming van reisziekte en voor het tegengaan van braken na een eenvoudige operatieve ingreep.
De scherpe stoffen in gember, gingerol en shoagol antibraakmiddel gebleken. De werking ervan berust op de wisselwerking met allerlei neurotransmitters van het centrale zenuwstelsel. Bovendien stimuleren de scherpe stoffen in gember de productie van speeksel en maagsap, doordat ze al in het mondslijmvlies de warmtereceptoren prikkelen.
Daarnaast voorkomt gember in het ontstaan van zweren, gaat het ontstekingen tegen en doodt het enkele bacteriestammen. De geschilde verse of gedroogde wortelstok, die zich ondergronds uitspreidt, wordt medicinaal gebruikt.
Belangrijke farmacologisch werkzame inhoudsstoffen zijn scherpe stoffen (gingerol en shoagol), diarylheptanoïden en etherische olie met als voornaamste component zingibereen en gemberolie.
In de volksgeneeskunde wordt gember gebruikt bij maag- of darmzweren, hoesten, problemen bij het urineren, onderbuikklachten, reumatische aandoeningen en migraine. Gember is een belangrijk geneesmiddel in de Indische en Chinese geneeskunde. De plant is ook een effectief middel om de eetlust op te wekken. Bovendien zou het de spijsvertering stimuleren.
Als specerij helpt gember vooral mensen die last hebben van een nerveuze en gevoelige maag en die veel last hebben van winderigheid.
Gember verlaagt LDL cholesterol gehalte in het bloed. Er worden kant-en-klare geneesmiddelen (capsules) of los gemberpoeder gebruikt; Los poeder: los ongeveer 1/3 tl op in 150 ml water, drink dagelijks 2 tot 4 koppen. Neem dit, om reisziekte te voorkomen, ongeveer 30 minuten voor het begin van de reis.
De toepassing van gember in de vorm van levensmiddelen is niet voldoende om het medicinale effect te bereiken. Diverse klinische onderzoeken met meer dan 2000 deelnemers hebben aangetoond dat gember vergeleken met een placebo heel effectief is bij de behandeling en het voorkomen van misselijkheid en braken. De proefomstandigheden hadden ook betrekking op zeeziekte, reisziekte en misselijkheid na operaties. Ook de kinderen tussen 3 en 13 jaar kunnen de preparaten van gember goed verdragen.
Beperkingen in het gebruik: Bij last van galstenen of bij gebruik van bloedverdunende medicijnen, moet zijn arts raadplegen over het gebruik van gember.
Bijwerkingen: In enkele gevallen is brandend maagzuur voorgekomen.
De framboos is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae), tot dit geslacht behoren meer dan zeshonderd soorten. De plant is een heester waarvan de stengels tot 2 meter lang kunnen worden. Elk jaar worden nieuwe stengels uit wortelopslag gevormd. De framboos bestaat uit vele vruchtjes en is een verzamelsteenvrucht.
De meeste rassen dragen rode vruchten. Frambozen groeien in het wild, eenmaal uit zaad opgekomen, verbreidt de plant zich verder door wortelopslag. Door verschillende teeltmethoden toe te passen, kan de oogst over een lange periode, van eind april tot eind december, gespreid worden.
Framboos vruchten bevatten een unieke set van verschillende organische zuren, vitaminen, koolhydraten en essentiële oliën. De inhoudsstoffen als sterolen hebben de mogelijkheid om de ontwikkeling van atherosclerose te voorkomen.
In de volksgeneeskunde framboos vruchten worden beschouwd als koortswerend middel bij griep, bronchitis, laryngitis, bij hoest als slijmoplossend.
Framboos verbetert de eetlust, normaliseert het maag-darmkanaal, verzacht maagpijn, verlicht effecten van alcoholvergiftiging en heeft anti-inflammatoire eigenschappen. Framboos is rijk aan vitamine C en is zeer effectief bij behandeling van angina pectoris.
De plant is een goede antitoxische middel, darvoor wordt een infusie van framboos bladeren gebruikt: schenk 1 kopje kokend water over 2 eetlepels gedroogde bladeren, laat dit 20 minuten trekken, vervolgens zeef het. Drink 1/3 kopje 3 keer per dag voor de maaltijd.
Framboos is een uitstekende zweetafdrijvende middel, en wordt sterk aanbevolen bij verschillende luchtweginfecties.
Bij neurasthenie is effectief een afkooksel van de wortels en takken van framboos, bereid het als volgt: kook 20 g van product in 250 ml water gedurende 30-40 minuten, zeef het, en breng de infusie tot het oorspronkelijke volume. Drink 1/3 kopje 3-6 keer per dag.
Bij hypertensie (hoge bloeddruk) is goed om frambozen te eten zonder beperkingen. Ook kan hiervoor het afkooksel van de bladeren van pas komen: kook 10 g gedroogde bladeren in 250 ml water gedurende 15 minuten, zeef het en breng deze tot het oorspronkelijke volume. Drink uit per kleine slokjes in de loop van de dag.
Bij atherosclerose drink het afkooksel van framboos bladeren 1/2 kopje 3 keer per dag.
Bij bronchiale astma is nuttig een afkooksel van de wortels van framboos: kook 20 g gedroogde gemalen wortel gedurende 30 minuten, zeef het, breng tot het oorspronkelijke volume met gekookt water. Drink 1/3 kopje 3 keer per dag.
Bij een begin van de verkoudheid is aanbevolen om vruchtenthee van framboos te drinken: schenk 250 ml kokend water over 2 eetlepels gedroogde vrucht, laat dit 30 minuten trekken, drink per dag 5-6 kopjes.
Gorgelen met een infusie van framboos is aanbevolen bij laryngitis, tonsillitis en stomatitis. Te bereiden als volgt: schenk 250 ml kokend water over gedroogde en gemalen bladeren en stengels van de plant, laat dit 40 minuten trekken, vervolgens zeef het.
Eucalyptus (Eucalyptus): uitleg en genezende werking
Eucalyptus is meestal groenblijvend, de bomen kunnen bereiken van een hoogte van 100 meter. Als geneesmiddel worden de bladeren gebruikt die bevatten de etherische oliën. Bladeren dienen om een alcohol tinctuur te bereiden tegen de malaria.
Etherische olie als een slijmoplossend en antiseptisch middel.
Uitwendig in de pijnstillende zalven. Eucalyptus heeft desinfecterende, anti-inflammatoire, pijnstillende en anti-microbiële eigenschappen. Bladeren in gedroogde vorm bevatten 1,5 tot 3% essentiële olie, die gewoonlijk wordt verkregen door stoomdestillatie.
De olie is kleurloos, lichtgeel of licht groen met een aangename verfrissende geur.
Eucalyptus bladeren bevatten ook tannines en bittere stoffen.
Bij pleuritis, bronchiëctasieën, bronchitis en tracheïtis kan tinctuur van eucalyptus (farmaceutisch preparaat) te gebruiken 15-30 druppels op 1/4 kopje water 3 keer per dag.
Tinctuur (farmaceutisch preparaat) drink 15-20 druppels 2-3 keer per dag voor de nieren en urogenitale tractus.
In de verloskunde en gynaecologie wordt het afkooksel van de eucalyptus bladeren gebruikt voor de spoelingen.
Eucalyptus olie (farmaceutisch preparaat) wordt gebruikt met tampons bij erosie van de baarmoederhals.
Tinctuur van eucalyptus. De plant heeft ontsmettende en anti-inflammatoire werking.
Inwendig wordt gebruikt bij verschillende soorten hoest, bij de aandoeningen van de luchtwegen, bij malaria, acute maag en darm ziekten, griep, verkoudheid. Aanbevolen om de tinctuur toe te passen als volgt: 20-30 druppels op 1/4 kopje lauwe water 3 keer per dag.
Uitwendig gebruik van tinctuur: als spoeling of inhalatie bij keelpijn, bij tonsillitis, laryngitis, rhinitis, tracheïtis, bronchitis, catarrale, abcessen.
De tinctuur wordt gebruikt als kompres en spoelingen bij etterende zweren, phlegmon, etterende mastitis en sommige pustuleuze huidziekten.
Voor de spoelingen bij erosie en ulceratie van de baarmoederhals. Voor deze spoeling neem een theelepel tinctuur verdund in 1 kopje gekookt lauw water. Dezelfde infusie wordt toegepast om in te wrijven bij ischias, neuralgie, reumatische pijn.
Eucalyptus tinctuur is in de apotheek en de natuurwinkels te verkrijgen.
De plant bevat vitamine C, K, B2, caroteen, pantotheenzuur, chlorofyl, zouten van ijzer,kalium, calcium, zwavel, suiker, eiwitten. Brandnetel verhoogt de bloedstolling, verhoogt de hoeveelheid van hemoglobine, bloedplaatjes en rode bloedcellen, vermindert de concentratie van suiker in het bloed, heeft wondgenezende herstellende werking.
Brandnetel is nuttig bij bloedingen, bloedarmoede, atherosclerose, goed voor de nieren, blaas, lever en galblaas, aambeien, tuberculose, metabole aandoeningen, bij herstel. De plant is een waardevol voedingsmiddel. Van de jonge scheuten en bladeren worden gekookt heerlijke en voedzame soepen, de bladeren worden gebruikt bij bereiding van salades.
Verse brandnetelsap wordt ingewreven in de hoofdhuid voor de versterking en groei van het haar. Met hetzelfde doel dient de infusie van brandnetel bladeren, spoel het haar na de elke wasbeurt: schenk over 3 eetlepels gedroogde kruid 250 ml kokend water, laat dit trekken gedurende 30 minuten, zeef het vervolgens.
Voor het versterken en verbeteren van de haargroei is genoeg om een afkooksel van brandetel te gebruiken: schenk over 2-3 eetlepels droge kruid of 0,5 kg verse bladeren 2-3 kopjes kokend water en laat dit trekken 6 tot 8 uur. Vervolgens zeef het en gebruik om de huid te reinigen. Gebruik een wattenstaafje of een zachte doek, wrijf zacht op langs het haar, inwrijven voorzichtig, om de haarwortel beschadiging te voorkomen.
Brandnetel. Deze plant is waarschijnlijk bekend voor iedereen. Het is makkelijker om een lijst te maken van de ziekten waarvoor de brandnetel niet wordt gebruikt. Het spectrum van de actie is vrij indrukwekkend.
In de volksgeneeskunde wordt de plant gebruikt als wondgenezend, diuretisch, tonisch, laxerend, vitaminiserend, krampstillend, slijmoplossend. Het wordt gebruikt bij bloedingen, aambeien, nier- en galstenen, astma, lever- en galwegen aandoeningen, oedeem, bij constipatie, hartziekte, tuberculose, astma, bronchitis, allergieën.
Uitwendig bij wonden als bloedstelpend, huidziekten en als haar versterkend.
Om het hartfunctie te versterken wordt gebruikt brandnetel thee. Drink brandnetelthee met honing of suiker. De jonge brandnetels voor de bloei gesneden topjes met bladeren, gedroogd in de schaduw. 5 eetlepels gehakte kruid op 0,5 liter water, kook op een laag vuur +/- 5 minuten, drink een half kopje 4 keer per dag, met honing of suiker naar eigen smaak.
Krampen, buikpijn met braken, wordt gedronken een afkooksel van de wortels van brandnetel. Kook 1 theelepel gedroogde wortel gedurende 5 minuten in een glas melk. Het vierde deel wordt ingenomen opgewarmd, vervolgens om de 2 uur neem 2 eetlepels tot de verdwijning van de ziekte.
Oude recept om de nierstenen afvoeren. Drink het sap van de verse planten, 50 ml 2 3 maal per dag, nog beter te nemen een eetlepel elke twee uur.
Afkooksel van brandnetel in te nemen met honing of suiker verbetert de nieren. Voor een dergelijke bouillon is genoeg een theelepel gedroogde brandnetel bladeren op een glas kokend water, laten trekken en filtreren.
Bij nefritis en pyelonefritis dosis wordt verhoogd tot 1 2 eetlepels, kook op een lage vuur 3 minuten, vervolgens laat dit 1 uur trekken, zeef het, drink 1/3 of half glas voor het eten.
In geval van een zwakke baarmoeder involutie kan de plant een goed resultaat geven. Laat trekken 3-4 eetlepels droge gemalen bladeren in 0,5 liter pas gekookt water, vervolgens zeef het, drink in 3-4 keer in de loop van de dag.
Brandnetel wordt beschouwd als een goede remedie als melkafdrijvend middel. Verse brandnetelsap verdun met tweemaal de hoeveelheid van het water, breng aan de kook, neem 1-2 theelepels drie keer per dag bij de maaltijd.
Gezondheidstinctuur van brandnetel: Schenk over 200 g brandnetel van de maand mei 0,5 liter jenever. Doe de fles dicht. De eerste dag laat het staan op de vensterbank, en de overige 8 dagen in een donkere plaats. Zeef het vervolgens en bewaar op een donkere plaats. Neem een theelepel van op een lege maag 30 minuten voor het eten en 1 theelepel voor het slapen. Volledig opgebruiken. Men wordt krachtig, gezond, hartactiviteit wordt beter, verbetert algemene toestand, verbetert bloed, bewegingen worden makkelijker, sclerose gaat weg.
Waarschuwing: Vermijd gebruik van brandnetel bij zwangerschap, vooral in de laatste maanden.
Contra-indicaties: Brandnetel is bloedstollend, niet toegewezen bij tromboflebitis
De blauwe bosbes behoort tot de heideachtigen familie van (Ericaceae) en is een s zomers groene dwergstruik met groene takken met scherpe kanten. De struik wordt 15 tot 50 cm hoog, heeft eivormige, fijngezaagde bladeren en draagt in mei en juni kleine, roze bloemen. De vrucht is een ronde, blauwzwarte bes.
De wetenschappelijke naam Vaccinium is een vervalsing van baccinium voor bessenstruik. Myrtillus verwijst naar de gelijkenis van de bosbes met de mirre. Al in de Middeleeuwen beschreef Hildegard von Bingen de geneeskrachtige werking van de plant.
De gedroogde, rijpe vruchten en bladeren worden medicinaal gebruikt. Farmacologisch belangrijke inhoudsstoffen zijn fruitzuren, looistoffen, anthocyanen, flavonoïden, koffiezuurderivaten, pectine, vitaminen en mineralen.
In de traditionele geneeskunde wordt de blauwe bosbes geadviseerd bij diarree met diverse oorzaken, maar ook bij lichte ontsteking van mond- en keelslijmvlies. De looistoffen in de bosbes trekken het weefsel samen en stimuleren zo de wondgenesing. De anthocyanen voorkomen het ontstaan van zweren.
In de volksgeneeskunde wordt de blauwe bosbes inwendig gebruikt bij braken, bloedingen en aambeien. Uitwendig bij zweren en huidaandoeningen. Verse bessen worden beschouwd als nuttig bij de behandeling van scheurbuik.
De bladeren en scheuten worden toegepast in het beginstadium van diabetes omdat ze bevatten glycoside neomirtillin die in staat is de bloedsuikerspiegel te verlagen.
Blauwe bosbes wordt in de volksgeneeskunde ook gebruikt bij de oogziekten, bij het maagdarmkanaal aandoeningen, bij diabetes. Als lokale behandeling van brandwonden en zweren, stomatitis en gingivitis.
Er wordt aangenomen dat blauwe bosbes aanzienlijk verbetert nachtzicht. Verse blauwe bosbes is nuttig bij aandoeningen van de maag en darmen, het verbetert de gezichtsscherpte, wordt gebruikt bij de behandeling van reuma, jicht en andere inflammatoire aandoeningen.
Onderzoek heeft aangetoond dat het gebruik van blauwe bosbes voorkomt het risico van verschillende hartaandoeningen en is een effectieve middel ter preventie van bloedsomloop aandoeningen en kanker.
Bij aambeien wordt een infusie van bosbesbladeren gebruikt, 60 ml in de vorm van microklysma.
Bij jicht wordt toegepast een kompres van verse bosbessen op pijnlijke gewrichten. Tegelijkertijd neem een infusie: schenk 250 ml kokend water over 2 theelepels gedroogde bessen, laat dit 2 uur trekken, zeef het en drink 1/4 kopje 4 keer per dag.
De gedroogde bessen worden gebruikt als toevoeging aan het eten of als thee.
Thee: schenk 150 ml heet water over 2 theelepels gekneusde bessen, laat dit 10 minuten trekken; drink maximaal 6 koppen per dag.
Mocht diarree ondanks de behandeling langer dan 3 dagen duren, raadpleeg dan een arts.
Bijwerkingen: Verse blauwe bosbessen kunnen diarree veroorzaken.
Aloë vera is
een succulent uit de affodilfamilie (Asphodelaceae). De plant heeft een korte,
houtige stam van 30-50 cm hoog, die aan de basis uitlopers vormt of zich
vertakt. De bladeren staan vaak opeengedrongen. Ze zijn blauwgroen, 40-50 cm
lang en aan de basis 7-8 cm breed, waarna ze zich versmallen tot een punt. Aan
de onderkant zijn de bladeren afgerond en ze hebben aan de randen uit elkaar
staande, driehoekige, bleekgroene, hoornachtige tanden. De trossige bloeiwijze
kan tot 90 cm lang worden. Er bestaan vormen met rode en met gele bloeiwijzen.
Aloë vera
komt waarschijnlijk oorspronkelijk uit het Arabisch Schiereiland. Tegenwoordig
komt hij onder andere ook voor in het Middellandse Zeegebied, Indonesië, De
Nederlandse Antillen en West-Indië. Op Barbados bevinden zich vele kwekerijen
van deze plant.
Het
plantensap kan worden gebruikt als wondmiddel en tegen zonnebrand. Het wordt
veel in cosmetica verwerkt. De winning vindt plaats door de bladeren af te
snijden en het hieruit druppelende sap te verzamelen en in de lucht te laten
drogen.
Verse aloë
vera bladeren worden veel gebruikt in volksgeneeskunde en traditionele
geneeskunde. Aloë vera heeft antibacteriële eigenschappen en heel actief tegen
bacteriën zoals streptokokken, stafylokokken, difterie en dysenterie-bacil. Het
is effectief bij ontstekingsziekten, verse wonden, bij het versnellen van de
regeneratie proces.
Aloë
bijdraagt aan de algehele verbetering van het lichaam. Werkzame stoffen
verbeteren darmperistaltiek en chronische constipatie, het verbetert de
spijsvertering en verhoogt de galafscheiding.
Van het sap
werd geïsoleerd antibiotica barbaloïne, één stof dat effectieve is tegen
tuberculose en huidziekten. Het wordt ook gebruikt bij chronische gastritis,
pancreatitis, colitis en bij de behandeling van conjunctivitis, progressieve
myopie en opacificatie (vertroebeling) van het glasachtige lichaam.
De bladeren
bevatten etherische oliën, enzymen, vitamines, aminozuren, mineralen,
polysachariden en salicylzuur.
Verse sap is
ook een zacht laxeermiddel. Bereidingen van de geperste sap worden gebruikt
voor de behandeling van gastritis en colitis.
Aloë vera is
effectief bij de behandeling van slecht genezende wonden etterende en diverse
infectieuze pustuleuze huidziekten. Aloë sap wordt gebruikt in de vorm van
kompres of lotion.
Het sap is
geneeskrachtig vanwege de hoge antibacteriële eigenschappen. De plant heeft
nadelig effect op een groot aantal bekende pathogenen streptokokken,
stafylokokken, evenals tyfus en dysenterie.
Siroop
gemaakt van het sap met de toevoeging van ijzer, is met succes gebruikt om te
behandelen van anemie.
Preparaten
op basis van aloë vera sap worden veel gebruikt bij huidletsels veroorzaakt
door X- stralen en om het verlichten van symptomen van zonnebrand en sommige
huidziekten.
Hoge
efficiëntie van aloë vera werd vastgesteld bij de behandeling van astma,
duodenale zweer, chronische gastritis en vele andere ziekten.
Vandaag Aloë
preparaten worden veel gebruikt in de oogheelkunde voor de behandeling van
oogziekten.
De plant
wordt gebruikt bij de uitputting als gevolg van een ernstige ziekte, maar ook
om de spijsvertering en eetlust te verbeteren. Bereid aloë vera sap als volgt :
150 gram sap, 250 gram honing en 350 gram goede rode wijn alles goed gemengd
laat dit gedurende vijf dagen trekken. Neem een eetlepel van het verkregen
mengsel drie keer per dag voor de maaltijd.
Voor
verzwakte kinderen bereid het mengsel als volgt: Op half kopje aloë vera sap
voeg toe 500 gram gemalen walnoten, 300 gram honing en geperst sap van drie of
vier citroenen. De dosering: een theelepel drie keer per dag voor de maaltijd.
Bij een
verkoudheid wordt aanbevolen om aloë vera sap te gebruiken in de vorm van
druppels. Doe 2-3 druppels vers aloë vera sap in elk neusgat. De behandeling
duurt ongeveer acht dagen.
Bij de ontstoken
keel zal helpen aloë vera sap in de vorm van gorgelen. Daarvoor het sap dient
verdund te worden met gelijke hoeveelheid water. Na het gorgelen wordt
aanbevolen om warme melk te drinken met een theelepel verse aloë vera sap.
Bij
tandpijn, kunt u de pijn verlichten op een zeer eenvoudige manier: neem een
stuk van aloë blad, zet het in de tandholte, de pijn zal snel verzachten.
Aloë vera
sap wordt gebruikt bij herpes. Om een uitslag te verwijderen, smeer het vijf
keer per dag met het sap uit de bladeren van de plant. Vóór elke smering wordt
aanbevolen om af te breken stukje vers aloë vera blad.
De
geneeskrachtige werking heeft een zalf gemaakt van aloë vera sap. Meestal wordt
het gebruikt om wonden, zweren en fistels te genezen. Zalf wordt bereid als volgt:
honing en aloë vera sap gemengd in gelijke hoeveelheden, bij het mengsel van
200 ml wordt toegevoegd een eetlepel zuivere alcohol (96%). Meng het goed. Het
wordt aanbevolen om zalf in de koelkast te bewaren.
Volgende
mengsel van verse sap, melk en honing is effectief bij maagzweer, astma,
gastritis, laryngitis, dysenterie. 1/2 theelepel aloë vera sap en honing
verdund in een kop warme melk. Drink drie keer per dag een half uur voor de
maaltijd. De behandeling duurt 2-3 weken met een pauze van twee weken.
De honing is
een van de belangrijkste componenten die deel uitmaken van de nuttige
geneesmiddelen op basis van aloë vera sap. In combinatie met de honing aloë
vera het effect van de behandeling is aanzienlijk groter. Vanwege het feit dat
de middel is zeer effectief, gebruik het niet langer dan een maand, en bij
verkoudheid vijf dagen is genoeg voor een volledig herstel.
Aloë vera
gecombineerd met honing is nuttig bij kaalheid, haaruitval en roos. Aloë vera
en honing wordt gebruikt als een spoeling voor het haar. Het sap activeert en
voedt de haarzakjes, herstelt gespleten haarpunten. Haar wordt dik, sterk en
glanzend.
Om het
immuunsysteem te versterken maak volgende bereiding: Infusie: 500 g gehakte
verse aloë vera bladeren en 500 g gemalen walnoten, voeg toe 1,5 kopje honing,
meng het goed, laat dit trekken op een warme, donkere plaats gedurende drie
dagen. Neem een eetlepel drie keer per dag na de maaltijd.
Aloë vera
reinigt het maagdarmkanaal, nieren, lever, galblaas, voorkomt de vorming van
nierstenen, verlicht de symptomen van psoriasis, herpes, brandend maagzuur,
verhoogt de weerstand tegen infecties.
Bij verkoudheid
doe in elk neusgat 5 druppels aloë extract driemaal daags. Dit vermindert de
zwelling van het neusslijmvlies, maakt de ademhaling vrij, elimineert bacteriën
en virussen.
In
gynaecologie wordt aloë vera gebruikt bij erosie van de baarmoederhals, in de
vagina inbrengen de tampons gedrenkt in aloë vera sap voor 2-3 uur. Tinctuur
van aloë vera is effectief bij acute vaginale ontsteking, neem 1 eetlepel drie
keer per dag voor de maaltijd. Neem 2-3 keer per dag 8-10 druppels vers sap van
aloë vera om de menstruele cyclus te regelen. Aloë vera wordt gebruikt voor de
preventie van ontstekingsziekten van de vrouwelijke geslachtsorganen.
Waarschuwing:
Om slapeloosheid te voorkomen, neem aloë vera sap minstens 2-4 uur vóór het
slapen gaan.
Contra-indicaties:
Vermijd het gebruik van aloë vera bij de aandoeningen van de lever en galblaas,
blaasontsteking, aambeien, de eerste stadia van de zwangerschap, tijdens
menstruatie. Bij langdurig gebruik van de aloë vera preparaten verliest het
lichaam mineralen, in het bijzonder kalium, waardoor het water-zout
metabolisme wordt verstoort. Voor de kinderen onder de 12 jaar het gebruik van
aloë vera is niet aangeraden zonder overleg met een arts.
- Bestaat God? En wat bedoelt men met God? Is God een oude man met een grijze baard die beslist wie naar de hemel gaat en wie naar de hel gaat?
In dat geval geloof ik niet in God. Bedoel je met God een Eeuwig en oneindig Bewustzijn dat alles omvat? Dan neig ik je te geloven.
God (niet de oude man) is als een licht dat schijnt op de duisternis. Duisternis kan niet op tegen het Licht. (Ik noem het nu het Licht, er zijn veel namen voor te omschrijven wat God voor mij betekent.)
-Duisternis kunnen negatieve gedachtes of emoties zijn. Of verdriet, haat. Als het Licht op deze Duisternis schijnt (als het Bewustzijn zonder vooroordelen aanwezig is), verdwijnt de duisternis.
- God zit in iedereen. We nemen hem vaak niet waar, maar hij is er altijd.
In de Griekse mythologie is Achilles een beroemde held uit de,oorlog tegen Troje. (Door Homerus in de Ilias beschreven) Om hem onkwetsbaar te maken had zijn moeder, de zeenimf Thetis, hem in de rivier de Styx gedompeld. Ze hield hem hierbij vast aan zijn hiel, zodat deze niet in aanraking was geweest met het water. Zo was het enige zwakke punt van Achilles zijn hiel. Een zwakke plek of teer punt noemt men een achilleshiel of Achillespees.
Thetis, de moeder van Achilles, had haar zoon Achilles gewaarschuwd. "Ga niet naar Troje want dit wordt je dood" waren haar laatste woorden. Achilles was inmiddels de grote held van de Grieken en de grote angst voor de Trojanen. Totdat er ruzie kwam tussen Agamemnon en Achilles. Achilles weigerde nog te vechten en het leger van Agamemnon ging ten onder. De Trojanen waren altijd erg bang voor Achilles geweest maar nu zagen zij hun kans. Om de Trojanen te laten schrikken ging Achilles' beste vriend Patroklos, vermomd als Achilles, de strijd aan tegen de Trojanen. Patroklos verdreef de Trojanen totdat Hektor vernam dat het niet Achilles was die het Griekse leger leidde. Patroklos werd gedood. Toen Achilles het nieuws vernam was hij furieus. Hij wilde zich wreken en doodde Hector en bond het lichaam van Hector achter zijn wagen en sleepte het rond de stadsmuren. Maar Achilles had 1 zwakke plek en dat was zijn hiel. Op aanwijzing van God Apollo, schoot Paris een pijl af op zijn zwakke plek en doodde Achilles.
Achilles bond het lichaam van Hector achter zijn wagen en sleepte het rond de stadsmuren.
Achilles kreeg de pijl van Paris in zijn hiel, zijn enige zwakke plek. (achilleshiel)
TOON HERMANS: Als
het geluk je plotseling verrast, denk dan niet na, maar grijp het vast.
ROBERT FROST: Geluk
doet je groeien.
GILBERT CESBRON:Het
geluk vermenigvuldigt zich slechts wanneer je het met iemand deelt.
M.SAAVEDRA: Wie
het geluk niet kan genieten als het komt, moet niet klagen als het hem
verlaat.
WITTGENSTEIN: De wereld van de gelukkige is
een andere dan die van de ongelukkige.
POLLACK: Geluk:
tussenstation tussen te weinig en te veel.
ANN CHRISTY: Geluk
is het gevoel niet alleen te zijn.
M.AYMÉ: Gelukkig
zijn is geen goed teken, het wil zeggen dat het ongeluk de bus heeft gemist
en nu met de volgende komt.
JEAN-JACQUES
ROUSSEAU: Geluk: een goede bankrekening, een goede kok, en een goede
spijsvertering.
NICOLAAS BEETS: Geluk
is harmonie tussen de omstandigheden en de behoeften.
BERTUS AAFJES: Gelukkig
zijn zonder meer is een absurditeit, het is gewoon een gebrek aan
problematiek.
C.S.ADAMA VAN
SCHELTEMA: Tussen hoop en herinnering bloeit uw geluk.
SCHOPENHAUER: Een gelukkig leven is onmogelijk, het hoogste dat
de mens bereiken kan, is eenheldhaftige levensloop.
SCHOPENHAUER: Wie het leven doorstaat zonder al te grote
lichamelijke en geestelijke pijn heeft hetgelukkigste lot gehad dat er te vinden was.
En niet hij aan wie de grootstevreugde engenietingen ten deel zijn gevallen. Wiehieraan het geluk van een levensloop wil
afmeten,
hanteert een totaal verkeerde maatstaf.
SCHOPENHAUER: Niet in de roem, doch in datgene, waardoor men
haar verkrijgt, ligt de waarde, en in hetvoortbrengen van 'onsterfelijke kinderen'
het geluk.
SCHOPENHAUER: De meest zekere manier om niet heel ongelukkig te
worden, is niet te verlangen heelgelukkig te worden, dus door in je
aanspraken op genot, bezit, aanzien, eer, enzovoorts,bescheiden te zijn.
NIETZSCHE: Het
geluk van de man is: ik wil. Het geluk van de vrouw is: hij wil.
ANONIEM:Gelukkig zijn is niet krijgen wat we
verlangen maar tevreden zijn met wat we hebben.
SCHOPENHAUER: Beperkingen maken je gelukkig.
SCHOPENHAUER: Wanneer je wilt taxeren hoe gelukkig iemand is,
moet je hem niet vragen naar wat hemplezier doet, maar naar wat hem verdriet
doet.
