Druk op onderstaande knop om mij een e-mailtje te sturen.
Elke in het land van Ozz
Ozz
13-02-2007
Antwerpen - Seoul
We vonden het een super idee om samen naar Schiphol te treinen; geen gerij, geen stress met files in Nederland. Gezellig met z'n twee sporen naar de luchthaven. Hoe moeilijk kan zoiets zijn? In Berchem zaten we net klaar om te vertrekken toen het bericht kwam dat de trrein een 10-tal minuten vertraging had door een "personeelsongeluk" in het stqtion van Essen. Damn, dat was geen bijzonder goed begin van de reis... Maar dat zou dan wel vlotter gaan eens Essen voorbij. Maar eens Essen voorbij werd het alleen nog maar erger. De trein kwam echt maar stapvoets vooruit en we zagen de tijd spijtig genoeg ongelooflijk Thalys-snel voorbij vliegen. Ik werd natuurlijk al wat zenuwachtig, want het zou niet de eerst keer zijn dat ik een vlucht op Schiphol gemist had door ee vertraging met de trein. Hier had ik al een trauma van, een tweede en ik zou in de toekomst echt serieus twee keer nadenken als ik nog eens vanuit Schiphol zou kunnen vertrekken.Met de trein zou je er al sijn? Ammehoela
Toen we met een uur (!) vertraging aankwamen op de luchthaven liep ik als een kieken zonder kop langs de incheckbalies in de hoop die van Korean Airlines nog open te vinden en in de hoop dat ze me nog zouden laten inchecken. Allemaal zorgen om niks. Ik werd ingecheckt. Geen vragen, geen veelzeggende blik op de klok, gewoon goeie, vriendelijke service en mijn dag begon er dan toch beter uit te zien. Sean dacht dattie ergens een KFC (bweurk!) had gezien en zou van de gelegenheid gebruik maken om nog eens ongezond te snacken voordat hij zijn gezonde periode zou ingaan (:geen kip-mitrailette, geen bier en geen koffie - yeah right!) We hebben dan samen 'gezellig' van ons luchthavenlunchke genoten en moesten dan snel snel naar de pascontrole. <afscheid> Een beetje tijd om snel wat rond te kijken bij Tax Free (da's echt OVERAL hetzelfde) en dan het vliegtuig op. Ik was samen met een ander blondje de enige Westerse. Dat was echt effe raar, iedereen bekeek ons. Op het vliegtuig viel het me meteen op hoe netjes de hostessen erbij liepen. Ze dragen bij Korean Airlines een heel mooi wit en lichtgroen uniformpje en dragen allemaal dezelfde haarspeld in hun lang opgestoken gitzwarte haar. Mooi om te zien. Blijkbaar is het Koreaans een taal die vrij melodieus is en waarbij vooral op het einde van een zin gezongen wordt. Daar is op zich niks mis mee ware het niet dat ze dat zonder verpinken doortrekken in hun overigens heel nette Engels. Ik had er in het begin zel wat moeite mee, moet ik zeggen. Ik had me voorgenomen niet te traditioneel te keizen voor het continentale eten, maar voor wat ze me ook maar als alternatief aanboden. Bij het avondeten kreeg ik een soort van gestoomde rijst met gemengde groenten en sesamolie en hete chilipasta, naar smaak toe te voegen. Smaakte wel wat Asiatisch, maar 't was niks waarbij ik me over de keuze beklaagde. Bij het ontbijt ging ik dus weer voor het traditionele Koreaanse ontbijt. Ik kreeg een soort van rijstporridge met groene thee (warm). Het ding smaakte spijtig genoeg redelijk zout en er zaten bovendien hele kleine stukjes zeewier in. Nu vind ik dat op zich geen probleem (hallo sushi!!), maar als ontbijt ben ik zo'n zware kost niet gewend. Na een hap of wat had ik het dus al gehad (maar ik heb het echt zel geprogbeerd, hoor). Er lagen nog stukjes mango in een bakje! Aha! Mango, daar mag je me nu voor uit mijn bed halen, zie. Maar niet in Korea. Die mango was ook zout en was bovendien nog eens ingesmeerd met sesamolie!! Ik werd er bijna misselijk van. 's Morgens op een nuchtere maag... Alstublieft! Ik heb me dan maar (op hoop van zegen) op het bakje ananas en sinaas gegooid en dat was gelukkig wel te eten. De smaak van het zoute ontbijt heb ik dan maar weggespoeld met een bakje super lekkere koffie. Slapen is er niet echt van gekomen, want alle rijen van vier zetels waren echt razend snel ingenomen door Koreanen. Ik heb me dan maar op m'n eigen 2 zetels zo goed en zo kwaad het kon opgevouwen en nu en dan mijn ogen dichtgeknepen. Geen erg comfortabele vlucht. Bijna niks geslapen en praktisch niet ontbeten. En ik ben al zo'n fantastisch ochtendmens... Hier op de luchthaven van Seoul; same old, same old. De ene Tax Free shop naast de andere, enrom veel ongelooflijk dure merkwinkels en geen enkel coffeeshopke! Je kunt hier echt alles krijgen, van 300 verschillende chocoladesoorten over alles grote merken tot sushi en verse vruhtensapjes, maar koffie... Ik ben geen addict, maar toch: mijn wereld voor een koffie Ik ga nog eens op zoek...
Tot in Ozz dan maar?
Tschau!
Reacties op bericht (1)
08-03-2007
frieda
Hey Frieda,
echt een tof idee van jou dat we mee kunnen profiteren van die fantastische reis dat jij meemaakt. Ik heb bijna het gevoel dat ik ter plaatse ben, maar spijtig genoeg voel ik de warmte nog niet!
Het is een heus dagboek en niet gemakkelijk om bij te houden maar het is de moeite! Ik wist er niets van en vind het echt heel tof voor jou dat je dit allemaal kan meemaken, het is allemaal mooi meegenomen! Ik wou je gewoon zeggen:doe zo voort en profiteer er goed van!
Tot binnenkort. Groetjes, Christine
08-03-2007 om 01:01 geschreven door renaer christine
Over mijzelf
Ik ben Elke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frida / Pommes.
Ik ben een vrouw en woon in Mechelen (Belgie) en mijn beroep is hmm.
Ik ben geboren op 04/08/1976 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hockey, fitnessen, lezen, tv-kijken, praten, Sean entertainen, met mijn katjes spelen, met ons super schattig Vicje spel.
