Woensdag 19/05: Gestart aan mijn handbike zesdaagse met als voorop gesteld doel 1000km af te leggen. Om 10u30 ben ik vertrokken en deze keer kon ik al direct starten met mijn T-shirt zonder mouwen. Er stond niet echt veel wind waardoor ik een goed gemiddelde kon aanhouden. Ik had het plan opgevat om gedurende die zes dagen, elke dag 150 à 160km af te leggen, maar meestal kan ik het dan toch niet laten om er wat meer te rijden. Dus heb ik er 185 gedaan, want het weer was te goed om al na 150km te stoppen. Door het goede weer had ik ook al een redelijk gemiddelde van 25,4km/u na 7u18 handbiken. Rond 18u30 geland, wat gegeten, gedoucht en bedje in om te recupereren voor de dag nadien.
Ik ben van plan om een sport- en voedingsspecialist te raadplegen om te weten wat ik best tot mij neem voor, tijdens en na het handbiken en ook doorheen de week, want nu ben ik op dat gebied echt wel niet goed bezig. Zo heb ik in de 7u18 dat ik gereden heb, 3 druivesuikers gegeten en een half energie flesje cola + nog geen anderhalve liter drank. Veel te weinig, dus wil ik graag nuttige info van vakmensen.
Om wat meer details te kunnen geven wanneer ik te rade ga bij een sportspecialist, heb ik nog eens mijn hartslagmeter aangedaan. Het eerste uur had ik een hartslag tussen de 155 en 170 wat redelijk veel is (maar door een operatie van mijn hart slaat het ook wel rapper). Nadien is het dan wel naar 140 à 150 gezakt. En qua calorieverbruik zat ik aan 759 cal/uur (berekend op basis van de hartslag), maar ik denk eerder dat het ergens tussen de 650 en 700 cal/uur moet draaien.
Donderdag 20/05: Doordat ik pas om 12uur ben kunnen vertrekken heb ik mij moeten beperken tot 165km zodat ik om 19u15 thuis ben gearriveerd. De eerste 90 km had ik nog een gemidd. van 26, en vervolgens kwam de wind meer opzetten waardoor het uiteindelijk nog zakte naar 25,11.
Vrijdag 21/05: Voor mijne derde dag had ik mij voorgenomen om wat meer kms te doen en op die manier mooi op schema te zitten voor mijn streefdoel van 1000 km in 6 dagen. Dus heb ik er 200,8 gereden in 8u20. Ik ben deze keer om 11uur kunnen vertrekken en pas om 20 uur thuis geland. Eerst 8 keer tussen Lauwe en Kortrijk gereden en vervolgens ben ik nog naar Deinze gereden, om in het terug keren wind mee te hebben. Maar aangezien ik de laatste 5 km tegen wind richting Deinze mijne drank wilde sparen tot ik kon draaien, heb ik een klopke van de hamer gekregen, waardoor ik geen kracht meer had. Na wat druivesuikers en redelijk wat drank ben ik er na een tijdje weer doorgekomen, maar na 3 intensieve dagen was het na zoveel kms toch al een pak minder. Intussen ben ik ook serieus verbrand en zal het de volgende keer met factor 20 of 30 te doen zijn. Na 3 dagen zit ik al aan 550 km, dus nog minimum 450 te gaan in de komende drie dagen.
Zaterdag 22/05: Terug om 11u vertrokken, samen met mijne maat factor 20, want na vrijdag was ik serieus verbrand. Het was dan ook best van niet al teveel te bewegen tijdens het slapen, wat me goed gelukt is. Het voelde een pak beter aan met zon beschermingsfactor. Ik was van plan om er nu maar een 180 te doen aangezien ik tegen 19u wilde thuis zijn om dan s avonds naar de Champions League te kijken. Eerst 5 keer naar Kortrijk gereden (80km) en vervolgens tegen wind nog naar Lovendegem gefietst om dan in vliegende vaart naar huis te biken.
Wel weer veel te weinig gegeten en gedronken gedurende die 7u37 (drie druivesuikers + anderhalve liter water met carbo energie). Daarom dat ik dus dringend een sport- en voedingspecialist wil raadplegen.
Zondag 23/05: Zalig handbike weertje, niet teveel wind en een heerlijk zonnetje, waardoor ik een aardig gemiddelde. had. Na 50km 26,2 en na 140 nog 25,7. Vervolgens ben ik na mijn 8 keer Kortrijk nog naar Nevele gereden tegen wind om dan in het terugkeren dikwijls 30km/u te halen. Ik heb er ondanks dat het mijn 5e dag op rij was 210,2 gedaan in 8u13 (gemiddelde van 25,58) waarmee ik heel tevreden ben.
Wederom heb ik qua voeding niet voldoende ingenomen, 2 magnesium suikers en 3 druivesuikers en wat drank betreft, anderhalve liter water met carbo energie + een fles water met wat EPS (Energie Preload System van Maximize) in.
Het is wel tenenkrullend wanneer het een zomerse zondag is, dan haalt blijkbaar iedereen eens zijne velo buiten en denken ze direct dat de ganse baan enkel voor hen is. Als ge er dan net langs kunt (wanneer ze met verschillende over de breedte van de weg rijden) zijn ze zelfs nog niet beschaamd om van hun oren te maken dat ge zo dicht langs hen passeert.
Toen ik bijna in Bissegem was (op 5 km van thuis) heb ik ook nog een voorval gehad. Er liepen 2 paarden met jongedames op in een smal straatje langs de Leie en ik kwam afgereden met de handbike. Ik weet uit ondervinding dat paarden opgeschrikt kunnen worden van de draaiende beweging met mijn stuur, dus hou ik het telkens stil tot ik ze gepasseerd ben. Maar blijkbaar waren die paarden niet goed afgetraind om op de weg te komen, en is er één van de twee beginnen te steigeren, waarna het tegen een vrouwelijke fietser voor mij gebotst is. Die dame was gekwetst, maar ik ben uiteindelijk dan doorgereden aangezien er genoeg mensen mee waren met die vrouw om er zich over te ontfermen.
Uiteindelijk om 19u20 geland nadat ik om 10u40 was vertrokken. Maandag mijn laatste van mijn zesdaagse, en het zal nodig zijn want ik zit weer met een open wonde boven mijn zitvlak.
Maandag 24/05: 'The final day.' Ik had me voorgenomen om na de toch wel knappe prestatie van zondag, waarin ik 210km heb gereden met een gemiddelde van 25,58, het rustig aan te doen en wat meer te genieten van mijn rit bij een stralend weertje. Dus heb ik mezelf verplicht om gedurende de eerste keer Lauwe-Kortrijk in souplesse te rijden. Mijn gemiddelde bedroeg dan ook maar 24, waardoor ik al minder de drang ging hebben om naar de 26 of meer te willen streven. Na de eerste 50 km was het dan ook maar 24,4, nog altijd heel rustig aan en intussen genietend van het weer.
Vervolgens ben ik naar huis gereden omdat ik te lang moest wachten om te drinken, om zo mijn drank te sparen tot op het eind. Dus ben ik nog een half literke extran, afgelangd met water gaan halen. Zo kon ik bij dit warme weer toch iets rapper drinken. Maar toen ik weer herbegon ging het zodanig gemakkelijk dat mijn gemiddelde na die eerste trage 50 toch weer rond de 25,4 draaide. Op die manier was er uiteindelijk ook wat meer tijd om kms te rijden.
Mijn voorop gesteld doel was om tijdens mijn zesdaagse 1000km te handbiken, maar aangezien ik er na 5 dagen al 935 had, heb ik mijn streefdoel wat aangepast en ging ik voor de 1100km. Uiteindelijk heb ik er opnieuw 186,2 gedaan in 7u25 en was mijn gemiddelde toch 25,11.
Maar nu ligt mijn zitvlak volledig open door verhitting. Vorig jaar was het na een maand verplichte rust in oktober (door een overbelasting van de schouder) eindelijk dicht gegaan nadat ik er drie jaar mee gesukkeld had. En nu zit er dus opnieuw mee. Ik weet het, ik heb serieus overdreven, maar als ik mezelf een doel stel, dan houd ik me eraan.
Ik ga nu een drietal dagen rust inlassen en hopen dat het toch al iets verbetert, al vrees ik er voor. Een ander voornemen dat ik me gemaakt heb, was om tegen eind mei al 4000km te hebben, en aangezien ik nu al aan 3991,6 (gedurende 29 ritten) zit en er eind mei nog een paar handbike dagen zullen volgen, ga ik dat probleemloos halen.
Mijn gegevens kunt ge altijd opvolgen in het kader hier rechts onder, maar om u een beeld te geven van mijn zesdaagse, zijn dit de waarden: 1132,9km in 45u28 met een algemeen gemiddelde van 24,92. Als ik het calorieverbruik bereken dat ik tijdens deze zesdaagse heb verbrand, dan kom ik op zon 30712 calorieën. Wat zou ik daar allemaal voor kunnen eten, haha?
Ik ga nu met de problemen met mijn zitvlak, mijn maximum aantal km per rit proberen te beperken tot 150 of 160. Dan ben ik maar maximum een goe 6 uur onderweg, ipv 8 uur of meer Had ik de problemen niet met mijn zitvlak, dan zou ik probleemloos elke dag dat het droog blijft 200km kunnen handbiken.
In bijlage hieronder vind u enkele foto's van mijn polsverstevigers die ik heb laten maken, en van mijn polsen die in fasen gekleurd zijn. Foto's van mijn gehavend zitvlak zijn niet voor publicatie vatbaar!
Reacties op bericht (2)
25-05-2010
Re
Dat is hoegenaamd geen zicht.
Een blote kont op zich al en als dit dan nog eens volledig open ligt, dan is de gruwel compleet :)
25-05-2010, 13:11 geschreven door Helmut Vanhaezebrouck
kontfoto
er mankeert nog een foto :)
25-05-2010, 12:53 geschreven door Frank Van Linden
Mijn situatie waarin ik verzeild ben geraakt door een auto-ongeval.
Welkom op mijn Blogpagina. Hier ga ik u op de hoogte houden van mijn dagelijkse bezigheden en dan voornamelijk van mijn handbike prestaties. Maar eerst een woordje uitleg wie die persoon juist is waarvan ge straks zijn blogberichten gaat lezen.
Ik ben dus Helmut Vanhaezebrouck uit Lauwe, een 38 jarige levensgenieter die door een spijtig auto-ongeval op 1 maart 1998 voor het leven verlamd is geraakt.
Na een zwaar weekend en de combinatie van uitgaan, werken en sporten ben ik op zondagavond rond 23u30 in slaap gesukkeld achter het stuur van mijn wagen en ben ik 4x over kop gegaan ter hoogte van de E17 in Kortrijk en vervolgens ben ik zo’n 30 meter uit de wagen geslingerd geweest. Ze hebben mij dan over gebracht naar het St.-Niklaas hospitaal in Kortrijk, waar ze niet over de nodige middelen beschikten om mijn leven te redden. Dus hebben ze dan besloten om mij naar het UZ Gent te versluizen, waar ik wel meer kans maakte om het te halen.
Daar heb ik 5 ½ week in het intensive gelegen waarvan 4 weken in een kunstmatige coma (aangezien mijn longen ingeklapt waren en ik dus niet zelfstandig kon ademen). Het is pas na die 4 weken dat ik stabiel genoeg was om een controle te ondergaan in de NMR om te zien welke breuken ik had opgelopen.
Pas dan hebben ze geconstateerd dat er 2 ruggenwervels gebroken waren ter hoogte van D3/D4 en ik dus definitief verlamd was tot aan borsthoogte. Ze hadden al enigszins een vermoeden, maar zelf hoopt ge toch dat het zo erg niet zal zijn en dat ge na een revalidatie terug zou kunnen beginnen te lopen met krukken.
Niets was minder waar toen het verdict viel en ik dus niet anders kon dan het te aanvaarden of mijn hoofd te laten hangen.
Aangezien ik altijd een positief ingesteld persoon ben geweest, koos ik resoluut voor het eerste. Na die 5 ½ week intensive heb ik nog een week op de longafdeling doorgebracht om vervolgens naar de revalidatie over geheveld te worden om aan mijn herstel te werken. Daar ben ik van halverwege april tot september verbleven en daarna heb ik een operatie van mijn hart laten doorvoeren. Er was namelijk een klep gescheurd door mijn ongeval en tevens had ik ook al van jongsaf aan een gaatje tussen mijn kamers, die ze maar achteraf geconstateerd hebben. Ze hebben een nieuwe klep gestoken, dat gaatje gedicht en bemerkt dat mijn hart door de klap verschoven was tot onder mijn linkeroksel. Iets wat ze blijkbaar nog niet veel zijn tegen gekomen.
Vervolgens heb ik thuis een zestal weken in mijn bed moeten stil blijven liggen, want mijn borstkas was genaaid dus kon ik onmogelijk trekken op mijn armen. Na die periode ben ik nog voor anderhalve maand terug gegaan naar de revalidatie om aan kracht bij te winnen.
Eind december 1998 ben ik uit de revalidatie ontslagen geweest en kon ik beginnen aan mijn 2e leven, maar nu in een rolstoel.
Aangezien ik al direct over een nieuwe wagen beschikte met gas en rem aan het stuur (kunnen aanschaffen via een grootse benefiet die vele vrienden en sympathisanten van me op poten hadden gezet en waarvoor dank) had ik de vrijheid om te doen en te gaan, wat en waar ik wou.
Zo duurde het niet al te lang voor ik de smaak van het uitgaan weer te pakken had. Ik ging dan ook elk weekend zwaar uit naar dancings in en rond het Gentse (Temple of ex-Boccaccio, Balmoral,…) en elders in het land (H20, Escape, Catacombes, Insomnia, Diejies,…)
Maar in 2006 heb ik na enkele gevaarlijke situaties, waarbij ik wederom in slaap sukkelde achter mijn stuur, toen ik rond 8 à 9 uur ’s morgens naar huis reed, besloten om definitief een punt te zetten achter mijn uitgangsperiode. Het werd te gevaarlijk en ik wilde mijn ouders niet langer nodeloos ongerust maken, nadat ze in 1998 al eens zo’n klap te verwerken kregen.
Begin 2006 had ik mij een handbike aangeschaft bij Double Performance in Nederland om intensiever te kunnen sporten. Het was een heel grote verbetering in vergelijking met mijn rolstoel + aankoppelwiel waar ik voordien mee reed. Nu kon ik een pak meer kilometers afleggen en tevens grotere snelheden halen. Jaarlijks deed ik dan ook zo’n 10 000km/jaar. Intussen zijn het er al jaarlijks zo’n 12 500km geworden, en rijd ik telkens afstanden tussen de 150 en 210 km met een gemiddelde die varieert tussen de 25 en 27km/u.
Vanaf nu gaat ge via blogberichten op de hoogte kunnen blijven van hoe ik het er vanaf breng. Mijn leven staat nu hoofdzakelijk in het teken van handbiken (voor een lief of andere bezigheden heb ik geen tijd), want bij goed weer rij ik zo’n 5 à 6x per week en dan ben ik telkens 5 à 8 uur onderweg.
Echt een boeiend leven heb ik dus niet meer, maar zolang ik kan sporten voel ik mij goed in mijn vel.
Als ge vragen of bemerkingen hebt kunt ge altijd een bericht nalaten en dan reageer ik zo spoedig mogelijk.
