Ergens halverwege november kreeg ik dan de dinsdagavond via facebook, een bericht van iemand die ook met een handbike rijdt, dat hij naar VPS International in Merchtem was geweest om daar ter plaatse de Krankcycle uit te testen. 

Dat is een fitnesstoestel om zowel aan cardio als aan krachttraining voor het bovenlichaam te werken. 

Ik kende dat toestel al via internet van in 2009 en toen had ik al op het punt gestaan om er mij één aan te schaffen. 

Maar doordat ze enkel te verkrijgen waren via Nederland heb ik het dan nog uitgesteld. Eind 2010 (na 13.000km handbiken tijdens het jaar), begon ik dan te sukkelen met de gezondheid, waardoor het er toen ook niet meer van gekomen is om zo’n toestel te kopen. 

Nu was er dus die handbiker uit Wevelgem, die me liet weten dat hij er één had aangeschaft via die leverancier voor België. 

En toen ik ook hoorde wat de prijs maar meer was (kwam van 2800 naar minder dan 2000 nu), was ik direct verkocht om er mij ook één aan te schaffen, om zo de wintermaanden te overbruggen. 

Diezelfde avond nog voorgelegd aan la mama, dat ik er nu toch één ging kopen, en de dag erna een bericht gestuurd naar die firma dat ik eraan dacht om mij ook één aan te schaffen. 

Mijn bericht was nog maar verzonden, of ik kreeg al telefoon van die firma, met de vraag of ik twee dagen later thuis was, omdat ze het dan gelijktijdig gingen leveren met de Krankcycle van die persoon uit Wevelgem. 

Dus heb ik maar ja gezegd, terwijl ik ’s morgens nog tegen m’n ma had gezegd dat ik hem maar binnen een drietal weken ging aanschaffen, wanneer m’n broer (die in een bank werkt) terug was van reis. 

 Het was dus iets vroeger dan gepland. 

 Het probleem was nu wel dat ik moest ruimte maken in m’n kamer om dat toestel te kunnen zetten. 

Dus moest ik in die 2 dagen nog dringend op zoek naar iemand die mijn zonnebankhemel moest hebben, en die ook tegen donderdagavond kon komen halen. 

Tijdens die twee dagen was het wat hectisch, maar uiteindelijk is alles in z'n plooi gevallen en stond m’n toestel waar het moest staan, in m’n kamer naast het vensterraam, met zicht op m’n TV (jammer genoeg niet met zicht op zee). 

Intussen heb ik sinds 19 november al elke dag 2x een uur getraind op m’n nieuw speelgoed. 

 En achteraf oefende ik dan nog met de halters. 

Maar de 11e februari heb ik een rustpauze moeten inlassen omdat ik met een verrekking van een borst- en rugspier sukkelde. 

Twee weken rust was absoluut nodig want ik kon zelfs met moeite m’n transfers uitvoeren van en naar m’n bed of stoel. 

Nu hoop ik dat het weer crescendo gaat en dat ik verder kan opbouwen op de Krankcycle, om dan uiteindelijk ergens in maart weer op de baan te gaan handbiken. 

Voor mij moet het ook aangenaam rijden zijn bij een behoorlijke temperatuur, want ik heb geen zin om 4 à 5u te rijden, waarbij ik op het einde weer kou vat. 

Sinds begin januari rij ik nu (na meer dan 3 jaar) opnieuw zelf met de wagen. 

In het begin deed het wel wat raar (vooral de veranderde verkeerssituaties her en der in vergelijking met drie jaar geleden), maar het geeft me toch weer wat meer vrijheid. 

Nu nog m’n benen goed krijgen en ik kan er weer invliegen :p 

Ik zal dus al eens wat meer buiten kunnen of ergens naartoe trekken, al is uitgaan niet echt meer aan mij besteed. 

Die tijd heb ik ruimschoots meegemaakt door van m’n 15e tot m’n 31e zwaar uit te gaan. 

Maar m’n voornaamste bezigheid zal toch het handbiken zijn. 

Ik hoop dan ook van op z’n minst ne keer of drie à vier te week m’n 100km te rijden. 

En met de training op de Krankcycle zou het toch iets beter moeten gaan om de kilometers af te haspelen. 

Eind april heb ik dan een afspraak in het UZ Gent, bij professor Everaert voor nog een operatie die ik eind oktober, begin november wil laten uitvoeren. 

Door de armbreuk begin 2011 en de vele operaties erna, kon ik zelf niet meer sonderen (plassen via een sonde), en dus zit ik sinds die tijd met een vaste verblijfsonde, die elke 5 weken vernieuwd wordt. 

En daaraan is dan een urinezak bevestigd om alles op te vangen (anders stroomt het op de grond). 

Maar ik ben het beu om die zak overal te moeten meesleuren, bij gelijk welke transfer ik maak. 

Dus staat m’n besluit vast om dan in het najaar een blaasvergroting te laten uitvoeren. 

Aangezien Gent hoger aangeschreven staat dan Kortrijk voor die bepaalde operatie, is het vanzelfsprekend dat ik zo’n belangrijke operatie door de best mogelijke persoon laat doen. 

En ik ken ook enkele rolstoelgebruikers die het vorig jaar al hebben laten doen en zeer tevreden zijn met het resultaat. 

Volgens hetgeen ik vernomen heb, zou ik er wel een viertal weken moeten blijven. 

Maar ja, als het goed gedaan is zal het ook niet op die 4 weken aankomen. 

 Als dat dan ook in orde is, heb ik dan alleen nog die doorligwonde op m’n rechter achterbil, die na meer dan 3 jaar nog steeds niet wil dichtgroeien. 

Het verslechterd ook wel niet, maar er blijft wel elke dag wondvocht uitlopen, waardoor de verpleegster nog elke dag moet komen om het verband te verversen. 

Nog een geluk dat ik dat vroeger niet had, toen ik nog uitging tot 8u, anders ging ik in het weekend nooit tijdig thuis zijn voor de verpleging :p 

Nu het dus m’n 16e verjaardag is na m’n autoaccident ben ik eindelijk oud genoeg om bier te drinken, en seks te hebben. 

Ik denk (ik ben er zelfs zeker van) dat de kans een pak groter is dat ik eerder ga bier drinken, dan dat ik seks ga hebben. 

Zeker nu, aangezien ik nog tot de operatie met die verblijfsonde zit :p 

In bijlage ziet u m’n Krankcycle toestel waar ik gans de winter op getraind heb. 

Op m’n You Tube pagina http://www.youtube.com/my_videos?o=U staan er ook enkele filmpjes van m’n Krankcycle training na elke maand. Door die blessure heb ik wel geen gemaakt van m’n derde maand. 

De groeten en tot een volgende: Helle