zelfde schema als gisteren : warm en wind tegen maar ik kom zonder kleerscheuren in kattaqorghan aan , iets nieuws in uzbekistan : politiecontroles aan provinciegrenzen en voor grote agglomeraties , bij deze controleposten is er steeds oook wat neringdoenerij , bij een ervan stop ik voor drank , direct wat volk om me heen voor mijn verhaal , 1 ervan is een imam of zoiets , ik moet mijn handen uitsteken , de rest van de omstaanders doet dat ook , hij spreekt een gebed uit en daarna moet ik met mijn handen over ;ijn gezicht gaan (zonder het aan te raken) , voila , ik ben gezegend , er kan me nu niets meer gebeuren
in kattaqorghan zelf eerst op visite bij een man , kamol genaamd , waaraan ik de weg vraag : fruit , koekjes , thee , daarna roerei met tomaat en brood , snoepjes en als dank val ik in slaap , wanneer ik wakker wordt is kamol aan het werken in zijn tuin , dus daar nog eens een rondleiding doorheen waarna hij me voorrijdt naar het hotel in de stad , dit blijkt echter geen toelating te hebben om vreemden te herbergen , er volgt wat discussie tussen kamol en de uitbaters en dan komt nog iemand bij staan die zich er ook in mengt en enkele telefoontjes slaat maar zonder resultaat , ik mag er niet in , geen probleem zegt die laatste man , kom dan maar mee met mij
eerste prive-onderdak in uzbekistan , kamol komt mee , hij is nu ook gast en laat zich bedienen , thee , fruit , snoep en later op de avond nog kip en groeten , de dochter van de familie spreekt wat engels maar niet genoeg om het gesprek echt te doen vlotten , zij belt regelmatig met iemand anders om het een en ander te laten vertalen en zo komen we er toch nog uit , wat later komt een dronken familielid binnengevallen en mijn gastheer is een beetje gegeneerd 'tijd om te gaan slapen nietwaar?' , geen probleem voor mij zo kan ik er wat vroeger in
zondag 8/6 samarqand
uitgebreid ontbijt , met een soort verloren brood oftewel 'klakkoarts' maar dan in kubussen gesneden , het gesprek van gisteren wordt verdergezet , de vrouw informeert nog eens welke richting ik uit ga en geeft me het telefoonnummer en adres van haar zus in toshkent , ze zal haar bellen om haar te informeren over mijn komst ( zo gemakkelijk gaat dat dus ) , enkele fotos ter afscheid en we zijn weer op weg ,
buiten de wind niets te melden over de etappe , enkel dat bij aankomst in samarqand mijn orientatie het laat afweten en het een poosje duurt vooraleer ik de b&b van mijn keuze gevonden heb , daar maak ik kennis met 2 fransen en een zwitser , 1 van de fransen is ook met de fiets , een ligfiets
maak nog een wandeling naar het registan - het centrale plein van de stad - beklim er een minaret en maak er kennis met een student die zijn gidsdiensten aanbiedt voor de volgende dag
maandag 9/6 samarqand - rustdag
vandaag dus de belangrijkste bezienswaardigheden bezocht van de stad met de student van gisteren samen met een duits/zwitsers koppel , en daarna nog samen iets gaan eten , het is zo heet dan mijn ijsje van haar stokje valt ...
dinsdag 10/6 jizzakh
waarom ik een aparte vermelding maak voor deze dag , omdat ik dat totnutoe voor elke dag gedaan heb zeker ? , maw , niets te zeggen over deze dag behalve rijen rijen rijen
woensdag 11/6 gulistan
de rechte weg van jizzakh naar toshkent is enkel op kaart recht , er zijn blijkbaar problemen tussen uzbekistan en kazachstan , dus heeft de laatste hun stuk weg afgesloten , dus mag iedereen een omweg maken rond dat stukje uitgestulpt kazachstan , net in gulistan nog wat drank inslaan en daar moet ik met de hele familie op de foto en daarna nog eens met elk apart ,
op hotel , daar wordt me geduldig het verschil uitgelegd tussen de rode en de blauwe kraan in de badkamer
donderdag 12/6 toshkent
ergens onderweg wordt ik ingehaald door een 4x4 met duitse nummerplaat , die had ik zien staan voor de b&b in samarqand maar de mensen zelf niet gesproken , dat gebeurt nu dus , we wensen elkaar nog een goede reis , zij via kazachstan en rusland terug naar duitsland en we rijden verder , zeer regelmatig stoppen om te eten en te drinken , ik val in herhaling maar het is zeer warm en de wind blijft op kop , maar ten langen leste kom ik toch in toshkent aan , daar op zoek naar de familie van het gastgezin in kattagorghan , na wat zoekwerk kom ik aan bij het appartement van de familie waar de zus van de gastvrouw + haar dochter + 2 nichtjes van haar wonen , 1 van die nichtjes spreekt engels en was diegene die de vertaling deed aan de telefoon in kattaqorghan (iedereen nog mee ?) , s avonds plov en fruit en snoep , en ook hier krijg ik adressen voor volgende plekken : eentje in qoqand en eentje in andijan , en als toemaatje krijg ik nog wat geschenken ('aandenken') : een sjaal voor mijn zus , een stuk atlas-stof (met het nationale patroon) voor moeder en voor mezelf : een hemd !
vrijdag 13/6 toshkent - rust
de rustdagen volgen zichzelf nogal snel op nietwaar , deze vooral besteed aan praktische dingen : naar de bank en naar de post om overbodige spullen terug te sturen naar huis en overnachting zoeken voor vanavond , de familie moet weg deze avond , doe nog inkopen voor de volgende dagen en voor het eerst sinds lang kan dat nog eens in een echt grootwarenhuis
30-06-2008 om 09:07
geschreven door helder
tedzhen - navai
maandag 2/6 tedzhen (mary)
zeer vroeg op (later kom ik er achter dat ik mijn orlogie een uur teveel heb doorgedraaid want ze hebben hier geen zomeruur , of zoiets , in ieder geval vroeg weg dus) , vertrekken en zien waar we geraken , net als gisteren wind tegen en slechte weg , de goede stukken worden steeds snel opgevolgd door afgebrokkelde , vervormde stukken , en spoorzoeken daartussen vertraagd de snelheid , rond de middag wat rusten in de schaduw van een bushokje en het is nodig , geen bomen enkel lage begroeiing langs de weg en verder de leegte van de woestijn , niets aan te doen ik moet verder doorheen deze hitte , geen afkoeling van de wind want die is ook warm , drinken helpt weinig , wat erin gaat komt er zo weer uit , rijdend ben je dat zo niet gewaar want de warme wind droogt het zweet direct op, pas als je stilstaat gutst het uit je porieen : ik ben een zeef
rij lek , rij op dat moment naast spoorweg en 2 arbeiders komen de herstelling meevolgen , enkele km verder opnieuw van hetzelfde (lekke band , niet die arbeiders ) , ondertussen wat denkwerk verrichten , ben bezig aan mijn derde dag van de 5 op mijn transitvisum en aan dit tempo kom ik in geen geval op tijd aan de grens met uzbekistan , en ik heb geen zin om me in deze hitte hier stuk te rijden , ik bedenk verschillende scenarios om er toch te geraken , de volgende haalbare stad is tedzhen , dat moet vandaag nog lukken en daarna me laten voeren naar de grens
even buiten tedzhen nog een theetje bij de verkeerspolitie , ben daar nauwelijks vertrokken of een auto stopt , de chauffeur vraagt van waar ik ben en vanop de achterbank weerklinkt de roep om een 'autograph!' , een vrouw stapt uit en ik moet mijn krabbel zitten in haar schriftje , laatste km naar tedzhen , daar eerst lang uitblazen en de koelte opzoeken en daarna taxi-transport regelen naar mary
dinsdag 3/6 turkmanabad
rust en transportdag , van mary naar turkmanabad nabij de grens met uzbekistan , opnieuw met taxi , de chauffeur wordt tegengehouden bij een snelheidscontrole , ik zie de chauffeur in de achteruikijkspiegel de agent enkele sigaretten aanbieden , daarna verdwijnen ze uit beeld , als hij weer instapt zeg ik 'sigaretten ok ? ' , 'neen' antwoordt hij 'dollar ok' , zo weet ik ook meteen waar mijn geld naartoe is , dit voorval belet hem niet om er verder nog serieus de pees op te leggen , en zelfs wat te racen met een andere chauffeur die hem probeert in te halen , slechte wegen en dat gaat hier aan 160-180 ! , ik zit meer met mn fiets in en wat de schokken kunnen beschadigen dan met mezelf ,
als ik de omgeving bekijk waardoor we rijden dan ben ik blij hier niet te fietsen : leeg , kaal en warm
en verder in trurkmanabad ? rusten , eten , internet zoeken om mailtje naar huis te sturen na enkele dagen geen gsm-contact en enkele lekke banden herstellen , zo blijven we bezig nietwaar
woensdag 4/6 bukhara
wat uitleg nodig om turkmanabad te verlaten , de laatste man aan wie ik het vraag is er eentje in uniform , die zal zijn weg wel weten en blijkt , onderweg naar de grens steek ik de amadurja over via een pontonbrug , die km op de kaart duren wel heel lang , dat lijkt in ieder geval toch zo , uiteindelijk duikt in de verte een gebouw op , vrachtwagens eromheen , dat moet de grenspost zijn, een chauffeur redt me nog van een aggressieve hond en we kunnen gaan aanschuiven , een eerste maal paspoort afgeven en de soldaat begint direct met het aftellen van de dagen op zijn vingers , ik tel mee en we komen allebei aan 5 , dus dat zit nog goed , ik mag het transitgebouw binnen en wie staat daar ? , de man die me deze morgen nog op weg wees ...
na de uitstempel het niemandsland over naar de uzbeekse zijde , ondertussen ben ik het al wat gewend , hier komt er nog bij dat er een douaneformulier moet worden ingevuld : wat zijn de waardevolle goederen die je bij je hebt en welk vreemd geld heb je bij je , voor de eerste keer wordt een van de soldaten nieuwsgierig , hij snuffelt zelfs in mijn portefeuille , maar ook hier zonder probleem de grens over
er staat nu wel nog stevige afstand op het programma en het is al middag , er is wel een serieus verschil merkbaar met turkmenistan , langs de weg zijn er veel meer stalletjes met de nodige bevoorrading waar ik dan ook gretig gebruik van maak ,
van ver al worden de blauwe koepels van bukhara zichtbaar , we zijn er bijna ! , ik heb nog niet genoeg gereden en bij aankomst rij ik langs de ark heen en doe zo nog een ommetoer doorheen de achterbuurten van de stad en kom uiteindelijk weer bij het registan (naast die ark) uit , overnachting zoeken en de dag zit er op
donderdag 5/6 bukhara - rust
tijd voor iets anders , via couchsurfing contact gelegd met iemand in bukhara die me info kan geven over de stad , na wat heen en weer gesms spreken we af in een cafe , zij is een koreaanse die hier aan de unief les geeft (koreaans voor beginners) , ze stelt voor om mee te gaan naar de unief waar ze me voorstelt aan enkele leerlingen , met de vraag of zij me willen rondleiden in de stad deze middag , wat dan ook gebeurt
bukhara zelf heeft nog veel karavanserais (daar begint hij weer) , hier worden ze wel nog gebruikt om handel te drijven maar nu zijn de rollen omgekeerd : waar vroeger de handelaars rondtrokken en hun waren sleten in de steden zijn het nu de touristen die rondtrekken en de handelaars die ter plaatse blijven
vrijdag 6/6 navai
geen bijzonderheden over deze dag te vermelden , enkel : het is warm , wind tegen
