24/3 dubrovnik - niksic

vandaag de laatste kilometers langs de kust , daarna het binnenland intrekken richting bosnie-hercegovina (of republica serpska zoals het nu heet , of is het alweer verandert ? ) zonder problemen de grens over , het uitzicht is desolaat , verkoolde bossen en verbrande huizen ruwe bergen en het gure weer maakt het er niet mooier op , in die omstandigheden aankomst in trebinje waar ik geld wil afhalen maar de automaat (h)erkend mijn kaart niet , dan maar geld gewisseld in de bank , in het winkeltje naastde bank spendeer ik mn eerste marakas , terwijl ik alles wegstop flitst er iets , wordt de snelheid hier gecontroleerd ? kijk op en er staat een man voor mij die nog een foto neemt , ik laat hem zijn gang gaan en hij vertrekt , na enkele minuten ga ik ook weg , wil invoegen in de rest van het verkeer kijk rond me en zie dezelfde man van de overkant van de straat komen met een meisje ( die zijn dochter en tolk blijkt te zijn ) , de vader beheert een site van de stad trebinje en vraagt of de net genomen fotos erop mogen

voor het resultaat : www.trebinjedanas.com

vanuit trebinje naar de grens met montenegro , daar krijg ik een toeristenvisum voor 30 dagen en wordt ingeschreven in het 'in'-register ,
de trip vlot verder goed tot bij het slono-meer mist komt opzetten en een niet vastgebonden hond een stukje komt meelopen , grommend welteverstaan , zodra ik uit zijn territorium ben verdwijnt hij ook weer

aankomst in niksic , sta aan lichten te wachten , een raampje draait open , van waar ben je ? ,' belgie ' , ' ah - lissabon ! ' ' euh , nee - brussel ' ,
 ' yes brussel ! ' groen en hij rijdt verder

25/3 savnik

op kaart ziet de etappe er voor vandaag rechttoe rechtaan uit : eerst vlak , daarna stijgen tot een tunnel het scherpste van de klim erafknipt , blijkt dat een vergissing te zijn , de lijn die de klim moet voorstellen verbergt veel bochten en de tunnel (op papier enkele km lang) is nauwelijks enkele honderden meters lang en gaat net onder de top van de heuvel door ( de cartograaf zal een slechte dag gehad hebben zeker ?)de afdaling die er opvolgt wordt bemoeilijkt door besneeuwde stukken , bij aankomst in savnik is de oorspronkelijke bestemming niet meer haalbaar en er zijn verder geen overnachtingsmogelijkheden meer , dus savnik wordt een gedwongen eindpunt voor deze dag


26/3 zabljak

vanuit savnik verder omhoog , stop om kaart te bekijken en hoor achter mij een 'dobro dan' oftewel een goedendag , een jongeman gebaart me dat ik niet verder kan : sneeuw op de weg , dat wil ik natuurlijk eerst zelf zien en er is inderdaad geen doorkomen aan , pijnlijke beslissing : terugkeren , gelukkig niet het hele eind , de weg die volgt naar zabljak is vol putten dus de carrosserie wordt wat op proef gesteld en loopt ook voor een stuk doorheen het nationaal park durmitor , daar zijn nog hele stukken besneeuwd en moet ik te voet verder ,  een 4*4 passeert en vraagt of ik mee wil 'hou het raampje vast en dan trekken we je er wel door , ik rij voorzichtig ' , ik bedank voor het voorstel maar toch liever niet dan u , niet alleen te gevaarlijk maar het is ook de bedoeling niet om zo vooruit te geraken , dus wissel ik de fietsbare en de te wandelen stukken weg verder af en ben zeer tevreden als ik nog eens een wegwijzer zie : 'zabljak 4 km'

27/3 berane

de dag begint met sneeuw - dit is dan ook een skigebied - en terwijl ik langs de straat alles inpak komt een winkelier een babbeltje maken ,
als ik op de kaart toon wat de rit voor vandaag wordt merkt hij op dat het een recente kaart is want montenegro staat er als dusdanig op met de nodige grensovergangen naar servie en dat lijkt hem te bevallen

vanuit zabljak zijn het mooie wegen en bergaf , 's middags ben ik in mojkovac en koop wat te eten en drinken bij een kiosk waar ik ook blijf zitten om alles te verorberen (de zon schijnt ondertussen) komt er en oude man bij me zitten en met de kaart en de nodige handgebaren overlopen we het parcours van de afgelopen dagenen en wat er nog komt : eerst 5 km stijgen duidt hij aan , daarna dalen en dan vlak en dat blijkt nog allemaal goed te kloppen ook

de streek tussen mojkovac en berane is precies de regio van de handel in tweedehandswagens en auto-onderdelen het ene handeltje volgt het andere op langs deze weg , het ene al meer op een stort lijkend dan het ander

in berane op hotel , als ik mijn pasport afgeef zegt de receptioniste plots (tot dan verliep het gesprek in het engels) 'spreekt u nederlands ?' , ja dus , ze blijkt met haar familie naar nederland gevlucht te zijn in 1999 en heeft er 6 jaar gewoond , naar school geweest en gewerkt , en nu het opnieuw veilig is zijn ze teruggekeerd

28/3 raska

vandaag van montenegro naar servie , het niemandsland tussen beide grensposten is zeer groot , aan montenegrijnse kant moet ik mijn toeristenvisum inleveren en komt er een stempel in mijn paspoort , aan servische kant staan een stuk of zes mannen op wacht , ik geef mijn paspoort af aan 1 ervan die het doorbladert , hij stelt wat vragen over de visa die er in staan en dan ziet hij de stempel staan van de montenegrijnse kant , z'n kin gaat omhoog , hij laat een 'pfuuh' horen en knikt naar zijn collega's als om te zeggen ' die van de overkant zetten nu ook al stempeltjes ' , hij geeft mijn paspoort door aan een collega die het meeneemt naar zijn cabientje , ondertussen vertelt hij dat er gisteren een nederlander passeerde op weg naar nepal , maar wel met de motor  , ik krijg mijn paspoort terug en kan zonder problemen vertrekken

tussen de grens en raska rij ik door een canyon die jammer genoeg wordt ontsierd door een brandend stort en zwerfvuil veel variatie in het weer vandaag , zon in de ene vallei , geen in de volgende , dan weer wel in de derde enz ... ,  elke vallei haar eigen weer

29/3 krusevac

heb mijn lesje geleerd , heb vanuit raska zicht op de bergen in het oosten maar nu ga ik er niet door maar omheen , via kraljevo naar krusevac , en deze keer heb ik nog wat tijd voor cultuur ook , in kraljevo naar het zica-klooster gereden , een andere tourist legt me daar uit dat dit de eerste orthodoxe kerk in de balkan is en belangrijk voor de servische identiteit , ik ga naar binnen maar de pope bleek niet erg opgezet met mijn aanwezigheid ( het zal mijn outfit geweest zijn zeker )

's avonds nog wat rondgewandeld in krusevac , dit was de eerste hoofdstad van servie en centraal  ligt het plein voor de helden van kosovo (die van 1387 , of ze er nu nog gaan bijmaken is afwachten ) , rond het plein : een enkele wagen die toeterend rondrijdt met een servische vlag door het raam en ongewapende soldaten

30/3 nis

eerst het weerbericht : net als gisteren de hele dag zon

voor ik de stad uitrij eerst de kaart bekeken , een man komt me wat uitleg geven en na wat aanwijzingen rij ik de stad uit enkele km verder rijdt en auto mij toeterend voorbij en de passagier wuift naar me , we zijn beleefd dus wuif ik terug , en enkel 10-tallen meters verder stopt de wagen ,
en wie stapt er uit ? inderdaad , de man die mij een halfuurtje ervoor de stad uit hielp , hij doet teken dat ik door moet rijden (het gaat bergop) en in de vlucht stopt hij me een pakje kouwgom toe

een korte etappe , maar ik had nog wat schrijfwerk te doen voor jullie nietwaar ?

30-03-2008 om 21:54 geschreven door helder