maandag 12/5 abhar

vandaag de test : wat houdt de uitnodiging van enkele dagen geleden precies in ? mooi weer onderweg met wat wind , en de weg gaat zachtjes op en neer , in soltaniyeh een tussenstop om een mongools mausoleum te bezoeken waar ook 2 duitse touristen zijn , op 25 km van abhar lekke achterband , dat hoort er ook bij nietwaar ,

bij aankomst in abhar de proef op de som , ik bel nummer dat ik gekregen heb en er wordt opgenomen , ik krijg instructies om naar het centrum te rijden en daar nog eens te bellen waarna hij me komt ophalen , ik rij achter hem aan naar een bouwwerf , hij is architect-projectontwikkelaar en hij en zijn partner zijn een blok van 70 appartementen aan het zetten , na het einde van de werkdag ga ik met hem mee naar zijn huis in de stad , de fiets blijft op de werf in zijn bureau ,

thuis draagt zijn vrouw geen sluier meer , op de werf gaf ze me ook een hand , een indicatie dat ze niet zo opgezet zijn met de regeltjes die hier opgelegd worden , de medevennoot gaat binnenkort zelfs emigreren naar amerika , er volgt een stevige maaltijd , hapjes vooraf , soep , dessert , alles erop en eraan dus , ben met mijn gat in de boter gevallen hier ,


dinsdag 13/5 qazvin

mn gastheer vertrekt om 8 uur naar de werf en ik mee , daar wordt er nog ontbeten maar daarvoor krijg ik  een rondleiding door de werf (iemand geinteresseerd in een appartement in abhar ? , ik kan jullie altijd het telefoonmr bezorgen !) , als ik wil vertrekken zegt hij me dat ik gerust nog kan blijven , een week of een jaar als het moet , ik bedank voor de uitnodiging en de gastvrijheid maar ik moet helaas vertrekken ,

het is mooi weer en een goede weg , zachtjes naar beneden , onderweg stoppen om wat te eten langs de weg en de politie stopt even om te informeren wat ik doe en waarheen ik ga , ik kom vroeg aan in qazvin en heb nog de tijd om de stad te bezoeken , enkele mausolea die in tegenstelling tot de mongoolse van de vorige dag nog bezocht worden door pelgrims , bezoek een medresse , op het binnenplein ervan staan enkele bomen en mensen slaan er de vruchten van af , het zijn kleine witte bessen , geen idee hoe ze heten maar ze smaken fris en zoet ,


woensdag 14/5 karaj

wat laat vertrokken want eerst nog geld gaan wisselen , door de economische sancties die aan iran worden opgelegd is er geen internationaal bankverkeer mogelijk (of slechts heel moeilijk en traag) en geld afhalen met de bankkaart is onmogelijk , als ik uit de bank kom staat een fietser de mijne te bekijken , het gebruikelijke gesprek volgt , ik zeg hem waar ik vandaag heen wil - zo'n 100 km verder - en hij nodigt me uit om bij hem nog te gaan eten , ' dan kun je vanmiddag om 1 of 2 uur vertrekken ' , dat is een beetje een onrealistische inschatting van hem , ik weet ondertussen hoelang het duurt om mijn dagelijkse afstand af te leggen , dus kan ik niet ingaan op zijn uitnodiging ,

onderweg doe ik het evenwel toch , een auto stopt voor me en de bestuurder vraagt of ik thee wil , we zijn net gestopt voor de plek waar hij werkt , een palettenfabriek , een 4tal mannen plus mezelf zitten vervolgens in de keet thee te drinken en een meloen te eten , ze vragen of ik naar afghanistan ga en dit met een specifieke reden , er loopt namelijk nog een 5de man rond en dat is een afghaan die er als laatste bij komt zitten , hij wordt wat neerbuigend behandeld , als wij gedaan hebben met het eten van de meloen , neemt hij de schillen en lepelt de restjes van de binnenkant ervan af ...


donderdag 15/5 teheran

korte etappe naar teheran , onderweg doet nog eens iemand me stoppen , hij vraagt me wat ik van iran en de iranezen vind , en vertelt me over het verschil tussen de regering en de gewone iranees , de eerste geeft iran een slechte naam in de wereld , de tweede wil gewoon vrede en is het niet eens met het beleid dat de regering voert , ik vertel hem over deze blog en hij vraag me dit er zo op te zetten , bij deze dus ( het is een verhaal dat ik nog vele keren hoor , met maar een enkeling die pro-regering is )


16-17-18-19 / 5 , 4 rustdagen in teheran

dat is veel , eigenlijk te veel , enkele musea bezocht , en geprobeerd om mijn ' letter of invitation ' voor turkmenistan om te zetten in een visum , dat is niet gelukt : bij de eerste poging bleek de ambassade verhuist , bij de tweede poging te laat (heerlijk verkeer in teheran) , de derde keer bleek de goede maar ik zou nog eens 5 dagen moeten wachten , dat was me te veel van het goede , dan maar geinformeerd of het ook aan de grens kon en dat 'zou' geen probleem mogen zijn (dat hoop ik toch)

wat is er nog gebeurd in die dagen , wel perspolis is voetbalkampioen van iran geworden , op zaterdag was de beslissende match , daarna veel volk op straat natuurlijk , en wat later werd het te veel volk , de politie probeerde de kruispunten vrij te maken en dat gebeurt hier als volgt : niet met honden maar met de motor wat rondjes draaien in het volk , mooie foto-gelegenheid natuurlijk maar dat duurde niet lang want mijn camara werd uit mijn handen getrokken door een agent , fotos verwijderen ! gelukkig is het nu digitaal en heb je wel je camera terug

29-05-2008 om 19:51 geschreven door helder