|
Veel valt er te vieren dit weekend : onze verjaardag, onze huwelijksverjaardag, Pasen en op deze hoogdag ook nog eens de Ronde. Paasweekend en vakantie betekent ook drukte in camperland. Het wordt dus even zoeken voor we een vrij plaatsje kunnen boeken, zo vertrekken vinden we deze keer too tricky. Maar bij Hoeve Coppein in Voormezele zijn we welkom. Op maar 62 km van huis en toch een vakantiegevoel. We mogen ons op de weide parkeren en gaan eerst even langs in het hoevewinkeltje waar er een beetje van alles te koop is : vooral groenten en fruit, maar ook paté, rillette, wat zuivelproducten, koekjes,... Na de lunch fietsen we richting Kemmel, waar we nabij camping Ypra de fietsen aan een paal vastknopen. We maken er een mooie wandeling op en rond de Kemmel. Aan de voet staat een leuke ijskar waar ze tal van ijssmaakjes aanbieden. Het is de enige mogelijkheid om de plaatselijke bevolking wat te steunen want de horeca is nog steeds potdicht. Ook niet altijd handig als een sanitaire stop nodig is. Er komt hierbij wat creativiteit bij te kijken soms. Na de wandeling moeten we nog 5 km terugfietsen : een felle tegenwind en de lichtjes bergop weg maken dat ik wat choco terug bij Fons arriveer. Even bekomen is nodig.
De volgende dag laten we het fietsen voor wat het is en besluiten er een wandeling van te maken. Die wandeling valt wel wat langer uit dan verwacht. 's Avonds hebben we 26 km op de teller. We wandelden van Voormezele via Wijtschate naar Mesen, het kleinste dorpje van België. In deze streek kom je overal herinneringen aan de 1ste Wereldoorlog tegen. We staan even stil bij het standbeeld van de Christmas Truce, een herinnering aan het kerstbestand van 1914, waarbij de Engelse en Duitse soldaten even de loopgraven verlieten, geschenkjes uitwisselden en zowaar een voetbalwedstrijdje speelden, zodat de gruwel even ophield en de wapens zwegen. Ook het vredespark Island of Ireland maakt indruk. In de ronde toren zijn de namen van 49000 Ierse gesneuvelden terug te vinden in de War memorial books. Op het pad naar de toren liggen 9 platte stenen met persoonlijke getuigenissen. Aan kerkhoven ook geen gebrek, soms vind je die bij wijze van spreken , in den hof van een boer, of midden in een veld. Op de terugweg doen we ook nog een toertje (eerlijk gezegd omdat er een cache ligt) rond de Pool of Peace of anders genoemd de Spanbroekmolenkrater, ontstaan tijdens de tweede slag om Mesen. Een stukje ontspanning/inspanning gecombineerd met een vleugje geschiedenis dus.
's Avonds genoten we van een lekkere kaasschotel, alhoewel ik moet bekennen, dat ik , om in het thema te blijven, al vroeg, heel vroeg sneuvelde.
We vertrekken na het zondagse ontbijt huiswaarts, waar we op deze hoogdag vanuit de luie zetel de koers volgen.
|
