|
We hadden wat vakantie gespaard voor deze herfstperiode, we zouden immers Jade bezoeken die een stageplaats had in Uganda. Maar zoals zoveel dingen in dit 'snel te vergeten' jaar, ging dit natuurlijk niet door. Gelukkig hebben we onze Fons nog, altijd in voor een uitje. Op zondag had Marnix nog even een andere karwei te klaren. Want ja, die 4de oktober zou hij de marathon van London lopen, ook al iets die uitgesteld werd in april. Maar aangezien dit dus weer niet kon doorgaan, werd er een virtual run georganiseerd. Over heel de wereld konden de lopers dus de London marathon lopen in hun eigen achtertuin. En zo geschiedde : Marnix liep 4 rondjes in de velden en straten in Bredene. De trouwe supporters stonden hem her en der aan te moedigen in barslecht weer. Chapeau ook voor hen. Maar mag ik vooral mijn man in de bloemetjes zetten? RESPECT voor je doorzettingsvermogen, je optimisme, je koppigheid en vechtlust. Ook zonder die kloteziekte zouden je er dit weinig nadoen.
Maar aandacht krijgen is niet wat hij wilt, dus over na de volgende dagen die we doorbrachten in gastvrij Limburg. Onze eerste stop brachten we door in een klein gehuchtje Helshoven. We stonden er in de boomgaard heerlijk rustig. De dag na de marathon stapten we al zo'n 10 km in de omgeving van Hoepertingen, veel tijd om de beentjes te laten rusten was er dus niet bij. De dag erna fietsten we vooral tussen de appel -en perengaarden. Helemaal droog bleef het niet, maar dit konden we omzeilen door net op tijd een cafeetje binnen te stappen.
Volgende bestemming was Zonhoven, waarvan we vertrokken voor een fietstocht naar Bokrijk, waar we fietsten door het water. En natuurlijk ook in de omliggende gemeenten Kiewit, Stokrooie, ... Wat zijn knooppunten toch een mooie uitvinding. De camping in Zonhoven is gelegen net naast natuurpark De Teut, wat moet het hier en in de andere Limburgse parken prachtig zijn als de heide in bloei staat. Maar zo is het ook genieten hoor.
Verder bezoeken we ook nog de Lommelse Sahara, waar we de uitkijktoren beklimmen, we gaan fietsen door de bomen in Hechtel-Eksel en staan even stil bij een Duitse militaire begraafplaats, de grootste van West-Europa. We maken prachtige lange wandelingen op de Mechelse Heide en in het Nationaal Park Hoge Kempen, toegangspoort Connecterra. We dwalen zelfs eventjes in het bekende shoppingcenter Maasmechelen Village. En brengen tot slot een bezoekje aan C-mine in Genk waar je een interactieve tentoonstelling kan bezoeken over het mijnleven van toen.
Limburg heeft nog veel meer in petto. We mochten er even van proeven, en het proeft naar meer... wordt vervolgd
|
