Na een rustige nacht vertrekken we via Luxemburg, ja je kunt er nog steeds goedkoop tanken, richting Duitsland. Onze eerste stopplaats is Gengenbach, typisch Duits stadje met in de Altstadt nog een paar 17de eeuwse toegangspoorten en oude, charmante huisjes. Na een ferme coupe caramel opgesmukt met stukjes Mars, een ijskoffie en stukje taart, laten we het stadje achter ons om langs steile wandelweggetjes het kerkje op de top te bereiken. Het ligt er midden de wijnvelden, waar we rustig doorheen wandelen. We halen nog even proviand in de plaatselijke supermarkt en spenderen de avond bij onze Fons, die op de camperplaats staat langs het water. (15 euro).

Slechts 50 km overbruggen we langs mooie gewestwegen naar onze volgende stop Triberg. De camperplaats is gelegen in Nussberg. Er zijn geen voorzieningen, het is er gratis en heel rustig. Om naar het centrum van Triberg te gaan, moet je er wel een wandeling van 3 km bijnemen. Ofwel neem je het voetpad ofwel neem je het weggetje door het bos, wat we dan ook doen. We bezoeken de waterval, dat zou de grootste van Duitsland moeten zijn. Vanop een hoogte van 160 meter stort het water van de Guttach zich naar beneden, maar doordat het zich in zeven stukjes heeft verdeeld, kan je niet zo goed de werkelijke hoogte inschatten. Hier betaal je 6 euro pp ingang en volg je de goed aangelegde wandelpaden. Boven stappen we ook nog even naar de Bergsee, die kleiner uitvalt dan verwacht. Wel top te lezen dat hier 's winters op geschaatst kan worden. In het toeristische stadje stappen we nog even een soevenierswinkelje binnen. In deze stad werd in de 18de eeuw de eerste koekoeksklok gemaakt en dit kan je in dit winkeltje met de 1000 Uhren zeker nog zien. Wat een gekoekoek... het prachtige houtsnijwerk heeft dan ook een zeer prijzig kaartje eraan hangen.

De volgende dag wordt er eentje om te vergeten. De eerste km's worden we vooral opgehouden door tractoren, vrachtwagens, werken in een stadje, maar enfin, de omgeving is mooi en maken ons niet druk. Eenmaal de autostrade op, worden we vooral opgehouden door wegenwerken, en niet zo'n klein beetje. Ook na de afrit naar Konstanz aan het Bodensee blijft het aanschuiven. We zijn al 2 en een half uur onderweg en dat voor een 100 km. We rijden de camping binnen waar we een weekje willen verblijven, maar deze blijkt vol. Ook de camping er naast is volzet. We rijden even verder en parkeren ons om te overleggen. Ik bel vele (zoniet alle) campings in de buurt af; ofwel nemen ze niet op, of er is een bandje waarop staat dat het volgeboekt is tot oktober, we worden stilletjes aan stil... We besluiten dan maar Konstanz te laten voor wat het is, of beter gezegd de Bodensee, en terug wat verder van het meer te zoeken. We nemen geen risico en bellen eerst of er een plaatsje vrij is. In Engen hebben we prijs, en rijden 40 km terug. Engen hebben we duidelijk niet voorbereid, en lopen dat ook wat verloren in het a-typisch Duitse centrum. Het heeft in ietwat Zuiderse sfeer, maar veel meer kan ik er niet over zeggen. We besluiten de volgende dag een ferme wandeling te maken in Stetten, op zich al een stevige wandeling maar de Panoramische rondwandeling maakt zoveel goed : afwisselend bos, velden en vergezichten tot aan het meer. Wow. Genieten! Zo krijgt Engen toch een positieve noot. 

We ruilen Engen in voor Titisee waar we 2 nachten boeken op camping Buehlhof. We staan niet direct aan het meer, ook hier is het razend druk. Maar we staan op een heuvel, er is plaats zat en als je je best doet zie je het meer mooi liggen. We wandelen terug naar beneden en gaan even de stad in. Wat is het hier toeristisch, wat is het hier druk. We spelen dan maar even het spel mee, bezoeken een paar winkeltjes, drinken een pint in de Biergarten en ja, op vraag van Marnix trappen we even met de pedalo het meer rond. De dag daarna is het gedaan met toeristje spelen, we maken een pittige wandeling van 18 km naar Hinterzarten. Hier wordt in de winter geskied en kunnen we ook de schansen bekijken. En nee, de dag daarna was weer geen rustdag, vooral niet voor Marnix die als training maar liefts 4 keer rond het meer liep, goed voor zo'n 24 km. Ik fietste er 3 van mee. En daarna was het toch relaxen hoor, dubbel en dik verdiend.

We vatten stilletjes aan de terugweg aan en overnachten op de camperplaats van Bad Wildbad. Dit kuuroord heeft behalve de prachtige natuur een paar extra troeven. We nemen de Bergbahn naar boven waar we kaartjes kopen voor het Baumwipfelpad. Over een afstand van 1250 m wandel je spiraalvormiggewijs naar boven tot je zo'n 40 meter boven de grond een 360 graden spectaculair uitzicht krijgt. Ook de wildline Hangbrücke is een must. Als je tenminste geen hoogtevrees hebt. 380 meter lang op 60 m hoogte, het bijzonder aan deze hangbrug is dat deze bol staat. Top belevenis. 

Alvorens huiswaarts te keren verblijven we nog even in Neufchateau, Belgische ardennen. We maken hier nog een mooie wandeling en relaxen wat op de camping Spineuse. 

We blikken terug op een mooie vakantie, we zijn dankbaar dat we toch even konden ontsnappen. Sommige mensen lijken niet zo tuk op vakanties in het buitenland. Mijn conclusie : Wel, thuis, of daar, blijf de regels volgen, blijf weg van de massa, is dit nu hier of elders. Ik kan alleen maar zeggen, het heeft deugd gedaan