|
Lap gaan jullie zeggen, ze zijn weeral weg. Jaja, het lijkt alsof we de schade aan het inhalen zijn, of is het meer van 'we zijn weg nu we nog kunnen'? Het zal van beiden wat zijn en waarom niet é. We kiezen rustige plekjes om zoveel mogelijk corona-safe te blijven. Dit keer kozen we voor een campingetje in Bernissart, Le Préaut, gelegen in een klein dorpje in Henegouwen. Hier verblijven vooral vaste bewoners in hun stacaravan maar er zijn ook een aantal trekkershutten en enkele staplaatsen. Het sanitair is proper maar verouderd en door de Corona waren de douches slechts open tot 14u30. We zien het nut hiervan niet zo in behalve dat ze misschien een keer minder moeten poetsen dan.
Bij aankomst op de camping zetten we tafel en stoelen buiten en beginnen met de lunch. Daarna was het plan om aan een geoart toer te beginnen op zo'n 5 km van de camping. Het is echter bloedheet, ze spreken dat dit de warmste dag van het jaar kan worden, en nog voor we echt kunnen beginnen, ben ik vooral al uitgeput. Marnix heeft minder last, maar we besluiten de toer te laten voor wat het is en keren terug. We komen nog langs een grote visvijver en kunnen er iets fris drinken. Later op de camping spenderen we vooral onder de luifel en is het even chillen. We sluiten de dag af met een gezellige barbecue. Even lijkt het alsof het begint te regenen maar op wat klank en lichtshow na in de verte, blijft het verder droog. Het belooft een warme nacht te worden.
En dat was het. Pas rond half zes begint het wat af te koelen en worden de temperaturen wat minder. Na het ontbijt nemen we de fiets en rijden even de grens met Frankrijk over. In het bos 'Le forêt de Bon-Secour' maken we een mooie wandeling rond het kasteel. De caches stellen niet veel voor en worden al een hele tijd niet meer gevonden. We besluiten het ook maar zo te laten. Als we rond zijn, picknicken we op een boomstam en maken een nieuw plan. Dichtbij zien we op de kaart de Etangs de Chabaud-Latour liggen. We maken een ommetje en kunnen mooi rond de meren fietsen. We zijn daarna vlugger dan gedacht terug in Bernissart en daar rijden we nog even op de Ravel van lijn 78A. Zo kunnen we toch nog een paar smileys op deze dag toevoegen en komen we onverwacht een mooi stukje natuur tegen met bloeiende heide en geel duinenzand. We hebben de rust weer verdiend en genieten nog na bij de camper.
Voor we naar huis terug vertrekken, fietsen we nog even naar les Marais d 'Harchies. Dit prachtige natuurgebied het grootste met riet begroeide gebied van Wallonië. Zeker de moeite eens waard als je van rust en stilte en de natuur houdt. We wilden er nog een uitje aan vast breien maar deze keer lukte het plannetje net niet. Op de terugweg, zo'n 5 km in Peruwelz wilden we nog een wandeling in de boomtoppen doen, je weet wel, zo'n gemaakt parcours. Maar bij aankomst was het net sluitingstijd en een uurtje wachten zagen we niet direct zitten. Richting kust dan maar, naar onze grotere bubbel terug.
|
