Goed nieuws van de dokter, Marnix werd weer goedgekeurd voor de komende drie maanden. Dat moet gevierd worden met een weekendje weg met onze Fons. Ook dichtbij ben je er even uit, dus deze keer werd de bestemming Watten. Er is daar een hele mooie aan te raden camperplaats. Gratis, met voorzieningen, en rustig gelegen met zicht op het kanaal de Aa of zicht op het vijvertje. De vrijdagmorgen is er markt in de hoofdstraat waardoor we even moesten omrijden, maar we waren net te laat om dit nog mee te pikken. Vanaf de camperplaats kan je te voet naar De Blockhaus van Eperlecques, een bunker uit de tweede wereldoorlog, nu te bezoeken als een museum. We lieten deze links liggen want het langverwachte zonnetje was eindelijk van de partij, waardoor we liever buiten genoten van de natuur en het nabije bos. De wandeling in het bos was bij aanvang mooi te doen. Maar net op het punt dat terugkeren eigenlijk geen zin meer heeft, werd het echt een slijk en modderboeltje. Hier en daar was het echt je weg zoeken om de diepste modderbaden te ontwijken, en soms kon je niet anders dan er toch maar zien door te geraken. Achteraf zagen we pas het infoblaadje met de vermelding dat het bos eigenlijk was afgesloten... We lieten daarna Fons nog even voor wat hij was en besloten nog even tot de moulin van Watten te stappen. Na zo'n slordige 11 km genoten we nog even van het zonnetje, vanuit de camper en met open deuren met zicht op het vijvertje. Heerlijk. 

Op zaterdag stond er een recordpoging op het programma. Het doel was ons dagrecord caches vinden te verbreken, dit op deze grote Powertrail. Met de fietsjes vertrokken we rond half elf en vlotjes werden de eerste binnen gehaald. Helaas was deze toer niet meer wat hij geweest was, vele potjes waren doorweekt, kapot, of niet te vinden. Daardoor werd het toch nog spannend of we het gingen halen. Uiteindelijk klokten we af op 79 caches, doel bereikt dus. Helaas was het na de middag wat grijs en kouder geworden. Een aperitiefje in de zon zat er niet meer in, het werd dan maar een koffietje met een koekje en de verwarming hoog. 

Zondag stond er nog een looptraining op de planning van Marnix. Er restte ons dus nog enkel lekker uit te slapen, te ontbijten en alles klaar te maken voor vertrek.