Alweer werden we geleid door de weersvoorspellingen om de bestemming te kiezen, en wat een gedoe. Kunnen de verschillende weerdiensten het nu eindelijk niet eens eens zijn met elkaar? Het zou Parijs worden, maar dan zagen we regenbuien, de regenbuien werden serieuze regenbuien. Dan maar de andere kant op waar het droog zou blijven : Zuid-Holland. Maar daar stond ineens ook regen voorspeld. Wat , waar, mmm, dan toch maar vertrekken zeker en er het beste van maken.
Op maandagmorgen vertrokken we rond 10 u. Nog nooit reden we zo vlot door Antwerpen; kan je de ring dan toch door zonder file? Blijkbaar dus en ook de verdere reis verliep vlotjes. Rond 13 uur kwamen we aan bij Camping Op Hoop van Zegen in Noordwijkerhout, een deelgemeente van Noordwijk aan Zee. De receptie was net gesloten. We besloten alvast de soep op te warmen, maar de vriendelijke dame kwam ons al tegemoet zodat we ons alvast konden installeren. Daarna maakten we een wandeling langs enkele caches richting zee waar we nog even langs de dijk wandelden en zo waar in het zonnetje iets konden drinken in een strandbar. We maakten het rondje af om nog wat voorraad in te slaan en rond 18 uur waren we terug op de camping. Daar konden we nog buiten aperitieven en van de ondergaande zon genieten.
De volgende morgen reden we met de fietsjes richting Lisse, waar een bezoek aan het Keukenhof op het programma stond. Elk voorjaar staan daar 7 miljoen bloembollen in bloei, waaronder 800 verschillende tulpen. Je bent er dan ook een tijdje zoet om al deze pracht te bewonderen. Er zijn ook een paar tentoonstellingen, met dit jaar als thema Flower Power. Laat in de namiddag fietsten we terug langs enkele caches en zo ontdekten we dat 'kabouters echt bestaan' :). We kwamen zo ook op het fietspad langs het Oosterduinsemeer waar er een heel gezellig restaurantje is Como en co. De koffie met taart was heerlijk. In volle zomertijd moet het hier ook heel tof zijn op het ruime en heel tof ingerichte terras aan het water. Net na de boodschappen begon het wat te druppelen, zodat we na een eindspurtje net op tijd binnen waren voor het kleine regenbuitje. 
Op woensdagmorgen reden we een eindje verder richting Den Haag om in te checken bij camping Duinhorst. De wandeling naar Scheveningen was verder dan gedacht, maar het was een mooie wandeling, langs bos-en duinpaden. Net voor we de stad naderden begon het ook wat te regenen, dus gingen we het shoppingcentrum binnen. Ik ontdekte een leuk winkeltje met dameskledij en daarnaast was er een mooie bistro met zicht op zee. We besloten daar te aperitieven en te toasten op onze 4de huwelijksverjaardag en er ook in ene keer een lunch aan te breien. Het driegangenmenu was heel lekker en vrij uitgebreid. De wandeling achteraf was dan ook nodig om weer op adem te komen. Het zonnetje scheen ondertussen weer alsof er niets gebeurd was. Ik kan me goed voorstellen dat Scheveningen hier binnen een paar maanden ontploft van het volk en de vele hippe strandbars tjokvol zitten. Het heeft wel iets, Scheveningen.
Ook een dagje Den Haag stond op het programma. Daar reden we met de fiets naar toe. We zetten de fietsen veilig in de bewaakte stalling aan het centraal station, dat was dus iets waar we ons geen zorgen moesten over maken. We volgden een reisbeschrijving van Euroreizen, altijd goed uitgestippeld en een korte beschrijving van de meest interessante bezienswaardigheden. Zo maakten we kennis met de stad waar de regering zetelt en de Koning woont, maar dan toch geen hoofdstad is. In tal van statige woningen zijn er ambassades of consulaten gevestigd. Het Binnenhof, de ridderzaal en het Torentje van de Minister President behoren tot de meest herkenbare plaatsen van Nederland. Het Vredespaleis is de tempel van vrede en recht. Het recht op een gratis plasbeurt kwam dan ook netjes van pas. Naast de ingang van het Vredespaleis staat de eeuwige vredesvlam. De eerste vredesvlam in Nederland werd op 18 april 2002 naast de toegangshekken van het Vredespaleis geplaatst. Op het monument staat de inscriptie: "May all beings find peace". Het monument is sinds 2004 omringd door het Wereldvredespad, bestaande uit een pad van 196 stenen en steentjes uit 196 landen. Sommige stenen zijn bijzonder: zo ligt er een brok steen uit de Berlijnse Muur en een steen van het Robbeneiland, waar Nelson Mandela jarenlang gevangen zat.
Na een tijdje hebben we genoeg cultuur opgeslorpd en is het tijd om de honger te stillen. Verder vullen we de dag met wat windowshopping en wat rondslenteren. We hebben weer een volle dag achter de rug.
Op vrijdag maken we een fietstocht in de omgeving en komen zo in kleine dorpjes, waar je overal water en parkjes tegenkomt. En zo waar ook een terrasje waar we wat van de zon kunnen genieten. Die dag vinden we nog zo'n 20 caches.
Zaterdag hebben we weer een rustige terugrit. Terug thuis, klaar om de tuin in orde te brengen en Fonske een poetsbeurt te geven.
|