Nu Fons niet meer in een stalling staat en dus op onze oprit de winter slijt, konden we zijn lijden niet langer aanzien. Hij smeekte om de baan op te kunnen, dus wie zijn wie om dat te weigeren. En als dan ook nog het weer een beetje meespeelt, was er geen houden meer aan.  De bestemming werd gekozen in functie van een Geocache-event. Dit weekend kon je door het bijwonen van een event een souvenir verdienen, voor de niet-cachers een virtueel souvenir weliswaar. Het was nog even zoeken naar een goeie slaapplaats, maar na een mailtje aan het gemeentebestuur aldaar, kregen we toestemming om voor 48 uur op het gemeenteplein te staan. Bedankt Huldenberg voor de gastvrijheid.

Vrijdagnamiddag waren we tijdens de wandeling tweemaal verrast : door de prachtige omgeving en door de originele caches die we onderweg tegenkwamen. Dit was niet zomaar 'potjes achter een dikke boom' zoeken, maar telkens moesten we even een kleine inspanning doen om ofwel te zoeken ofwel om de cache te  kunnen openen. Enige creativiteit was hier aan de orde. Het was genieten tot het laatste moment. In de Rochus werd de dorst gelest en daarna nog een keer in Fons. We besloten uit eten te gaan en zo de plaatselijke middenstand, lees 'Chinees' te steunen. Een culinaire hoogvlieger werd het niet, maar de honger was gestild. We lagen vroeg in bed en sliepen bijna het klokje rond. Zo waren we de volgende ochtend weer paraat om kilometers te malen. De andere kant van Huldenberg werd verkend, veel kleine landweggetjes die kriskras tussen de velden en wijken op en neer kronkelden. Op het eind van dag hadden we 17 km op de teller en waren we ongeveer 33 smileys rijker. Je zou kunnen zeggen dat ik weer bijna de oude ben. Alhoewel,  de laatste twee drie kilometers waren zwaar en ik was dan ook blij dat ik even in de camper kon neerploffen en een theetje drinken, terwijl Marnix een taartje was gaan halen. Krantje lezen, een praatje, ... en zo liep het vieruurtje moeiteloos over in aperotijd. Gevolgd door een frietje met stoofvlees bij de frituur om het hoekje. Vanaf 19 u konden we terecht op het Event in de zaal 't Pijlijser. We plaatsten onze naam in het logboek, bekeken de TB's in de doos en dronken iets fris. Wat gebabbel met andere cachers werd moeilijk, blijkbaar was dit hier al een bendje die regelmatig samenkwam. Maar geen nood, zo konden we op tijd terug naar Fons, waar we nog een beetje opbleven om dan weer moe tussen de lakens te duiken.

Na alweer een rustige nacht, maakten we ons klaar en trokken huiswaarts. Maar eerst nog een klein wandelingetje in buurgemeente Overijse. Ook hier vielen de vele afgeronde serres op, de meeste met meer kapotte raampjes dan goeie. 

De batterijen waren weer opgeladen. Fons snorde nog eens zo content terug naar zee. En wij, wij kijken weer uit naar het volgend weekendje weg.