Ja een mondvol als titel, ik probeer het verslag wat beknopter te houden.

We begonnen onze vakantie met een weekendje rocken in Werchter. Camping Klokkenberg belooft dat er altijd plaats is, maar dit jaar konden ze deze belofte niet waarmaken. Het was er een ware overrompeling. Over naar plan B: wat we helemaal niet hadden. Na wat rondvraag werd er ons aangeraden om het te proberen op parking C16. De medewerkers verzekerden ons dat zij er geen probleem van zouden maken als we daar ook overnachten, dus voor 15 euro stonden we daar tot maandagochtend. Verbazingwekkend hoe het 's nacht eigenlijk nog rustig was. Die vrijdag snoven we de festivalsfeer wat op, op zaterdag gingen we met de bus naar Leuven. Jammer genoeg viel het weer niet zo mee en moesten we na een overheerlijke maaltijd bij de Mexicaan, naar Fons terugploeteren door de intussen in een slijkboeltje veranderde parking. We hadden die dag ook een technisch probleempje, de woonbatterij liet het afweten. Ik contacteerde de firma Dicar, ook een verdeler van de Font Vendome, die ons vriendelijk telefonisch probeerde te helpen. Blijkbaar zou de batterij leeg zijn, maar zou het geen probleem mogen zijn als we aan de electriciteit lagen. Dus geen zorgen proberen te maken. Raar genoeg was diezelfde avond al niets meer te bespeuren van het probleem. Een mysterie ... Zondag trokken we naar de weide, met de rubberen botjes aan, wat eigenlijk niet nodig bleek. De weide lag er netjes bij, en een enkel buitje kort na de middag bracht daar geen verandering meer in. Top of the bill was het optreden van de Foo Fighters, fan of niet, het concert is gewoon af. Wel een beetje verkleumd van de kou, konden we rond 1u30 in ons bed kruipen. Op naar de volgende episode van de reis : Een dagje bezoek aan schoonzus Sabine in Froschhausen.

De rit ernaar toe verliep rustig, de avond ook, enkel een bezoekje aan het graf van Filip en voor de rest wat bijpraten met een glaasje wijn.

De volgende dag reden we verder naar de volgende bestemming : Marianske Lazne, ofwel Mariënbad , een dorpje net voorbij de Tsjechische grens.  De bijna enige camping daar dichtbij is in Stanovice, een klein gehucht met amper 30 inwoners. Behalve de camping, waar je 450 kronen (17 eur) per nacht betaalt, is er niets. De camping is eenvoudig, proper, je kiest zelf je plaatsje uit en je kan er iets eten en drinken. That's it. Voor boodschappen moet je richting Marianske. Waar e in het doorgaan nog langs een grote drukke baan liepen, vonden we in het teruggaan een mooi wandeling, een stuk korter en door groene, mooie aangelegde parken. We zagen er enkele van de vele natuurlijke bronnen. Tijd om de dorst te lessen en onze gezondheid een boost te geven, maar viel dat even tegen zeg, bah, echt niet te drinken, ik kan het echt niet beschrijven, maar vermoeden dat dit water vol ijzer of magnesium zit. Geneeskrachtig of niet, dat moet ik echt niet hebben. De stad zelf staat vol prachtige gebouwen, allen netjes in verschillende kleurtjes geschilderd. De neo-barokke kolonade werd in 1888 gebouwd en is het symbolisch centrum van de stad. Daarnaast vind je de zingende fontein. Elk uur wordt er  een ander lied gespeeld en gaat de fontein 'dansen ' op de tonen van de muziek. Het is dan ook telkens het moment dat de vele toeristen verzamelen op dit plein om het spektakel mee te maken. Behalve de indrukwekkende gebouwen is er ook veel groen in het straatbeeld. Het is wel een serieuze klim naar de bossen op de heuvels rondom de stad, maar je kan ook rustig in het park vertoeven , waar de verschillende bronnen zich bevinden. In de ruimere omgeving van Mariënbad zijn er ook ferme bossen en ligt er een meer waar de inwoners in het weekend gaan zwemmen en relaxen. Dit ontdekten op onze tweede dag al cachend. We stonden er zelfs oog aan oog met een hertje, die waarschijnlijk even hard schrok van ons te zien, dan wij hem. En als je dan al een beetje uitgeput terugkomt op de camping en geen zin meer hebt om te koken , dan schuif je gewoon mee aan tafel. Eten wat de pot schaft , heet dat, wij hadden keuze tussen Goulash en ... Goulash, maar het smaakte en voor de prijs moest je het niet laten : 15 euro voor twee maaltijden, twee groten pinten en een cola. Onze eerste kennismaking met Tsjechië is een meevaller. Op naar de volgende bestemming : Praag

Het is zo'n 170 km rijden, maar het is zeer rustig op de baan. Onze 'kalle' (autogps) slaat weer even tilt, maar brengt ons dan toch naar Camping Caravan, op een schiereilandje in de Moldau. We betalen er 24 euro per nacht, groot is het stuk niet, maar we zijn maar 3,5 km van het centrum verwijderd. Toch een kleine waarschuwing voor de wat preutsere mensen onder ons : de douches zijn gemeenschappelijk, weliswaar mannen en vrouwen apart, misschien is dit een minpuntje ? We eten eerst een slaatje in het restaurant van de golfplaats naast de camping en gaan daarna te voet naar Praag. We snuiven de sfeer wat op, en zoeken er onze weg wat uit en ontdekken dat we een veerbootje hebben naar het schiereiland. Dat kost ons 2 euro en we zijn vlugger weer ter plaatse. Die avond is er wat regen en wat onweer maar het belet ons niet buiten te zitten onder de luifel tot half tien. De volgende dag volgt het echte werk : aan de hand van een gedownloade wandeling van reisroutes.be verkennen we deze keer de stad wat meer uitgebreider. We beginnen met een serieuze trappenloop onderaan de Praagse Burcht. Daar moeten we even aanschuiven om door de controlepoortjes te geraken, maar daarna valt de drukte goed mee. We kopen een toegangsticketje zodat we ook enkele gebouwen van binnen kunnen bewonderen, o.a. de St-Vituskathedraal, gebouwd in verschillende stijlen, omdat het zo lang duurde. De klokkentoren bevat de grootste klok van Tsjechië. Ook de Vladislavzaal en de St-Jorisbaseliek zijn een bezoek waardig en natuurlijk het gouden straatje : wereldberoemd, en misschien wat overroepen. Er zijn karaktervolle huisjes meestal gebouwd in de 16de eeuw. De naam zou ontleend zijn aan de goudsmeden die er hebben gewoond in de 17de eeuw, maar dat is dan ook de enige link met het 'goud', volgens mij. Het is al een paar uur later en dan moeten we eigenlijk nog aan de wandeling beginnen. Onze magen knorren dus eerst wat te eten zoeken. En daarna slenteren we verder, we zoeken ook een paar caches en komen zo op een paar plaatsjes die niet op onze wandeling voorkomen. Zo zien we een lange graffitimuur ter ere van John Lennon, prachtig om te zien. Zoals vele anderen gaan we over de Karelsbrug naar de overkant van de rivier. Hier zouden 10.000 mensen per uur passeren. Aan de andere zijde passeren we de Joodse wijk en blijven onder de indruk van de prachtige gebouwen. Tegen de avond zijn we doodop, maar tevreden dat we zoveel gezien hebben. Op onze volgende dag in Praag bezoeken we vooral de buitenwijken en Vysehrad, wat betekent 'hooggelegen kasteel'. Het kerkhof ligt er prachtig bij en er zijn schitterend parken. We pikken een paar caches mee en sluiten onze dag af met een lekkere gin tonic/Bacardi cola op een boot aan de oevers van de Moldau. Het veerpontje brengt ons weer terug naar ons stekje op het eiland. Conclusie : wie er nog zou aan twijfelen : Praag moet je eens in je leven gezien hebben. We pretenderen niet dat we alles al gezien hebben, maar hebben zeker een goeie indruk kunnen opdoen. Misschien komen we hier ooit nog eens terug.

In Decin hopen we wat meer de natuur te kunnen intrekken. We staan er op een kleine camping waar we 57 euro betalen voor 3 nachten. Het is dicht bij het stadje, een winkelcentrum, een zwembadcomplex en naast de Elbe. Het stadje heeft iets zuiders en als je de moed hebt om de trappen naar het kasteel op te lopen wacht er je een schitterend zicht op de weidse omgeving. De rozentuin staat vol beelden en is verzorgd aangelegd. Helaas is het weer hier wat minder stabiel. We moeten dan ook de plannen wat aanpassen, we gaan voor een paar caches, komen in mooie en minder mooie buurten en eindigen uiteindelijk op een ferme heuvel, waar de zoo gevestigd is , en tevens het eindpunt van een via ferrata. Op het weer kunnen we niet blijven wachten , dus nemen we de volgende dag te fietsen en rijden langs een mooi fietspad langs de Elbe tot Hrensko. Daar moeten we met een bootje naar de overkant. Vanaf daar is het al toerisme wat de klok slaat : het ene kraampje naast elkaar met goedkope spullen die door Chinezen verkocht worden. We eten eerst een stuk pizza en gaan daarna op stap tot aan de ingang van de Kamenice. Er is een mooi pad aangelegd langs het water, de natuur is er wondermooi en wordt ook niet voor niets 'klein Zwitserland' genoemd. Het pad houdt op een gegeven moment op en je moet dan een soort gondel op, samen met zo'n 15 tal andere toeristen. Over iedere rots vertelt de gids een mopje en heel wat figuren passeren de revue. De in de brochures vermelde spectaculaire waterval blijkt nep te zijn, een klein straaltje wordt een grote straal als de gondelier aan het touw trekt, stom zeg. Na een twintigtal minuten is de rit gedaan en gaat de wandeling verder. Onze volgende bestemming is de Pravcicka Brana, de oudste natuurlijke stenen brug. Maar dat wordt een stevige wandeling, waarin we dan ook nog eens getrakteerd worden op een stevige regenbui. Opgeven heeft geen zin, terugkeren ook niet, dus vooruit is de enige mogelijkheid. Maar we worden beloond, al is het niet met het mooiste uitzicht. De vele wolken maken dat er van vergezichten niet veel in huis komt. Het wordt nog een stevige wandeling terug en dan nog eens een 13 tal km fietsen , dus 's avonds hoeven ze ons weer eens niet te wiegen.

Wegens het wat mindere weer, besluiten we de plannen aan te passen en naar Dresden te rijden, tot 1990 nog deel uitmakende van het communistische DDR. We parkeren ons ditmaal op een camperplaats, Schaffer, gelegen bij een camperverkoopbedrijf. Je kan er douchen, gebruik maken van de wc's, water nemen, lozen, en eventueel je camper laten herstellen. Goed gezien van die mannen. Daar vragen ze 15 eur per nacht voor, maar alles is super netjes. We gaan met de fiets naar Dresden langs een mooi fietspad. Dresden heeft prachtige gebouwen, maar hier is het toch allemaal zo'n beetje grauw en grijs. Jammer genoeg staan er ook veel gebouwen in de stellingen, en zijn er veel straatwerken, wat toch een beetje invloed heeft op de schoonte van de stad. Dit bezoek hebben we niet zo goed voorbereid, dwalen dan ook zomaar wat rond en geven onze ogen de kost. Er is ook een supermodern gedeelte, alle wereldberoemde shoppingketens zijn er aanwezig. Het weer is ondertussen beter geworden , dus is het heerlijk vertoeven langs de oevers van de Elbe, met een glaasje wijn en een Pretzel als hapje. Verder maken we ook een mooie fietstocht. Misschien verdient deze stad meer punten, maar misschien mag je dit niet doen nadat je net Praag hebt bezocht. Het verschil in frisheid en netheid is net iets te groot.

Stilletjesaan is het tijd geworden huiswaarts te keren. We doen nog één stop in Kassel, waar er net een kunsthappening bezig is. De stad is dan ook overspoeld met duizenden mensen die geduldig staan aan te schuiven om de vele musea binnen te kunnen. We staan er op een camperplaats , de faciliteiten zijn voor eén of andere reden afgesloten, maar we kunnen alle faciliteiten gebruiken van de camping aan de overkant van de weg. Dit voor 4 euro per persoon per nacht. We sluiten de vakantie af bij de plaatselijke Chinees. Een mongools buffet kost hier 14 euro en je eet zoveel je wilt.

De weg naar huis is ontzettend rustig, zo heb ik het graag. Het zit er weer op voor dit jaar. Een totaal andere, maar geslaagde vakantie.