Lekker dichtbij en toch helemaal anders : havenstad Calais, die enorm zijn best doet deze stad weer aantrekkelijk te maken . De oude camperplaatsen zijn verdwenen, een splinternieuwe kwam er in de plaats. Even buiten de stad richting Bleriot. 10 euro per nacht, geen mogelijkheid om electriciteit te nemen, wel om wc te legen en water te lozen en nieuwe te tappen. Het is eventjes stappen naar het centrum (20 minuutjes), maar stappen is voor ons geen probleem en het weer is fantastisch (25 °) We wandelen even rond, en zoeken een plaatsje op een zonnig terras. We lunchen en nemen de tijd, geen hikes op het programma dit keer, maar wat rondkuieren, toch een paar caches genomen maar die liggen dan ook bij de toeristische bezienswaardigheden :

 la tour du Guet, de phare, het kantmuseum. En wat een prachtig aangelegde tuin aan het stadhuis. We proberen er wat ideeën op te doen voor thuis, maar zo mooi kunnen we het nooit nadoen. We keren terug langs de boulevard en aperitieven op een zalig terras. We zoeken het plaatselijke carrefourtje op en kopen wat hapjes om 's avonds te verorberen. We kunnen nog tot rond 21 u buitenzitten en ronden de avond rond 23 u af.

De zaterdag begint Marnix met een loopje. Daarna nemen we de bus naar Sangatte, vandaar wandelen we langs de kliffen over de GR120 naar de Blanc Nez en vinden onderweg heel wat caches. Het weer is wat frisser geworden, de wind wakkert aan maar het blijft t-shirt weer. Aan het monument van de Blanc Nez eten we onze meegebrachte wrap op en steken de drukke baan over. We wandelen de Mont Hubert op en keren vandaar langs een Via Francigenaroute terug tot aan Sangatte. Lang hoeven we niet op een bus te wachten , we maken even een plasstopje bij Fons en gaan daarna naar het gekende terrasje terug, de Kriek Max on the rocks is heerlijk verfrissend. We waren voorbeeldig vandaag, op een deftig uur terug na de wandeling en 'slechts' 18 km op de teller. We worden ouder en wijzer :)  Die avond is er te veel wind om nog buiten te zitten, we aperitieven binnen en Marnix serveert een lekkere couscous. De yahtzee wordt bovengehaald en ik kan toch al één spel met mijn rechterhand de teerlingen gooien. Met als gevolg de volgende dag een stijve arm, blijkbaar heb ik niet alleen de pols gedraaid maar mijn hele arm tot de schouder toe. Tja, truukjes leer je rap als dat minder pijn betekend.

Op zondag slapen we eerst wat uit, en na het ontbijt gaan we een stuk via het strand tot aan Bleriot Plage. We moeten ook een duin op om tot aan een bunker te geraken waar een cache verstopt ligt. Daarna maken we een rondje rond Fort Lapin, overblijfsels van een oude batterie. Daarna maken we een wandeling rond een groot meer die vooral gebruikt wordt voor watersporten. Daar eten we ook een broodje en kunnen even van de faciliteiten gebruiken maken in het centrum. De wandeling gaat voor het eerst een stukje langs een wat drukkere baan , even later slaan we rechts een wat overwoekerd pad in om er nog een paar caches te zoeken. Die zijn echter niet zo goed verzorgd of weg, we keren terug en komen langs Fort Nieulay. Zo vervolgen we onze weg terug naar de camperplaats. We doen boodschappen en hebben daarna de courage niet meer om nog de stad in te gaan. Maar geen nood, de avond verloopt rustig en de stappensteller heeft weer zo'n 17 km aan.

Maandag is terugreisdag, door de afstand zijn we rond de middag thuis. Tijd om de bloemetjes , nee niet buiten te zetten, maar dringend water te geven.