Geen twijfel mogelijk deze keer, het zou een prachtig weekend worden. Niet zo ver van huis, op zo'n 10 km van hoofdstad Brussel, vonden we een plaatsje bij het kasteel van Beersel. Ja Ruben, bekend van het Suske en Wiske verhaal : de Schat van Beersel. De schat hebben we er niet gevonden, wel een heleboel kleinere schatten, met andere woorden : caches dus.  En de grootste schat zat natuurlijk naast me, ook altijd bereid voor een volgend avontuur. :)

Op vrijdag deden we nog voor de middag een mooie wandeling, waar we verschillende keren de Zenne kruisten. Zo rustig hier en dat zo dicht bij de drukke hoofdstad. Vanop het hoogste punt van Beersel had je er een prachtig zicht op de skyline. Onderweg aten we een picknick op een bankje en zo hadden we weer brandstof voor de volgende km's. In de namiddag, na een terrasje, hadden we nog wat tijd en energie over om ook wat verderop met de fiets wat te gaan cachen. Deze reeks liep voornamelijk langs het kanaal Charleroi-Brussel. We leerden er ook dat windmolens behoorlijk wat lawaai kunnen maken. En dat het hier helemaal niet vlak is, maar dit was pas een voorproefje van wat we de volgende dag te doen stonden. De weg naar Beersel-dorp was een dooddoener, de kuitspieren deden overuren.  's Avonds aten we bij het kasteel  een lekkere salade (Marnix had er zich wel iets beters van voorgesteld) en konden we tot laat buitenzitten.

Op zaterdag volgden we de Lambiek-route, nee niet die van dat Suske en Wiske boek, maar wel van de befaamde Geuze-Lambiek. De reeks, dat we per fiets deden, begon in Alsemberg en daar had je dan ook een bezoekerscentrum van de brouwerij. Die ging maar om 11 uur open. Geen proevertje voor ons dus hier, maar wel een hele toffe mysterie-cache die in een biertonnetje verstopt zat. Toen begon het parcours, nooit had ik me kunnen voorstellen dat het hier zo heuvelachtig, corrigeer : steil, was.  Man man, ik heb afgezien, echt waar. Het warme weer zal er wel voor iets tussengezeten hebben, maar toch ook wel een beetje gebrek aan conditie. (daar wordt aan gewerkt :)). Een versnelling meer op de fiets zou ook geholpen hebben. Ik miste iets bergop, Marnix iets bergaf : al gehoord van remmen?  Mm, niet zo handig zonder op die kleine landweggetjes vol kiezelsteentjes. Soms kan een bos ook wat verlichting brengen in het warme weer, niet deze keer. Op een steil pad lag een ferme met kruin en wortel en al over het voorziene pad. Rond dan maar, maar dat was ook niet zo eenvoudig. Maar zoals alles, t komt wel goed. Alleen zag ik deze keer echt wel sterren. Bij de dichtbijzijnde cache in Beersel besloten we er mee op te houden. Die pint smaakte voortreffelijk en gaf wat energie terug, maar toch keerden we naar Fons terug voor nog een rustige avond.

Zondag: moederdag. 's Middags werden we verwend met een lekkere maaltijd in Assebroek, met goeie ouderwetse koeietong in Madeirasaus en 's avond bleven we in Zuiderse sferen met een voortreffelijke paëlla in Oostende bij memeetje. Bedankt mamaatjes, we hopen nog vele moedertjesdagen met jullie te mogen vieren.