Gisteren vroeg uit de veren want er gaat maar 1 busje per dag naar Las Terrenas en die vertrekt om kwart na zeven. In Sanchez moeten we overstappen in een al weer overvolle guagua.het gaat steil de bergen in, soms lijken we meer stil te staan dan vooruit te gaan, maar geleidelijk aan raakt het aftandse busje toch boven. Voor de prijs van ongeveer 18 euro voor ons twee hebben zijn we vijf uur onder de baan geweest en zijn we 200 km verder. We logeren bij El Balata en ja hoor, terug een Italiaanse gastvrouw. Onze kamer is al vrij, we checken in en nemen een welkome douche. Even op adem komen en dan gaan we op verkenning in wat eens een vissersdorpje was en nu ingenomen is door Fransen en Italianen. Toch geraken we heel onverwacht in een cafeetje tussen de locals, waar net een vissersbootje arriveert. Mannen snellen toe m de boot op het strand te helpen trekken met behulp van twee boomstammen, en de vis wordt van boord gehaald en ter plaatse gefileerd. Er zijn drie joekels van vissen bij ,zij noemen ze dorados. Prachtig toch om dat te zien!!! Op de terugweg eten we calamares en we kruipen vroeg in bed. Ik met verschrikkelijke tandpijn die zelfs met twee pijnstillers niet overgaat. Waar dit vandaan komt, i don t know. Gelukkig sta ik de volgende morgen en is het zo goed als verdwenen. Vanmorgen opgestaan met regen. Moeilijk om plannen te maken, want blijft het zo of klaart het op? Niemand heeft een pasklaar antwoord. We gaan alvast naar de stad, regenvesten worden aangedaan enweer afgedaan ,warm is het wel. Op een gegeven moment is het een stortvlaag, we schuilen en blijven twijfelen of we naar El Limon gaan om de watervallen te bezoeken of niet. Als het even ophoudt met regenen, komt er net een guagua die die richting uitgaat en voor we het weten zijn we op weg. We zijn er na een half uurtje rijden. We stappen binnen bij Santi die excursies aanbiedt en een restaurantje uitbaat. Hij is Spanjaard en wordt zo n beetje aanbevolen door vele toeristische boekjes. We gaan per paard!!! Het kan ook soms te voet maar door de hevige regenval is het nu toch wat riskant. We krijgen een gids mee, die leidt ons paard op een paar plaatsen de rivier over. Soms gaat het steil omhoog en soms weer even omlaag. Scary soms, vooral als dat paard even zijn voet misplaatst. We rijden toch zo n drie kwartier en moeten dan nog zo'n twintig minuten te voet verder. We kunnen al een glimp opvangen van de 55 meter hoge waterval, schitterend! Maar eerst moeten we ja tevoet een rivier over. De gids houdt me goed vast, marnix moet zijn plan trekken. We komen heelhuids bij de waterval aan en genieten van het zicht en de verfrissende douche. Daarna volgt de tocht in omgekeerde volgorde. Wat een belevenis. Volgt nog een typische Dominicaanse maaltijd en een guagua terug. De dag is weer geslaagd, dit nemen ze ons weer niet meer af.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
