Dichtbij de deur en toch een bezoekje waard. Camperplaats is wel gesloten wegens heraanleg , het weggetje ernaast was een optie, maar voelde niet goed aan. Dus een tiental km verderop Hondschote gaan verkennen. Er zijn daar een aantal plaatsen bij de oude molen, het is er rustig en om het hoekje is er een sanizuil waar water genomen en geloosd kan worden. Alle plannen waren voorzien voor Bergues, dus reden we eerst terug naar daar, parkeerden er op de parking en spijsden eerst onze magen met een sandwich en wat warme soep. Wandelschoenen aan en klaar voor een 27-delige cachereeks, in en om het mooie vestingstadje. Eerst volgden we een wandelpad om vervolgens in een wel heel slijkig bosje terecht te komen. Een aantal schuivers hoorden erbij, maar we konden ons recht houden, aan de takken van de bomen :). Daarna kwamen we wat meer in de bewoonde wereld terecht : Bergues was vroeger een Vlaams en Vlaamstalig stadje en noemt dan ook Sint-Winoksbergen. Af en toe zie je zelfs Vlaamse benamingen. De middeleeuwse stadsomwallingen zijn wel 5 km lang en af en toe kan je door een poort de stad binnen of buiten. Op de markt vind je het na de oorlog wederopgebouwde belfort. Ook daar werden de caches gevonden en zo hadden we tegen de avond heel wat smileys bij.  Boodschappen werden gedaan, en de weg naar Hondschote werd aangevat. Plaats zat nog daar. Tijd voor de apero en een lekkere kaasschotel, alhoewel, ik heb al betere gegeten. Als je natuurlijk iets nieuws wil proberen , kan het alle kanten uit. Even schrikken als het plots al twintig voor twaalf is, man , waar is die tijd gebleven. Bed in dus. Na een rustige nacht, werd er ontbeten. Een hele avond verwarming hoog zetten is blijkbaar toch een aanslag op de batterij. Die stond dus betrekkelijk laag, waardoor de verwarming haperde. We besloten nog de hele dag in Bergues te blijven zoals voorzien en daarna naar huis te rijden. We kochten eerst nog een paar lekkere koffiekoeken voor onderweg en begonnen rond 11 uur aan de toer door het bos van Bergues, een heel groot en mooi aangelegd bos. Het was zonnig maar er stond een frisse strakke wind. Doorstappen is de boodschap maar cachen zonder stoppen is niet mogelijk. Op het einde van de dag hadden we toch weer 16 km op de teller. Mmm, een beetje verkleumd, maar toch deugd gehad er van en ook van die wafel met slagroom en chocoladesaus achteraf! Kort maar krachtig weekend.

Op naar de C van de Caraïben!!!!