10 tot 14/5 Het ontbijt werd opgevrolijkt (ahum) met een wel heel zachtgekookt eitje. Maar voor de rest alles prima hoor. Prima genoeg om er weer tegenaan te kunnen en de wandeling aan te vatten naar het busstation. De busrit van Ipoh naar Butterworth duurde 2 en een half uur. We stapten op aanraden van de chauffeur een halte vroeger af. We konden dan een ferry nemen naar Georgetown op het eiland Penang. Dit kostte ons welgeteld 30 eurocent per persoon. Vanuit Georgetown moesten we dan nog een stadsbus nemen naar Tanjung Bunga, waar we onze intrek namen in het chique hotel Flamingo-beach. Onze ruime kamer had zijdelings zicht op zee. Na een douche gingen we op verkenning en nestelden ons aan het zwembad. We aten er een lichte snack met zicht op zee, dit was onze duurste maaltijd van de reis, nl 25 euro voor twee met drank erbij. Raar hoe je dit dan opeens al duur vindt, als je steeds zo veel minder betaalde en je beseft dat 25 euro voor ons helemaal niet niet zoveel is. Als twee echte profiteerden we ook nog van Happy Houre en dronken we elk een lekkere cocktail. 's Avonds aten we in een restaurantje langs de weg, maar voor de eerste keer waren we een beetje teleurgesteld in de maaltijd. De volgende dag begon met een uitstekend ontbijt: alles wat je maar kan denken stond uitgestald , van westerse broodjes, eitjes, croissants,... tot oosterse nasi schotels, dim sums enz. We stapten te voet naar Batu Ferringhi, een kuststadje zo'n 6 km verder. Het leek niet ver, maar in die hitte was het toch wel blazen en die blaren op mijn voeten maakten het ook nog pijnlijk. Maar de verse fruitsappen en de heerlijk toast met banaan en kaas op een terrasje met zicht op zee maakten alles weer goed. Toch maar met de bus terug en daarna weer heerlijk relaxen aan het zwembad. 's Avonds gingen we eten bij de Indiër aan de overkant van de straat. Zalig ! Op zondag werd er net als bij ons Moederdag gevierd, maar daar zeg je niet alleen 'gelukkige moederdag' aan je eigen mama maar aan iedere vrouw waarvan je denkt dat ze moeder is. Die dag gingen we even op en neer naar Butterworth om tickets te kopen naar Kuala Lumpur. Dit even op en neer kostte ons meer tijd dan we voorzien hadden, dus was het al na de middag als we op uitstap vertrokken naar Penang Hill. Eenmaal daar aangekomen konden we een kabeltreintje nemen naar de top, bijna 800 meter hoog. Vandaar had je een adembenemend zicht op Penang en zelf op Butterworth op het vasteland. Er was ook een tempel en een moskee te bezichtigen. Eenmaal terug beneden deden we nog een korte wandeling tot de Kek Lok Sitetempel, de grootste Boeddhistische tempel van Maleisië. Het metershoge gouden godenbeeld was al van ver te bewonderen. Toch wel weer even in de armen knijpen hoor, ja hoor, je staat hier echt. Schitterend! We moesten dan nog 2 bussen terug nemen en helaas was het dan toch wel te laat voor nog in duik in het zwembad. Maar niet te laat voor weer een lekkere maaltijd bij de zelfde Indiër van gisteren. Nog één volledige dag hadden we te gaan op het eiland. Dagje relaxen of dagje ... Maar jawel, zoveel had ik toch niet nodig om mijn ventje te verleiden met een stevige wandeling naar Monkey beach. We namen de bus tot Teluk Bahang. Daar was de ingang van het nationaal park van Penang. Je kon er kiezen uit verschillende wandelingen en wij gingen dus volledig voor de Monkey beach. Het werd een toffe, spannende wandeling van een uur of twee. Het pad werd met pijltjes aangegeven maar was niet altijd even zichtbaar. We moesten nu en dan eens over rotsen klauteren, ons laten zakken aan een touw, tussen de struiken en bomen het pad weer zoeken, echt heel avontuurlijk. De hitte maakte het wel weer pittig. Uiteindelijk kom je dan uit op een idyllisch strandje. De aapjes loerden ons vanuit de struiken toe. Toch opletten dat ze er niet met onze spullen vandoor gingen. Om terug te keren naar de ingang van het park waren er twee opties : ofwel ga je te voet dezelfde weg terug ofwel spreek je daar een visser aan, die je met plezier en tegen een prijsje natuurlijk terug vaart. Na de inspanning was er de ontspanning met platte rust aan zee. Van beide werelden het beste eruit halen dus en van alles even veel genieten. 's Avonds gingen we nog naar de avondmarkt in Batu Ferringhi, waar er vooral weer veel nep werd verkocht en veel blingbling. Maar we namen weer een heerlijke maaltijd bij de locale bevolking, even buiten het toeristische centrum. Een leuke afsluiter van deze vier dagen 'strand'vakantie.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
