De langverwachte reis naar Maleisië : Kuala Lumpur
3- 4 mei :Met de nodige kriebels stapte ik samen met mijn vaste (reis)compagnon
rond half twaalf de spiksplinternieuwe airbus 380 op richting Kuala Lumpur.
Verstand op nul, knop omdraaien en proberen te relaxen. Wat ook verbazingwekkend
redelijk lukte. De steeds-glimlachende crew van Malaysian Airlines bezorgt je
dan ook regelmatig de nodige afleiding : een apertiefje, een lekkere maaltijd,
af en toe een drankje,... Je hebt ook een persoonlijk tv-schermpje, waar er een
ruime keuze is aan films, muziekalbums, spelletjes, enz. Maar het blijft toch 12
uur vliegen é. De landing verliep voortreffelijk, de pascontrole ging vlotjes,
even zoeken waar we de bagage konden terugvinden en dan de KL-express op naar
KL-Sentral waar we dan nog een treintje moesten nemen om dichtbij ons hotel te
geraken. Om 8 u waren we al bij hotel A-one, waar we gelukkig al in onze kamer
konden. En na een heerlijk douche waren we een uurtje later al op weg voor onze
eerste uitstap : Batu Caves. Dit zijn immense grotten die je bereikt na 272
treden, in het gezelschap van grijpgrage aapjes. Bij de aanvang van de
klim krijg je kippevel door het grote gouden godenbeeld. Er zijn ook meerdere
tempels te bezichtigen.Dit kon al tellen voor de eerste kennismaking met Azië. Daarna keerden we eventje terug naar het hotel waar
we een tweetal uurtjes in bed kropen, dit was nodig na zo'n bijna 24 u op te
zijn. We konden er dan ook weer eventjes tegen en we bezochten dan wat ze
noemen 'de gouden driehoek' in de buurt van ons hotel. Chinatown, Little India,
de prachtige Sri Mahamariammantempel (een Indische tempel gebouwd in 1873,
versierd met goud en edelstenen, en kleurige goden uitgebeideld in de muren), te
veel om op te noemen. Alleen mensen kijken is al boeiend op zich. Rond
de avond werd de lucht redelijk snel donkergrijs en opeens viel de regen met
bakken uit de lucht, vergezeld van donder en bliksem. Maar de warmte bleef.
Tegen dat we het restaurant verlieten, stonden de straten blank en konden we met
natte voeten terugkeren naar het hotel. We vielen beiden als een blok in
slaap.
De volgende morgen stonden we rond 9 u op en een uurtje later
waren we al op weg naar Titiwangsa waar we alvast busticketten kochten voor de
volgende dag. Aan de oever van de rivier zagen we twee leguanen liggen. De
wandelgps was ondertussen tot leven gekomen en zo wandelden we tot de
Chowkit-market. Dit is echt een markt voor de plaatselijke bevolking, geen
toeristen te zien, maar wat een belevenis : zo veel kleuren, geuren, voor ons
ongekende produkten, en een wirwar van kleine gangetjes tussen de vele
kraampjes. Je zou er honger van krijgen: eten zoeken dus. We vonden een
terrasjes, de dames konden helaas geen Engels, dus werd een man erbij gehaald,
maar heel veel uitleg kon hij ook niet geven, dus mochten we mee in de potten
gaan kijken. Niet dat we dan veel wijzer werden natuurlijk, maar het smaakte en
dit met 2 grote fruitsappen erbij kostte ons dit toch wel 4 euro hoor:) Het plan
was daarna om naar het moderne gedeelte te wandelen van Kuala Lumpur, de torens
leken dichtbij, maar een autostrade maakte dat we niet direct zo aan de overkant
geraakten. We wandelden door een woonwijk, waar een 10 jarig meisje ons
vriendelijk toelachte en 'Welcome to Malaysi' zei. Even hadden we ook een
regenvlaag wat eigenlijk welkom was, want ondertussen was mijn temparatuur toch
ook serieus opgelopen. Na een verkoelend drankje, kwamen we na een tijdje toch
bij de Petronella -towers aan. Indrukwekkend ! De top van deze torens is iets
meer dan 451 meter hoog. Elke toren telt 88 verdiepingen. Op de benedenverdieping is er een gigantisch
shoppingcomplex, waar we een tijdje in rondliepen. Voor elks portemonnee was er
iets te vinden, winkels zoals H&M, The body shop, enz tot topmerken zoals
Versace, Gucci, ... Terug buiten kwamen we in een leuk parkje terecht, maar na
een tijdje was er weer een regenbui en dus namen we de trein terug naar ons
hotel. 's Avonds liepen we nog wat rond in de Central Market, aten we nog iets
lekkers in een soort fastfoodrestaurantje maar dan met Aziatisch eten, en konden
we nog even relaxen in de hotelkamer alvorens onder de lakens te kruipen.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.