Negatieve temperaturen in Belgenland, hele negatieve temperaturen. Maar de lucht is stralendblauw, de wind is wat gevallen, dus we volgen het plan en gaan Gravelines. Nadat Marnix Jade naar school bracht, deed hij nog een loopje. Tja , je zou kunnen zeggen : goe zot in deze vrieskou, maar zoals een goeie sportman slaat hij zelden een training over. Ondertussen vul ik de frigo met wat proviand. Samen vullen we daarna de watertank en doen alles netje volgens het boekje, want het is dubbel opletten nu het zo koud is. De pomp werkt niet direct, maar we denken dat wat opwarmingstijd er goed aan zal doen. Eerst moeten we de C3 nog binnen doen in de garage in Zandvoorde. We vertrekken daar rond elf uur met 8306 km op de teller. Na een klein uurtje rijden we Gravelines binnen, doen een verkenningstochtje en gaan nog even tanken en boodschappen doen bij de Super U. Daarna vinden we vlotjes de mobilhomeparking bij de jachthaven. We eten eerst even een broodje. De pomp werkt ondertussen nog niet. Ik bel even naar Lambrecht en daar denken ze dat de pomp bevroren is doordat we niet goed het water aflieten. Maar dat zou me toch sterk verwonderen. Maar goed nieuws: de chauffage werkt fantastisch, het is dan ook verleidelijk binnen te blijven. Daarvoor zijn we niet naar daar gereden natuurlijk dus doen we een dikke jas aan, sjaal, muts, handschoenen en we gaan op stap om het stadje te verkennen. Veel vertier is er daar niet dus wandelen we richting 'plage', langs het kanaal. We lopen zelfs helemaal tot op het einde van de pier. De wind komt echter redelijk snel op en was het al bitterkoud, dan wordt het nu nog kouder. We besluiten ons op te warmen in het enige cafeetje dat open is, ik drink een warme chocolademelk, Marnix een koude Leffe (?) en geven ondertussen onze ogen de kost aan de tiercé-spelende mannen die daar zitten. Man, volgens mij moet het geld toch vlug rollen daar. Aan de gezichten te zien en de 'merde' s die we horen, rolt het geld duidelijk niet in de positieve richting terug in hun portemonnee. Ik check ook even met een sms'je bij Ruben als hij al thuis is van Den Helder, en we krijgen onheilspellende berichten terug. Blijkbaar zitten ze al van half elf in een gigantische file en kunnen ze door een sneeuwstorm amper 30 km per uur rijden. We houden verder contact en het is pas half negen als hij eindelijk veilig en wel in Oostende toekomt. Ook met Aäron is het druk sms-verkeer. Hij gaat naar zijn eerste fuif en kan meerijden met de papa van een klasgenote. Gelukkig komt die man hem ook in Gistel ophalen en brengt hij hem 's nachts ook terug naar zijn andere memé. Als we rond half zes terug in Fons zitten, gaat de waterpomp opeens wel. Dus toch niet stuk! Maar helaas begint daardoor ook terug de boiler te lekken. Dju é. De verwarming draait echter nog steeds op volle toeren, het is warm binnen en het wordt een lange aperitiefbabbel, gevolgd door een lekkere kaasschotel, met eveneens een lange babbel. Rond elf uur kruipen we ons bed in en weeral valt die persoon die thuis nooit in slaap geraakt, bijna onmiddellijk in een diepe slaap.
Rond 10 u staan we op. Tijdens het ontbijt horen we op de radio dat het in België de koudste nacht was in 3 jaar tijd. We horen ook verhalen over aanvriezende mist, sneeuw, ongevallen,.. We besluiten nog een wandeling te doen en dan toch maar naar huis terug te keren voor het donker wordt en misschien weer begint aan te vriezen. Op de wandeling die start met dezelfde weg als de dag ervoor, missen we weer eens een paaltje. Hoe is het nu toch mogelijk dat we dat steeds opnieuw lappen? Nu, ik had ondertussen echt koud gekregen, dus keren we terug naar de parking en ruimen we Fons op. We vertrekken naar huis en denken dat we elk ogenblik in een verkeerschaos terecht zullen komen. Het blijft echter stralend blauwe lucht, de baan ligt goed droog en al vlug zijn we aan de afrit Gistel. En daar ligt er echt sneeuw, toch zo'n 4 cm en op de zijwegen is het toch even opletten. Een goede ziel die Ruben heet, had de stoep al sneeuwvrij gemaakt. Hij was wel een beetje verrast ons al thuis te zien, maar ik denk toch ook wel een beetje blij. 's Avonds gingen we nog met zijn drietjes naar de Chinees hier dichtbij en zondag werd een lui dagje en zo was het ondanks de kou en de nog steeds kapotte boiler toch een geslaagd weekendje.
aantal gereden km's : 170 totaal op de teller : 8476 km getankt in Gravelines à 1,39 vr 88,46 eur
parking : parking de Miaules, rue des Islandais/rue du Port gps n50,98766 o2,12232 positief : aan de jachthaven, asfalt ondergrond,dichtbij stadje, supermarkt, strand op zo'n 2 km, gratis in het winterseizoen, anders 3 euro negatief: geen voorzieningen ter plaatse, blijkbaar wel op een andere plaats in Gravelines
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Bredene () en mijn beroep is Administratief bediende.
Ik ben geboren op 04/04/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, linedance, muziek, lezen, handwerk, wandelen, geocaching.
De wind komt echter redelijk snel op en was het al bitterkoud, dan wordt het nu nog kouder. We besluiten ons op te warmen in het enige cafeetje dat open is, ik drink een warme chocolademelk, Marnix een koude Leffe (?) en geven ondertussen onze ogen de kost aan de tiercé-spelende mannen die daar zitten. Man, volgens mij moet het geld toch vlug rollen daar. Aan de gezichten te zien en de 'merde' s die we horen, rolt het geld duidelijk niet in de positieve richting terug in hun portemonnee. Ik check ook even met een sms'je bij Ruben als hij al thuis is van Den Helder, en we krijgen onheilspellende berichten terug. Blijkbaar zitten ze al van half elf in een gigantische file en kunnen ze door een sneeuwstorm amper 30 km per uur rijden. We houden verder contact en het is pas half negen als hij eindelijk veilig en wel in Oostende toekomt. Ook met Aäron is het druk sms-verkeer. Hij gaat naar zijn eerste fuif en kan meerijden met de papa van een klasgenote. Gelukkig komt die man hem ook in Gistel ophalen en brengt hij hem 's nachts ook terug naar zijn andere memé. Als we rond half zes terug in Fons zitten, gaat de waterpomp opeens wel. Dus toch niet stuk! Maar helaas begint daardoor ook terug de boiler te lekken. Dju é. De verwarming draait echter nog steeds op volle toeren, het is warm binnen en het wordt een lange aperitiefbabbel, gevolgd door een lekkere kaasschotel, met eveneens een lange babbel. Rond elf uur kruipen we ons bed in en weeral valt die persoon die thuis nooit in slaap geraakt, bijna onmiddellijk in een diepe slaap.