Gisteren was het 'de' dag. Op een stralend zonnige lentedag vertrokken we rond 11 uur met de fiets . Op de dag voor de Ronde van Vlaanderen reden we onze eigen toer langs Bekegem, Zerkegem, Snellegem en St-Andries tot aan de brug van Steenbrugge waar we wat proviand insloegen. Op een bankje langs de oude spoorwegbedding dronken we een teugsje zoals ze op zijn Ostends zeggen en aten we een boterkoek. Vandaar ging het verder langs die spoorwegbedding door Ryckeveldebos tot we net voor de kliniek van Sijsele onze weg langs de grote baan moesten vervolgen. De laatste rechte lijn was het wind kop en zo'n echte Flandrien ben ik dus nog niet want mijn bobijntje was bijna op toen we rond half drie bij Lambrecht aankwamen. We werden terug hartelijk ontvangen. Fonske stond klaar en we kregen wel een uur uitleg over de werking van de auto en van het woongedeelte. Pff veel om te onthouden hoor maar we zullen het allemaal wel gaandeweg ondervinden en leren zeker?
Na nog wat paierwerk werd het tijd om de fietsen in de auto te plaatsen. Marnix gaf me het nodige duwtje om als eerste plaats te nemen achter het stuur. Even diep ademhalen, en weg waren we richting Assebroek voor een eerste tussenstop bij mijn ouders. Het rijden ging verbazend vlotjes, wat vlugger schakelen en de lengte nog wat gewoon worden, maar het ging en gaf vertrouwen. Na het bewonderen van Fonske dronken we een kopje koffie vergezeld van een taartje en daarna was het tijd voor een volgend ritje richting Oostende. Deze maal met chauffeur Marnix van dienst. Memé en Pepé keurden Fons ook goed en dan was het tijd om thuisbasis Gistel aan te doen.
Marnix had trouwens als verrassing voor suikerbonen, of beter gezegd suikerpaaseieren gezorgd. Leuke verrassing!
En nu staat Fons dus op de parking hier net voor onze deur. Welkom Fons , hopelijk beleven we heel fijn avonturen samen!
|