* er zijn vaak honden op de daken..de eerste keer dat ik dat zag verschoot ik mij een bult! ze zijn daar dus om het huis te bewaken.. * als je LO hebt, dan kom je gewoon een hele dag in sportkledij naar school. * de bomen zijn vanonder aan de stam wit geschilderd als versiering. * marinera is een typische, prachtige dans voor peru : wordt door een man en vrouw gedanst, ze hebben beiden een witte zakdoek vast. een soort van verleidingsdans. * mijn leven is hier zo goedkoop dat het duur wordt. * op feestjes is het altijd plakdans. de jongen vraagt het meisje om te dansen enja, dan dansen maar! moetjeweten dat het vreemd is met een jongen te dansen die je niet eens kent.. waarom dans ik toch liever alleen? * inca kola = geel en smaakt naar snoep/tuttifrutti en als je sport is er een oranje energiedrankje dat naar medicijnen smaakt. * je hoort heel de dag muziek op verschillende plaatsen: taxi, gsm, winkels, straten, micro's,... * de tijd gaat snel als ge u amuseert! * de winkels sluiten hier pas rond 22u. * een micro is een bus met een chauffeur (en met een man die heel de tijd in de 'deur'opening staat te roepen) waar je dus op - en af kan springen om naar een gewenste plaats te gaan. als je een schooluniform hebt is het 0.40soles anders 1sol (=0.25eurocent). soms staat er een jongetje in de bus te zingen of een man een mop te vertellen en gaan ze later rond om geld te vragen voor hun vertel/zangkunsten. * na het eten wordt er steeds 'gracias' gezegd als bedank voor de kok of betaler van het eten. * grappig: lavanderia (waar ge uw was kunt doen), panderia(bakker), cebicheria(restaurant gespecialiseerd in cebiche), polleria(restaurant gespecialiseerd in kipgerechten),... * de mensen in mijn klas die nederlands proberen te praten..ze lazen "leuk u te ontmoeten", ze zeiden: "loojk joe te ontmeuten" * ik zie hier best wel veel films want tis hier 1euro per dvd. wel illegaal, maar de legale zijn bijna niet te vinden. * theeft een zondagavond geregend en tis hier nog steeds koud, terwijl de primavera is begonnen. tzou dus wat warmer moeten worden.
de kermis hier zijn de oude afgekeurde kermistoestellen van de sinksefoor! wa was me da! kermis was leuk maar steeds met een gedachte "waaah sebiet krakt da hier door"..nogal onstabiel dus. de suikerspinnen hier zijn lekkerder (want normaal lust ik da ni zo). na uitgeput van de kermisattracties te komen ben ik met luis en maria naar de chinees gegaan. 15euro voor van die 4 mega plateau's en dan om te weten dat we maar de helft op kregen! terwijl wij driekes naar de kermis en de chifa waren had de mama hier een feestje met haar vrienden, heb ze ook is zattekes gezien. voordat we vertrokken mocht ik dan nog wel met haar dansen ook. allemaal grappig, dat wel.
de laatste dagen soms echt 's avonds een wrak geweest, dat ik vroeg wou gaan slapen en dat we dan nog uit gingen eten..ooh man, die vermoeidheid! in ieder geval, afgelopen maandag was het de dag van de jeugd. in de namiddag waren het op school dan allerlei wedstrijdjes(zakspringen, limbo, touwtrekken,...) tegen verschillende klassen. ik moest om ter snelste met een ei op een lepel naar de overkant lopen. maar das echt zot hier, als er iemand van uw klas wint dan is het een heus feest, precies of hun leven hangt er van af! ze schreeuwen, trommelen, dragen de persoon omhoog, klappen,..alles wa ge u kunt voorstellen! wel fantastisch dat ze er zo in opgaan..in belgië zou je raar bekeken worden. de leerkrachten kwamen ook rond met popcorn en andere lekkere dingen..jaja, we zijn in peru, zoveel eten als we kunnen! wanneer de laatste wedstrijd bezig was, een quiz, was er ineens een enorm lawaai en het leek of heel de sporthal ging in elkaar storten (je moet weten dat het zo'n sporthal is met tribunes en waar echte basketwedstrijden gehouden kunnen worden)..ik werd precies even door elkaar geschud, voor 3seconden en dan was het gedaan! iedereen even paniekerig, maar dat was weer snel over..mijn eerste aardbeving! wat ze mij vertelden is hij ontstaan in chimbote en was hij van niveau 4...
gisteren was het afs bijéénkomst bij mij thuis! haha..op één of andere manier had ik vorige week laten blijken dat ik belgisch koken wel zag zitten. oke, vermits de mensen tegen 16u zouden komen zouden wij (de belgen) pannekoeken maken! twas moeilijk om iets typisch belgisch te vinden want heb zo ongeveer al onze 'typische' recepten al gegeten..als ge nog iets goe weet, mag altijd doorgemaild worden! maar dus, na school de ingrediënten gaan halen..haha, dat op zich was al grappig! eieren ok, melk..welke melk? in blik?, bloem..welke bloem? preparada?, bloemsuiker..oei blijkt aardappelmeel te zijn?, welke hoeveelheden voor 15 a 20man? maaaaarr, beste mensen, het is ons toch wel gelukt zeker! na veel schaterlachgenot (die humor in uw eigen taal is toch nog steeds het beste) hadden de 5 belgen lekkere schattige pannekoekjes met warme appeltjes om te serveren! jaja, ze vonden het muy rico! daarna hebben we het belgisch volkslied, met de belgische vlag al vasthoudend, gezongen. en dáárna moest iedereen van zijn eigen land een liedje zingen of een dansje doen of... mooi mooi allemaal ! na nog een enorme uitleg in het spaans van sofia, zoals eens gezegd de afs baas van trujillo, kon iedereen vertrekken en kon hannah montana in haar bedje kruipen. hannah montana is een tv programma, en zo word ik hier dus ook genoemd.
hoop dat u van dit berichtje genoten heeft.. hasta pronto!
heb foto's toegevoegd, maar kan nu zelf die site niet meer openen, dus ik hoop dat jullie ze kunnen zien! er zijn eigenlijk nog meer foto's (van feestjes of andere gelegenheden) maar toen had ik meestal mijn camera niet bij dus ik zal de foto's bij anderen moeten gaan pikken..'t zijn vooral foto's van de dagelijkse dingen hier in trujillo.
* de naam van mijn school is La Inmaculda en ik zit in t 4e. * maandagochtend is het formatie op school: iedereen gaat per klas in rijen staan en er komen meisjes van het hoogste jaar aan gemarcheerd om de vlag op te hijsen. daarna zijn er enkele liederen over, waaronder het volkslied denk ik. * de klasmeisjes vinden mij schattig als ik spaans babbel + mijn haar vinden ze nog schattiger..oooh chiquita krulletjes! * de meesten hebben hier wc papier opzak in plaats van zakdoekjes in pakjes. dit komt ook omdat op school (en nog andere plaatsen ook) geen wc papier is * ik vul mijn lessen in met schoonschrift en de woorden opzoeken die ik schrijf. * de meisjes in mijn klas kunnen zaaagen! (" yoooo, yooo profesor, por favor")
* de wielen van de meeste auto´s hangen er af of de banden zijn bijna plat. * veel taxi´s zijn toyota´s en af en toe zie ik hier een volkswagen voorbij rijden. *geen tram of trein maar micro en combi (soort van bussen) en taxi´s * de voetgangers en fietsers (niet dat dat er veel zijn) moeten de auto´s voorlaten. heel gevaarlijk als je anders gewoon bent.
* ik woon in een residentiële wijk. dit is geen rijke wijk maar een rustige. *´s ochtends dragen mensen hier handschoenen en mutsen of van die sjaals dat ze boefkes lijken. *de lucht is hier vuil ! we mogen blij zijn in belgië.. *chifa = den chinees hier. jaja, ook hier kan je chinees gaan halen. *mijn tv heeft 98 zenders * mijn verjaardag is 25 november *de chico´s hier zijn wél knap in tegenstelling wat ik had gehoord in belgië *mensen moeten het gras hier water geven of het groeit niet. * hier zijn ´quince winkels´ zoal je bij ons speciaal winkels hebt voor trouwkleden. * cebiche (vis, harde mais, patat), picarones (smoutebolachtig) en chinchamorada ofzoiets (donkerpaars drankje) zijn typisch peruviaans.
amaaaaaaaii, vandaag was school fantastisch! gewone lessen niets speciaals, LO gehad (haha het niveau hier is voor kindjes van 5jaar ofzo) en daarna was het lange pauze.. maar ipv van naar de speelplaats te gaan werden sara (andere afs´er) en ik naar een klas geleid. ik geloofde mijn ogen niet! alle banken waren aan de kant geschoven, iedereen was aan t dansen, omhelsde ons en wenste ons welkom (zegje dat zo?)...er was taart met onze namen op, hopen chips, koekjes en snoepjes..lekkere drankjes! ze hadden voor ons een welkomstfeest georganiseerd, oooh ook een kaartje gekregen met iedereen hun naam op..was leuk en absurd tegelijkertijd, dansen in een klas in een katholieke school en volhangen met slagroom en chocolade! jaja, twas me nogal wa! de lessen nadien heb ik gevolgd met een constante glimlach..
vrijdag na school was het maria´s confirmation, (zoiets als plechtige communie bij ons, maar op hun 15e) in de kathedraal op plaza de armas hier in trujillo. de twee oudere broers van piura en ica zijn ook een weekend bij ons hier in trujillo gebleven..veel lawaai maar leuk! vrijdagavond zijn we dan naar een openlucht-dans-restaurant gegaan..superplezant maar ik was al lichtjes verkouden. heb wel veel gedanst en heb zelfs een krat bier gewonnen door mijn blijkbaar goede dans. de muziek hier is fantastisch!! na al het dansen zijn we nog iets warms gaan eten, voor mij gewoon een soepke weliswaar. ahja, blijkbaar is het niet enkel smiddags warm eten, maar savonds ook (en na een feest soms nog)..
zaterdag heb ik langer geslapen omdat de vorige nacht nogal laat was. in de dag zijn we dan naar de stad gegaan om sjieke schoenen voor mij te zoeken, want savonds zou het een "quince" zijn..quince = een groot feest dat ouders hier in peru voor hun dochter organiseren als ze 15jaar wordt. het lijkt op een huwelijksfeest, zo decadent. we hadden schoentjes gevonden (oehyeah, wat was ik blij!)..maar tegen de avond werd ik echt zwaar verkouden en zelfs wat griepachtig..heb veel thee gedronken en ben vroeg gaan slapen. no quince voor hannah banana (wees maar zeker dat ik ook hier zo genoemd word). maar maria heeft me al gerustgesteld dat er nog één komt..al goed, want zoiets wil ik toch wel meegemaakt hebben.
zondag zijn we met de hele familie (de oudere broers en aangetrouwden, oma, nichten, neven, ooms,...) naar El Mirador gegaan. zoiets als campo van vorige zondag maar dan veeeeeeeel groter! ik heb er gevolleyballt, football con manos gespeeld, gerust,...twas leuk! savonds thuis hebben we nog smoutebolachtige dingen gegeten, ben de naam vergeten.
zo dit was het dan weer, tot de volgende keer!
Hannita
ps: sorry voor de vele fouten in de teksten die ik schrijf. komt door het snelle typen en het niet meer weten..mijn talen hier zijn één grote warboel! engelse woorden vergeet ik omdat ik die vervang door spaanse woorden, mijn frans is aan het wegebben en mijn nederlands is hopelijk nog oke?
de laatste 2dagen en nog een beetje vandaag zit het niet zo mee. ik kan mijn gevoel niet zo goed beschrijven, maar ik kan wel zeggen dat ik mij een klein kind voel: spreek de taal niet goed alleen de basiswoordjes, ik weet de weg niet, ken de tafelgewoontes hier niet, ... maar een kind wordt groter en leert bij en dat zal bij mij ook wel gebeuren.
dus, gisteren was het mijn eerste schooldag. ik ga niet te gedetailleerd vertellen omdat het volgende week normaal wat anders gaat zijn: dan mag ik normaal zelf mijn lessen kiezen en dan zit ik bij de rest in de lagere school of help ik bij de kleuters om sneller spaans te leren. (maar ik zeg "NORMAAL" want ik weet hier niets met zekerheid en dat is iets waar ik het moeilijk mee heb, iedereen zegt hier iets anders en ik mag mij er niet aan vastkluisteren want dan ben ik teleurgesteld wat al vaker gebeurde..)
eerst en vooral, beste lezers, is het belangrijk dat jullie weten dat ik op een heel katholieke meisjesschool zit die om 7u ´smorgens begint en om 2u in de middag eindigt. ik moet dus om 6u opstaan en dan moet ik mij nog haasten of ik ben te laat voor de combi, die me richting school brengt. ik zit in klas 4A met 17 andere meisjes die wat van babbelen en giechelen afweten. maar ik voel me er goed bij: ze zijn vriendelijk, sociaal, nieuwsgierig én luidruchtig.. ik krijg honderden vragen op mij afgevuurd maar ben nog niet in het stadium beland van goed verstaan en beantwoorden. mijn uniform bestaat uit een kleedje met lichtblauw en bruine ruiten en daarove donkerblauwe bloes, van die blauwe kousen in zwarte klassieke schoenen..al goed loopt iedereen er mee rond, maar ik vind dit uniform nog heel goed meevallen als je andere schoolgangers op straat ziet. het was verschrikkelijk om schoenen voor mij te vinden, waar ik al voor vreesde, hannah big feet..we hebben er dan toch gevonden die paste in de winkel maar nu eigenlijk pijn doen, dus dan loop ik zo schuin op straat alsof er iets ernstig met mijn voet is. de dag begint op school met een stuk uit de bijbel dat voorgelezen wordt en daarna mag iedereen uit een zelfgekozen boek lezen. soms lopen leerlingen gewoon de klas uit en komen even later terug. om 2u komt marleni (de meid waar ik eerst schrik van had..ze is best lief) mij dan halen om terug met de combi naar huis te gaan. eens thuis staat er heerlijk warm eten klaar en ben ik blij thuis te zijn en die schoenen uit te doen!
ahja, Hannah kunnen ze hier niet uitspreken..dus voor de peruvianen ben ik CHannah.
in de voormiddag ben ik mee naar de kerk geweest. ze hadden het mij gevraagd hoor en vermits ik de raad volg van "op de meeste dingen ja zeggen", ben ik mee gegaan. ik moet zeggen dat ik de kerk hier stukken beter vind dan in belgië..moest ik het verstaan zou ik het geen probleem vinden om mee te gaan, het is tenslotte maar een uurtje en de pastoor vertelt heel boeiend. het was wel frustrerend dat ik de liederen niet kon meezingen, heb het weesgegroetje en onze vader nog niet nodig gehad verdorie! ofwel hoor ik gewoon nog niet goed wanneer ze dit opzeggen.
na de kerkuitstap ben ik voor de eerste keer naar het centrum van trujillo gegaan met mama en zus: dollars wisselen, supermarktje binnen, shopping binnen,.. was leuk om dat ook al eens gezien te hebben! Daarna zijn we met de hele familie (tantes, oom, neef,nicht,oma,..) naar campo gegaan. voor we gingen probeerde maria het aan mij uit te leggen, maar het lukte niet, ik neem dus mijn woordenboek en ik lees: "akker,veld,land,kamp" en daar achter stond iets van een concentratiekamp. ik dacht dus: oooh een educatieve uitstap! haha, mis poes! campo is dus een plek buiten de stad waar mensen naartoe gaan om frisse lucht in te ademen..er is een zwembadje voor kinderen, speeltuintje, volleybalveld, cafétje,.. maria, manuel en ik hebben vooral geslapen op het gras, maar ook dat was op zich al leuk!
´s avonds was ik zoals gewoonlijk moe dus ik wou eigenlijk gaan slapen maar toen kwamen kristine en ximena(zus van kristine) en nog andere vrienden naar ons huis om een hamburger te gaan eten..okéé! sommige hebben belleketrek gedaan en dan lopen zo hard als ze kunnen..ai ai ai.
tussendoortje: peru heeft me tot nu toe al heel veel aan togo doen denken! vooral lima aan lomé. enorm veel gelijkenissen: gevaarlijk verkeer, weinig tot geen lichten, geen verkeersborden, de geur, gele ronde kotjes in t midden van de straat waar een politieman in staat, winkeltjes langs de straat (ook verkoop van appelsienen of ananas), taxi´s alom die dan ook veel toeteren,...
vrijdagavond lag ik dus om 2u in mijn bed en zaterdag moest ik er om 8u uit. er werd me gezegd dat ik naar sofia´s huis moest in huanchaco. sofia = de baas van afs in trujillo huanchaco = het strand van trujillo, 20minuten van mijn huis met de bus kristine en ik werden opgehaald door een thaise jongen die hier al 6maanden is, om naar huanchaco met de bus te gaan. wij dachten dus dat er een afs bijéénkomst ging zijn, maar eigenlijk zijn we gewoon een dagje naar huanchaco gegaan zonder reden, en als we zelf niets hadden ondenomen dan hadden we een hele dag op ons luie gat gezeten. maar dus, actief als we zijn, tochtje naar de kerk op ´n heuveltje gemaakt, naar t strand gegaan, winkeltjes met supermooie dingen waar je echt alles van zou zillen kopen, heel intensief spaanse woordjes bijgeleerd,.. ´twas een geslaagde dag en weer was ik ontzettend moe! ik moet zeggen dat constant andere talen spreken zeer vermoeiend en verwarrend is: ik spreek engels, nederlands, beetje spaanse woorden, duits al horend en de neiging om frans te spreken..
verder is het hier winter, dat wil zeggen dat het weer hier is zoals in belgië in de lente maar dan met meer zon en geen regen. het eten is hier enorm lekker, duidelijk waarom afs studenten dik worden. mijn mama is een superlieve vrouw en met mijn zus heb ik ook al leuke conversaties gehad, jaja de familie zit momenteel goed snor. in dit huis zijn ook 2 meiden, maar ik begrijp niet wat hun plaats in dit gezin is..in ieder geval: van één meid heb ik schrik (ze heeft een wonde aan haar lip en enge ogen) en met de ander scheelt er iets..
het reizen van belgië naar peru met de 21 andere belgen ging probleemloos, alleen had ik deze keer wel schrik in het vliegtuig door de vele turbulenties en zwevingen die je laten geloven dat je gaat neerstorten. maar goed we zijn heel in lima aangekomen, helemaal uitgeput uiteraard. met een slaperige, wazige blik zag ik dan lima by night. met de bus zijn we naar een "jeugdherberg-klooster-gevangenis" gegaan, zo zag het er alleszins uit. daar hebben we oriëntatiemomenten gehad, tips over peru zoals: niet van het kraantjeswater drinken, geld checken of het niet vals is, wc papier in het vuilbakje naast de wc niet in de wc zelf, ... er waren eigenlijk meer "breaks" dan oriëntatiemomenten. in ieder geval was het op zich al zalig om daar te zijn vermits ik omringd werd door allemaal lotgenoten van verschillende landen. alleen ontbrak me het gevoel in peru te zijn, voor die twee dagen waren we nogal gevangen.
onze reis met de bus naar trujillo was snel voorbij..we zaten in een VIP bus, heb nog nooit in zo´n luxe bus gezeten! heerlijke zetels, 100x beter dan in het vliegtuig, eten op de bus, tv´s met goede films voor uw neus én zelfs popcorn voor bij de film. lovely! het moment dat we één per één de bus afgingen was ZO spannend, want we konden onze familie al zien! toen ik de bus afging: flitsflits camera, mijn zus sprong een gat in de lucht en ze kwamen mij een dikke knuffel geven, ik kreeg een ballontje met ´welcome home´ en ze hadden een bordje met ´bienvenida hannah´! al snel bleek dat kristine (een ander meisje van belgië) hier in peru soort van familie van mij zou worden vermits onze families erg close zijn. die avond zijn we met beide families dan iets gaan eten in een gezellig restaurantje met een dansvloer..nadat we gedaan hadden met eten begon er dan een groepje te spelen, ooh wat een heerlijke muziek was dat! veel variatie..kristine en ik werden ook welkom geheten door het groepje. wel, ik voelde me echt welkom! we hebben ook enkele keren gedanst (en wij waren zó moe van al dat reizen)! in dat restaurantje hebben we ook al de typische dans van peru kunnen bewonderen (die blijkbaar vooral in Trujillo veel wordt gedanst): de marinera. prachtig, echt prachtig!!
het was 2u ´s nachts toen ik eindelijk in mijn bed lag. mijn roze kamer is dik oké! oléé!
een zak maken lijkt voor hannah peanuts te zijn..als de weegschaal het goed doet, weegt hij minder dan 20kg! ik heb er verdorie veel minder moeite mee gehad dan toen ik een rugzak voor jinreis moest maken. vandaag is het mijn laatste dagje in belgië en ik ben, tegen alle verwachtingen in, zo rustig als het maar zijn kan. maargoed, nu is nu en morgen is morgen. ben klaar om te vertrekken!
een dikkedankjewel aan iedereen die zondag op mijn afscheidsdrink was. ik heb er ENORM van genoten! extrabedankt aan de helpende handen, bedankt voor de kaartjes, bedankt voor de kleine kadootjes, bedankt voor de centjes, bedankt voor de leuke babbels, bedankt voor de dikke knuffels, bedankt voor er te zijn..bedankt!!
heb al heel wat berichtjes gepost en ben nog niet eens vertrokken. eens zien of ik het daar ook regelmatig volhou.
lieve mensen, hou jullie!
ps: foto's van afscheidsdrink op de site (zie in rechterkolom op dit blog).
mijn vakantiejobke zit er op. heb me dit jaar goed geamuseerd als kuismadam. de vakantie loopt ook op z'n einde, morgen mijn afscheidsdrink en dan nog enkele dagen en ik vertrek. uiteraard weet ik wel dat ik in peru zal wonen maar het besef dat het effectief een jaar is... de mensen zijn precies zenuwachtiger als mij op dit moment, maar die zenuwen staan zeker wel klaar om binnekort mijn lichaam binnen te springen.
de mensen die me goed kennen weten dat ik geen voorstander van de kleur roos ben. wel, hier een anekdote: ik was aan't chatten met maria, zus uit peru. we waren wat foto's aan't uitwisselen en bijna op elke foto stond maria met een roos bloesje. daaruit bleek dat ze zeker wel van roos hield. ik vertelde dat ik het wel mooi "kan" vinden bij andere mensen maar dat ik het echt niets voor mij vindt en maria zei: "oh oooh hannah, i need to tell you something about your bedroom here in peru.. IT'S PINK!!" hahaha! ik kwam niet meer bij. da moet weer juist bij mij gebeuren he. uiteindelijk wel maar een luxe probleem..
laten we hopen dat mijn leven daar even rooskleurig mag worden als mijn kamer.
en ben ik blij thuis te zijn en die schoenen uit te doen!
