de tijd vliegt en het blog vliegt mij uit het oog. hannah banani brown zit weer op de schoolbankjes. olee! mijn vakantie is echt spetterend geweest, maar ook aan leuke dingen komen een eind. tkan niet altijd even plezant zijn he.. de eerste twee schooldagen was ik ziek, iets fout gegeten creo, en kwam er zowat heimwee piepen maar algoed is dat steeds maar van korte duur. vandaag stond ik dus met alle goede moed weer om 6u op, uniformpje aan, mijn persoonlijke taxi had ik weer geregeld en hup na even rijden, liep ik mijn school weer binnen. mijn klas: wa was me da.. ik zit nog steeds met dezelfde leuke meisjes maar nu hebben ze toch wel het goede idee gevonden de twee klassen bij elkaar te zetten..dit heeft als resultaat dat ik in een klas van 38 gillende chica's zit in een warmte van 32graden (nee, airco hebben ze niet in mijn klas. enkel ventilators, maar dus met 38meisjes in 1kleine klas voelt ge er dus niets van). ik zit nu ook bij sara, een ander belgisch meisje..resultaat dat we te veel babbelen. toch nog iets wat het minder saai maakt.. want ofwel kan ik niet volgen (meestal dicteren de leerkrachten en dat gaat nog niet zo goed) ofwel heb ik het al gezien in belgie en dat maakt alles ZO saai! we hebben dan ook nog eens een fantastisch lessenrooster met veel blokuren ..en pas op, dan heb ik het nog niet gehad over het nutteloos gevoel dat je hebt. het gevoel dat je veel nuttigere dingen zou kunnen doen, vrijwilligerswerk zou kunnen doen, mensen zou kunnen helpen,.. in de klas is het niet meer dan dromen en verlangen naar leuke dingen. dus, alle studenten in belgie: tis hier ook niet altijd feest!! en geloof mij, schoolsysteem in belgie is pakke beter en minder saai en minder vermoeiend! ik kan jullie dus verzekeren dat ik met hoofdpijn thuis kwam na deze schooldag...ik hoop toch stiekem dat ik terug mag gaan lesgeven, dat maken de dagen heel wat lichter. en misschien mag het toch ook iets minder warm worden, maar daar mag ik tegenover jullie niet over klagen zeker.
ik heb geaccepteerd dat ik nu geen vrijwilligerswerk kan doen en dat ik het verdere jaar op deze manier school zal verder volgen..maar het blijft toch zooo frustrerend! maar ook met deze frustraties moet ik maar leren omgaan. tot hier mijn gezaag... dat mag ook wel eens he.
en uiteindelijk is het toch echt waar dat ge het leuke, goede, heerlijke, lekkere weer als te meer apprecieert als je het even niet had. no hay luz sin oscuridad.
06-03-2008 om 02:28
geschreven door hannah 
|