ook hier in piura is het leven schoon! wel een pakske warmer: zo'n 35graden. in trujillo ben ik al heel gelukkig met de tien graden minder, daar is het aangenaam lenteweer..zon met een windje maar hier ga je bijna dood van de warmte. 3keer douchen per dag is meer dan normaal...
ik zal eens even mijn gezin vanuit piura voorstellen: mama(marcela), papa (eduardo), zus (afs vrijwilligster van frankrijk) en hun natuurlijke kinderen die werken of studeren allemaal ergens anders, dus die zijn hier niet. de mama en de papa gaan elke dag in hun winkel werken, al eten we wel samen. het is heeeelemaal anders als mijn familie in trujillo. in trujillo werkt mijn mama niet, is ze meer ongerust en minder zelfstandig en hier is het helemaal het omgekeerde. ook qua vrijheid of dingen mogen word ik hier meer losgelaten...de familie heeft ook meer een europese mentaliteit (ze zijn er ook al geweest) en hebben al meerdere afs-studenten gehad, dus ze weten waar ze over praten.
in de weinige tijd dat ik hier in piura ben, heb ik al meer met peruaanse jongeren gedaan dan heel mijn tijd in trujillo! in trujillo vaak met de mensen van AFS of 15-jarigen (klasgenoten of vrienden van mijn zus)...het is echt niet zo simpel om vrienden te maken van uw eigen leeftijd. de AFS'ers die broers of zussen van hun leeftijd hebben, hebben geluk, want die worden vaak meegenomen naar een hele vriendenkliek.
de eerste dag dat ik hier was ben ik de stad wat gaan verkennen met mijn franse zus. tzal ni echt mijn beste vriendin worden maar swat, ik kan er nog wel een babbeltje mee slaan. piura centrum is echt vele kleiner maar zo mooi en gezellig! veel meer natuur ook en de mannen zijn ook niet beschaamd in wat ze zeggen: 'ooohh hermosa morena' of ' linda morena' of 'hola morenita' of 'hola morena, tu y yo, hacemos café con leche'. haha die laatste vond ik wel grappig! 'la morena' is zoals 'het bruintje'...kword hier blijkbaar wel geappreciërd. in trujillo houden de mannen toch wel ietske meer hun mond, hehe...beter hoor want is om zot van te worden. ik heb wel gemerkt dat het aanpassen hier in piura enorm snel ging...er valt niet zOveel aan te passen maar het is toch een hele andere familiesituatie he..en enkele dingen zijn ook wel anders als in trujillo. piura doet me trouwens nog meer aan afrika denken -de warmte en daardoor ook de geur, water in zakskes, moto-taxis (wat verboden is in trujillo), meer donkere mensen,...- in de avond ben ik naar de bekende discotheek van piura geweest, Queens. allemaal heel plezant maar toch wel te zien dat dat het volk is dat geld heeft en dat vond ik minder..
in t weekend zijn we met de familie een weekendje naar Colan geweest (het strand waar ik nieuwjaar heb gevierd)...we hebben er geBBQ't en in de avond zijn enkele mensen die we hadden leren kennen ons komen halen en hebben we een kampvuur gemaakt op t strand. da vond ik zO leuk!! de volgende dag was vooral een dag van zwemmen in het heerlijke Colanwater en heen en weer geslingerd worden in de golven.. we hebben ook een welkomstreuni gehad van AFS hier in piura. wat een verschil met AFS in trujillo!! veel toffere vrijwilligers en echt een zotte presidente maar in de goede zin en zo doe ik hier elke dag wel enkele uitstapjes..zo zijn we ook nog naar CataCaos geweest en gaan we morgen en overmorgen naar een ander strand met alle AFS'ers overnachten.
tis maar 15dagen dat ik in piura blijf, maar ik ben echt serieus aan t genieten! kzou ook hier kunnen wonen maar ik blijf beseffen dat het als een 'vakantietje' is...daarna weer naar trujillo waar ik het even goed naar mijn zin heb.
vorige week heb ik veel met de familie gedaan. niet enkel gezin, neenee, alle ooms en tantes, nichten en neven, grootouders, kleinkinderen,...dan komen ze bijvoorbeeld smorgens bij ons ontbijten (en dan denk ik: oke het familiedeel van de dag is gedaan) en dan blijkt dat wij dan bij andere familie gaan middageten en daarna nog met heel de familie naar campo gaan. op zich geen probleem met deze familie activiteiten want kheb wel een leuke, grote familie met enkele boeiende personen. maar een hele week is me toch wel even te veel.
één keer bracht een oom ons naar huis na het avondeten bij de tante. ik zat vanvoor en iemand achterin de auto zei: 'hannah vergeet je gordel niet aan te doen'..natuurlijk was ik dat van plan en wat zegt de autobesturende oom gewoonweg? " oh das ni nodig, tis avond nu"... hahahaha! dat is dan weeral peru he. gewoon een gordel aan doen om aan de politie te tonen dat je de regeltjes volgt, maar savonds zien ze dat toch niet. ik natuurlijk wél mijn gordel aan, ben mijn leven nog laaaangg niet beu.
ook nog eens een culturele uitstap gemaakt: Chan Chan! uiteindelijk was ik de enigste afs'er van trujillo die het nog steeds niet had gezien en na 4maanden werd het dan toch wel eens tijd he. Chan Chan is de grootste antieke stad van heel zuid amerika (gebouwd met gedroogde modder eigenlijk)..enorm groot en indrukwekkend dat het in al die tijd nog allemaal rechtstaat. ik was met charlotte en haar belgische broer gegaan..zo vreemd dat hij zo toeristisch is (zoals wij in t begin), dat hij van zoveel nog onder de indruk is en verbaasd is en dingen opmerkt die wij al lang niet meer opmerken. alles is zo gewoon, wat ik persoonlijk niet per sé erg vind..ik wOOn hier nu echt, ik ben deels peruviaans..het feit dat alles hier gewoon is..hoe ongewoon moet belgië voor mij dan nu niet zijn ...
wij hebben ook afscheid genomen van onze thaise vriend, wasan, die terug naar zijn land is vertrokken omdat zijn jaar in peru er al op zit. hij was hier al 6maand toen wij aankwamen. was toch wel een beetje raar hoor en zeker omdat hij ook één van de eerste personen was die mij zo alles een beetje leerde (bijv. hoe dat ik de micro/bus moest nemen en betalen)...en nu is hij weg en zijn wij ondertussen in alles zo zelfstandig geworden.
de laatste daagjes is t ni zo'n mooi weer. regen seg! valt niet te vergelijken met de heerlijke harde regen die er bij jullie waarschijnlijk valt (niet sarcastisch bedoeld: echt heerlijk! zou nu nog is zo'n zware regenbui willen) maar toch regen dat heel trujillo smorgens een beetje moet kuisen. ik geniet nog steeds goed van mijn vakantie hoor en zeker als ik weet dat ik volgend jaar rond deze tijd ook zo zal moeten studeren als zovele studenten onder jullie nu..succes trouwens!
morgen vertrek ik voor twee weken naar piura, waar ik in een andere familie zal verblijven. =intercambio corto. ik heb er niet zo'n zin in...mijn leven hier in trujillo is zo plezant! en mijn familieke hier wilt mij precies ook ni echt loslaten, hehe. mijn mama maar steeds vragen: 'is dat verplicht?' of 'kan je niet vroeger terugkomen?' en twee weken zonder maria, mijn zus, zal ook wel raar doen. we groeien steeds meer naar elkaar toe..zo leuk om 'savonds samen tv te kijken of om wat te roddelen of om bij te babbelen over de voorbije dagen ...
okido, tijd voor mijn eerste 2008berichtje! nieuwjaar aan tstrand vieren, dat vergeet ik toch zo snel niet meer.. ik leg het jullie even uit: mijn oudste broer heeft een groot vakantiestrandhuis in Colan, één van de beste stranden in peru..Colan light helemaal in het noorden, deel van piura (voor degene die de kaart er bij zouden nemen). Awel, heel mijn familie van trujillo is naar daar gereisd omdat er groot feest was in het huis en in Colan zelf veel feestjes voor 'de jeugd'. da zat dikgoe dacht ik zo!
oudjaar zelf vond ik maar een beetje saai..hier wachten ze wel degelijk tot 24u voor dat ze beginnen met ALLES (eten inclusief)..in belgië zou ge al beginne me ietske te drinken, lekkere hapjes te eten, al gewoon te eten en nen heerlijke brownie als dessert te krijgen. maar hier is het dus, wachten tot 24u en dan woehooeeeww!! feliz año nuevo..iedereen aanwezig ne knuffel geven, confetti gooien, muziek begint, en dan eten maar.. nu mocht het weer juist lukken dat alle elektriciteit uitviel en dat wij dus het eerste half uur van 2008 in den donkere hebben doorgebracht. gebeurt hier wel vaker dat de elektriciteit uitvalt! van mij zou da in belgië wel meer mogen gebeuren, kvind da leuk! zo heb ik al eens in een kerk gezeten waar dat de elektriciteit uitviel en alle kaarsen brandden nog, dus een heel speciale sfeer..ook al eens in de chinees gezeten en zonu nieuwjaar dus ook. na het eten zijn maria, ximena, kristine, jose-carlos (neef van kristine en ximena) en ik richting de ambiance gegaan. Colan is echt een klein paradijske! gezellig, klein, huisjes dicht bij t strand, palmboomkes, veeeeel jongeren rond nieuwjaarsperiode,..we wilden eigenlijk eerst naar de grote party gaan, maar vermits die zo duur was en er in de straat al veel te beleven viel en overal wel toffe muziek was zijn we daar dan maar blijven plakken! twas een hele speciale, grappige en leuke avond..kristine en ik zijn allebei met alleen onze linkerslets thuisgekomen! haha, twas me nogal wa..
1januari2008 smorgens vroeg gaan zwemmen in de zee met een lekker zonnetje! héérlijk.. valt ni meer te vergeten. maar toch was mijn nieuwjaar (en de dagen derna) ni helemaal rozengeur en manenschijn want ookal had ik bij kerstmis niets last, bij nieuwjaaar kwam de heimwee toch even kijken! ik miste de choco op mijnen boterham..we waren dan ook wel met de hele grote familie. ik voel mij er wel goed bij maar je blijft je toch steeds realiseren dat het je echte familie niet is + dat ze hier ook ontzettend veel drinken zoals ik al eerder vermelde denk ik. het ding is dat mijn mama er ook wat van kan! dan was ze na goe 'gefeest' te hebben in het huis gaan slapen, en toen ze een paar uurtjes later weer wakker was met een geweldige kater wsl dan was het eerste ding dat ze deed..terug aan tafel gaan zitten met anderen en opnieuw pintjes beginnen drinken.
typische dingen die je geluk zouden brengen voor het nieuwe jaar: - geel ondergoed dragen op oud op nieuw (als je dat niet hebt zijn gele kleren ook goed) - er wordt een pop in vuur gestoken om aan te tonen dat het oude jaar voorbij is. was wel gezellig, de straat was vol met vuurtjes :) - 12 witte druiven eten - een bad/douche nemen met gele rozenblaadjes - ...
op de terugreis van colan naar trujillo zijn we in piura ook nog even naar cata caos gegaan. een supergezellig deeltje van piura met allemaal van die zelfgemaakte artistieke dingen (juweeltjes, potjes, hangmatten, schilderijen,...). en goedkoop ook nog! nu ben ik terug in trujillo maar de 17e januari vertrek ik terug richting piura. dat is een korte uitwisseling dat afs peru organiseert. alle afs studenten gaan dan voor twee weken in een ander stadje wonen om een ander deel van peru te leren kennen en om de ervaring te hebben om nog eens in een andere familie te wonen. heb er wel zin in! maar piura is zoooooo warm, da belooft...