POGING TOT IQUITOS MAAR WIJ BELANDDEN IN VERSCHILLENDE STAKINGEN IN HEEL PERU. wat een gevaar, maar wat een avontuur!
Ik leg uit: zondagavond vertrokken we met de bus naar Lima om vandaar normaalgezien een vliegtuig te pakken naar iquitos (stad in de jungle van peru). het is helemaal anders uitgedraaid. bijna iedereen van het afs comite trujillo, mijn mama en mijn zus waren mee. we zijn met de bus tot ongeveer 3uurtjes van trujillo richting het zuiden geraakt. het was midden in de nacht en de bus stond gewoon stil. van de afs'ertjes kon bijna niemand slapen (gesnurk en gsmrinkels) dus slopen we af en toe naar buiten om wat van de frisse lucht te genieten. WOW wat was daar te zien! een suuuuperlange rij van allemaal bussen en camions. wel degelijk iets ergs aan de hand, dachten we zo. maar toen vonden we het nog leuk.. toen het licht was (6u stonden we al stil) zijn we naar het dorpje gestapt om te gaan ontbijten.
daar zijn we praktisch heel de dag gebleven: in the middle of nowhere, in the middle from a little war. man, ge kunt ni geloven hoe spannend alles was maar kheb toch ook momenten schrik gehad. ik voelde me in een film, het leek niet realistisch. wat was nu juist het probleem? awel er is dus blijkbaar een bepaald plantje dat nogal belangrijk is dat gestegen is in prijs en alle boeren zijn er kwaad voor, maar volgens mij is er meer aan de hand..ik had ook iets opgevangen van datde prijs van het water gestegen is (die verklaring lijkt me al logischer want de arme mensen kunnen dat niet betalen). het waren ook de dorpjes, de armere mensen, die staakten. het probleem was dus dat een grote hoop mensen simpelweg de weg blokkeerden. als er maar iets bewegend voorbij kwam, werd het bekogeld met stenen. in een stadje dichter tegen lima, waar wij gelukkig niet zijn geraakt, waren er ook bommen en kogels. natuurlijk zijn we peru en is er maar 1 hoofdweg waardoor je echt VAST VAST zit. zolang we bleven stilstaan was er niet zo'n probleem, maar mannelijke passagiers hadden genoeg van al dat wachten en wilden 'tot de aanval' gaan..eerst overleggen of we niet doormochten, maar dat is wel in meer geweld uitgeslaan.
tegen de middag waren we niet meer de enigsten in het dorpje of restaurant. want mensen hebben behoeftes en krijgen honger...iedereen ging zo snel mogelijk eten want we waren echt met massa's mensen en het eten geraakte op. ook vreemd om het systeem van vraag en aanbod van dicht bij te zien..veel mensen wilden eten, maar er was niet genoeg. resultaat: alles werd enorm duur!
zoveel mensen die een deadline hadden en die gemist hebben.. zo hadden wij ook onze vlucht naar iquitos gemist.'t was eerst nog een hele discussie of we toch verder gingen en de volgende ochtend zouden gaan of gewoon ineens een paar weekjes later. 't is dat laatste geworden. we hebben dus een andere bus van dezelfde maatschappij terug naar trujillo genomen. we hadden dan wel geen zitplaats, maar swat, avontuur he. ook ietsie beter de peruviaanse cultuur leren kennen: dat ze delen bijvoorbeeld en hulpzaam zijn. op de bus hadden wij geen zitplaatsen en de passagiers zorgden ervoor dat ook wij comfortabel konden zitten, het weinige eten werd gedeeld,...
het was nog niet gedaan hoor. ondertussen was het al avond en in chimbote was er dan weer een stop waar we echt nog lang hebben gezeten. liedjes zingend in de regen (jawel!), kaarten, nieuwe mensen leren kennen (gaat zoveel sneller, lotgenoten), het nieuws gezien met verschrikkelijke beelden waar je echt het geweld ziet, bezoekje gehad van lore (afs'er die in chimbote woont), met onze handen gegeten en ze gewassen met een bidon (hahaha kvoelde mij weer op de scouts, precies kamp met heel peru).
vermits enkele bussen dan gebroken of kapotte ramen hadden en er snachts gewoon stonden kwamen er dan ook nog eens mensen met slechte intenties binnen om spullen te pikken op de bussen. algoed niemand van ons die er slachtoffer van was. tegen middernacht zijn we dan terug richting trujillo gegaan, 2uurtjes rijden. ik had geen zitplaats dus ik heb nog veel gezien van wat er buiten aan de hand was. overal politie die waakt en nog grote groepen mensen met knuppels enzo. maar ze deden niets meer.
eens in trujillo meteen naar huis en gaan slapen. WOW, wat een ervaring! Een 30u durende slechte ervaring, maar ook met veel goede ervaringen. weer zOveel bijgeleerd! Van de ene verbazing in de andere, van het ene gevoel in het andere,...de groep nog iets beter leren kennen, peru nog iets beter leren kennen. Je hOOrt deze dingen altijd, maar nu zat ik er middenin en tis inderdaad dAn dat je er bij stilstaat. ik heb het echt gevoeld, nu pas beseft wat voor armoede er in peru is, hoe slecht de systemen hier wel niet zijn en hoe ontevreden veel mensen zijn. nu zijn er nOg meer gefrustreerd! want ik betwijfel het of er iets wordt veranderd..
ik was uiteraard liever naar iquitos gegaan, maar ik vind het toch goed deze ervaring gehad te hebben. iquitos is voor later. no worries, alles oke!
vandaag lekker vroeg uit de veren om met de micro naar huanchaco te rijden (al harry potter lezend in het spaans). er was bijna geen volk en zo heerlijk stil.. tijd voor mijn eerste surfles. strak pakske aan en surfbord meenemen. ik voelde me een echte samen met kristine en charlotte hebben we eerst mas o menos een uur theorie gekregen. dat betekent dat we op het zand deden alsof we op het water waren, surfborden werden op het zand getekend enzo..echt een goede profesor!! nadat we het belangrijkste wisten om er aan te beginnen, het water in...ik heb er nog ni zoveel van gebakken maar uiteindelijk ook maar de eerste keer. één ding was zeker: ik vond het zalig!! beetje verslavend geloof ik wel..
voor de rest is het hier carnaval..het enige wat je er nu van merkt is dat je zo af en toe een waterballon op je gesmeten krijgt. ineens. mensen dieje niet kent die je met waterballonnen nat maken...ik vind het best leuk hoor! want dat betekent ook dat wij mensen mogen bekogelen met water zonder dat ze er kwaad voor mogen worden, want dat is de regel uiteindelijk is het toch warm en is het na 5minuten weer droog. zaterdag is het carnavalfeest.
ook hier in piura is het leven schoon! wel een pakske warmer: zo'n 35graden. in trujillo ben ik al heel gelukkig met de tien graden minder, daar is het aangenaam lenteweer..zon met een windje maar hier ga je bijna dood van de warmte. 3keer douchen per dag is meer dan normaal...
ik zal eens even mijn gezin vanuit piura voorstellen: mama(marcela), papa (eduardo), zus (afs vrijwilligster van frankrijk) en hun natuurlijke kinderen die werken of studeren allemaal ergens anders, dus die zijn hier niet. de mama en de papa gaan elke dag in hun winkel werken, al eten we wel samen. het is heeeelemaal anders als mijn familie in trujillo. in trujillo werkt mijn mama niet, is ze meer ongerust en minder zelfstandig en hier is het helemaal het omgekeerde. ook qua vrijheid of dingen mogen word ik hier meer losgelaten...de familie heeft ook meer een europese mentaliteit (ze zijn er ook al geweest) en hebben al meerdere afs-studenten gehad, dus ze weten waar ze over praten.
in de weinige tijd dat ik hier in piura ben, heb ik al meer met peruaanse jongeren gedaan dan heel mijn tijd in trujillo! in trujillo vaak met de mensen van AFS of 15-jarigen (klasgenoten of vrienden van mijn zus)...het is echt niet zo simpel om vrienden te maken van uw eigen leeftijd. de AFS'ers die broers of zussen van hun leeftijd hebben, hebben geluk, want die worden vaak meegenomen naar een hele vriendenkliek.
de eerste dag dat ik hier was ben ik de stad wat gaan verkennen met mijn franse zus. tzal ni echt mijn beste vriendin worden maar swat, ik kan er nog wel een babbeltje mee slaan. piura centrum is echt vele kleiner maar zo mooi en gezellig! veel meer natuur ook en de mannen zijn ook niet beschaamd in wat ze zeggen: 'ooohh hermosa morena' of ' linda morena' of 'hola morenita' of 'hola morena, tu y yo, hacemos café con leche'. haha die laatste vond ik wel grappig! 'la morena' is zoals 'het bruintje'...kword hier blijkbaar wel geappreciërd. in trujillo houden de mannen toch wel ietske meer hun mond, hehe...beter hoor want is om zot van te worden. ik heb wel gemerkt dat het aanpassen hier in piura enorm snel ging...er valt niet zOveel aan te passen maar het is toch een hele andere familiesituatie he..en enkele dingen zijn ook wel anders als in trujillo. piura doet me trouwens nog meer aan afrika denken -de warmte en daardoor ook de geur, water in zakskes, moto-taxis (wat verboden is in trujillo), meer donkere mensen,...- in de avond ben ik naar de bekende discotheek van piura geweest, Queens. allemaal heel plezant maar toch wel te zien dat dat het volk is dat geld heeft en dat vond ik minder..
in t weekend zijn we met de familie een weekendje naar Colan geweest (het strand waar ik nieuwjaar heb gevierd)...we hebben er geBBQ't en in de avond zijn enkele mensen die we hadden leren kennen ons komen halen en hebben we een kampvuur gemaakt op t strand. da vond ik zO leuk!! de volgende dag was vooral een dag van zwemmen in het heerlijke Colanwater en heen en weer geslingerd worden in de golven.. we hebben ook een welkomstreuni gehad van AFS hier in piura. wat een verschil met AFS in trujillo!! veel toffere vrijwilligers en echt een zotte presidente maar in de goede zin en zo doe ik hier elke dag wel enkele uitstapjes..zo zijn we ook nog naar CataCaos geweest en gaan we morgen en overmorgen naar een ander strand met alle AFS'ers overnachten.
tis maar 15dagen dat ik in piura blijf, maar ik ben echt serieus aan t genieten! kzou ook hier kunnen wonen maar ik blijf beseffen dat het als een 'vakantietje' is...daarna weer naar trujillo waar ik het even goed naar mijn zin heb.
vorige week heb ik veel met de familie gedaan. niet enkel gezin, neenee, alle ooms en tantes, nichten en neven, grootouders, kleinkinderen,...dan komen ze bijvoorbeeld smorgens bij ons ontbijten (en dan denk ik: oke het familiedeel van de dag is gedaan) en dan blijkt dat wij dan bij andere familie gaan middageten en daarna nog met heel de familie naar campo gaan. op zich geen probleem met deze familie activiteiten want kheb wel een leuke, grote familie met enkele boeiende personen. maar een hele week is me toch wel even te veel.
één keer bracht een oom ons naar huis na het avondeten bij de tante. ik zat vanvoor en iemand achterin de auto zei: 'hannah vergeet je gordel niet aan te doen'..natuurlijk was ik dat van plan en wat zegt de autobesturende oom gewoonweg? " oh das ni nodig, tis avond nu"... hahahaha! dat is dan weeral peru he. gewoon een gordel aan doen om aan de politie te tonen dat je de regeltjes volgt, maar savonds zien ze dat toch niet. ik natuurlijk wél mijn gordel aan, ben mijn leven nog laaaangg niet beu.
ook nog eens een culturele uitstap gemaakt: Chan Chan! uiteindelijk was ik de enigste afs'er van trujillo die het nog steeds niet had gezien en na 4maanden werd het dan toch wel eens tijd he. Chan Chan is de grootste antieke stad van heel zuid amerika (gebouwd met gedroogde modder eigenlijk)..enorm groot en indrukwekkend dat het in al die tijd nog allemaal rechtstaat. ik was met charlotte en haar belgische broer gegaan..zo vreemd dat hij zo toeristisch is (zoals wij in t begin), dat hij van zoveel nog onder de indruk is en verbaasd is en dingen opmerkt die wij al lang niet meer opmerken. alles is zo gewoon, wat ik persoonlijk niet per sé erg vind..ik wOOn hier nu echt, ik ben deels peruviaans..het feit dat alles hier gewoon is..hoe ongewoon moet belgië voor mij dan nu niet zijn ...
wij hebben ook afscheid genomen van onze thaise vriend, wasan, die terug naar zijn land is vertrokken omdat zijn jaar in peru er al op zit. hij was hier al 6maand toen wij aankwamen. was toch wel een beetje raar hoor en zeker omdat hij ook één van de eerste personen was die mij zo alles een beetje leerde (bijv. hoe dat ik de micro/bus moest nemen en betalen)...en nu is hij weg en zijn wij ondertussen in alles zo zelfstandig geworden.
de laatste daagjes is t ni zo'n mooi weer. regen seg! valt niet te vergelijken met de heerlijke harde regen die er bij jullie waarschijnlijk valt (niet sarcastisch bedoeld: echt heerlijk! zou nu nog is zo'n zware regenbui willen) maar toch regen dat heel trujillo smorgens een beetje moet kuisen. ik geniet nog steeds goed van mijn vakantie hoor en zeker als ik weet dat ik volgend jaar rond deze tijd ook zo zal moeten studeren als zovele studenten onder jullie nu..succes trouwens!
morgen vertrek ik voor twee weken naar piura, waar ik in een andere familie zal verblijven. =intercambio corto. ik heb er niet zo'n zin in...mijn leven hier in trujillo is zo plezant! en mijn familieke hier wilt mij precies ook ni echt loslaten, hehe. mijn mama maar steeds vragen: 'is dat verplicht?' of 'kan je niet vroeger terugkomen?' en twee weken zonder maria, mijn zus, zal ook wel raar doen. we groeien steeds meer naar elkaar toe..zo leuk om 'savonds samen tv te kijken of om wat te roddelen of om bij te babbelen over de voorbije dagen ...
okido, tijd voor mijn eerste 2008berichtje! nieuwjaar aan tstrand vieren, dat vergeet ik toch zo snel niet meer.. ik leg het jullie even uit: mijn oudste broer heeft een groot vakantiestrandhuis in Colan, één van de beste stranden in peru..Colan light helemaal in het noorden, deel van piura (voor degene die de kaart er bij zouden nemen). Awel, heel mijn familie van trujillo is naar daar gereisd omdat er groot feest was in het huis en in Colan zelf veel feestjes voor 'de jeugd'. da zat dikgoe dacht ik zo!
oudjaar zelf vond ik maar een beetje saai..hier wachten ze wel degelijk tot 24u voor dat ze beginnen met ALLES (eten inclusief)..in belgië zou ge al beginne me ietske te drinken, lekkere hapjes te eten, al gewoon te eten en nen heerlijke brownie als dessert te krijgen. maar hier is het dus, wachten tot 24u en dan woehooeeeww!! feliz año nuevo..iedereen aanwezig ne knuffel geven, confetti gooien, muziek begint, en dan eten maar.. nu mocht het weer juist lukken dat alle elektriciteit uitviel en dat wij dus het eerste half uur van 2008 in den donkere hebben doorgebracht. gebeurt hier wel vaker dat de elektriciteit uitvalt! van mij zou da in belgië wel meer mogen gebeuren, kvind da leuk! zo heb ik al eens in een kerk gezeten waar dat de elektriciteit uitviel en alle kaarsen brandden nog, dus een heel speciale sfeer..ook al eens in de chinees gezeten en zonu nieuwjaar dus ook. na het eten zijn maria, ximena, kristine, jose-carlos (neef van kristine en ximena) en ik richting de ambiance gegaan. Colan is echt een klein paradijske! gezellig, klein, huisjes dicht bij t strand, palmboomkes, veeeeel jongeren rond nieuwjaarsperiode,..we wilden eigenlijk eerst naar de grote party gaan, maar vermits die zo duur was en er in de straat al veel te beleven viel en overal wel toffe muziek was zijn we daar dan maar blijven plakken! twas een hele speciale, grappige en leuke avond..kristine en ik zijn allebei met alleen onze linkerslets thuisgekomen! haha, twas me nogal wa..
1januari2008 smorgens vroeg gaan zwemmen in de zee met een lekker zonnetje! héérlijk.. valt ni meer te vergeten. maar toch was mijn nieuwjaar (en de dagen derna) ni helemaal rozengeur en manenschijn want ookal had ik bij kerstmis niets last, bij nieuwjaaar kwam de heimwee toch even kijken! ik miste de choco op mijnen boterham..we waren dan ook wel met de hele grote familie. ik voel mij er wel goed bij maar je blijft je toch steeds realiseren dat het je echte familie niet is + dat ze hier ook ontzettend veel drinken zoals ik al eerder vermelde denk ik. het ding is dat mijn mama er ook wat van kan! dan was ze na goe 'gefeest' te hebben in het huis gaan slapen, en toen ze een paar uurtjes later weer wakker was met een geweldige kater wsl dan was het eerste ding dat ze deed..terug aan tafel gaan zitten met anderen en opnieuw pintjes beginnen drinken.
typische dingen die je geluk zouden brengen voor het nieuwe jaar: - geel ondergoed dragen op oud op nieuw (als je dat niet hebt zijn gele kleren ook goed) - er wordt een pop in vuur gestoken om aan te tonen dat het oude jaar voorbij is. was wel gezellig, de straat was vol met vuurtjes :) - 12 witte druiven eten - een bad/douche nemen met gele rozenblaadjes - ...
op de terugreis van colan naar trujillo zijn we in piura ook nog even naar cata caos gegaan. een supergezellig deeltje van piura met allemaal van die zelfgemaakte artistieke dingen (juweeltjes, potjes, hangmatten, schilderijen,...). en goedkoop ook nog! nu ben ik terug in trujillo maar de 17e januari vertrek ik terug richting piura. dat is een korte uitwisseling dat afs peru organiseert. alle afs studenten gaan dan voor twee weken in een ander stadje wonen om een ander deel van peru te leren kennen en om de ervaring te hebben om nog eens in een andere familie te wonen. heb er wel zin in! maar piura is zoooooo warm, da belooft...
als kerstkado: nieuw fotoalbum van november en december op mijn shutterflyplek (zie rechts bij FOTO'S).
mijn kerstmis was geweldig! mijn twee oudere broers zijn afgekomen om kerst hier te vieren..wat wel leuk was voor mijn mama hier: de kinderen allemaal samen. in ieder geval eerst naar de kerstmis gegaan natuurlijk..was een fantastisch leuke mis, totaal niet saai ook niet! die pastoor speelt precies toneel en die maakt heel de tijd van die zalige grapkes (da was in de kerk het dichtste bij ons huis en daar stond trouwens niet zo'n superflashy kerstboom..er stond er zelfs geen denk ik). daarna was het een gezellig samenzijn als kerstavond en dan om 12u snachts begon het (ook overal VUURWERK!! met kerst? haha) tijd voor elkaar een dikke knuffel te geven!! daarna werd jezus even uit zijn beddeke gehaald en gekust door iedereen..er werden enkele gebedjes gezegd en dan was het tijd voor de grote kalkoen op te eten njamnjam, lekker hoor! en dan daarna pakjes tijd..wiiiieeeee! twas een geslaagde kerst!
devolgende dag was het nog niet gedaan..neenee, twas nog steeds kerstmis: 25december. dan was het groot familiefeest!! met alle broers en zussen van de mama en aangetrouwden en kinderen enzoverder. 't was een kerstBBQ! allemaal heel leuk, maar drinken dat die kunnen zodat ik het op den duur niet meer zo leuk vond..en maar blijven drinken, en niet stoppen he! drinken om te drinken..man man die cultuur zit hier toch echt wel anders in elkaar..gewoon iedereen was zat waar dan nog kindjes bij liepen..bij ons zijn er toch nog steeds een paar mensen die 'bob' spelen, niet? maar het leuke was wel dat er ook veel werd gedanst enzo.. kerstkerstkerst! enorm blij dat ik het hier heb mogen meemaken..twas mooi en weeeeeeeeerr een ervaring erbij!
dikke kus voor jullie, belgiërs!
ps: het liedje van jingle bell spelen ze hier ook..maar in plaats van 'jingle bell, jingle bell, jingle all the way' is het 'navidad, navidad, blanca navidaaad'...hahaha, daar heb ik toch al wel mee moeten lachen zenne! dan zingen ze: witte witte kerst en dan ligt hier natuurlijk nietske van sneeuw. alles zot hier!
prettige kerst en een -alle zalige dingen dat andere mensen altijd wensen- nieuwjaar,wens ik jullie toe!
yess, die 5kilo's zijn er eindelijk terug af! en ik mag blij wezen..terwijl fitness nooit mijn ding was, vind ik het nu best leuk om er heen te gaan en zit ik ondertussen nog wa spiertjes te kweken ook! terwijl het vakantie is staat de deze hier smorgens vroeg op om twee uurtjes te gaan fitnessen en om dan na een douchke heerlijk de dag te beginnen.. ben ondertussen ook kerstkadootjes gaan kopen voor mijn familie. toch wel moeilijk als je ze niet heel goed kent + nog moeilijker omdat de zon heerlijk schijnt en je totaaaaaal geen kerstgevoel hebt!
de laatste dagen heb ik veel in het centrum rondgelopen..en het viel me toch weer erg op hoeveel arme mensen er bedelen (zeker indeze periode denk ik) of gehandicapten er op straat zijn.. of deze ochtend bijvoorbeeld kwam ik met mijn zus van de gym terug..en we werden heel de tijd achtervolgd door een klein meisje dat achter eten vroeg..uiteindelijk toen ze helemaal tot ons huis was meegelopen hebben we haar fruit gegeven. ik heb haar ook nog een teddybeer gegeven, omdat ze er achter vroeg en ik er toch niet bepaald iets mee zou doen.
Vandaag was er een mega lange rij vlakbij mijn huis: mensen stonden aan te schuiven om kalkoen te krijgen/kopen! hahaha, echt grappig wat die mensen er voor over hebben om echt een goede, heerlijke kalkoen te hebben voor kerst. ik denk dat ik een goede kerst (met mis! met kalkoen!) zal meemaken. alleen zonder sneeuw dan maar. ik ben ook panetones gaan verkopen voor hogar de christo (dat weeshuisje waar ik al eerder over babbelde). panetone is een soort van cake met fruitstukjes in: heerlijk! alhoewel het mij in het begin niet smaakte...maar zo is het meestal hier: ik lustte in het begin geen inca kola, geen cebiche, geen panetone, en meer dingen waar ik nu niet kan opkomen. maar alles wendt! ik heb wel al 3.5maand geen fiets meer gereden, geen choco meer op mijn boterham gehad, geen jas gedragen, geen harde regen gevoeld, niet naar thuis gekeken, geen fatsoenlijk nieuws gezien, niet naar een café gekunnen, geen reggaefeest gehad,...
en zo kan ik nog uren verder gaan.
zo'n afs jaar is echt speciaal! veel gewoontes die ik in belgië had en die ik in het begin miste, heb ik nu gewoon niet meer en tis zalig zo ook! andere gewoontes zijn in de plaats gekomen zeker? zo'n afs jaar is ook serieus grenzen verleggen..heb hier al zO veel gedaan dat ik nooit dacht dat ik zou doen!!
staat er in belgië in de kerk ook een kerstboom? hier in ieder geval wel..en ik moet zeggen dat mijn ogen nogal zot draaiden van de lichtjes die er aanhingen. vind het toch niet zo goed want het grijpt de aandacht en dat houdt je gedachten niet bij de mis.
denk da ik het probleem van blogschrijven zowat gevonden heb. ik voel mij hier zo thuis en zo gewoon dat als ik iets op mijn blog schrijf het hetzelfde zou zijn dat als ik dat in belgie zou doen..het lijkt alsof ik heel mijn leven aan t vertellen ben terwijl ik mss niet alles wil vertellen, terwijl het mss wat meer privé is. haha, maar we blijven proberen he! begin me er wel aan te storen nu dat ze nog constant vragen blijven stellen aan mij (mensen die je dan nieuw leert ontmoeten) over mijn land of over hoe lang ik hier al ben en wat ik hier doe en blablabla..altijd dezelfde vragen. maar belgie lijkt nu éénmaal zo ver weg en peru is zo dicht bij me..ik voel me mss eerder peruviaans ondertussen en vindt het daarom ambetanter als mensen wééral eens vragen stellen (terwijl ik die interesse in het begin zalig vond). je blijft echt zo speciaal en anders, een heel jaar door..terwijl je ook wel graag eens gewoon onzichtbaar wilt zijn voor de mensen.
sinterklaas was een groot succes! de speciaalste sinterklaas die ik ooit had toch wel..al zwarte piet spelend :) foto's zouden echt genoeg moeten zeggen, maar de tijd ontbreekt mij om ze er op te zetten. nog wat geduld dus. afgelopen week op school waren er verschillende festiviteiten...zoals folklore (= allemaal typische dansen van peru) en festival de navidad (hOwhOwhOOOW, papa noël was op school) en chocolatada (dan krijg je ne warme chocomelk met paneton). ik heb ook 1examentje meegedaan van geschiedenis: één blad papier en supergemakkelijk als ik geleerd zou hebben! ik kon enkele dingen wel invullen..allemaal meerkeuze of goed/fout vragen! op de vrije momenten (want moest niet elke dag naar school) en de weekends vaak naar tstrand gegaan! zo heerlijk !!
dinsdag zijn we naar chimbote geweest met de afs bende. het eerste grotere stadje onder trujillo dat bekend staat voor zijn verschrikkelijke visgeur. allemaal praatjes dacht ik dus, maar amai mn botten! heb nog nooit van mijn leven zo'n vis geroken..nuevo chimbote, een district van chimbote, is wel wat beter :) daar ruik je niets! maar goed, in de ochtend zijn we naar een soort van park gegaan en gaan ontbijten, daarna naar 'colina de paz' gegaan..heel hoog met zo'n combiwagentje de berg op zonder iets of wat van beveiliging..WAAAH! en daarboven genieten van de stilte met uitzicht over heel chimbote..wat raar als je dan zit te babbelen met een thaise en een turkse en je zit op een rustgevende heuvel in peru..zet je toch wel aan het denken..hoe dat dingen toch kunnen lopen! daarna zijn we gaan middageten en wanneer we ons buikje rond hadden gegeten naar la playaaa gegaan..amai wat mooi! en gewoon NIEMAND! das wat anders dan huanchaco waar altijd zoveel mensen rondlopen.. twas een geslaagde dag!
gisteren was het fiesta de promocion, een soort van eindejaarsbal voor degene die afstuderen van middelbaar, waar ik al heel de week wat zenuwachtig voor was omdat ik mijn partner amper kende en het niet mijn klas was. maargoed, twas een zalige avond en dat is wat telt! wel heel sjiek en decadent weeral..zoals we hier al gewoon zijn. alle meisjes moesten in een wit kleed komen. als je binnenkwam al honderden foto's en iets zeggen voor de camera, achteraf moesten we (de meisjes) één voor één op een catwalk lopen en dan begeleidde uw partner u naar de tafel waar je ging eten. eerst moesten we nog even de wals dansen met onze partner en dan met onze papa (maar vermits er voor mij geen papa was, was mijn partner ook mijn papa) en dan konden we lekker gaan eten. achteraf was het dus gewoon zoals een feestje maar constant met camera's op ons gericht...alle meisjes waren precies zoals prinsessen of zoals ze gingen trouwen. echt zot! en dan nog te bedenken dat in vele scholen de meisjes in t 4e middelbaar al beginnen met neusoperaties en dergelijke, plastische chirurgie dus, omdat er in t 5e het belangrijke promocionfeest is! ja lievelezers, ook dit is peru! 'smorgens ging iedereen nog naar huanchaco wat blijkbaar een traditie is, om dan nog ceviche te gaan eten..maar de deze hier ging lekker naar huis om in haar bedje te kruipen..
moet echt nadenken om zinnen goed te formuleren..kan me voorstellen dat het nogal moeilijk is om te lezen of om te begrijpen! maar goed ik moet toch af en toe nog eens iets van me laten weten he..
3maanden ben ik hier sinds vandaag. aaaahhh! 't is al december..al is het maar een naam want hier is het niet echt december. geen koude, geen speculaas en marsepein, geen regen of sneeuw, geen dikke kleren, geen verwarming die op staat, ...
vorige week was een heel bewogen week op school. elke ochtend was het eerst even marcheren op de speelplaats, de meisjes van mijn klas hebben hun vest voor het 5emiddelbaar gekregen ..met dat vest kan de rest van de school zien dat zij laatstejaars zijn en dat was een heel plechtige gelegenheid, een interessant en diep gesprek gehad met een vrouw op onze school: over de economie van peru, de slechte toestand en de criminaliteit, de verschillen met belgie. was confronterend. ik heb me ook serieus gestoord aan het lage niveau van lesgeven bij engels in de lagere school (goed dat ze het krijgen, daar niet van, maar de kwaliteit is niet goed) en vermits ik dan hulpjuffrouw ben, heb ik op mijn manier geprobeerd de kinderen individueel wat bij te brengen (en met resultaat!), de meisjes in mijn klas heb ik geholpen met hun testen van engels en vrijdag was er een adventceremonie. 'smorgens weer verzamelen op de speelplaats zoals elke maandag , maar nu had iedereen een adventkrans bij die dan werd gezegend door een pater. toch wel interessant om al die katholieke dingen eens van dichterbij mee te maken..nu voelde ik echt: 'nog 4weken tot kerstmis, tot de geboorte van jezus'.. in belgie zou het zijn: 'ah advent? sinterklaas komt er aan zeker..', ik heb ook een feestje in het eerste leerjaar gehad omdat ik een jarige van november was (heel heel leuk, ik hou van die kindjes)..
verder ben ik nog mijn zelfontworpen kleed voor fiesta van de promocion gaan halen -daarover later meer-, hebben we een geheime reunie gehad zodat iedereen zich eens kon laten gaan over onze voorzitster (ik voelde mij echt in harrypotter: orde van de feniks tegen zij die niet genoemd mag worden, haha). ik ben ook naar de opening van 'mall plaza' gegaan. amai wat voelde ik mij terug in belgie! wat een contrast en nostalgie alom..het leek een beetje op de meir: de grootste ripley winkel van de wereld staat er ook, en er is een pizzahut, een macdonalds en veel meer..was toch n schock!
zondag mochten sara en ik marcheren op plaza de armas met onze belgische vlag. daar hadden we dus heel de week elke ochtend voor geoefend..wij mochten vanvoor bij de escoltas (daar was ook de peruviaanse vlag en dat waren zowat de belangrijkste mensen van de march) en achter ons marcheerde dan grotere klasgroepen..wat waren we trots! ik had nooit gedacht dat ik het zo'n eer zou vinden om dit te doen :) en wAw wat een gevoel als je zo voorbij komt gemarcheerd en zo serieus moet blijven..uniek.
ik begin mij hier soms wel te ergeren aan het lange wachten ..vooral in de winkels: er staan dan 3mensen aan één kassa ons te helpen ..echt jobs om jobs te creëeren, niet moeilijk dat ze weinig verdienen. en ze kunnen zO treuzelen aan de kassa wanneer je perfect weet hoe alles sneller kan gaan..gggrrr! of peruvianen zijnook zo goed om zich zo pal in het midden van ergens te zetten en zo alles te laten blokkeren..haha, maar da trekken ze zich ni aan he, want nee, alles op t gemak. manmanman, tis me nogal wa hoor.
dit jaar geen sinterklaas? dat vonden we toch niet kunnen! er is ons dan ook een leuk idee te binnen geschoten... maandag en dinsdag hebben sara en ik heel hard gewerkt aan onze verkleedkleren en de staf van sinterklaas en het sintenboek, we zijn kadootjes gaan kopen en koekjes en snoepjes. Sara zal sinterklaas zijn en ik zwarte piet (hoe kon het ook anders ) en dan hebben we nog een hulppiet dat een andere belg zal spelen. vandaag gaan we naar Hogar de Christo, een weeshuisje met 8kinderen. morgen zullen we de kinderen van de kleuterschool in onze school, la inmaculada, sinterklaas laten kennen. 130kinderen seg! hoopdathetlukt :) ben beetje zenuwachtig..in t spaans en dan nog zien dat er geen verwarring komt met de kerstman. hihi.. foto's zullen later wel komen!
ik stel het nog steeds goed.. elke dag is steeds anders..en da's zalig :) hoop dat jullie nog niet vastgevroren zijn?
btw. ik spreek hier elke dag nederlands maar het wordt toch moeilijk om mij nog fatsoenlijk uit te drukken. zo beginnen we ook spaanse woorden te vernederlandsen: ontbreken = falteren, trakteren = inviteren, spieren die verzwakken = spieren die slappen (of is da nu wel juist nederlands?)
superhardbedankt aan iedereen die me een mailtje, e-cardje, berichtje op blog of n kaartje via post stuurde of me zelfs belde voor mijn verjaardag! echt enorm leuk als je hier aan de andere kant van de wereld zit en een heleboel mensen hebt die aan je denken die dag! GRACIAS!! meer kan ik niet zeggen..
misschien kan ik wel vertellen hoe dat mijn weekend is gelopen. het is enorm moeilijk om te vertellen want ik kan ook niet té hard in de details gaan.. het weekend was enorm speciaal op verschillende gebieden.
in ieder geval wou ik dus voor mijn verjaardag graag een feestje doen. niet te groot, niet te klein maar origineel en fijn. ik zou het op de camping doen waar ik eerder al eens over vertelde: met hangmatten, kampvuur, leuke mensen, dj die me kado werd gedaan, drank dat werd meegebracht..we zouden met ongeveer 40mensen zijn. ik was fier op mezelf dat het me gelukt was om dit te organiseren met het spaans dat ik al kan. natuurlijk met hulp van de fantastische andere belgen hier in trujillo! soms heb ik echt het gevoel dat de belgen het actiefst, ondernemendst en het meeste uit zijn op avontuur vergeleken met de andere nationaliteiten die hier rondlopen (om niet te veralgemenen natuurlijk, maar jullie weten wel wat ik bedoel)..het feestje is er uiteindelijk van gekomen. ik heb me goegeamuseerd en om 12u kreeg ik mijn taart en kadootjes en ge'speech' van mensen, echt heerlijk!! maar het mocht niet perfect wezen..het feest is toch wel anders uitgedraaid dan in gedachten. we hebben enorm veel moeilijkheden gehad met de voorzitster van AFS hier in trujillo wat een groot deel van mijn feestje heeft gedwarsboomd..
als je meer details wilt: zij had ineens allemaal regeltjes opgesteld: zoals dat het feest om twee uur gedaan moest zijn en dat wij om drie uur ten laatste in onze tent moesten zitten, dat de alcohol dan werd afgepakt (die was toen wel al op of verstopt), dat er geen vrienden mochten komen maar alleen afs'ers en hun broers en zussen, dat we de volgende ochtend voor tien uur de camping moesten verlaten, blablablaBLABLABLA! zij heeft daar dus met haar nors gezicht tot twee uur zitten zitten en na twee uur had ze 'haar hondje', ne vrijwilliger, die wel op ons zou 'passen'..en ik was dan achttien geworden! haha..versta mij ni verkeerd ik heb uiteindelijk veel plezier gehad (vooral door de leuke mensen die er waren), maar vrienden buiten afs zijn niet mogen komen en dat vond ik echt heel jammer. ik vond wel meer jammer eigenlijk..het was een avond/nacht/ochtend met heel veel verschillende gevoelens maar kheb er wel heel veel uit geleerd..vooral uit de voorzitster dan (durf haar naam ni gebruiken..laten we anders 'zij die niet genoemd mag worden' zeggen). dat er zo'n mensen kunnen bestaan da versta ik echt ni zo gevoelloos, zo bitter. ik begrijp ook gewoon niet waarom ze deze dingen niet op voorhand heeft verteld zodat we wisten aan welke regels we ons konden houden. nee, dat moet weer de dag zelf gebeuren!
wij, als afs studenten, willen gewoon weten wat de regels hier zijn zodat we weten waaraan en waaraf! en ze eventueel kunnen omzeilen...maar oh nee hoor, we zitten in peru! de regels worden hier pas uitgelegd als ge ze al hebt overtreden..de voorzitster was echt enorm kwaad en ik weet nog steeds niet goed waarom..ze dreigde zelfs met terug naar uw land sturen en zo van die dingen..denk dat ze het gevoel had haar macht een beetje te verliezen! want da heeft ze hier wel en ik moet zeggen dat ze het goed misbruikt.. ik ben heel tevreden van afs hoor, maar ge kunt toch verdorie pech hebben met uw voorzitster! tot zover mijn geklaag..
zondag heb ik kaartjes geopend en mailtjes gelezen en in de middag zijn we uit gaan eten voor mijn verjaardag. daarna was ik zO moe dat ik een beetje heb geslapen en 'savonds was er een musical van kristine haar school: GREASE! awel ik heb goed gelachen (wel vooral met de schoonheidsfoutjes), maar twas uiteindelijk wel heel mooi..leuke kleren en decor. achteraf ben ik nog eens uit gaan eten maar dan met de familie van kristine. voldaan in mijn bedje gekropen. 18 zijn voelt heus niet anders, zeker niet hier in trujillo waar je als afs-student nogal klein wordt gehouden..maar no worries, be happies! da's één van de dingen waar ik nog het meest van aan het leren ben
vandaag, 26november, kwam ik op school en iedereen van mijn klas ook zingen en ne knuffel geven! hier is t geen 3kussen maar ne knuffel..alé dan, toen kwam ik dus als juffrouw in het eerste leerjaar! en daar kreeg ik ook van iedereen ne knuffel..denk da ik nog nooit zoveel knuffeltjes op één dag heb gekregen..hehe! was wel leuk verder wat geslapen in de klas en gezongen in de turnzaal. toen ik thuis kwam lagen er twee kaartjes op tafel: van mijn echte mama en mijn echte papa, voor mijn verjaardag. ik besefte dat ik 4ouders heb die allemaal een verschillende taal spreken: mama nederlands, papa engels, stiefpapa frans en gastmama spaans...van een leuke mengeling gesproken!
lieve lezers, alles gaat nog steeds heel goed met mij en ik heb nog maar een weekje school en dan 3maand vakantie! wiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeee*
eindelijk ben ik naar een quince of quinceañero (of een mega groot sjiek feest wanneer een meisje 15jaar wordt) kunnen gaan! En met geluk dat ik het meisje ook beter kende..dan is het leuker om dat er meer mensen rondlopen die je ook kent! wat toch wel belangrijk is om weten dat een quince tussen de /s 5000 en /s 9000 kost..deel het door 4 en je weet hoeveel het in euro's is. ik denk dat je bij die prijs wel kan voorstellen wat voor een dure, decadente bedoeling het is! Overal zijn er bloemen, er was een klein waterstukje met een bruggetje, alle tafels en stoelen zijn in het wit en met iets roos eraan (steeds in de kleur van de jurk van dejarige), een rode loper,...heel heel sprookjesachtig! Nadat alle uitgenodigden op hun stoelen zaten kwam de jarige er aan..ze leek wel een prinses! ze werd ook gefilmd (wat dan ook op groot beeld ergens anders in de omgeving te zien was), er werden veel foto's getrokken, er was een presentator... nadat ze de wals met haar vader, padrino, broer en partner had gedanst..nadat ze langs alle tafels was geweest om iedereen een kus te geven en een foto per tafel te trekken..nadat wij lekker hadden gegeten..wel toen was het tijd om te dansen!! 't was een overheerlijke avond! grotendeels omdat ik mij niet meer stoor aan die reggaeton maar het zelfs echt goed vind nu! ik begin ook te dansen zoals hier, en dat is wel minder, want das allemaal hetzelfde of naar abajo...(zou er ooit is een filmpje van moete maken )
elke dag in mijn leven hier is anders en die vernieuwing doet enorm goed. VERDER ben ik officieel 5 kilo bijgekomen, zijn mijn danslessen afgeschaft en moet ik dus dringend sporten, heb ik hier thuis een toffe homeparty gehad, zijn er al enorm veel kerstspullen in de winkel (doet raar als je je dan omdraait en de zon ziet!), is de naam van mijn chauffeur voor naar school 'Elvis', heb ik nog maar 2weken school en dan vakantie, is mijn zus hier niet alleen een zus maar ook een goede vriendin, als je te laat op school bent zegt de non aan de deur 'buenas noches' ipv 'buenas dias', heb ik hier lekkere ijs met belgische chocolade gegeten en een plek gevonden waar ze lekkere frieten verkopen. er is bijna geen reden meer om terug te keren naar belgië..komen jullie anders ook gewoon hier wonen?
en dan nog iets over het 'getoeter' of het 'geclaxoneer' van de auto's. één ding is zeker, één ding is waar: hier wordt da toeterke veel meer gebruikt dan in belgië. het wordt hier echt voor álles gebruikt: TOET TOET : jouw persoonlijke taxi: "ik kom jouw oppikken om jou naar school te brengen" TOET TOET : een onpersoonlijke taxi, "moet ik je ergens heen brengen?" TOET TOET : "ik ga eerst doorrijden, jij moet wachten!" TOET TOET : "waarom moeten wij zo lang wachten? wat is er aan de hand? rij eens door!" TOET TOET : "seg wie denkt ge wel da ge zijt? kijk eens uit voor da ge verder rijdt" er zullen zeker nog meer redenen zijn zijn die ik nog niet heb ontdekt. in ieder geval kan ik jullie melden dat ik meestal begrijp voor welke reden ze toeteren.
mijn spaans is mijn duits en frans al voorbijgestoken en ondertussen lijkt het mijn engels stilletjesaan ook voorbij testeken.. dames en heren, ik schrijf jullie een volgende keer!
ik wil wel berichtjes schrijven.. maar het gaat niet! het gaat niet omdat de 'goesting' mij ontbreekt. het gaat niet omdat de tijd mij ontbreekt. het gaat niet omdat de verhaalstof mij ontbreekt.
pas op, versta mij ni verkeerd! ik maak hier zalige dingen mee en leef mijn leven op een geweldige manier verder.. maar het is gewoon niet meer zo simpel om te schrijven wat ik hier allemaal uitspook en meemaak. het lijkt zo normaal, maar toch zo zalig tegelijk ik heb hier ook familie, ik lig hier soms ook strijk van het lachen, ik maak ook afspraken via msn (bellen is hier ingewikkeld en duur), ik ga ook uit, ik eet hier ook lekkere dingen, ik leer hier ook leuke mensen kennen. in t kort: ik geniet hier ook. ge kunt u ni voorstellen hoe blij ik ben de kans te hebben gekregen deze ervaring te mogen meemaken...heb er geen woorden voor. mama, vooral jij bedankt!
volgende keer zet ik mij er serieus aan om nog eens iets interessants te typen! als het gaat..
hej belgië, ff tussendoor: weer beeld bij de verhalen (otuzco, cumpleaños sofia, huaca de la luna en n hoopke van vanalles)..dus als je tijd en zin hebt, neem dan zeker 's een kijkje bij de foto's.
op halloween was sofia jarig..wij allemaal naar huanchaco voor haar verjaardag. ik had meer zin in een halloweenfeestje maar ik moet zeggen dat ik me daar goed geamuseerd heb..wij (de belgen eigenlijk) hebben er nogal een foute fuif van gemaakt, maar was plezier! en er was wel halloweensfeer want om de zoveel tijd kwamen er verklede kindjes om snoep vragen..schattig! na dat sofia de kaarsjes had uitgeblazen, kreeg ze ineens de taart in haar gezicht gesmeten en 2seconden later stond iedereen met taart te smijten! wiieeeee taartengevecht! jammer voor die lekkere taart maar amaaaii, twas leuk..
op allerheiligen zijn we naar 'huaca de la luna' gegaan. als je iets over trujillo leest dan zal dit er ook wel bij staan. een toeristische trekpleister dus. heel mooi en zo vreemd dat de inca's daar geleefd hebben..zo vreemd dat dat nog allemaal "rechtstaat". maar dat was ons cultureel gedeelte van de dag..daarna samen pizza gaan eten en man ik heb nog nooit van mijn leven ZO'N slechte pizza gegeten. ppff, ben er nog ziek van. daarna maar ne goeie lekkere chocolate cake gaan eten om de pizza weg te "spoelen"..das hier echt een probleem da al die lekkere dingen zo goedkoop zijn..
op allerzielen, vandaag dus, had ik ook geen school en ben ik uit interesse met charlotte aan de universiteit psychologie gaan volgen.. plezant en interessant en een reuze verschil met het middelbaar.. nu ben ik (zoals gewoonlijk in de namiddag) supermoe en ga ik na het eten een goei siëstake doen denk ik.
met onze toffe afs bende zijn we vorige zaterdag naar otuzco getrokken. een stadje in de bergen op 2400m ongeveer, 2uurtjes rijden van trujillo. er was die dag feest in het dorpje dus overal dansende mensen en orkesten in de straten. echt supergezellig en na een straatje naarboven gestapt te hebben, was er een prachtig uitzicht! en jajaaa, dames en heren, ik heb 'cuy' (=cavia) gegeten! awel, het was nog wel lekker maar de gedachte dat je dus cavia aan het eten bent maakt het zoveel viezer..
normaal was het heel dat weekend &maandag olimpiades op school voor mij, maar vermits ik zaterdag naar otuzco was en zondag enorm moe was, ben ik dan alleen maar maandag geweest...olimpiades is zoiets als de olympische spelen in t klein. allemaal wedstrijdjes tegen verschillende klassen..en hier is dat met veel muziek en gesupporter! een heel gebeuren waar al een hele maand over werd gebabbeld..
telkens als ik naar het eerste leerjaar ga om juffrouw-assistent te zijn (ik mag ook verbeteren nu ), komen er 20kinderen, al "hannaaaah" roepend, op mij afgelopen voor mij een knuffel te geven! groepsknuffel dus..maar één van deze dagen was het zo extreem da ik vanalle stompen in mijn buik kreeg en ééntje rond mijn nek hing te knuffelen dat ik half aan t stikken was. en natuurlijk kwam op dat moment het woord 'stop' int spaans niet in mij op..het had wel handig geweest.
als je een blog niet regelmatig onderhoudt, valt er zo veel te vertellen dat je niet weet waar te beginnen.
ondertussen heb ik het gevoel hier echt te wOnen en krijgt mijn leventje een leuke vorm: mijn lichaam is volledig aangepast aan het nieuwe eetritme en ik zal het geweten hebben ook want die vetrolletjes vliegen eraan. sporten was dus de bedoeling! iedereen gaat hier naar de fitness maar daar ben ik niet zo voor.. geef mij maar plezier en een sport waar ik bij kan leren! daarom voor mij elke maandag - en vrijdagavond: dans! we doen alle typische dansen van peru maar ik kan ze jammergenoeg niet onthouden om ze met jullie mee te delen..marinera en salsa uiteraard wel. ik ga ook af en toe taebo, capoeira en taekwondo doen. twas nogal moeilijk te combineren met dans dus ga ik zo af en toe een lesje meepikken en mss later veel keren per week..vanaf volgende week ga ik ook elke woensdag een namiddagje vrijwilligerswerk doen in een weeshuisje waarvan ik enkele kinderen al heb ontmoet. de mogelijkheid om zo veel te doen omdat ik geen huiswerk heb. een zaligheid!
voor de rest naar school geweest (is er soms wel te veel aan, maar het feit dat ik ook lesgeef en kinderen wat kan bijleren maakt alles weer goed) en plezier gehad in het weekend. ahja, ik ben trouwens voor de eerste keer in mijn leven naar de manicure geweest. in belgië zo onbetaalbaar als je vergelijkt met de weinige 7soles, net geen 2euro, dat je hier betaalt. toch een goeie uitvinding voor mij..dan voel ik mij zo'n beetje verplicht om niet te nagelbijten. afgelopen zondag was het 'censo' dwz. dat iedereen binnen moest blijven omdat de bevolking van peru werd geteld en er dan iemand naar je huis komt om vragen te stellen en te "tellen". die dag een filmke gezien en pudding gemaakt (had een vreemde smaak..niet zo lekker als anders..'savonds vraagt de mama: waar is de dieetmelk?)
maria, mijn zus, is naar cusco vertrokken dus nu ben ik tot dinsdag "enig kind". haha, cava hoor! Ik lig hier vaak strijk van het lachen...ook met de jongste meid, die is zó raar en daardoor ook zó grappig! verder ben ik ook nog een paar keer naar huanchaco geweest, dat strand is zalig 'savonds! mensen zijn mijn vraag: "vamos a la playa?" al beu gehoord denk ik. 't is hier trouwens eindelijk wa warmer aan t worden, na de koudste winter ooit gehad te hebben in peru. blijkbaar in belgië zo koud? toch serieus iets mis met da weer he!
vandaag heb ik samen met sara enkele lessen geskipt en hebben we samen, ijverig als we zijn, spaans geleerd! de tijden..had nooit van mijn leven gedacht dat ik het leuk zou vinden om da te 'leren'..maar is toch een tof gevoel dat als je de theorie een beetje bekijkt, het 5minuten later in praktijk kan proberen te gebruiken. ik krijg trouwens de laatste tijd veel opmerkingen dat mijn spaans ineens zo'n grote sprong vooruit is gegaan. yes! zo moet 't he
groetjes vanuit trujillo!
ps: als ge veel tijd hebt kunt ge ook bij andere belgische trujiljanen zien voor foto's..vooral kristine is mijn fotopartner!
het einde van de vakantie was het dus veel gefeest hier in peru omdat de lente is begonnen. eerste keer naar discotheek gegaan en twas goed! eindelijk wat meer dan alleen reggaeton en supergrave decoratie (auto onderdelen aan de muren, eierdozen aan t plafond, een tros BH's ergens hangend,...). twee dagen later naar een feest geweest in de country club: was in sjieke kledij..'twas buiten en een beetje festivalachtig maar dan op zn peruviaans..amaj, zaligzaligzalig! heb toch wel gedacht "wat ben ik blij dat ik hier nog lang ben, want zou totaal niet terug naar belgië willen".. zondag was er een stoet. heb nog nooit van m'n leven zo'n lange stoet gezien! da's wa anders dan de stoetjes die steeds kleiner worden in antwerpen. 's avonds vuurwerk..ik zag precies al het geld van trujillo in de lucht geschoten worden, maar twas mooi!
maandag school terug begonnen. bweeeiiik da vroeg opstaan! maargoed, school is nog toffer nu omdat mijn nieuw lessenrooster is ingegaan..ik heb dus vakken als wiskunde, religie, communicatie(angstaanjagende leerkracht) en personas/familias laten valen..dus nu heb ik nog in mijn eigen klas vakken als biologie, geschiedenis, arte, engels, lichamelijke opvoeding en tijdens de andere uren ben ik hulpjuffrouw in het eerste leerjaar of help ik mee in de lessen engels van de hogere jaren in de lagere school..heb ook 4u per week bibliotheek! dan lees ik kinderboekjes om wat spaans te oefenen..en ik moet zeggen die rust doet GOED! want die kindjes zijn vermoeiend, maar 't is echt leuk want nu is er veel meer variatie
vandaag zijn we woensdag en het is staking van het openbaar vervoer. dat wil zeggen: geen micro's, geen combi's, geen taxi's,... dat wil zeggen: geen school! want zowat iedereen gaat met het openbaar vervoer naar school.. gisteren hebben we met enkele afs'ers afgesproken om toch in t stad op het plaza de armas te geraken op één of andere manier..te voet moet wel lukken!
dus, hier is alles beter dan goed! hopelijk daar ook..
oh ooh wat nu gedaan? een geweldige dag in lima gedaan!
kristine en ik zijn bij een oudere mevrouw van nieuw zeeland, die nu in lima werkt, blijven slapen. Jennes is haar naam. wat was ze lief voor ons! na een heerlijk ontbijt zijn we dan samen met Hillary (de leerkracht van Fleming) en Jennes in de wijk 'miraflores' wat gaan rondlopen..enorm modern! had vaak het gevoel in brussel rond te lopen of ergens in amerika, ook omdat we dan constant engels spraken. Bij Larco Mar zijn we dan wat winkeltjes binnengegaan en hebben we iets gegeten bij Burger King met uitzicht op de zee van Lima.
daarna naar de indian market geweest waar ze die typische peruviaanse mutsen en zakken en handschoenen en portefeuillkes en hangmatten en... in die zaligmooie kleuren verkopen! en da was zo leuk want we moesten onderhandelen over de prijs..hehe. kmoet zeggen dat ik veel heb geleerd van alexis door gewoon nog maar te kijken hoe beschamend veel hij van de prijs af deed in togo als we iets gingen kopen
's avonds nog even naar plaza de armas van lima gegaan..gigantisch man! zeker vergeleken met de andere 'plaza de armas' in peru.. niet dat ik er al veel gezien heb, maar toch.. lekker spagetti'ke gegeten. dan de VIP bus richting trujillo op om te slapen.
jaja, ' t is me nogal wa. ze zeggen dat het gras altijd groener is aan de andere kant, maar ik vind mijn kant best groen!
samen met kristine en charlotte hebben we eerst mas o menos een uur theorie gekregen. dat betekent dat we op het zand deden alsof we op het water waren, surfborden werden op het zand getekend enzo..echt een goede profesor!! nadat we het belangrijkste wisten om er aan te beginnen, het water in...ik heb er nog ni zoveel van gebakken maar uiteindelijk ook maar de eerste keer. één ding was zeker: ik vond het zalig!! beetje verslavend geloof ik wel..
uiteindelijk is het toch warm en is het na 5minuten weer droog. 
en zo doe ik hier elke dag wel enkele uitstapjes..zo zijn we ook nog naar CataCaos geweest en gaan we morgen en overmorgen naar een ander strand met alle AFS'ers overnachten.
ik moet toch af en toe nog eens iets van me laten weten he..
) en dan hebben we nog een hulppiet dat een andere belg zal spelen. vandaag gaan we naar Hogar de Christo, een weeshuisje met 8kinderen. morgen zullen we de kinderen van de kleuterschool in onze school, la inmaculada, sinterklaas laten kennen. 130kinderen seg! hoopdathetlukt :) ben beetje zenuwachtig..in t spaans en dan nog zien dat er geen verwarring komt met de kerstman. hihi.. foto's zullen later wel komen!
