Tenerife, december 2008, Gina woonde op het strand, ze sliep onder een omgedraaide roeiboot en ze was een beetje loco ( zottekens ) maar dat kwam vooral door het roken van marihuana, ze was begin in de twintig en leefde zoals de hippies uit de jaren 60 van vrijheid en seks. Gina had ruzie met heel de maatschappij, al dat burgelijk gedoe kon haar geen barst schelen, iedereen op het strand die te dicht bij haar casa ( die roeiboot ) kwam kreeg de volle laag van haar, maar tegen mij was ze vriendelijk, als ze mij zag kwam ze dansend en zingend naar mij, ze deed een verwarde uitleg en gaf mij een mnm ( snoepje ) < rabado > ( gestolen ) zij ze fier, ik nam het snoepje aan en zij < por mas tarde > ( voor later ) ze lachte lief en met zwaaiende armen en zingend was ze weg, iedere keer keek ik haar na, ze was wel knap, haar levens visie was wel niet het mijne maar toch had ze iets wat ik bewonderde in haar. 13 december, als ik op het strand aankwam hoorde ik gina al roepen en tieren tegen de toeristen, voor haar roeiboot had ze met zand iets gemaakt dat op een graf leek, ze had het versierd met steentjes en schelpen en op een stuk karton had ze het woord * diablo * ( duivel ) geschreven. En zoals altijd als ze mij zag kwam ze zingend en dansend af, ze zette zich in lotus houding voor mij, en op mijn vraag aan haar wat dat voor haar huis had te betekenen, vertelde gina dat ze vandaag de duivel had begraven en dat er nu geen kwaad meer in de wereld zou zijn, en zoals ik al zij zat ze voor mij, ze had een bloesje en een rokje aan, verder niets, hoe ik ook probeerde om er niet naar te kijken, haar paradijs bleef zichtbaar, hoe ik ook mijn best deed om het onder mijn navel onder controle te houden, het lukte mij niet en dat had zij ook gezien, ze legde ondeugend haar hand er op < no, no aqui a la playa > ( nee, niet op het strand ) zij ik < vienes a mi casa > ( kom in mijn huis ) zij ze, maar dat zag ik niet zitten, zo op een vol strand met haar onder een roeiboot duiken, en voor de tweede keer zij ik < no, quizas mas tarde > ( nee, misschien later ), ik schrok van mijn eigen, ik guapo die nee zij, < vale > ( in orde ) zij ze, ze stond op en zwierde met haar rokje zodat ik mijn gemiste kans nog eens kon zien en dansend en zingend vertrok gina richting een duits koppel dat verder op lag te zonnen en begon die mensen te verwijten dat ze kapitalisten waren en de natuur naar de kl.... deden. 15 minuten later verschenen drie guardia civil's op het strand die haar kwamen controleren, maar door haar opvattingen over het gezag en de marihuana was het voor de agenten geen makie om haar in toom te houden, er werd versterking opgeroepen, en toen de arts haar een spuitje had gegeven werd ze kalm, de altijd dansende en zingende gina lag nu stil op de brancard toen ze haar afvoerde ....... had ik nu niet beter met haar onder die roeiboot gekropen ? Tot maandag .......
