Ik was zo blij toen ik dinsdag hoorde dat justin henin haar come back ging maken. De eerste keer dat ik haar zag ( op tv ) had ik al een boontje voor haar en toen ik in 2005 aan haar werd voorgesteld op een tornooi in luik en haar de hand mocht schudden was ik helemaal van mijn melk, ik stotterde wat in mijn gebroken frans en werd zo rood als een tomaat, justin glimlachte naar mij en zij < ik blij u kennen > En van toen af is mijn gans leven veranderd, in mijn portefeulle naast de foto van mijn petekind zat die van justin, als ik in de morgent om drie uur opstond om haar te zien spelen op een of ander tornooi, droomde ik na een tijdje weg, ik beleefde de wildste avonturen met haar tot mijn dromen onderbroken werden door mijn toenmalige vriendin die zij < wat is dat daar, is dat van naar de tennis te kijken > < nee, nee, dat is van de grote pipi > waarop ze zij < ga dan maar rap pipi doen, want dat is geen gezicht > Ju ju zat zo in mijn hoofd dat ik eens onder het vrijen riep < ja, ja justin niet stoppen, doordoen > dat was toen de enige keer dat ik mijn bons heb gekregen onder het liefdesspel, ik heb mij nog bij mijn vriendinnetje geexcuzeerd en gezegd dat ik het niet expres deed, maar ik vloog uit bed, ze riep mij nog na < ga maar bij je justin vozen > als dat maar eens kon, dacht ik. Na een jaar weinig van haar te hebben gehoord was de liefde een beetje bekoeld, maar toen ze dinsdag op vtm haar come back aankondigde en lief glimlachte maar mij, is dat gevoel er weer. Mijn studieboeken * spaans voor beginners * heb ik vervangen door * vlot frans in zes weken *, nu nog eerst pipi gaan doen en de juiste naam noemen en dan kont alles in de sja-kos ( ik weet het, ben nog maar één week frans aan het leren ) Tot maandag of jusqu'a lundi .......
Al een ganse week had ik mijn wekelijkse sporttieve bezigheden verlegt van mijn loopband naar de looppiste, en dat was wel even wennen, na 13 rondjes ( 5200 meter ) stond het zweet in mijn schoenen, ik was moe maar voldaan zoals men dat zegt, en de sfeer op zo een looppiste is een pak gezelliger dan thuis, andere lopers en loopsters zeggen vriendelijk een goede dag, doen een babbeltje, het is alsof je ze al jaren kent. En zo leerde ik an kennen, ze vroeg of we samen wilde lopen < of ik wat wilde doen > vroeg ik haar ( dat doet het hem altijd als versier truk ) < lopen, samen rondjes lopen > zij ze < oh dat, ja dat is voor mij goed > Ze had mij door maar vond het blijkbaar wel amusant dat geflirt < kom, en nu lopen > < lopen hé > benadrukte ze met een lachje op haar mond. An liep snel, met dat strak looppakje van haar moest je niet veel fantasie hebben om te zien hoe knap ze was, ze had een lieve zachte stem en kon ook intelligente gesprekken voeren, en an was blond. Nu weet ik dat de meeste onder jullie een oordeel hebben dat blondjes dom zijn, wel dat moet nu eens en voor goed gedaan zijn, gedaan met die flauwe moppen dat ze om de minuut maar de brievenbus gaan zien of er geen post is, omdat er op haar computer de melding staat * er is post voor u * gedaan met de gedachte dat de deurbel bij haar thuis niet ding-dong doet maar dom-ding. Rap er nog eentje, hoe sluit een blondje windows af ....... ( ze doet de gordijnen toe ) Tot maandag .......
Toen meneer pastoor het water over de kleine spruit zijn hoofdje liet vloeien en de woorden uitsprak < charles, paul, clemantine ik doop u in de naam ....... > dacht ik o nee dit is een verkeerde naamkeuze. Bij het kiezen van een naam voor je kind moet je goed nadenken, want hij of zij moet die gans hun leven meedragen. Er zijn zo van die namen die je beter niet aan je kind geeft, ik geef een voorbeeld * charles * niet doen, bij 95 % van de personen met deze naam is er iets mis mee ( kijk maar in je naaste omgeving ) als je ze iets in hun handen geeft is het negen op de tien naar de kl.... ( knoppen ) ze doen het niet expres hoor, nee dat komt door hun naam, we kennen allemaal het gezegde * dat is nogal een charel, jij bent nogal een charel-lo-wieter * Ik weet dat er nu verschillende charles mij eens een lesje willen leren, maar ik heb geen schrik, ze kunnen toch niet aan mij, en jullie moeten maar denken dat je bij die andere vijf % horen. Ik ga het nu niet alleen over andere namen hebben, mijn naam bijvoorbeeld ( herman ) heeft ook voor en nadelen, in onze jeugd zijn we maar de middenmoot, maar eens we ons haar beginnen te verliezen bereiken we de top, onze eerste minister herman van rompuy, een grijze eminentie tot zijn haar er af was en nu de grote baas van belgenland, zanger herman van veen, daar staat ook geen gras meer op zijn hoofd maar is een bekende zanger in de lage landen, herman verbruggen ( markske uit fc.de kampioenen ) zijn weelderige haarbos is ook verleden tijd maar iedereen kan goed lachen met hem, en ga zo maar door, h. de croo, herman kenson ( 53 jaar, kaal en top ingenieur bij de nasa ) .... te veel om op te noemen. Natuurlijk zijn er bij deze naam ook 5 % uitzonderingen, onder andere herman brusselmans. Ik geef nog één voorbeeld voor ik aan mijn wekelijks verhaal begin * jozef * 95 % van de mensen met deze naam zijn harde werkers en dat was 2010 jaar geleden ook al zo, toen hadden we jozef de timmerman uit nazareth, wat later jozef straus, onze eigen jef cassiers ( het manneke ), jozef staling dat was wat anders, die liet de andere werken. Mijn verhaal van deze week gaat over mijn goede vriend louis, die ging vorige week naar de bibliotheek, aan de vrouwelijke bediende vroeg hij waar hij het boek * de man is baas in huis * kon vinden, de bediende dacht even na en zij < op de tweede verdieping meneer, bij de sprookjes boeken > Tot maandag .......
En hier zijn we dan weer, in de voorbije twee maanden is er veel gebeurd, ik heb wat tripjes gedaan, de nodige festivals meegepikt, van pukkel-pop tot rimpel-rock, van de ene BBQ en paèlla naar de andere en het voornaamste is dat ik wat heb bijgeleerd, ja, je bent nooit te oud om te leren. En nu zullen jullie je afvragen wat kan onze guapo nu nog leren, wel toen die gangsters uit de gevangenis van brugge, merksplas, brussel ..... ontsnapten heb ik zo zitten denken, als je nu iets niet graag doet of je bent ergens niet graag dan moet je er mee stoppen, je moet daar weggaan, er mee kappen en opnieuw beginnen, doen zoals die gangsters, ze zitten vast en willen vrij en dat hebben ze ook gedaan, en nu heb ik dat ook toegepast. Op een BBQ van de karateclub had ik liz ( elisabeth ) leren kennen, ze was niet van de grootste maar ze was sterk ( zwarte gordel eerste dan ) ze was goed voorzien van oren en poten en ze was super lief. Het enige wat mij aan haar stoorde was dat ze losse handjes had, als ze mij een kus had gegeven bokste ze op mijn arm en zij < ik zie u graag >, als ik gewoon naar haar lachte kreeg ik een paar stompen op mijn arm en lachend zij ze dan < je bent mij aan het uitlachen met mijn klein gestalte hé schat > gevolgd door een links rechtse. Mijn armen zaten onder de blauwe plekken, ik had al geprobeerd met drie truien over elkaar aan te doen maar dat mens kende haar eigen kracht niet, en zo kon het niet verder, het uitmaken durfde ik niet, en daarom moest ik zoals die gangsters iets verzinnen om mijn vrijheid terug te krijgen en van die blauwe plekken af te geraken. In de keuken bij haar thuis stond ze een broodje voor ons klaar te maken, ik ging achter haar staan en kuste haar in haar hals, ze liet een kreunend geluidje, mijn handen gleden zachtjes onder haar bloesje < nu niet, ik ben met het eten bezeg > zij ze < ik heb een beetje goesting > fluisterde ik in haar oortje < eigelijk ik ook > zij ze, en dus wij naar boven. In de slaapkamer heb ik haar vakkundig uitgekleed, haar op het bed gelegd en vast gebonden ( iets wat ze lekker opwindend vond ) haar handen samen aan het bovenspaan van het bed en haar benen gespreid aan het voeteinde. Domme wat kreeg ik het moeilijk als ik haar daar zo zag liggen met haar paradijs open en bloot, maar een stem in mijn achterhoofd zij < nu moet je doorbijten hermanneke, dit is je enige kans > ik controleerde de knopen of ze stevig genoeg waren, pakte al mijn moed bijeen en zij < stomme trut, het zit mij tot hier ( wees zo een vijf centimeter boven mijn hoofd ) ik ben het moe om rond te lopen met drie truien aan en als je toch zo graag bokst zoek u een bokser, saluut > Thuis gekomen heb ik haar dochter gebeld om te zeggen dat ze langs haar ma moest gaan want die lag in bed < ze is toch niet erg ziek, hé > vroeg ze, ongerust over die mexicaanse griep, ik heb haar gerust gesteld dat het zo erg niet was, en toen zij ze dat het nu druk was op haar werk maar dat ze aan leo ( haar vriend waar ze volgende maand mee gaat trouwen ) zal vragen om eens langs mama te gaan < een goed idee > zij ik. Wat er verder is gebeurd kan ik allen maar raden, leo rijd de oprit op, opend de voordeur en roept < mama ik ben het > en gaat naar boven, als hij de slaapkamerdeur opent ziet hij recht in het paradijs, en om die knopen los te krijgen als je toekomstige schoonmoeder daar zo licht zal ook niet zo gemakkelijk zijn. En nu ben ik weer vrij, net als die gangsters zal het wel oppassen zijn, want op iedere hoek van de straat kan een politieman staan en in mijn geval een kleintje met een zwarte gordel eerste dan karate. Tot maandag .......
We kennen allemaal de spreekwoorden * die werkt voor vrouw en kind, is vader * arbeid, adel * rust, roest * we werken om te leven of leven om te werken. Maar zelf kan ik uren naar werk kijken, als de mannen van de lijn nieuwe tramsporen aan het leggen zijn, zet ik mij op een hoop stenen die daar liggen en houw de arbeiders kritisch in het oog, en af en toe durf ik wel instructies aan hen geven, en deze situatie duurt gewoonlijk tot ze het op hun zenuwen krijgen en ze naar mij roepen < edde gij na niks aanders te doen dan up ons aanden te zien, ge zou beeter komen helpen > maar dat is iets waar ik mij niet aan waag ( aan dat mee helpen ) als ik met dit weer zou beginnen te werken dan zweet ik, en als ik zweet stink ik en krijg uitslag, en dat is hoe genaamd geen zicht, dus roep ik terug < jullie zouden beter wat harder doorwerken, want jullie zijn ook niet door een haas gepoe ..... > een van de arbeiders nam een kluit aarde en gooide die naar mij, maar miste < dat kan je ook al niet, kan je nu niets goed doen > riep ik hem toen, maar dan ben ik gaan lopen, met hun schoppen en houwwelen kwamen ze op mij toe. Dan ben ik maar gaan wandelen in het park, aan de rozentuin stond een gemeente arbeider zijn zweet af te kuisen < bij houden, daar kunnen ze vanalles mee genezen > riep ik hem als grap toe, maar de onbeleefderik stak zijn middenvinger op. Aan het planten paviljoen stonden drie tuinmannen te rusten op hun spade, op mijn vraag aan hen of het sterk gereedschap is ( zo een lomp gewicht op zo een smalle steel ) kreeg ik een antwoord weer dat niet thuis hoort op mijn blog. En nu met al dat werk te hebben gezien ben ik moe geworden, nu ga ik rusten, ik neem zo maar geen break, nee, ik neem er ene van twee dikke maanden, tot maandag 7 september, tot dan .......
In de wachtkamer van de dokter had fons in een tijdschrift gelezen dat je voor een prefecte relatie, je een partner moet nemen die je tegen pool is. En daar fons, die nog steeds vrijgezel is, het al dikwijls had geprobeerd met een vrouwen die zijn voorkeur hebben of waar hij dacht die past bij mij, heeft onze vriend het nu anders aangepakt en is op zoek gegaan naar zijn tegen pool, en hij heeft ze gevonden. Ze was een kop groter dan hij, als smalle fons een beetje zijn best deed kon hij er drie keren in, de altijd goed gezinde man leefde nu met iemand die de ganse dag gromde, zaagde en het altijd beter weet, ze heeft valse tanden en fons zijn echte nog, en ze heeft een snor. Het enige wat ze samen gemeen hebben is dat ze bijde veel haar hebben op hun benen, en daardoor is het mis gegaan, een tegen pool is een tegen pool. Fons had het de eerste week van hun relatie al ondervonden dat het niets zou worden, maar hij probeerde er het beste van te maken en haar altijd gelijk te geven, de tweede week was hij doorgekomen met de nodige medicatie en alcohol, hij wist dat je deze twee niet samen mag nemen, maar apart hielpen ze voor de fons niet, en de derde week heeft hij er een eind aan gemaakt ( bedoel aan hun relatie ) toen hij met haar de liefde aan het bedrijven was heeft ze hem van haar af geduwd < we doen morgen verder, want ik heb vaak > had ze gezegd, en dat was de figuurlijke druppel die de emmer deed overlopen. Fons heeft nu via een makelaars, nee een interim kantoor, allé zo een organisatie die eenzame harten bij elkaar brengt, een poolse leren kennen, ze hebben al verschillende brieven naar elkaar geschreven en nu zou ze fons willen ontmoeten, maar hij moet haar eerst geld opsturen voor een vliegtuigticket en wat nieuwe kleren. Fons is nu gelukkig man, ze is nu geen tegenpool, maar het trekt er wel wat op. Langs deze weg wil ik fons en zijn nieuwe vriendin het aller beste toe wensen. Tot maandag .......
Ik was fier toen ik de raket met onze frank de winne zag vertrekken richting ISS, waar hij met nog vijf andere astronauten wetenschappelijke proeven gaan doen over het leven in de kosmos. Zes maanden lang blijft hij weg, en over die lange periode heb ik wel wat vragen, bijvoorbeeld, is er een wasmachine aan boord van dat ruimte laboratorium, want zes venten die alle dagen een proper onderbroek aandoen, dagelijks een paar kousen in de wasmand gooien en af en toe eens morsen op hun broek of hemd ( een vent blijft een vent, hé ) dan zal er dus om de drie dagen moeten gewassen worden, en is er een droogkast aan boord ? of hangen ze hun was buiten ? Bij het volgende heb ik zo mijn bedenkingen, het recycleren van urine naar drinkbaar water, is dat zo een soort koffiemachine waar je een bekertje neemt, er een plasje in doet, dat vervolgens in dat machine giet, even wacht en hup je hebt een fris glas spa rein. Maar we weten allemaal dat als we bij de dokter voor een urine onderzoek in dat bekertje moeten plassen er negen ven de tien keren een haar bij zit, en dat zal bij de astronauten ook wel het geval zijn. En als er nu ene van de bemanning grote pipi heeft, zegt hij dan < mannen heeft er nog iemand dorst, er is genoeg > En hier is dan * DE * vraag, zo zes maanden zonder vrouw, zes maanden op een kleine ruimte met zes mannen, wat als je behoefte krijgt ? We zijn allemaal volwassen mensen, en we weten dat als er op zo een ogenblik geen partner is we het zelf doen, masturberen noemt men dat, maar daar in het ISS is er weinig plaats voor privilege, en het doen waar tien ogen van de collega's op staan te zien is ook niet alles, en waar vliegt zo iets in het luchtledige, dan zijn er nog de boordcamera's die alles registreren en naar de aarde zenden, je weet nooit of er ene in dat space-center is die jou trek filmpje op you-tube zet, ik mag er niet aan denken dat je voor je verder leven als * de masturberende ruimtereiziger * zal aangesproken worden. En zou frank, zo een van top tot teen hetro man, na een maand niet stiekem loeren als één van zijn mede reizigers zijn bekertje vult om te drinken, iew, iew, iew, na twee maanden iew, iew, de derde maand is het iew, maar wat na vier maanden ....... en op al deze vragen zou ik graag een antwoord op krijgen. Tot maandag .......
Woensdag was ik weer eens voor een dagje naar londen geweest, om acht uur het eerste vliegtuig genomen in deurne airport, om dan in londen city te landen om acht uur ( de techniek staat tegenwoordig niet stil hé ) Londen is voor mij de shoppings stad bij uitstek, je vind daar de laatste nieuwe trends van kleding, maanden voor ze bij ons in de winkels liggen en een pak goedkoper dan hier. Ik stapte de vlieger in en begaf mij naar plaats D1, ik was mijn gordel aan het vast doen toen een beeldschone vrouw naast mij op D2 kwam zitten < wilt u aan het venstertje zitten > vroeg ik haar < nee, dank u > zij ze < ik ben met verlof >, het duurde even voor mijn euro viel, een hoer, pardon ik bedoel een prostituee flitste het door mijn hoofd < ha, met vakantie > zij ik < eigenlijk ben ik in assurantie, een werk ongeval > zij ze zacht, en weer duurde het even voor mijn euro was gevallen, een hoe .. prostituee, hoe kan die nu een werkongeval krijgen dacht ik, misschien uit het bed gevallen of een condoom die omploft. Ze liet haar pols zien die omwikkeld was met een windel < een beetje overbelast > zij ze, en dat deed mij denken aan dat mopje van die kerel die hevig bloedend het ziekenhuis binnen kwam, de arts van dienst vroeg hoe het was gebeurd < ik ben naar een vrouw van lichte zeden geweest > zij het slachtoffer < en vroeg haar om hem eens af te trekken, en dat mens heeft het ook gedaan > Er viel een stilte tussen plaats D1 en D2, wat moet je nu zeggen tegen een hoe .. prostituee, kan je beginnen over haar hobby's of vragen wat ze zoal doet na haar werk < hé, hé, 55 minuten eer we in londen zijn, wat kunnen we zoal doen of een paar keren > vroeg ze aan mij < hier in de vlieger > antwoordde ik verbaast < als je dat wilt, voor mij is het ok > zij ze alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De air hostess kwam rond met koffie en thé en we kregen er zo een speculoos koekje van lu bij < kan je mij helpen zijn jasje er af te doen > vroeg ze aan mij, en keek naar haar pols, terwijl ik probeerde dat koekje uit zijn omhulsel te halen legde ze haar hand op mijn bil < ik ziet dat je wel handig bent, ik hou van mannen die kunnen werken met hun vingers, als je weet wat ik bedoel > Nog nooit ben ik in contakt geweest met een hoe... prostituee, laat staan betaald te hebben voor de liefde, maar nu had ik het moeilijk om mijn voornemens vol te houden, ik voelde alles zwellen, mijn bloed stroomde naar de verste delen van mijn lichaam, juist op het moment dat ik de prijs wilde vragen ( in de hoop dat het gratis was, assurantie, vrije tijd, zere pols ) werden we verzocht onze gordels vast te maken voor de landing. Toen het vliegtuig stild stond gaf ze mij haar kaartje < dank u jufrouw > zij ik < het is joys > zij ze, en met een knipoog verliet ze het toestel. Ik las op het kaartje * joys moon, boy's bar, antwerpen * en wat dat is met die euro van tegenwoordig, die valt bij mij verschrikkelijk laat tegenover die frank van vroeger. Tot maandag .......
Ik heb het zo niet op onze noorderburen, ze plassen tegen de kathedraal, maken lawaai en dat taaltje dat ze uit kramen, mot je een knal man, solo-mieter op, doei en het ergste van al vind ik dat ze patat tegen ons pakje friet zeggen. Maar ze hebben ook wel een goede kant, ze zijn zuinig ( dat is wel het enige ) en zo heb ik van joop een boek gekregen ( heb wel een schriftelijk bewijs moeten geven dat ik binnen de veertien dagen het boek moet teruggeven in de oorspronkelijke staat ) met als tittel * ik ben een hollander * met tips over zuinigheid, en ja daar staan wel interessante dingen in, zo heb ik vorige week een besparing van 150 euro kunnen doen door mij zelf uit te nodigen op het verjaardagetentje van mijn tante, drie dagen voordien had ik al niet meer gegeten wat mij een forse besparing opleverde, je kan wel begrijpen dat ik groen van de honger mijn kas heb vol geslagen op dat etentje, heb zelfs een reserve van twee dagen opgeslagen ( kassa, kassa ) en van de wijn heb ik zo veel gedronken dat ik de eerste tijd geen alkohol meer kan ruiken, dus weer een besparing ( ik weet het dat water voor de vissen is, maar na zo een wijn festij is het de goedkoopste drank om mijn nadorst te lessen ) En dan heb ik pagina 27 van joop's boekje toegepast, mijn primo ( kozijn ) domingo had van zijn buitenlandse reis een knap T-shirt mee gebracht, hij was er fier over en stond er goed mee, en dat vond ik ook < wat vind je er van > vroeg hij mij < het is een schoon T-shirt > zij ik hem < spijtig dat het een beetje krab zit, en de kleur past hoegenaamd niet bij u haar > ik zag de teleurstelling in zijn ogen, dit is het moment volgens joop's boek om door te gaan, de volgende uren heb ik op hem ingepraat dat het T-shirt beter bij mijn haar paste, ik heb zelfs een derde fles wijn besteld ( tante betaalde toch ) om doke te overhalen het aan mij te geven, en ja als de wijn is in de man, is het T-shirt van onze herman ( besparing op kleding 9,99 ) dat tweede T-shirt dat ik hem heb afgeluist was wel voor hem iets te spannend. Gelukkig had ik joop's boek goed gelezen, want toen ik aan mijn nichtje reinhilde vroeg om de T-shirts eerst te wassen en te strijken voor ik ze meenam, zag ik in haar ogen dat het voor mij hier mis ging lopen, op pagina 32 staat * maak je zo vlug mogelijk uit de voeten * en dat heb ik dan ook gedaan. Langs deze weg wil ik de kers verse mama phyo-phyo feliciteren met de geboorte van haar dochter KAAT. Tot maandag .......
Aan al mijn vrienden die gehuwd of samenwonen had ik gevraagd of zij er ook last van hadden, allé last is nu het juiste woord niet, ik vroeg hen of zij het ook hadden, en volmondig zijden ze < NEE, wij hebben dat niet, wij hebben daar geen last van en we houden er ons niet mee bezig > En zo begon ik te denken dat het bij mijn wel eens een ziekte zou zijn, iets waar ik mee geboren was en dat met ouder te worden erger en erger zou worden, dus ben ik te raden gegaan bij mijn huisarts, ze is een vrouwelijke arts, maar hoe noem je haar nu, een huisartsin of huisartsster, in ieder geval ze moest er eens goed mee lachen met mijn zo gezegde ziekte < flirten > zij ze < dat komt bij iedere leeftijd voor > < maar mijn vrienden .. > ze onderbrak mij en legde uit dat koppels dat niet toegeven dat ze het ook doen, volgens haar is het een spelletje dat mannen en vrouwen spelen, het kan geen kwaad maar er moet een grens getrokken worden < en doet u dat ook dokter > vroeg ik < nee, ik niet > misschien doet zij het niet omdat ze slim is en gestudeerd heeft. Oef, nu was ik gerust gesteld, nu kan ik met een gerust hart weer mijn inkopen gaan doen bij de delhaize, terug met mijn winkelkarretje tussen de rekken crossen, ja want supermarkt delhaize is de place to be om te flirten, daar moet je uitzien hoe je het winkelkarretje vollaad, zet je een fles wijn links van voor in het karretje, dan betekend dat * ik zoek contact * een bloemkool boven op de gekochte artikels * gehuwd, maar geen bezwaar * Zo heeft alles een betekenis in deze supermarkt, alleen moet je oppassen dat je geen pot rolmops achter in je wagentje legt, want dan kan het goed zijn dat je zo een kerel met een zijde sjaaltje achter je krijgt. Zo mijn wekelijks verhaal zit er weer op, nu mijn twee delhaize boodschaptassen nemen ( twee extra punten ) en al flirtend mijn inkopen doen voor deze week, een fles wijn links, twee bloemkolen ( ja, ik heb er zin in ) en nee geen pot rolmops. Tot maandag .......
Onze prille liefde is over ( lees * mijn nieuw lief * 20 april 2009 ) Ik dacht dat zij de ware was, maar nee, cupido schoot nog een pijl af maar miste zijn doel en nu sta ik weer met bijde voeten op de grond, die vlinders in mijn buik zijn nu krampen geworden. Nee het lag niet aan haar, zij was lief, mooie en sexy, het lag gewoon aan mij, ik piekerde te veel over die woorden die ze zij < jij bent de beste minnaar die ik ooit heb gehad, vergeleken bij de rest ben jij top, bij jou is het geen wilde dierlijke seks, waar ze je alle hoeken van de kamer laten zien, maar zo zacht en puur en eigenlijk is de grootte niet zo belangrijk > Ik weet dat ze het goed meende, maar ik voelde mij zoals de koning die op 21 juli zijn troepen schouwt, je ziet ze allemaal passeren en je denkt, ze hebben er allemaal op gezeten maar ik ben de beste, welke man wilt niet dat ze tegen hem tijger of heet stuk zeggen in plaats van je bent zo zacht en puur. Toen ze zij < eigenlijk is de grootte niet zo belangrijk > wist ik niet wat ik er moest van denken, vond ze het niet zo erg dat ik met mijn één meter zeventig op het parade plein stond tussen al die gasten van 1,90 à 2 meter of dat ik onder de douche stond met de mannen van de voetbalploeg, links van mij de kipper met 17 cm en rechts van mij de spits met 21 cm en ik met mijn, neeeeeee . Ik heb haar toen een briefje geschreven, het begon als volgend ....
Het is voorbij, het is uit, het is over, want het vuur is al een tijdje dood ....... § En voor de duizendste keer, red ik mij wel weer alleen. ( tekst van mama's jasje * het is over * )
Het is wel schoon hé, maar triestig, terug zal ik mij zorgen moeten maken over mijne prostaat . Tot maandag .......
We kennen allemaal het fenomeen * het zwarte gat * maar wat is het ? is het de poep van een negerin, is het iets ginder boven in het heelal of is het een gat waar de gepensioneerden in vallen ( hij is gestopt met werken en viel in een zwart gat ) Over dit fenomeen zijn de wetenschappers na jaren van studie en onderzoek het nog altijd niet over eens. Een gat is het enige dat geen jing of jang heeft, ik geef een voorbeeld, je bent aan het lopen en je valt, er is een scheur in je broek, met andere woorden er is een gat in, je kan dat gat er uitknippen, maar wat heb je dan over, een gat, niets dus, maar dat gat in je broek is wel groter geworden, dus knip je dat groot gat er ook uit, en hoe meer je knipt, hoe groter dat gat is geworden en op den duur heb je niets meer over, zie je. Over gat, gaten en zwarte gaten ben ik een boek aan het schrijven, het is bijna af, maar juist over de titel van mijn boek ben ik nog niet zeker, je zal zeggen noem het * het zwarte gat * maar tegenwoordig moet je oppassen wat je schrijft, de negerinnetjes zullen zeggen < hup, weer ene die over ons gat schrijft > de chineesjes zullen zich gediscrimineerd voelen omdat het weer niet over hun gat gaat, zo zie je maar dat het zoeken van een juiste titel niet simpel is. Ik ga mijn boek, als het af is, via het internet verkopen, en daarom zal je op het einde van mijn wekelijks verhaal een reclame slogan vinden ter promotie van mijn tot hier toe titelloos boek. Tot maandag .......
§§§§§§§ §§§§§§§
* HET ......... GAT * wat is het, waar is het, wie heeft het. Een boek dat een heldere kijk geeft over dit fenomeen. Met getuigenissen van slachtoffers en schokkende foto's, allemaal samengebracht in één boek en van tekst voorzien van guapo. < Koop mij, en je valt niet in een zwart gat. >
Toen ik haar zachte lippen op de mijne voelde wist ik het, dit is de vrouw van mijn leven. Na meer dan een maand mij te hebben uitgesloofd om in haar gunst te komen is het mij eindelijk gelukt. Ik ben gelukkig met mijn nieuw lief, allé zo nieuw is ze nu ook weer niet, maar ze is knap, lief, sexy en wat mij het meest aansprak was haar humor. Ik weet nog onze eerste ontmoeting toen ik haar naam vroeg < marie-bell > zij ze < een mooie naam > zij ik < dan heb je mijn gsm nummer nog niet gehoord > zij ze ondeugend, en lap, cupido zijn pijl had mij geraakt, tot over mijn oren was ik verliefd op haar geworden, in mijn buik voelde ik vlinders en ik zweefde twintig centimeter boven de grond. Maar zij hield de deur op een kier, we gingen wel samen op restaurant, we zijn samen gaan dansen, ik heb zelfs de plafon van haar appartement geschilderd, maar verder dan een vriendschap kus kwam ik niet < je moet geduld hebben > zij ze < ik ben zo niet, van de eerste keer er op en zo > < ik wacht wel > had ik toen met een bevende stem gezegd. Ja, het was bij mij al een tijdje geleden dat ik nog een vrouw had gehad, jullie moeten niet denken dat ik een seksmaniak ben, maar eens over de dertig moet dat zaadkanaal daar van onder regelmatig leeg gemaakt worden, anders versteend daar alles en krijgt je het aan je prostaat. Maar dat is nu geen probleem meer met mijn nieuw lief, toen ik haar een briefje had geschreven is ze bezweken voor mijn charme, ik begon mijn briefje met ... Ik graak niet uit mijn woorden, als ik samen ben met jou, Daarom schrijf ik het op een briefje, hoeveel ik van je hou. Schoon hé, en de gelukkigste man ter wereld zegt < tot maandag, en ik zie jullie allemaal graag, maar het liefst mijn marie-bell, bell, bell, bell ..... >
Ik ga het vandaag hebben over vrouwen, ze verdienen misschien wel wat minder dan de mannen, maar ze hebben langs alle kanten voordelen, allé zullen jullie zeggen hier heb je hem weer, het zal weer gaan over korte rokjes en spannende bloesjes, nee, daar ga ik het niet over hebben, al hoe wel dat ook een troef is die ze geregeld uitspelen, maar swat. Als er een situatie zich voordoet en er is een vrouw bij betrokken geeft dat een heel andere wending dan als het voorval zich zou afspelen bij een man, ik geef een voorbeeld ... Op een morgent komt een man terug van een vis tochtje met zijn boot en besluit om langs de oever een dutje te doen. Zijn vrouw die ondangs het feit dat ze niet vertrouwd is met dat bootje, besluit om een eindje te varen op het meer, na een tijdje gooit ze het anker uit en pakt een boek en begint te lezen. Plots komt er een boot langs haar van * water en bos beheer * en de opzichter vraagt < goede morgent mevrouw, wat bent u hier aan het doen > < een boek aan het lezen > antwoord ze en denkt, is dat niet duidelijk < u bent in een verboden te vissen zone > zegt de opzichter < sorry overste, maar ik ben niet aan het vissen, ik ben aan het lezen > de opzichter kijkt in de boot en zegt < ja, maar je hebt al het gereedschap bij, en voor zo ver ik weet kunt u op elk ogenblik er mee beginnen, ik zal u een bekeuring moeten geven en je materiaal in beslag nemen > < als u dat doet, zal ik je aangeven voor seksuele intimidatie > zegt de vrouw < maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt > zegt onze opzichter, de vrouw glimlacht en zegt < dat is waar maar je hebt al het gereedschap bij, en voor zo ver ik weet kunt u op elk ogenbilk er mee beginnen > < nog een prettige dag verder mevrouw > en de opzichter vertrok. Zie je nu wat ik bedoel, uit iedere situatie halen ze voordeel of praten ze zich er uit, gelukkig verdienen ze minder dan wij, en kunnen we nog een beetje ons gezag laten gelden, want anders was onze plaats waar de borstels en de vegers staan. Tot maandag .......
Vorige zaterdag was het weer zo ver, ik ben familieleden van de luchthaven gaan afhalen. Zo een luchthaven heeft voor mij iets speciaal, ik hou van de sfeer die daar heerst, de massa mensen die als mieren door elkaar lopen, het geluid dat door de luidsprekers galmt < de passagiers van vlucht jaf 6198 met bestemming gran canaria worden aan de instapbalie verwacht > daar krijg ik zo een warm gevoel van over mij, en dan al de mensen op de luchthaven zijn goed gezind, ofwel komen ze bruin terug van hun vakantieoord of ze zien hun dierbare na een lange tijd terug. En wat je daar zo allemaal ziet rondlopen, mensen toch, of het nu zomer is of winter het luchthavengebouw is een mode paradijs, lange en korte rokken, bloesjes waar je gans haar bollenwinkel kan zien tot een rolkraag, opwindende vrouwen tot nog meer opwindende vrouwen. Ik kan er niet genoeg van krijgen op zo een luchthaven, en daarom ben ik altijd minstens twee uren voor de landing ter plekke, zet mij zo centraal mogelijk om te obsederen, te evalueren en te fantaseren, ja,ja ik ben hier graag. Op het info bord verschijnt achter de vlucht uit gran canaria * DELAY * ik bal mijn vuisten en roep < YES > Tot maandag .......
Ze zeggen dat geduld een schone deugd is, en dat zal wel kloppen zeker, maar ik kan het er dikwijls zo van op mijn zenuwen krijgen. De supermarkt is zo een plaats waar je geduld op de proef word gesteld, je hebt elf artiekels en je kan aanschuiven bij die lange rij ( tot tien artiekels is er een snelkassa ) en van voor aan de kassa staat een gepensioneerde te zoeken naar 0,2 eurocent, eerst in zijn broekzakken en dan in zijn geldbeugel, hij vind het niet direct en laad alles uit, een medaillon van ons lieve vrouwtje, een knoop, nog wat spaans geld van vroeger, maar twee eurocent vind hij niet < wacht > zegt hij, gaat in zijn binnenzak en haalt zijn bril boven, maar ook met dat hulp stuk vind hij geen 0,2 cent. En dan haalt hij zijn bankkaart boven < bankcontact > zegt hij en steekt zijn kaart verkeert in dat machine, de kassierster helpt onze ik heb tijd genoeg, de code intikken lukt niet van de eerste keer, na poging vier haalt hij uit een andere zak een briefje, daar staat zijn code op, eindelijk is de verrekening volbracht, nu nog dat medaillonneke, die knoop en die peseta's inladen, nog even tegen de kassierster zeggen dat zijn bankcode de geboorte datum is van zijn kleindochter en dat ze vorige week vijf jaar is geworden. Hij is gelukkig, zijn voormiddag is zo goed als voorbij. We doen allemaal een stap naar voren, nog drie mensen voor mij, een jonge gast met wat blikjes cola, een huisvrouw met een bom volle kar en een oud moederke, ik krijgt het benauwt, ik hunker naar een sigaret, een pint zou nu helpen, ik moet mij zo snel mogelijk kunnen afreageren op mijn boxbal, en dan hoor ik een stem heel ver in mijn achterhoofd dat zegt < geduld herman geduld, uwe tijd komt ook wel, als je oud en versleten bent kan je ook je show opvoeren aan de kassa en je dag zal zo gepasseerd zijn > Jullie zullen ook geduld moeten hebben tot maandag .......
Ik was hem juist voor toen we de parking van het restaurant opreden, gij niet dikke nek, dacht ik en parkeerde mijn wagen vlak bij de inkom deur, maar er was plaats zat en om mij de duivel aan te doen zette hij zijn porsche naast mijne hyundai. Mijn vriendin stapte uit, ik vond dat ze er knap uitzag in dat kleedje van de C&A, zijn vriendin was ook uitgestapt, haar bontjasje paste perfect op dat minirokje en die laarzen. We waren als eersten bij de inkomdeur van het restaurant, gevolgd door die platbroek met zijn blonde del, een bediende opende de deur voor ons < ik heb gereserveerd op naam van guapo > zij ik < dan heb ik een tafel voor vier aan het raam > zij die kerel < nee, nee wij zijn met twee > verbeterde ik hem < oh ik dacht dat jullie samen waren > ik schudde met mijn hoofd en met mijn ogen gaf ik te kennen, toch niet met hen. Die vriendelijke man begeleide ons maar onze tafel, we zaten nog maar pas neer of wie kwam er dat tafeltje naast ons zitten, juist die dikke nek met zijn madam. De ober bracht ons de menu kaart en vroeg of we een aperitief wilde drinken < twee rode potto's > zij ik < doet u ons maar een flesje champagne > zij onze dikke nek, ons voorgerecht werd overtroffen door zijn zes oesters de man, en toen we twee steaks bestelde met peperroomsaus vroeg hij of de kreeften vers waren, hij bestelde er twee en met zijn hand gebaarde hij dat ze groot mochten zijn, ik bestelde een huis wijn en hij een franse wijn, een chàteau met een moeilijke naam. Ik voelde mij niet op mijn gemak, wat een fijne avond voor ons tweetjes moest worden werd verpest door die dikke nek die er plezier in vond ons te overtreffen, ik had hem tegen zijn madam horen zeggen dat oesters goed zijn voor de potentie en dat je van peperroonsaus gemakkelijk een brandend gevoel kan krijgen bij het wateren ... en dan plots glipte er een oester langs zijn mond, recht op dat wit hend van onze vriend, dat beest zakte zachtjes naar beneden en viel uiteindelijk op een plaats waar mannen liefst geen plekken hebben, ik knipte met mijn vingers naar de ober, en toen die kwam vroeg ik < hebt u nog wat brood voor ons en een bavet voor meneer hier naast > Mijn peperroom steak heeft nog nooit zo goed gesmaakt, en ja hij had een beetje gelijk, toen ik ging wateren voelde ik een brandend gevoel, maar zo een ganse avond in een chic restaurant zitten met een plek van voor op je broek is zelfs voor een porsche rijder wreed ambetant. Tot maandag .......
Ik heb mijn visie over negerinnen moeten herzien, niet dat ik iets heb tegen hun huidskleur of zo, maar ik vind ze groot en struis, en om eerlijk te zijn ik heb wat schrik van hen, pak nu de tennisster serina williams, ik ben zelfs een fan van haar, maar als ik haar vijf minuten zie spelen krijg ik een raar gevoel over mij, ik begin mij voor te stellen dat ik haar tegen kom op een avond in een donker steegje, ze is twee koppen groter dan mij, als ik verstrikt graak tussen haar boezem is het met mij gedaan, haar armen zijn zo dik als mijn billen, en dan wil ik het nog niet hebben over haar achterwerk. Hier in de koeken stad ( antwerpen ) zijn er veel negerinnen, ze hebben wel een knap gezichtje, maar ze zijn groot en struis, ik zou wel willen, maar ben op alle gebied veel te klein voor hen, spijtig. En hoe het nu komt dat mijn mening is veranderd over de negerinnen, wel, een vriendinnentje van mij had mijn verhaal van sint valentijn gelezen en vond het zo triestig dat ze mij heeft uitgenodigd om samen naar de * afrika-afrika show * te gaan op de antwerpse gedempte zuiderdokken, in de grootste tent van europa, 30 meter hoog, er was een sfeer gemaakt zoals in afrika, met een temperatuur tussen de 25 à 28 graden, oerwoudgeluiden en muziek van ginder, ook het culinair afrika kwam aan bod, pikante soepen, lamsragout, artijokken, gebakken bulgur, noem maar op, en dan de dansen en de stunds die ze uitvoerden, ik was op slag mijn schrik voor de negerinnen kwijt, deze waren klein en smal, ze hadden klein borstjes en hun kontje, man, man, man, als ik ze zo bezig zag hun afrikaanse dans te dansen had ik goesting om er zo eentje mee naar huis te nemen ( mijn onderburen zouden het niet zo plezant vinden denk ik ) En zo is mijn schrik voor die zwartjes verdwenen, als ik er nu eentje tegen kom ga ik niet meer langs de overkant van de straat lopen, maar ga haar vriendelijk een < koe ala patata > wensen, wat het betekend weet ik niet, maar als ze mij niet in het ziekenhuis mept zal het wel een lief woordje zijn. Hopelijk tot maandag .......
Er is mij vorige week een verhaal verteld dat mij zo aan het denken heeft gebracht, het is misschien een oplossing voor sommige problemen, en daarom wil ik jullie het verhaal niet onthouden. De burgermeester van een kleine gemeente ergens in het noorden van duitsland was ten einde raad door de verschrikkelijke overlast die de massa's duiven veroorzaakte in zijn gemeente, alles was onder de duivenpoep, de mensen durfden nauwelijks nog op straat te komen en de kosten van de straatreinigings dienst waren gigantisch hoog. Een man kwam het rathaus ( gemeentehuis ) binnen en vroeg herr burgermeister te spreken, < als u mij belooft dat u mij geen vragen stelt, zal ik u mooie gemeente van al die duiven bevrijden > zij de man tegen de burgermeester < maar als u mij toch een vraag stelt, moet u mij vijf miljoen euro betalen > ging de man verder, de burgermeester dacht even na en accepteerde het voorstel. De volgende dag ging de man op het gemeenteplein staan, opende zijn jas en haalde er een rode duif uit, de rode duif vloog omhoog, draaide een paar rondjes boven het rathausplatz en vloog de gemeente uit, gevolgd door al de andere duiven. Na een tijdje kwam de rode duif alleen terug en ging op de schouder van de man zitten. De burgermeerster was onder de indruk van het gebeuren, dacht even na en zij < dit is geweldig, ik ben gefascineerd en het maakt mij niet uit wat het kost, maar ik ga u toch een vraag stellen, heeft u ook zo een rode ....... ( vul maar zelf in ) Met dank aan L.V.D.B. Tot maandag .......
Ik had het al een tijdje ondervonden dat er minder volk in de disco's en de mega dancings kwam < de tijd dat je op de koppen kon lopen is voorbij > zij een dancing uitbater op tv, en volgens hem kwam het door de crisis, maar ik denk dat het maar voor een gedeelte waar is, als je nu naar een vrijgezellen bal gaat of een dancing voor alleenstaande is daar niets te merken van de crisis, die zaken zitten stamp vol, maar daar kan je nog een trage dansen, een rock & roll en niet te vergeten de * la bamba * dansen. In een disco is het de ganse avond het zelfde muziek, op de dansvloer staan ( vooral gasten ) daar te springen alsof er iets in hun onderbroek zit dat pikt, vroeger hadden we zo van die kartonnen ventjes, die moest je bovenaan vast houden en onderaan was er een koordje, als je er aan trok gingen de armen en benen van dat ventje open en toe, zo staan die gasten daar de ganse nacht te springen, en dan maar klagen dat ze geen lief kunnen krijgen. Hier op een blog had ik een verhaaltje gelezen van tineke, die vond dat de jongens en de mannen van tegenwoordig geen jagers meer zijn, dat de vrouwen, het vroegere wild, nu eerder de jagers zijn geworden, dat het sterke geslacht lui is geworden, en dat kan kloppen, vroeger in de oertijd gingen we ( de mannen ) op liefdesjacht met een knots, in de tijd van de Romeinen voerden we oorlog voor de gunst van de dames, we hebben zelfs geduelleerd als er ene wat teveel naar ons lief keek, maar nu kan het ons niet veel meer schelen, we maken ons geen zorgen meer, er zijn in de wereld meer vrouwen dan mannen, als ze ons niet meer zien staan, pakken we gewoon een ander, we tikken vanuit ons lekker warm nestje op * face book * en hup klaar is kees, gedaan met op de hoek van de straat te staan wachten in weer en wind tot ze eindelijk komt. Maar zo ben ik niet; ik vind het fijn om op jacht te gaan, mijn geweer is altijd schiet klaar, het jagen, het besluipen van los lopend wild, geeft mij een kik, en ik weet dat de vrouwtjes dat graag hebben, daarom bel mij 0475.xx.xx.xx Tot maandag .......
