Na witte donderdag kwam goede vrijdag, en of hij goed was, met een bevriend koppel zijn we naar luxemburg gereden, nee, nee, het is niet wat jullie denken, de tijd van de couponentjes knippen is voorbij ( spijtig ) natuurlijk hebben we de benzinebak vol gedaan, wat sloffen sigaretten, de nodige flessen sterke drank en alles wat daar goedkoper is mee gebracht, maar ons hoofddoel van de trip was een beurs over woningen in het buitenland, ik en ons liza lopen al een tijdje met de gedachten rond om iets te kopen en te immigreren naar een zonnig land, staf en zijn vrouw eveline ( het bevriend koppel ) ook, je zal zeggen, waarom naar luxemburg gaan voor informatie over buitenlandse woningen, wel de belgen zijn foefelaars maar die luxemburgers spannen de kroon, die hebben voor alles een achterpoortje, ze zijn met niet velen, maar in verband met foefelen en geld zaken, chapeau voor hen. Bij de eerste stand bleven we staan, een deftige gekleede heer vroeg ons < francais au flamand > oef, dacht ik dat valt al mee, want jullie weten dat mijn frans maar comme si, comme sa is, de man stelde zich voor en zij dat de nieuwe trend de turkse rivièra was, we gaven hem te kennen dat onze voorkeur de canarische eilanden waren < oh, maar in dat geval heb ik voor jullie enkele prachtige promoties > hij vroeg ons binnen in de stand te komen en we mochten plaats nemen in de zetels voor een groot plasma scherm < voor we beginnen > zij hij < mag ik jullie iets aanbieden, een vino del campo, misschien > met zijn vieren knikte we bevestigend. Toen de eerste villa op het scherm verscheen was ik al verkocht, vier slaapkamers, vier badkamers, een zwembad, een tennisveld, een ondergrondse garage voor vier auto's, en een grasveld rondom de villa van 100 op 80 meter, ik dronk mijn glas vino tinto in één keer leeg, eigenlijk waren ons liza en ik op zoek naar een appartementje dicht bij een bushalte op zo een tien minuten rijden van het strand, maar dit, wauw, inmiddels was mijn glas weer bijgevuld en verschenen er nog meer villa's op het scherm, maar mijn gedachten waren bij de eerste villa, ik zag mij zelf al liggen lang uitgestrekt in het gras, ons emmake die voor de zoveelste keer in het zwembad sprong, ons liza die de logeerkamers in orde bracht, want morgen komt de familie uit belgie, < en wat vind u er van > vroeg die vriendelijke meneer aan mij terwijl hij mijn glas bijschonk < heu, ik vind ze allemaal mooi, maar mijn voorkeur gaat naar de eerste villa > zij ik en vroeg wat meer uitleg over de ligging en de prijs, hij zij dat de villa een ideale ligging had en de prijs reuze mee viel, 1 miljoen 400 duizend euro, ik denk dat hij mij zag bleek worden en voegde er snel aan toe dat hij er bij de eigenaar een 100 à 150 duizend euro zou kunnen af doen < dat is al interessanter >zij ik, we hebben dan nog wat verder gebabbeld tot de fles leeg was en beloofde aan deze goede ziel dat hij nog van ons zou horen, en zo hebben we nog bij drie andere standen de nodige informatie en onze dorst gaan lessen. Onze planning was dat we voor de donkeren terug in belgie zouden zijn, we zijn dan eerst gaan eten, en onder het eten vertelde ik staf dat ze hier in diekirch stad het befaamde diekirch bier brouwen, we hebben dan eerst het blond biertje geproefd en dan het bruintje maar konden niet zeggen welk het lekkerste was, dus moesten we onze test opnieuw doen, en opnieuw, en opnieu ....... gelukkig konden we hier blijven overnachten. Na witte donderdag, goede vrijdag, was het stille zaterdag, op de terugweg naar huis is er bijna niets gezegd, we hadden met zijn vieren zo een hoofdpijn dat iedere oneffenheid in het wegdek ons een pijnscheut bezorgde. Thuis gekomen hebben liza en ik ons geld geteld, want die eerste villa zij ons wel iets, en nu staat ons besluit vast, dat appartement aan de bushalte nemen we. Hasta lunes .......
