Dag lieverds in België!

Wat wil ik jullie vertellen over de voorbije week… ?

Wel, de schooldagen zijn wederom voorbij gevlogen! Alles gaat hier langzaam en op het zuiderse gemak, maar om een of andere reden vliegt de tijd ontzettend snel voorbij. Ongelooflijk toch dat we hier dinsdag al een hele maand zijn?! We waren onlangs even aan het overleggen welke uitstappen we nog allemaal wilden maken, en we kwamen tot de conclusie dat we al te weinig weekends hebben. Haha, echt ongelooflijk – maar ook een goed teken. Als de tijd traag zou gaan, verveelden we ons waarschijnlijk standbeeldsteendood.

Maar ik ging dus het dus even over school hebben… ik begin steeds meer aan de manier van werken op school te wennen en men went ook steeds meer aan mijn aanwezigheid (en mijn bijbehorende vreemde accent :) ) Ik ben deze week nergens meer echt geschokt van geweest, dus dat soort verhalen kan ik jullie besparen. Veel heb ik er dus eigenlijk niet over te melden.

Zaterdag was voor mij een luilekkerdagje. De anderen zijn naar Berg en Dal geweest om zich te gaan uitsloven op touwenparcours en dergelijke, maar ik had echt behoefte aan wat rust en tijd helemaal voor mezelf.

Enfin, het kwam dus goed uit dat de anderen net nu wilden gaan surveivallen (iets waar ik nooit echt fan van zal worden).

Mijn dag: Ik heb lang geslapen, lekkere krentenbollen gegeten (Nederland is hier nooit ver weg), wat gelezen, een film gekeken in de hangmat en zelfs enkele nuttige dingen per fiets gedaan. Ideaal dus en perfect wat ik nodig had! Ik kan er weer tegenaan!

Zondag was voor mij een verderzetting van de weg die ik zaterdag al was ingeslagen, zij het in een iets aangenamer en idyllischer kader. We zijn ’s ochtends vroeg de taxi ingesprongen om ons - over de rode,hobbelige bauxietweg richting binnenland- naar het resort ‘Overbridge’ te laten brengen. Een resort, inderdaad- wat je erbij droomt: goudgeel strand, water en hutjes van palmbladeren om je hangmat in op te hangen. Het strand is kunstmatig aangelegd (waardoor Thibault de bouw van zijn dam en zandkasteel moest staken van de redder) en het water is eigenlijk gewoon de Surinamerivier. Onze taxichauffeur maakte van de nood een deugd, en heeft zijn zondagmiddag er ook heerlijk dromend in een hangmat doorgebracht. Kan je’m ook ongelijk geven?

Dus – korte samenvatting-  wat hebben we zondag gedaan? Gelezen, gedut, muziek geluisterd en geschommeld in de hangmat. En toch doodmoe thuiskomen… onwaarschijnlijk maar waar! Laten we dat maar steken op de lange en zeer putrijke weg die we weer naar huis moesten afleggen. Geen pretje.

Enfin, eigenlijk waren we al blij dat we er weer zijn weggeraakt. Want toen we wilden vertrekken, waren onze taxichauffeur en zijn busje spoorloos verdwenen, terwijl hij ons verzekerd had dat hij de hele dag daar zou blijven. Raadsel, raadsel… maar uiteindelijk kwam hij toch weer boven water (niet uit de Surinamerivier, gelukkig :) )

En hebben we vandaag ook nog wat geleerd? Ja hoor!
Een tropentip tegen vliegen:

Hang doorschijnende plastiek zakjes met water op en je hebt er geen last meer van. De vliegen zouden wegvliegen als ze zichzelf weerspiegeld zien (of zoiets). Dat is tenminste wat ik vandaag gehoord heb. Het proberen waard, denk ik zo!

Tenzij ik zelf zou verdwijnen na het zien van mijn weerspiegeling, tot volgende week voor meer vers-van-de-pers Surinamenieuws!!

Tropisch hete zoenen,

Liesbeth

02-03-2009 om 20:22 geschreven door Liesbeth