Vanmorgen hebben we na het ontbijt uitgecheckt in ons hotel in Urubamba. We gingen te voet naar het busstation. Men had ons aangeraden om een 3-wieltaxi te nemen naar daar, maar als je die dingen ziet rondrijden vreesden we soms dat ze zouden omkieperen . Te voet was het slechts 20 minuutjes gaan en vermits we daar niet vies van zijn...
We gingen dus met het plaatselijk openbaar vervoer naar onze volgende overnachtingsplaats Ollantaytambo. De plaatselijke bus kost hier slechts 1,50 soles per persoon voor een rit van ongeveer een half uur, omgerekend is dit amper 0,40 . Stel je voor!!!
In Ollantaytambo bezochten we de archeologische site. Een vrij grote Inca stad, de enige in dit gebied die na de komst van de Spanjaarden niet werd afgebroken. In het dorp zijn nog een aantal straten en huizen uit de Incatijd die ook nu nog worden bewoond.
Verder werd het een rustige dag die we vulden met wat rondstruinen door de oude straatjes, tussen de souvenirwinkeltjes en -kraampjes, hier en daar een terrasje doen en een hapje eten.
Morgen gaat onze laatste week in... We houden jullie zo veel mogelijk op de hoogte.
5 juni - Verborgen ponchopad door de Heilige vallei
Om 9 uur deze ochtend werden we opgepikt aan het hotel in Cusco door onze gids. Samen reden we eerst naar Pisaq. We bezochten de oude incastad boven op de berg met daaronder de terrassen waarop vroeger allerlei groenten e.d. verbouwd werden. Na ons bezoek aan deze tamelijk goed bewaarde ruïnes reden we verder naar de Amaru gemeenschap, een dorpje een 30-tal km verder dan Pisaq. De vrouwen van deze gemeenschap ontvingen ons door bloemblaadjes over onze hoofden te strooien. Verder werden we uitgenodigd om een kijkje te nemen in hun huizen alsook in hun tuin waar de oogst van maïs en quinoa lag te drogen. Op deze manier kregen we een klein beetje een beeld van het leven hier. Verder kregen we een typische lunch aangeboden die bestond uit verschillende soorten aardappel met een pittig dipsausje als voorgerecht, quinoasoep en als hoofdgerecht rijst met een slaatje en cavia. Blijkbaar is dit laatste heel normaal en wordt dit hier vaak gegeten.
Na het eten legden de vrouwen ons het proces van het spinnen en verven van wol uit. De wol, afkomstig van schapen, lama's of alpaca, wordt eerst geverfd met natuurlijke kleurstoffen zoals bloemen en planten. Daarna wordt hij met de hand gesponnen, daarna nogmaals gesponnen zodat de draad supersterk is. Hierna kan deze wol gebruikt worden om te weven.
Nadat we afscheid hadden genomen van deze Amaruvrouwen, stopten we nog in het modernere dorp Pisac om daar even de markt te bezoeken. Hierna werden we afgezet in ons hotel in Urumbara. Hier verblijven we slechts 1 nacht want morgen trekken we verder naar Ollantaytambo, een ander dorp in de Heilige vallei.
Vandaag hadden we een vrije dag in Cusco. Al geo-cachend hebben we de stad ontdekt. Eerst zijn we een heleboel hellende straatjes en trappen opgegaan in de richting van een archeologische site Q'enqo. Na een bezoek aan deze site en het loggen van de cache hier vlak in de buurt, passeerden we nog langs een andere, maar minder bekende site K' silluchayuo, waar we na lang zoeken ook de cache konden loggen.
Hierna gingen we terug naar beneden richting Cusco centrum. We aten eerst iets in een klein maar mooi restaurantje. De restaurantjes zijn hier vaak amper te vinden. Een deur of een poort met een uithangbord geeft het aan, maar je gaat dan vaak een gebouw binnen, een trap op, terwijl je je afvraagt : bevindt zich hier een eetgelegenheid, waar komen we in terecht???
Na het eten trokken we verder de stad in en liepen we een "multi" (voor de leken in het geo-cachen: d.w.z. dat je coördinaten in je gps stopt en van punt naar punt gaat door de stad). Op deze manier kwamen we op mooie pleinen en voorbij mooie gebouwen.
We hebben geluk dat het het hier winter is . De mensen hier lopen meestal met dikke kleren, terwijl wij toeristen in short en T-shirt liepen. Vanaf ongeveer 10 à 11 uur tot ongeveer 17 uur, was het hier makkelijk tussen de 22 en 25 ° C. In de zon liep de temperatuur zelfs nog hoger op denk ik.
Intussen hebben we onze spullen ingepakt om morgen verder te trekken naar Pisaq voor onze tocht door de heilige vallei.
Vanmorgen om 8 uur namen we de bus van Puno naar Cusco. Omstreeks 15 uur kwamen we aan in Cusco. We namen een taxi naar het hotel. Na onze bagage te hebben afgezet in onze kamer hebben we wat rondgelopen in Cusco, waar we ook onze eerste cach in Cusco hebben gepakt ;-)
Regelmatig komen we mensen tegen die we in een of ander ander hotel hebben tegengekomen. Zo ook deze keer. We spraken meteen af om 's avonds samen iets te gaan eten.
Vermits een groot gedeelte van deze dag in beslag werd genomen door een lange busrit, valt er verder over vandaag niet veel te schrijven...
1 en 2 juni - Bezoek aan de eilanden op het Titicacameer
1 juni - Bezoek aan Uros, een drijvend rieteiland en aan het eiland Amantani
Rond 10 voor 8 's ochtends werden we opgepikt aan ons hotel in Puno. We reden naar de haven van Puno om daar over te stappen op een boot. Na een uurtje varen arriveerden we op het eiland Uros, een drijvend rieteiland. Deze eilanden zijn gemaakt van een soort riet dat groeit in het Titicacameer. We werden eerst ontvangen door de vrouwen in hun typische klederdracht. Daarna kregen we hier door de dorpsoverste een hele uitleg hoe de eilanden zijn ontstaan, hoe ze worden onderhouden en hoe de mensen er leven. Maximum leeftijd van zulk eiland is immers slechts 30 jaar. We mochten ook in hun huisjes kijken en foto's nemen. Het is voor ons moeilijk voor te stellen hoe de mensen op deze manier nog kunnen leven. Vervolgens konden we op een traditionele rieten boot meevaren naar het hoofdeiland van Uros. Hier konden we zelfs onze paspoorten laten afstempelen.
Na dit bezoek aan Uros hebben we nog een 2-tal uren gevaren tot het eiland Amantani. (hier gaat het wel over een gewoon natuurlijk eiland)
Hier werd de groep waarmee we waren opgesplitst in kleine groepjes, die respectievelijk bij verschillende families zouden lunchen en overnachten. Op deze manier leerden we het typische leven van deze eilandbewoners kennen. Wij werden samen met nog een Frans koppel en een Amerikaan ondergebracht bij de familie van Rosa. We vertrokken te voet van de haven naar haar huis. De eilandbewoners lopen de bergen, stenen trappen e.d. op alsof het niks is. Voor ons was het echter een hele inspanning, te meer daar het Titicacameer op 3800 m hoogte ligt. We kregen een typische lunch voorgeschoteld, bestaande uit quinoasoep, een soort omelet met kaas bij een aantal verschillende soorten aardappelen en een paar schijfjes tomaat en komkommer. Verder volgde een tas cocathee. Verder was het huisje en de kamers zeer basic! Water is er in het droge seizoen bijna niet voorhanden. Enkel 's ochtends om 5 uur is er gedurende 20 minuten water dat van een hogerop gelegen reservoir komt. Bijgevolg vullen de mensen op dat ogenblik zoveel mogelijk vaten, bidons, jerrycans ... met water.
Na het eten werden we begeleid tot op het dorpsplein, vanwaar we vertrokken voor een uurtje wandelen naar een oude pre-inca tempel, Pache Tata genaamd. Deze ligt op het hoogste punt van het eiland, 4116 m. Na deze klim (of voor mij bijna op het einde van de klim) konden we de zon in de verte zien ondergaan. Hierna keerden we langs dezelfde weg terug naar de huizen om het avondmaal te gebruiken. Dit bestond uit een maïssoep, rijst en een mengeling van aardappelen en groenten. Natuurlijk ontbrak de kop kruidenthee niet.
Tegen 8 uur werden we door een familielid begeleid naar een typisch feest met peruaanse muziek en dans. Hiervoor werden we door hen gekleed in typische klederdracht. D.w.z. voor de mannen een poncho en voor de vrouwen een witte bloeze met kleurrijke stiksels, een rok, een lendeband die zo stevig werd aangesnoerd dat je amper kon ademen, en een zwarte sjaal ook met kleurrijke stiksels.
Zo moesten we 10 minuutjes stappen tot aan het feest.
Na het feest keerden we terug naar het huis om daar de nacht door te brengen. Vermits hier geen verwarming bestaat, was het erg koud in de kamers.
2 juni - Taquile eiland
Nadat we 's morgens opstonden konden we met ijskoud water ons een beetje verfrissen, onze tanden poetsen en ontbijten bij onze gastfamilie. Daarna namen we afscheid en stapten we terug naar de haven vanwaar we met de boot verder vaarden om Taquile eiland te bezoeken.
Op dit eiland wandelden we eerst een uurtje tot aan het hoofdplein. Hier zagen we ook de breiende mannen. Het is namelijk zo dat een man op dit eiland enkel kan huwen als hij de typische mutsen en dergelijke kan breien.
Nadien kregen we een demonstratie van het weven (deze bewoners zijn door Unesco beschermd en zijn blijkbaar de beste wevers ter wereld). De kinderen beginnen al met het weven te leren als ze nog maar 5 jaar oud zijn. Op 17-jarige leeftijd moeten ze kunnen bewijzen dat ze ervaren wevers zijn. Verder demonstreerden ze ook nog een plant die werd gebruikt om shampoo en detergent van te maken. Door het gebruik van deze shampoo zouden de zwarte haren van deze mensen nooit grijs worden en zouden ze ook niet kaal worden. Als detergent werd dit natuurproduct ook gebruikt voor bijvoorbeeld het wassen van kleding, het wassen van pas afgeschoren schapenwol, ... Nog een laatste toepassing die werd aangehaald was het gebruik van resten van dit product als meststoffen voor bloemen en planten.
Bij deze familie gebruikten we met de ganse groep ook de lunch. Die bestond uit quinoasoep en forel met rijst, frietjes en groenten, gevolgd door weerom de typische kruidenthee (coca, munt of gemengd).
Na deze lunch wandelden we nog een uurtje over het eiland tot aan een volgende haven waar intussen onze boot had aangelegd, die ons terugbracht naar de haven van Puno.
Deze 2-daagse uitstap was een avontuur op zichzelf! Zeer basic, ijskoud water te gebruiken uit bidons, geen verwarming, geen openbare verlichting, geen of bijna geen elektriciteit, eten wat de mensen zelf verbouwen...
Nu zijn we terug in het hotel en kunnen we terug internet gebruiken en bijgevolg onze avonturen aanvullen.
Na het ontbijt werden we om 7u30 opgepikt om vanuit Arequipa naar Chivay te rijden. Chivay ligt op 3651 m hoogte in de Colca vallei.
Onderweg deden we verschillende tussenstops. De eerste was bij een kleine gemeenschap in de Andes waar we de originele Cocathee konden drinken en degenen die wilden mochten ook het kauwen op de cocabladeren proberen. (Stefan heeft dit geprobeerd, ik liever niet)
Verder passeerden we een top van de Tocra (4500m) en reden we door de Altiplano (=hoogvlakten) waar we verschillende stops maakten om de grazende guanacos, llamas en alpacas te zien en op de gevoelige plaat vast te leggen.
Verder reden we tot een dorpje net voorbij Chivay waar ons hotelletje voor de volgende nacht was. Hier gebruikten we de lunch en mochten we zelf een typisch peruaans voorgerecht, Causa rellena genoemd maken.
Na de lunch kregen we een uurtje de vrije tijd vooraleer we een wandeling naar boven naar een uitzichtpunt deden vanwaar we de typische terrassen konden bewonderern. Deze stammen nog uit de pre-Incatijd. De volkeren in deze vallei leefden en leven nu nog hoofdzakelijk van de landbouwgewassen die zij telen op de terrassen die eeuwen geleden door hun voorouders tegen de bergen zijn aangelegd. Omdat de bevolking in deze streken zo is uitgedund wordt echter nog maar een klein percentage van deze terrassen gebruikt.
Na deze wandeling konden we gaan genieten van de hotsprings, enkele baden aangelegd met water dat wordt opgewarmd door de nabijgelegen vulkaan. De anderen van onze groep gingen niet mee, maar wij hebben hiervan toch genoten ;-)
Nadien gebruikten we nog de lunch en kropen we vroeg onder de wol, doch een goeie nachtrust volgde spijtig genoeg niet echt.
31 mei - Colca Canyon
Vandaag vertrokken we om 6u30 uit ons hotel in de Colca vallei. Na 2 uur rijden kwamen we aan het diepste punt van de Colca Canyon. Het uitkijkpunt "Cruz del Condor" ligt op een hoge klif aan het diepste punt van de canyon. Je hebt hier een machtig zicht en tussen half 8 en half 10 's morgens is de thermiek zo goed dat je de immense Andes condor over de canyon ziet vliegen. We hadden het geluk er veel te zien vandaag. Ook hadden we nog een jonge condor gezien. Tijdens onze wandeling van het ene naar het andere uitzichtpunt spotten we ook nog een kolibri en een viscacha (ziet eruit als een konijn, maar met een lange staart).
Nadien zette ons busje zijn tocht terug naar Chivay, waar we lunchten. Daarna werd de tocht ingezet richting Puno.
Onderweg spotten we nog een soort ganzen en flamingo's die op deze grote hoogte kunnen overleven.
Nu zijn we in Puno in het hotel vanwaar we morgen naar het Titicacameer vertrekken voor 2 dagen. De volgende blogaanvulling zal pas binnen een 2 of 3-tal dagen kunnen gebeuren wegens gebrek aan internet.
Deze voormiddag bezochten we het Monasterio de Santa Catalina (oude gedeelte van het klooster) waarvan delen werden gebruikt tot in 1996. Dit oude klooster dat reeds bestaat van in 1500 en... en steeds werd uitgebreid, is opengesteld voor het publiek. Het is zelfs zo groot dat het een dorp in de stad is. We liepen er al snel 2 uur en half rond, vooraleer we alles gezien hadden. Het nieuwere deel van het klooster waar de huidige nonnen verblijven en leven, is niet toegankelijk voor buitenstaanders.
Deze namiddag hebben we rust genomen, bezig geweest met selecteren van foto's en dergelijke en verder rustig genoten van het mooie binnenpleintje van de posada (hostal) waar we verblijven. Er staan immers de volgende 4 dagen weer heel wat uitstappen op het programma.
Vanmorgen tussen half 9 en 9u zijn we
aangekomen in Arequipa met de nachtbus vanuit Ica. 12 uur in de bus
zitten, daarvan wordt je toch wel stijf zenne.
Zo snel mogelijk een taxi genomen naar
ons hostalletje. Een klein, maar heel gezellig en net hotelletje waar
we 2 nachten zullen verblijven. Na het afzetten van onze grote tassen
zijn we Arequipa ingetrokken om ergens te ontbijten. Het koffiehuisje
dat ons door het hotel was aangeraden had een gezellig binnenpleintje
waar we een lekkere empanada met kaas en hesp aten met een kop
'eerlijke' koffie of thee erbij. Ik had nog een lekkere tand en nam
nadien nog een stuk limoentaart, doch ze hadden er niet naast gekapt
met de limoen, het was een echte 'smoelentrekker', maar wel lekker
Nadien hebben we eerst onze spullen in
onze kamer gaan zetten en ons wat lichter gekleed. Ze hadden ons
gezegd dat het in Arequipa kouder zou zijn, maar daar hebben wij
overdag niet veel van gevoeld. Wij liepen gewoon in short en T-shirt
en sandalen, en dan zie je de locale bevolking met dikke truien en
dergelijke lopen. Dit terwijl de zon zo brandt. Wij snappen het echt
niet. Enkel na 16 uur begint het sterk af te koelen en heb je wel een trui nodig!
We hebben nog een tochtje gedaan door
Arequipa. We bezochten o.a. Het Museo Santuario Andino, dit is de
plaats waar het goed (door ijs) bewaarde lichaam van een Incameisje
dat 500 jaar geleden aan de vulcaangod Inti werd geofferd, wordt
tentoongesteld. Haar lichaam wordt bewaard in een speciale
doorschijnende diepvriezer bij 20°C. Ook de voorwerpen die bij
haar en andere opgravingen van zulke geofferde kinderen werden
gevonden werden hier tentoongesteld. Spijtig dat we hier geen foto's
mochten nemen. Dit was immer een heel interessant museumbezoek.
Deze middag aten we in een klein lokaal
restaurantje. Voor amper 2 per persoon kregen we een hele menu:
soep, hoofdgerecht, dessert en frisdrank.
Verder liepen we wat rond op de Plaza
de Armas, bezochten we nog de Iglesia de la Compania en niet te
vergeten de winkelstraatjes op zoek naar enkele souveniertjes.
Morgen hebben we nog een dag vrij hier
in Arequipa en staat een bezoek aan het Monasterio de Santa Katalina
op het programma. Verder zien we wel wat er komt...
Deze morgen om 6 u. gaan ontbijten, uitgecheckt en om 6u 30 werden we opgehaald om naar de haven van Paracas te rijden. Na nog een paar stops om mensen op te pikken (die allemaal te laat waren ) zijn we in Paracas per boot vertrokken naar de Ballestas eilanden. Daar hebben we verschillende dieren gespot zoals dolfijnen, zeeleeuwen, Jan-van-Genten, pinguïns, pelikanen en nog een aantal andere vogels... Ook zeesterren en krabben zagen we op de rotsen zitten. Zelfs de eerste (voor de tijd van het jaar vroege) babyzeeleeuw hebben we gezien.
Vanuit de schommelende boot hebben we vele foto's gemaakt, maar welke daarvan zijn gelukt moeten we nog uitzoeken. Het is Stefan zelfs gelukt een dolfijn onder water te filmen gedurende enkele seconden . (voor de facebookvrienden zie op FB)
Na de boottrip hebben we in Paracas nog een terrasje gedaan vooraleer terug naar Huacachina te rijden. Nu zitten we rustig op het terras van ons hotel. Vanavond vertrekken we met de nachtbus om 20u10 naar Arequipa waar we normaal gezien morgenvroeg om 8u zullen arriveren.
Mijne zieke was deze middag gelukkig beter. Een goeie grabbel reismedicatie en een half dagje extra slaap hebben wonderen gedaan.
Eerst zijn we de duinen opgewandeld achter het hotel tot helemaal vanboven. Zeer zwaar stappen in het losse zand !! En zo'n hoge duinen had ik van mijn leven nog niet gezien. Maar toch boven geraakt en een weids uitzicht over de oase en ook de dichtstbijgelegen stad Ica.
Om 16u vertrokken we met de zandbuggy's de woestijn in. Bij de chauffeurs van die machienen moet er toch wel ergens een vijs los zitten zenne! Duin op, duin af, nog erger dan een rollercoaster!!!! We zaten vooraan in de buggy, naast de chauffeur, dus we zagen alles op ons afkomen, doch eens de punt van een duin over weet je niet wat erachter komt, steil naar beneden, of zachtjes aan.... Een paar keer stopten we voor een fotosessie. De andere keren om te "zandsurfen". Je kon kiezen ofwel rechtstaand, maar de meesten (en ook wij) kozen al liggend op je buik op de plank. Dit laatste ging wel sneller naar beneden, maar we konden toch al niet omver vallen hé . Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik vanbovenuit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!!
Daarna maakten we nog een stop om de zon te zien ondergaan in de woestijn en een om foto's te maken van de oase.
Intussen hebben we een deugddoende douche genomen en is onze kamer precies ne zandbak geworden. Oeps correctie, 'was' precies ne zandbak. Stefan heeft ergens ne keerborstel gehaald.
Nu is het hoog tijd om te gaan eten en daarna inpakken en bed in. Morgenvroeg wacht de volgende uitstap alweer.
Onze uitstap naar de Ballestas eilanden is in het water gevallen. We zaten al in het busje dat ons oppikte om 6 u 30, doch Stefan voelde zich zo slecht (al enkele dagen turista) dat we gevraagd hebben of we deze uitstap een dag konden verzetten. Gelukkig was dit mogelijk, dit zou immers ook één van de hoogtepunten van onze reis zijn. Met de nodige medicijnen achter de kiezen ligt hij nu terug in bed. Hopelijk is het vanmiddag beter, want om 16u hebben we nog een tocht met zandbuggy's geboekt hier in de woestijnduinen!
Na het ontbijt nog een dik uur in Lima
stad rondgelopen. Kwamen we toevallig nog bij een initiatief van de
stad uit. Elke zondag het hele jaar door wordt er immers op een
plein/park in elk district van Lima gesport. De straten zijn afgezet,
spinningfietsen staan op de straat, een aerobicsessie wordt gegeven
voor al wie maar wil deelnemen, er wordt dansles gegeven voor
ouderen, en voor de kleintjes is er kinderopvang in het park
voorzien. Ook plaatselijke kunstenaars profiteren van dit gebeuren om
hun werken tentoon te stellen
Om kwart na 12u werden we opgepikt om
de bus te nemen naar Ica, waar we rond 18u50 zijn aangekomen. In een
piepklein taxietje werden we naar ons hotel gebracht. We maakten nog
een avondwandeling in de oase, maar verder zijn we in het donker niet
gegaan. Nu is het tijd voor bed want morgen staat er weer vanalles te
gebeuren.
. Te voet was het slechts 20 minuutjes gaan en vermits we daar niet vies van zijn...
. De mensen hier lopen meestal met dikke kleren, terwijl wij toeristen in short en T-shirt liepen. Vanaf ongeveer 10 à 11 uur tot ongeveer 17 uur, was het hier makkelijk tussen de 22 en 25 ° C. In de zon liep de temperatuur zelfs nog hoger op denk ik.
) zijn we in Paracas per boot vertrokken naar de Ballestas eilanden. Daar hebben we verschillende dieren gespot zoals dolfijnen, zeeleeuwen, Jan-van-Genten, pinguïns, pelikanen en nog een aantal andere vogels... Ook zeesterren en krabben zagen we op de rotsen zitten. Zelfs de eerste (voor de tijd van het jaar vroege) babyzeeleeuw hebben we gezien.
. Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik vanbovenuit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!! 
