Na het ontbijt werden we om 7u30 opgepikt om vanuit Arequipa naar Chivay te rijden. Chivay ligt op 3651 m hoogte in de Colca vallei.
Onderweg deden we verschillende tussenstops. De eerste was bij een kleine gemeenschap in de Andes waar we de originele Cocathee konden drinken en degenen die wilden mochten ook het kauwen op de cocabladeren proberen. (Stefan heeft dit geprobeerd, ik liever niet)
Verder passeerden we een top van de Tocra (4500m) en reden we door de Altiplano (=hoogvlakten) waar we verschillende stops maakten om de grazende guanacos, llamas en alpacas te zien en op de gevoelige plaat vast te leggen.
Verder reden we tot een dorpje net voorbij Chivay waar ons hotelletje voor de volgende nacht was. Hier gebruikten we de lunch en mochten we zelf een typisch peruaans voorgerecht, Causa rellena genoemd maken.
Na de lunch kregen we een uurtje de vrije tijd vooraleer we een wandeling naar boven naar een uitzichtpunt deden vanwaar we de typische terrassen konden bewonderern. Deze stammen nog uit de pre-Incatijd. De volkeren in deze vallei leefden en leven nu nog hoofdzakelijk van de landbouwgewassen die zij telen op de terrassen die eeuwen geleden door hun voorouders tegen de bergen zijn aangelegd. Omdat de bevolking in deze streken zo is uitgedund wordt echter nog maar een klein percentage van deze terrassen gebruikt.
Na deze wandeling konden we gaan genieten van de hotsprings, enkele baden aangelegd met water dat wordt opgewarmd door de nabijgelegen vulkaan. De anderen van onze groep gingen niet mee, maar wij hebben hiervan toch genoten ;-)
Nadien gebruikten we nog de lunch en kropen we vroeg onder de wol, doch een goeie nachtrust volgde spijtig genoeg niet echt.
31 mei - Colca Canyon
Vandaag vertrokken we om 6u30 uit ons hotel in de Colca vallei. Na 2 uur rijden kwamen we aan het diepste punt van de Colca Canyon. Het uitkijkpunt "Cruz del Condor" ligt op een hoge klif aan het diepste punt van de canyon. Je hebt hier een machtig zicht en tussen half 8 en half 10 's morgens is de thermiek zo goed dat je de immense Andes condor over de canyon ziet vliegen. We hadden het geluk er veel te zien vandaag. Ook hadden we nog een jonge condor gezien. Tijdens onze wandeling van het ene naar het andere uitzichtpunt spotten we ook nog een kolibri en een viscacha (ziet eruit als een konijn, maar met een lange staart).
Nadien zette ons busje zijn tocht terug naar Chivay, waar we lunchten. Daarna werd de tocht ingezet richting Puno.
Onderweg spotten we nog een soort ganzen en flamingo's die op deze grote hoogte kunnen overleven.
Nu zijn we in Puno in het hotel vanwaar we morgen naar het Titicacameer vertrekken voor 2 dagen. De volgende blogaanvulling zal pas binnen een 2 of 3-tal dagen kunnen gebeuren wegens gebrek aan internet.
Deze voormiddag bezochten we het Monasterio de Santa Catalina (oude gedeelte van het klooster) waarvan delen werden gebruikt tot in 1996. Dit oude klooster dat reeds bestaat van in 1500 en... en steeds werd uitgebreid, is opengesteld voor het publiek. Het is zelfs zo groot dat het een dorp in de stad is. We liepen er al snel 2 uur en half rond, vooraleer we alles gezien hadden. Het nieuwere deel van het klooster waar de huidige nonnen verblijven en leven, is niet toegankelijk voor buitenstaanders.
Deze namiddag hebben we rust genomen, bezig geweest met selecteren van foto's en dergelijke en verder rustig genoten van het mooie binnenpleintje van de posada (hostal) waar we verblijven. Er staan immers de volgende 4 dagen weer heel wat uitstappen op het programma.
Vanmorgen tussen half 9 en 9u zijn we
aangekomen in Arequipa met de nachtbus vanuit Ica. 12 uur in de bus
zitten, daarvan wordt je toch wel stijf zenne.
Zo snel mogelijk een taxi genomen naar
ons hostalletje. Een klein, maar heel gezellig en net hotelletje waar
we 2 nachten zullen verblijven. Na het afzetten van onze grote tassen
zijn we Arequipa ingetrokken om ergens te ontbijten. Het koffiehuisje
dat ons door het hotel was aangeraden had een gezellig binnenpleintje
waar we een lekkere empanada met kaas en hesp aten met een kop
'eerlijke' koffie of thee erbij. Ik had nog een lekkere tand en nam
nadien nog een stuk limoentaart, doch ze hadden er niet naast gekapt
met de limoen, het was een echte 'smoelentrekker', maar wel lekker
Nadien hebben we eerst onze spullen in
onze kamer gaan zetten en ons wat lichter gekleed. Ze hadden ons
gezegd dat het in Arequipa kouder zou zijn, maar daar hebben wij
overdag niet veel van gevoeld. Wij liepen gewoon in short en T-shirt
en sandalen, en dan zie je de locale bevolking met dikke truien en
dergelijke lopen. Dit terwijl de zon zo brandt. Wij snappen het echt
niet. Enkel na 16 uur begint het sterk af te koelen en heb je wel een trui nodig!
We hebben nog een tochtje gedaan door
Arequipa. We bezochten o.a. Het Museo Santuario Andino, dit is de
plaats waar het goed (door ijs) bewaarde lichaam van een Incameisje
dat 500 jaar geleden aan de vulcaangod Inti werd geofferd, wordt
tentoongesteld. Haar lichaam wordt bewaard in een speciale
doorschijnende diepvriezer bij 20°C. Ook de voorwerpen die bij
haar en andere opgravingen van zulke geofferde kinderen werden
gevonden werden hier tentoongesteld. Spijtig dat we hier geen foto's
mochten nemen. Dit was immer een heel interessant museumbezoek.
Deze middag aten we in een klein lokaal
restaurantje. Voor amper 2 per persoon kregen we een hele menu:
soep, hoofdgerecht, dessert en frisdrank.
Verder liepen we wat rond op de Plaza
de Armas, bezochten we nog de Iglesia de la Compania en niet te
vergeten de winkelstraatjes op zoek naar enkele souveniertjes.
Morgen hebben we nog een dag vrij hier
in Arequipa en staat een bezoek aan het Monasterio de Santa Katalina
op het programma. Verder zien we wel wat er komt...
Deze morgen om 6 u. gaan ontbijten, uitgecheckt en om 6u 30 werden we opgehaald om naar de haven van Paracas te rijden. Na nog een paar stops om mensen op te pikken (die allemaal te laat waren ) zijn we in Paracas per boot vertrokken naar de Ballestas eilanden. Daar hebben we verschillende dieren gespot zoals dolfijnen, zeeleeuwen, Jan-van-Genten, pinguïns, pelikanen en nog een aantal andere vogels... Ook zeesterren en krabben zagen we op de rotsen zitten. Zelfs de eerste (voor de tijd van het jaar vroege) babyzeeleeuw hebben we gezien.
Vanuit de schommelende boot hebben we vele foto's gemaakt, maar welke daarvan zijn gelukt moeten we nog uitzoeken. Het is Stefan zelfs gelukt een dolfijn onder water te filmen gedurende enkele seconden . (voor de facebookvrienden zie op FB)
Na de boottrip hebben we in Paracas nog een terrasje gedaan vooraleer terug naar Huacachina te rijden. Nu zitten we rustig op het terras van ons hotel. Vanavond vertrekken we met de nachtbus om 20u10 naar Arequipa waar we normaal gezien morgenvroeg om 8u zullen arriveren.
Mijne zieke was deze middag gelukkig beter. Een goeie grabbel reismedicatie en een half dagje extra slaap hebben wonderen gedaan.
Eerst zijn we de duinen opgewandeld achter het hotel tot helemaal vanboven. Zeer zwaar stappen in het losse zand !! En zo'n hoge duinen had ik van mijn leven nog niet gezien. Maar toch boven geraakt en een weids uitzicht over de oase en ook de dichtstbijgelegen stad Ica.
Om 16u vertrokken we met de zandbuggy's de woestijn in. Bij de chauffeurs van die machienen moet er toch wel ergens een vijs los zitten zenne! Duin op, duin af, nog erger dan een rollercoaster!!!! We zaten vooraan in de buggy, naast de chauffeur, dus we zagen alles op ons afkomen, doch eens de punt van een duin over weet je niet wat erachter komt, steil naar beneden, of zachtjes aan.... Een paar keer stopten we voor een fotosessie. De andere keren om te "zandsurfen". Je kon kiezen ofwel rechtstaand, maar de meesten (en ook wij) kozen al liggend op je buik op de plank. Dit laatste ging wel sneller naar beneden, maar we konden toch al niet omver vallen hé . Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik vanbovenuit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!!
Daarna maakten we nog een stop om de zon te zien ondergaan in de woestijn en een om foto's te maken van de oase.
Intussen hebben we een deugddoende douche genomen en is onze kamer precies ne zandbak geworden. Oeps correctie, 'was' precies ne zandbak. Stefan heeft ergens ne keerborstel gehaald.
Nu is het hoog tijd om te gaan eten en daarna inpakken en bed in. Morgenvroeg wacht de volgende uitstap alweer.
Onze uitstap naar de Ballestas eilanden is in het water gevallen. We zaten al in het busje dat ons oppikte om 6 u 30, doch Stefan voelde zich zo slecht (al enkele dagen turista) dat we gevraagd hebben of we deze uitstap een dag konden verzetten. Gelukkig was dit mogelijk, dit zou immers ook één van de hoogtepunten van onze reis zijn. Met de nodige medicijnen achter de kiezen ligt hij nu terug in bed. Hopelijk is het vanmiddag beter, want om 16u hebben we nog een tocht met zandbuggy's geboekt hier in de woestijnduinen!
Na het ontbijt nog een dik uur in Lima
stad rondgelopen. Kwamen we toevallig nog bij een initiatief van de
stad uit. Elke zondag het hele jaar door wordt er immers op een
plein/park in elk district van Lima gesport. De straten zijn afgezet,
spinningfietsen staan op de straat, een aerobicsessie wordt gegeven
voor al wie maar wil deelnemen, er wordt dansles gegeven voor
ouderen, en voor de kleintjes is er kinderopvang in het park
voorzien. Ook plaatselijke kunstenaars profiteren van dit gebeuren om
hun werken tentoon te stellen
Om kwart na 12u werden we opgepikt om
de bus te nemen naar Ica, waar we rond 18u50 zijn aangekomen. In een
piepklein taxietje werden we naar ons hotel gebracht. We maakten nog
een avondwandeling in de oase, maar verder zijn we in het donker niet
gegaan. Nu is het tijd voor bed want morgen staat er weer vanalles te
gebeuren.
Na de nachtbus te hebben genomen van
Huaraz naar Lima waren we reeds om 6u30 in ons hotel. Normaal is het
pas inchecken vanaf 13u. We hadden echter geluk dat onze kamer de dag
voordien niet verhuurd was, dus we konden onze bagage er ineens in
kwijt.
Dan trokken we ineens Lima in om ergens
een of andere coffeeshop of iets in die aard te vinden om te kunnen
ontbijten. We waren echt wel te vroeg want we hebben serieus wat
moeten rondlopen eer we iets vonden. Daarna gingen we terug naar het
hotel waar we toch een uur of 2 op het bed neer ploften om een beetje
te kunnen bijslapen. In een bus slapen verschilt toch wel van in een
bed ;-)
Rond een uur of 11 vertrokken we dan
voor een tour door Lima met de bedoeling enkele geocaches te vinden.
Spijtig genoeg waren de meesten al weg, enkel de virtuele hebben we
nog kunnen pakken. Deze tour bracht ons echter wel op vele mooie
plaatsen in de stad, waaronder het fonteinpark waar zeker een
15-tal mooie fonteinen...
Verder hadden we tegen dat we 's avonds
terugkeerden naar het hotel zo'n 22 km op de teller staan.
Vandaag, 23 mei, hadden we een dagje Huaraz, we zouden hier op verkenning gaan en de omgeving van dit kleine bergstadje gaan verkennen. Na het ontbijt was de bedoeling om onze tassen in te laden en dan in bewaring te geven tot dat we vertrekken richting Lima. Maar zoals de aandachtige lezer al gemerkt heeft is het niet zo verlopen zoals voorzien. Tijdens het ontbijt maken we kennis met een andere belg die momenteel in malaga verblijft en piloot is bij Norwigen Airline ( ik weet begot ni hoe ge da moet schrijven). Tijdens dit gesprek begint Greet zich onwel te voelen, kort van adem en snakkend naar lucht. Wij naar de receptie om een zuurstof kuur te krijgen, wat blijkt de twee flessen zuurstof die ze hebben staan zijn beide LEEG, dus taxi laten komen en naar het hospitaal. Daar aangekomen moesten we eerst 109,90 sol betalen en mochten we de spoed binnen. Onmiddelijk krijgt ze een apparaatje aan haar vinger dat de zuurstof in het bloed meet en de hartslag. Zuurstof gehalte in haar bloed bedroeg 99 à 100% dus wij denken das heel goed ze moet geen zuurstof bij hebben. Komt er een dokter aan die kijk naar de metingen en zegt onmiddelijk das niet goed he zuurstof gehalte ligt veel te hoog. Beide verwonderd vraag ik aan de dokter hoeveel mag die dan zijn 94 à 96%.
Greet moest dan een aantal ontspanningsoefeningen doen en haar ademhaling controleren, Na 10 min is haar zuurstof gehalte nog steeds niet gedaald.
Uit eindelijk hebben we tot Half 1 in het ziekenhuis gezetten en heeft ze een pikkuur in hare derriere gekregen om te kalmeren en is hare zuurstof gehalte gedaald tot 97% en mocht ze vertrekken.
Aan de overzijde van het hospitaal iets gaan eten voor 14 sol dan naar het hotel met een taxi en onze tassen gaan inladen en dan omstreeks Half 2 zijn we dan Huaraz ingetrokken om wat rond te kijken in de plaatselijke winkelstraten. Het is nu 20u30 en wachten op onze taxi naar het busstation ik werkend aan de blog en Greet ligt hier naast mij te knorren.
Dit was het dan voor vandaag tot morgen blog volgers
21 en 22 mei 2014 - Huascaran Nationaal Park en Lagoon 69
21 mei 2014
Vanmorgen werden we in ons hotel in
Huaraz opgepikt en reden we met een persoonlijke gids voor de
volgende 2 dagen naar de Llangonuco lodge in de bergen, de vallei
tussen de Cordillera Blanca en de Cordillera Negro volgend in
zuidelijke richting.
Eerst maakten we met de auto een
tussenstop in Yungay waar we een begraafplaats bezochten (maar het
zag er eerder uit als een park met hier en daar graven). Op deze
plaats lag oorspronkelijk het dorp Yungay, maar dat werd in 1970 ten
gevolge van een aardbeving bedolven onder een lawine en doodde ruim
18000 inwoners. Iets verder werd het dorp nadien opnieuw opgebouwd
door de overlevenden van de ramp.
Een heel eind verder reden we de bergen
in naar de lodge vanwaaruit we vandaag reeds een wandeling zouden
maken, daarna overnachten en morgen nog een trekking gaan doen.
De lodge is nog vrij nieuw en wordt nog
verder uitgebreid met extra kamers en ligt op 3504 m hoogte. We
hebben gestapt tot op een hoogte van 3750 m. De bedoeling was tot een
klein meer aan de voet van de gletsjer te gaan, doch we zijn vroeger
teruggekeerd omdat de hoogte en het gebrek aan zuurstof mij toch wel
parten speelde.
Morgen doen we een nieuwe poging om
hoger te geraken want we zouden graag naar Lago 69 gaan en dat ligt
boven de 4000 m. Hopelijk zijn we dan al een beetje geakklimatiseerd.
Nu is het half 9 en we liggen al in ons
bed. Na een lekker avondmaal werd de bar reeds gesloten en zijn we
naar onze kamer gegaan. Buiten is het pikdonker en berekoud, en op de
kamer is het ook zeer koud want verwarming is hier nog niet, dus
enige optie is vroeg en diep onder de wol kruipen.
Bij gebrek aan internet plaatsen we
deze ervaring hopelijk morgenavond online.
22 mei 2014
Vandaag kregen we een ontbijt in de
lodge + onze lunchpakketten. Dan vertrokken we om 7u30, eerst per
taxi richting nationaal park van Huascaran. Hier passeerden we eerst
2 meren, Chinancocha en Orkoncocha (vrouwelijk en het mannelijk
meer). De fauna en flora is hier ook heel mooi. Met een beetje geluk
kan je verschillende dieren zien, doch we hebben er slechts enkele
gezien, maar niet de kans gehad ze op de gevoelige plaat vast te
leggen. Dit gebied is omgeven door verschillende bergen, genaamd :
Huandoy, Huascaran, Chacraraju, Pisco, Yanapaccha en Chopicalqui.
Nadien bracht de taxi ons naar de vertrekplaats van onze wandeling
naar Lago 69, gelegen aan de basis van de gletsjer van de Chacraraju.
Vol goede moed begonnen we aan onze wandeling. Ik meen dat het
startpunt op een hoogte van ongeveer 3800 m lag. Lago 69 ligt op
4500 m. Halfweg speelde de vermoeidheid en het tekort aan zuurstof op
die hoogte mij al parten. Manuel, onze gids, nam ook mijn rugzak al
van mij over. En toch wou ik doorgaan om dat mooie meer (naar het
schijnt) te bereiken. Doch, na ongeveer ¾ van het traject speelde de
hoogteziekte niet alleen mij, maar ook Stefan parten. Ikzelf had al
flink hoofdpijn, maar ook mijn maag wilde niet meer werken naar
behoren, ik was dus flink misselijk. Bij Stefan bleef het enkel bij
hoofdpijn. Manuel raadde ons aan om terug te keren naar beneden. We
gingen nog één klein paadje verder op, de bocht om en dan waren we
bij een klein bergmeertje. Daar probeerden we dan iets kleins te eten
vooraleer op onze stappen terug te gaan naar beneden. We zaten op dat
moment op een hoogte van 4370 m. Van daaruit was het dus nog 130 m
klimmen, maar ongeveer een uurtje gaan tot aan lake 69. Geen van ons
beiden zou dat einddoel gehaald hebben. Je moet immers nog eens terug
ook! Wij noemen het kleine meertje waar we gezeten hebben voor ons
dan maar lago 68 ;-)
Eens we terug beneden bij de taxi
waren, was de hoofdpijn 3 keer zo erg geworden en zat mijn maaginhoud
ook niet meer waar hij hoort te zitten. De taxi bracht ons terug naar
ons hotel in Huaraz, waar we alle twee om 17u op bed geploft zijn en
in slaap gevallen tot een uur of 8 's avonds. Hoe ziek en moe kan een
mens worden van de hoogte!!!
Rond half 9 zijn we dan naar het
restaurant een soepje gaan eten en heeft men mij een kruidenthee
voorgesteld die zeer goed is voor de maag. Voor zulke zaken vertrouw
je hier op de mensen. Zij leven immers nog in en met de natuur en
weten perfect welke natuurlijke geneesmiddelen de natuur ons biedt.
We zijn vertrokken met een half uur vertraging. De controle van de bagage en de passagiers kan je vergelijken met de controle op een vliegveld alleen mag hier dan wel vloeistoffen meenemen op de bus want die heb je nodig.
Het landschap waar we doorrijden was zeer afwisselend maar vooral woestijnachtig afgewisseld met plantages en kleine en grotere dorpen. Bij het buiten rijden van Lima zie je het andere Lima vuil armoede en vermoedelijk ook niet de plaats om als toerist rond te lopen.
Verder verliep de busreis rustig door het Andes gebergte met als hoogste punt 4120 m. Op de bus werd er voort durend films gespeeld, die gelukkig waren ondertiteld. Ook werd er een bingo gehouden waar je je reis Lima - Huaraz terug kon winnen. Maar niks gewonnen maar het was wel een leuk tijd verdrijf.
Het meer bochtelijke traject was het voor Greet er weer te veel aan en heeft ze toch twee maal het toilet gaan inspecteren. Rond 18 u zijn we dan aangekomen in de busstation en hebben we een taxi genomen naar het hotel, maar eerst wel een WP gemaakt van het station. Uiteindelijk ligt het hotel van het station maar 500 m verwijderd. Dus voor de terugrit naar Lima kunnen we te voet naar het station gaan.
In het hotel kennis gemaakt met onze gids voor de volgende twee dagen. Zijn naam is Emanuel en is nog zeer jeudig. hij heeft ons het verloop van de volgende twee dagen uitgelegd en waar we naar toe gaan.Daarna één zak klaar gemaakt om twee dagen in een lodge in de bergen te verblijven en de andere blijft in het hotel tot we terug zijn.
Vandaag vertrekken we dan om Half acht naar de lodge, maar meer hierover vanavond of morgen vroeg .
Vandaag bezochten we een deel van de stad Lima. Lima bestaat uit verschillende districten en heeft zomaar eventjes 9000000 inwoners. We werden vanmorgen om 9 u opgepikt door een gids. Met haar gingen we naar de busstatie die niet heel ver van het hotel is gelegen. Vandaar namen we de bus naar het noordoostelijke deel van Lima. We bezochten een groot deel van de stad en werden gewezen op belangrijke koloniale en andere gebouwen en kerken, maar ook op de mooie parken die we overal in Lima tegenkwamen. We zagen ook een stukje van de wissel van de wacht aan het presidentieel paleis, de volledige ceremonie zijn we niet blijven kijken, want die duurt hier maar liefst minstens 25 minuten.
Verder maakten we nog een stop in een authentieke bar, waar we een "pisco sour" konden drinken, dit is het nationale drankje (cocktail) van Peru. Na de middag gingen we met de bus verder naar een zuidelijker deel van Lima, nl. Barranco. De begeleiding door onze gids was toen afgelopen. Dit deel van Lima is nog tamelijk rustig en authentiek. Het ligt vlak aan de zee en heeft zeer veel mooie, netjes onderhouden parken, waar voor jan en alleman allerlei faciliteiten zijn in verwerkt om op een of andere manier aan sport te doen. De vele mooie parken waar we langs of doorliepen in de richting van onze eerste cach in Peru zullen ons wel bijblijven over deze stad.
Na onze tocht richting hotel hebben we nog iets gegeten om vervolgens als een blok in slaap te vallen (is voor Stefan toch al het geval) en seffens voor mij hopelijk ook want morgenvroeg trekken we verder naar onze volgende verblijfplaats in het noorden van het land.
Om 12u30 opgestegen in Schiphol, na een vlucht van 11u50 landen we in Lima om 18u00 plaatselijke tijd (02u00 belgische tijd).
De vlucht is zeer vlotjes verlopen wel wat turbulentie gehad boven de Atlantische oceaan. Goed gegeten, 3 films gezien en anderhalf uurtje geslapen (Stefan) 1 film en 2 à 3 uur slaap (Greet).
De rit van het vliegveld naar het hotel is weer een ander verhaal. Er heerst hier totale chaos in het verkeer, straten met 3 rijvakken rijden ze hier met 5 naast elkaar. Voortdurend wordt er geclaxoneerd met de lichten geflikkerd, het is hier reinste anarchie in het verkeer. Rond 19u30 zijn we dan aangekomen in onze hostel voor de eerste twee nachten. Na het inchecken eens gaan kijken in de buurt van het hostel wat er te zien is en om iets te eten. Blijkbaar waren we de verkeerde kant op gegaan want buiten een kippen restaurant vonden we niks dan gesloten zaken. Dan maar eerst naar de winkel om douche gel en shampoo te kopen.
Dan een tweede poging ondernomen om iets te vinden om te eten maar nu met de gps en op die manier hadden we meer succes en vonden we een bistro het was nu al 21u30.
Ik dacht ik neem iets klein want het is al laat, Greet moest enkel een theetje hebben, voor mij een hamburgertje met een lokaal pilsje erbij dat gaat altijd smaken. Dat hamburgertje bleek uiteindelijk een hamburger te zijn waar de Big Mac nog iets van kan leren.
rond kwart voor elf hebben we het licht uitgedaan en gaan slapen.
Slapen wat is dat? De drukte van de avond gaat gewoon verder de ganse nacht. Ik denk dat we alles bijeen amper een goei 5 uur geslapen hebben, en dat na een dag wakker van 24 uur. Hopelijk is tegen vanavond onze bioklok een beetje meer aangepast aan de tijdzone hier.
Vandaag trekken we de stad in. Daarover straks meer...
Eindelijk na een ganse dag van uitzoeken wat ermee moet en wat echt noodzakelijk is zijn we eindelijk ingepakt. Morgenvroeg nog wat laatste prullen in de rugzak steken en dan ten laatste om kwart voor acht rijden we richting schiphol.
Maar nu beginnen de vragen, hebben we alles bij, zijn we niks vergeten. Nu we hopen het maar, maar tot nu toe heb ik eigenlijk nog nooit iets vergeten op al mijn zendingen naar het buitenland.
Vandaag opgestaan om 05.00u om ons te kunnen inchecken, om 06.42u is het dan eindelijk gelukt om online kunnen inchecken en onze stoelen te reserveren. Vandaag gaan we ook onze spullen klaarleggen en checken dat we alles bij hebben en dan inpakken om daarna onze laatste avond van deze maand door te brengen voor den tv. Als het wat meevalt horen we terug nedelands praten als we op onze terugvlucht zitten.
Vanaf vandaag gaan we proberen om elke avond onze ervaringen van de afgelopen dag hier neer te pennen.
Nu nog gaan uitzoeken waar we met de foto's kunnen blijven zo dat ook jullie kunnen genieten van de prachtige fauna en flora aldaar.
De stress kan zich nu beginnen opbouwen, maar we kijken er naar uit om te vertrekken morgen.
Reisverloop Peru van 18 mei tot en met 16 juni 2014.
Het vertrek vanuit Schiphol is voorzien op 18 mei om 1230u.
Na een vlucht van 13 à 16 uur laden wij, met een Boeing 777-200, om 1805u plaatselijke tijd
in Lima. Een Engelstalige gids wacht ons op in de aankomsthall. In het hotel
krijgen we eerst nog wat tips en overloopt hij nog eens onze geplande rondreis
door Peru.
De dag na onze aankomst zijn we vrij en kunnen dan op eigen
tempo de stad wat gaan verkennen. Dit zal gebeuren met gps en opzoek naar
caches. Hopelijk vinden we dan onze eerste overzeese cache.
De tweede dag worden we door onze gids rondgeleid in het
centrum van Lima waar we de belangrijkste bezienswaardigheden gaan bewonderen. Als
afsluiter van deze rondleiding gaan we onze eigen Pisco sour, de nationale
drank van Peru.
Op dag drie gaan we weg van de standaard toeristische route
en trekken we richting het echte hooggebergte van Peru. Met een comfortabele
bus rijden we richting Huaraz. Hier verblijven we in een klein plaatselijk hotelletje.
De avond zijn we weer vrij en kunnen we wederom genieten van de lokale
lekkernijen en schoonheden.
De volgende ochtend worden we opgehaald en vertrekken per
mini-bus naar het nationale park Huarscaran. Onderweg brengen we een bezoekje
aan de Andesbergdorpen Carhuaz en Yunghay. Eenmaal aangekomen in de lodge,
maken we een kleine dag rugzak klaar en vertrekken op onze eerste trekking door
het hoge noorden. De trekking duurt zon 3,5u heen en 2,5 u terug. Op deze
trekking kunnen we genieten van de uitgestrekte vlaktes en de besneeuwde
bergtoppen van de Andes.
De volgende ochtend neemt de mini-van ons mee tot op een
hoogte van 3900 m. vanaf dit punt wandelen we in ongeveer 3u naar de
helderblauwe lagoon 69. Op de terugweg worden we opgepikt door de mini-van die
ons dan terugbrengt naar Huaraz. De volgende dag kunne we weer rondhangen in
Huaraz. Die avond vertrekken we met de nachtbus naar Lima. Hier verblijven we weer
een dag om dan verder te trekken naar de zeeleeuwkust.
Zondag 25 mei rijden we vanuit Lima in 5u naar de
woestijnstad Ica. Ons verblijf is op 3 km van de stad Ica gelegen, in de
exotische oase Huacachina. Wuivende palmbomen, exotische bloemen en antieke
gebouwen rond een meertje zullen ons hier begroeten.
De volgende ochtend in alle vroegte worden we naar de haven
van Paracas gebracht en start de boottocht langs de Ballestas eilanden met
zeeleeuwen en dolfijnen. Na een rondvaart van zon 2u, hopelijk zie Greet dan
al ni groen, komen terug aan in de haven van Paracas.
De volgende dag kunnen we dan wederom onze dag zelf indelen.
Die avond gaan we naar het busstation van Ica en nemen daar de nachtbus, voor
een rit van 10u, naar Arequipa.
Bij aankomst de volgende ochtend in Arequipa, kunnen we op
eigen tempo deze kloosterstad verkennen.
Op vrijdag 30 mei vertrekken we, voor een vijf uur durende
rit, richting het Peruaanse platteland in een nog relatief onbekend gebied van
de Colca Canyon. Deze reis zullen we maken met een klein internationaal
gezelschap en onder begeleiding van een Engelstalige gids. In deze vallei
bezoeken we Chivay, de warmtebronnen van La Calera en het Cruz del Condor uitzichtpunt.
Hopelijk krijgen we hier de alom bekende Lamas, alpacas en de machtige
Condors te zien.
Zaterdag 31 mei gaat
het verder richting Puno om van daaruit het Titicacameer op te gaan waar we aan eiland
hopping gaan doen. Hier verblijven we bij een plaatselijk gezin, op één van de
drijvende rieteilanden, eten en slapen bij deze mensen. Hier gaan we ook kennismaken
met de breiende mannen.
Dinsdag 03 juni gaat het richting Cusco. De eerste twee dagen
gaan we de stad op eigen houtje verkennen. Cusco gaat dienen als uitval basis naar de heilige vallei. Met
een lokale gids gaan we naar het kleurrijke plaatsje Pisca om aldaar de ruïnes
van verdedigingsforten van de Incas. Vervolgens
rijden we verder de heilige vallei in om kennis te maken met de plaatselijke
bevolking en de werking van planten om bv verf te maken, kijken we toe hoe men
schapen of lamas scheren en hoe men weeft.
We gaan niet alleen toekijken maar zullen ook onze handen
uit de mouwen moeten steken en leren we een poncho maken. Na de lunch worden we
afgezet in Urubamba waar we de nacht doorbrengen. De volgende dag zijn we weer
vrij om ons verder te verdiepen in de plaatselijke cultuur. Rond de middag
nemen we een lokale bus richting Ollantaytambo, dit is een busritje van
ongeveer 20 min. De volgende dag nemen dan de trein richting Aguas Calientes. Dit
dorpje dient eigenlijk als tussen stop naar de wereld beroemde Machu Picchu. Na
het ontbijt nemen we rond 06.30 de trein vanuit Aguas Calientes naar Santa
Teresa om aldaar een originele (maar minder gekende) inca pad te nemen richting
Machu Picchu.
Maandag 9 juni
verblijven voor één nacht in Cusco, om daar dan s morgens het vliegtuig te
nemen naar Puerto Maldonado.
Dinsdag 10 juni trekken we dan met een bootje de Rio
Tambopata, deze rivier mond verder stroomafwaarts in de Amazone. Alleen gaan we
nu stroom opwaarts. De lodge waar we de volgende 3 dagen gaan verblijven ligt
op een klein uurtje varen. Hier gaan we met een plaatselijk gids vooral de
plaatselijke fauna en flora verkennen.
Vrijdag 13 juni gaan we terug naar Puerto Maldonado,
zaterdag 14 juni na het ontbijt nemen we het vliegtuig terug naar Lima om aldaar over te
stappen op onze vlucht richting Schiphol waar we op zondag namiddag zullen landen.
Vandaag gaan we weer een stapje verder in de voorbereiding voor onze reis. Straks naar Leuven voor inetingen voor Greet tegen Hepatities A, difteri, gele koorts, hondsdolheid, tyfus, tetanos m.a.w. ze gaan vandaag van Greet een speldenkussen maken. Ook nog vragen voor malariapillen. Het gebied waar we naar toetrekken is de kans minimaal maar toch maar onze voorzorgen nemen, beter voorkomen dan genezen he.
) zijn we in Paracas per boot vertrokken naar de Ballestas eilanden. Daar hebben we verschillende dieren gespot zoals dolfijnen, zeeleeuwen, Jan-van-Genten, pinguïns, pelikanen en nog een aantal andere vogels... Ook zeesterren en krabben zagen we op de rotsen zitten. Zelfs de eerste (voor de tijd van het jaar vroege) babyzeeleeuw hebben we gezien.
. Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik vanbovenuit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!! 
